Szybszy dostęp niż przeglądarce!
25 kontakty: Anicius Manlius Severinus Boethius, Apulejusz (pisarz), Augustyn z Hippony, Chalcydiusz, Cnota, Cnoty kardynalne, Consolatio Philosophiae, Cyceron, De rerum natura, Favorinus, Filozofia, Filozofia średniowieczna, Filozofia nowożytna, Filozofia przyrody, Fronesis, Gajusz Petroniusz, Historia filozofii, Horacjański złoty środek, Lukrecjusz, Muzoniusz Rufus, Peregrinos Proteus, Publiusz Nigidiusz Figulus, Seneka Młodszy, Starożytny Rzym, Tuskulanki.
Anicius Manlius Severinus Boethius
Boecjusz (łac. Anicius Manlius Severinus Boëthius, ur. ok. 480 w Rzymie; zm. między 524 a 526) – rzymski filozof, tłumacz Arystotelesa, teolog chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i polityk.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Anicius Manlius Severinus Boethius · Zobacz więcej »
Apulejusz (pisarz)
Apulejusz z Madaury (Lucius Apuleius) (ur. ok. 125 w Madaurze, zm. po 170) – rzymski pisarz, filozof i retor.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Apulejusz (pisarz) · Zobacz więcej »
Augustyn z Hippony
Philippe’a de Champaigne Aureliusz Augustyn z Hippony, łac. Aurelius Augustinus (ur. 13 listopada 354 w Tagaście, zm. 28 sierpnia 430 w Hipponie) – filozof, teolog, organizator życia kościelnego, święty Kościoła katolickiego i Cerkwi PrawosławnejPor.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Augustyn z Hippony · Zobacz więcej »
Chalcydiusz
Chalcydiusz (III/IV wiek) – diakon, rzymski filozof Był autorem komentarza do Timajosa Platona.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Chalcydiusz · Zobacz więcej »
Cnota
Alegoria cnoty. Cnocie (postać kobiety) towarzysząliczne atrybuty cnót szczegółowych (wąż, cyrkiel, miecz, uprząż, skóra lwa, tarcza i hełm). Antonio Allegri da Correggio, olej na płótnie (1525) Cnota (w j. pl. także dzielność, sprawność) (– areté) – pozytywna cecha charakteru, stała dyspozycja człowieka ku czynom moralnie dobrym.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Cnota · Zobacz więcej »
Cnoty kardynalne
Cnoty kardynalne. Laurent d’Orléans, Iluminacja w ''La Somme le Roi'' (ok. 1290-1300). Cnoty kardynalne (– zawias) – cztery cnoty moralne uznane w chrześcijaństwie za najważniejsze.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Cnoty kardynalne · Zobacz więcej »
Consolatio Philosophiae
''Consolatio Philosophiae'' (Gandawa, 1485) Consolatio Philosophiae lub De consolatione philosophiae (tłumaczone jako O pocieszeniu, jakie daje filozofia lub O pociechach filozofii) – dzieło filozoficzne autorstwa rzymskiego filozofa i teologa Boethiusa (Boecjusza) napisane w języku łacińskim około roku 524 po Chrystusie.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Consolatio Philosophiae · Zobacz więcej »
Cyceron
Marek Tulliusz Cyceron, inaczej Marek Tulliusz CyceroNiekiedy w literaturze polskiej można również spotkać formy Ciceron lub Cicero.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Cyceron · Zobacz więcej »
De rerum natura
''De rerum natura'', 1570 papieża Sykstusa IV. De rerum natura (łac. „O naturze rzeczy”) – poemat z I wieku p.n.e., napisany heksametrem przez rzymskiego filozofa i poetę Lukrecjusza.
Nowy!!: Filozofia rzymska i De rerum natura · Zobacz więcej »
Favorinus
Favorinus, Faworyn, Faworinus, Faworynus, Faworinos (ur. ok. 80 w Arelatum, zm. ok. 160) – galijski filozof, sofista i retor, działający w starożytnym Rzymie.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Favorinus · Zobacz więcej »
Filozofia
Herrada z Landsbergu, ''Hortus deliciarum'', ''Philosophia et septem artes liberales'' Rembrandt, ''Medytujący filozof'', 1632 Auguste Rodin, ''Myśliciel'', 1902 Filozofia (od: – „miły, ukochany” i – „mądrość”, tłumaczone jako „umiłowanie mądrości”) – różnie definiowany element kultury umysłowej.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Filozofia · Zobacz więcej »
Filozofia średniowieczna
Herrady z Landsbergu Zachodnioeuropejska filozofia średniowieczna – okres w historii filozofii obejmujący różne nurty filozoficzne rozwijane w średniowieczu na obszarze zachodniego chrześcijaństwa.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Filozofia średniowieczna · Zobacz więcej »
Filozofia nowożytna
Emblemat mądrości, George Wither (1635) Filozofia nowożytna – okres w zachodniej filozofii – od renesansu aż do współczesności.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Filozofia nowożytna · Zobacz więcej »
Filozofia przyrody
Bardzo bogatych godzinek księcia de Berry'', ok. 1410) Filozofia przyrody – dział filozofii zajmujący się refleksjąnad naturą, wiedząna jej temat oraz stosunkiem do niej człowieka.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Filozofia przyrody · Zobacz więcej »
Fronesis
Fronesis, phronesis – w filozofii starożytnej mądrość praktyczna, rozsądek, roztropność.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Fronesis · Zobacz więcej »
Gajusz Petroniusz
Gajusz Petroniusz (łac. Gaius Petronius, Gaius Petronius Arbiter ur. 27, zm. 66) – rzymski pisarz (poeta), filozof i polityk.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Gajusz Petroniusz · Zobacz więcej »
Historia filozofii
Filozofia to nieodłączna część ludzkiego poznania, jej początki łącząsię z początkami istnienia ludzkich cywilizacji.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Historia filozofii · Zobacz więcej »
Horacjański złoty środek
Aurea mediocritas – wyrażenie użyte przez Horacego w Odzie II.10 (Rectius vives, Licini, neque altum).
Nowy!!: Filozofia rzymska i Horacjański złoty środek · Zobacz więcej »
Lukrecjusz
Portret imaginacyjny Lukrecjusza dłuta nieznanego włoskiego artysty (ok. 1860) ''De rerum natura'', 1570 Lukrecjusz, łac.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Lukrecjusz · Zobacz więcej »
Muzoniusz Rufus
Muzoniusz Rufus – rzymski filozof neostoicki urodzony około 30 roku n.e. Pozostawał pod wpływem filozofii cynickiej.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Muzoniusz Rufus · Zobacz więcej »
Peregrinos Proteus
Peregrinos Proteus (ur. na początku II wieku w Parium, zm. w 165 lub 167 w Harpinie) – filozof okresu rzymskiego, początkowo związany z chrześcijaństwem, później z cynicyzmem.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Peregrinos Proteus · Zobacz więcej »
Publiusz Nigidiusz Figulus
Publiusz Nigidiusz Figulus łac. Publius Nigidius Figulus (ur. ok. 95 p.n.e. – zm. ok. 45 p.n.e.) – polityk, filozof, główny przedstawiciel pitagoreizmu w Rzymie schyłku republiki.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Publiusz Nigidiusz Figulus · Zobacz więcej »
Seneka Młodszy
Śmierć Seneki (mal. Joseph-Noël Sylvestre, 1875) Lucius Annaeus Seneca (Minor) (ur. ok. 4 p.n.e. w Kordobie, zm. 65 r. n.e.), Lucjusz Anneusz Seneka (Młodszy) – retor, pisarz, poeta, filozof rzymski, zwany Filozofem, syn Seneki Starszego (Seneca Maior) zwanego Retorem (Seneca Rhetor).
Nowy!!: Filozofia rzymska i Seneka Młodszy · Zobacz więcej »
Starożytny Rzym
cesarstwo nicejskie, Despotat Epiru i Despotat Morei Starożytny Rzym – cywilizacja rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego i części Europy.
Nowy!!: Filozofia rzymska i Starożytny Rzym · Zobacz więcej »
Tuskulanki
Iluminowany rękopis ''Tuskulanek'', sporządzony między rokiem 1450 a 1460 w Neapolu. Tuskulanki lub Rozmowy tuskulańskie, pełny tytuł Rozmów tuskulańskich ksiąg pięć – dialog filozoficzny w pięciu księgach autorstwa Marka Tulliusza Cycerona, napisany w roku 45 p.n.e., omawiający zagadnienie szczęścia człowieka, w którym autor chciał dać czytelnikowi skutecznąbroń przeciw najrozmaitszym przeciwnościom losuWykorzystano tłumaczenia Kazimierza Leśniaka (Rozmowy tuskulańskie) i Gabrieli Pianko (korespondencja Cycerona).
Nowy!!: Filozofia rzymska i Tuskulanki · Zobacz więcej »
