Szybszy dostęp niż przeglądarce!
41 kontakty: Alfabet fenicki, Alfabet grecki, Alfabet niderlandzki, Ÿ, Codex Borgianus, Dura Parchment 24, Ewangelie Uspienskiego, Ȣ, Gramatyka języka łacińskiego, Herb obwodu saratowskiego, Herb Saratowa, ISO 8859-7, Język nowogrecki, Klaudiusz (cesarz), Kodeks 0127, Kodeks 0169, Kodeks 0184, Kodeks 0213, Kodeks 0237, Kodeks 0252, Kodeks Efrema, Kodeks Freera, Kodeks Laudiański, Kodeks Nitryjski, Kodeks Watykański, Lista jednoliterowych skrótów i symboli, Minuskuł 13 (Gregory-Aland), Ѵ, Papirus 137, Papirus 49, Papirus 62, Papirus 96, Papirus Oxyrhynchus 654, Przydech mocny, Runy, U, Wiedeńska Genesis, Windows-1253, Y, У, Ы.
Alfabet fenicki
Tabela przedstawia ewolucję pisma fenickiego w pismo neopunickie Alfabet fenicki – najstarszy zachowany linearny alfabet świata, modyfikacja istniejącego wcześniej alfabetu protokananejskiego.
Nowy!!: Ipsylon i Alfabet fenicki · Zobacz więcej »
Alfabet grecki
Alfabet grecki – pismo powstałe około IX w. p.n.e., służące do zapisu języka greckiego, oraz niektórych innych języków ludów znajdujących się pod wpływem kultury greckiej.
Nowy!!: Ipsylon i Alfabet grecki · Zobacz więcej »
Alfabet niderlandzki
Alfabet niderlandzki w 1560 roku Alfabet niderlandzki – alfabet, oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka niderlandzkiego.
Nowy!!: Ipsylon i Alfabet niderlandzki · Zobacz więcej »
Ÿ
Ÿ (Y z dierezą) – litera alfabetu łacińskiego, używana do zapisu ligatury Ij w języku niderlandzkim oraz języku afrikaans.
Nowy!!: Ipsylon i Ÿ · Zobacz więcej »
Codex Borgianus
Codex Borgianus (łac.), oznaczany symbolami T albo 029 (Gregory-Aland) lub ε5 (von Soden) – grecko-koptyjski kodeks uncjalny Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na V lub VI wiek.
Nowy!!: Ipsylon i Codex Borgianus · Zobacz więcej »
Dura Parchment 24
Dura Parchment 24, oznaczany przy pomocy siglum 0212 na liście Gregory-Aland – grecki rękopis uncjalny Nowego Testamentu, pisany na pergaminie.
Nowy!!: Ipsylon i Dura Parchment 24 · Zobacz więcej »
Ewangelie Uspienskiego
Ewangelie Uspienskiego, minuskuł 461 (wedle numeracji Gregory—Aland) ε92 (von Soden) – rękopis Nowego Testamentu z tekstem czterech Ewangelii pisany minuskułąna pergaminie w języku greckim.
Nowy!!: Ipsylon i Ewangelie Uspienskiego · Zobacz więcej »
Ȣ
Ȣ, ȣ (Ou) – litera alfabetu łacińskiego.
Nowy!!: Ipsylon i Ȣ · Zobacz więcej »
Gramatyka języka łacińskiego
łacinie Gramatyka języka łacińskiego – opis zjawisk gramatycznych w języku łacińskim.
Nowy!!: Ipsylon i Gramatyka języka łacińskiego · Zobacz więcej »
Herb obwodu saratowskiego
Herb obwodu saratowskiego. Herb obwodu saratowskiego (ros: Герб Саратовской области) – jest oficjalnym symbolem rosyjskiego obwodu saratowskiego, przyjętym w obecnej formie 23 maja 2001 roku przez obwodowądumę.
Nowy!!: Ipsylon i Herb obwodu saratowskiego · Zobacz więcej »
Herb Saratowa
Herb Saratowa. Herb Saratowa (ros: Герб Саратова) – jest oficjalnym symbolem rosyjskiego miasta Saratów, przyjętym w obecnej formie 18 listopada 1997 roku przez radę miasta.
Nowy!!: Ipsylon i Herb Saratowa · Zobacz więcej »
ISO 8859-7
ISO 8859-7, także znane jako „greckie”, jest 8-bitowym kodowaniem znaków, będącym częściąstandardu ISO 8859.
Nowy!!: Ipsylon i ISO 8859-7 · Zobacz więcej »
Język nowogrecki
Język nowogrecki, język grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk(a) (η Ελληνική γλώσσα, i Ellinikí glóssa; τα Ελληνικά, ta Elliniká) – język indoeuropejski używany współcześnie w Grecji (ok. 11 mln mówiących) i na Cyprze (ok. 750 tys.). Jest on jednocześnie językiem urzędowym tych państw (na Cyprze obok tureckiego).
Nowy!!: Ipsylon i Język nowogrecki · Zobacz więcej »
Klaudiusz (cesarz)
pałacu w Wersalu Klaudiusz, Tiberius Claudius Drusus Nero Germanicus, oficjalna tytulatura cesarska: Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus (ur. 1 sierpnia 10 p.n.e. w Lugdunum w Galii, zm. 13 października 54 n.e. w Rzymie) – historyk, czwarty cesarz rzymski od 25 stycznia 41 roku do swojej śmierci, syn Druzusa Starszego i Antonii Młodszej; bratanek cesarza Tyberiusza, stryj cesarza Kaliguli, brat Germanika.
Nowy!!: Ipsylon i Klaudiusz (cesarz) · Zobacz więcej »
Kodeks 0127
Kodeks 0127 (Gregory-Aland no. 0127) ε 54 (Soden) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VIII wiek.
Nowy!!: Ipsylon i Kodeks 0127 · Zobacz więcej »
Kodeks 0169
Kodeks 0169 (Gregory-Aland no. 0169; Soden α 1075) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, z tekstem Apokalipsy św. Jana.
Nowy!!: Ipsylon i Kodeks 0169 · Zobacz więcej »
Kodeks 0184
Kodeks 0184 (Gregory-Aland no. 0184) – bilingwiczny grecko-koptyjski kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VI wiek.
Nowy!!: Ipsylon i Kodeks 0184 · Zobacz więcej »
Kodeks 0213
Kodeks 0213 (Gregory-Aland no. 0213) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na V albo VI wiek.
Nowy!!: Ipsylon i Kodeks 0213 · Zobacz więcej »
Kodeks 0237
Kodeks 0237 (Gregory-Aland no. 0237) – grecko-koptyjski kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VI wiek.
Nowy!!: Ipsylon i Kodeks 0237 · Zobacz więcej »
Kodeks 0252
Kodeks 0252 (Gregory-Aland no. 0252) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, datowany metodąpaleograficznąna V wiek.
Nowy!!: Ipsylon i Kodeks 0252 · Zobacz więcej »
Kodeks Efrema
Kodeks Efrema (nazwa łacińska: Codex Ephraemi Syri rescriptus) – rękopis Starego i Nowego Testamentu, pisany greckąmajuskułąna pergaminie, w klasyfikacji Gregory-Aland oznaczany przez sigla C albo 04, w systemie von Sodena oznaczany jest przez δ 3.
Nowy!!: Ipsylon i Kodeks Efrema · Zobacz więcej »
Kodeks Freera
Kodeks Freera, łac.
Nowy!!: Ipsylon i Kodeks Freera · Zobacz więcej »
Kodeks Laudiański
Codex Laudianus (Gregory-Aland no. Ea albo 08, Soden α 1001) – bilingwiczny grecko-łaciński kodeks majuskułowy Nowego Testamentu, nazwany Laudianus od swego ostatniego właściciela, arcybiskupa Williama Lauda.
Nowy!!: Ipsylon i Kodeks Laudiański · Zobacz więcej »
Kodeks Nitryjski
Codex Nitriensis – palimpsest pisany na pergaminie, zawierający w sumie cztery dzieła literackie: trzy greckie oraz jedno syryjskie; wszystkie pochodząz wieków VI–IX.
Nowy!!: Ipsylon i Kodeks Nitryjski · Zobacz więcej »
Kodeks Watykański
Kodeks Watykański (łac. Codex Vaticanus, oznaczany symbolami B albo 03 według systemu Gregory-Aland, δ 1 według systemu von Sodena) – rękopis Starego i Nowego Testamentu, jeden z czterech wielkich kodeksów biblijnych.
Nowy!!: Ipsylon i Kodeks Watykański · Zobacz więcej »
Lista jednoliterowych skrótów i symboli
A.
Nowy!!: Ipsylon i Lista jednoliterowych skrótów i symboli · Zobacz więcej »
Minuskuł 13 (Gregory-Aland)
Minuskuł 13 (wedle numeracji Gregory—Aland), ε 368 (von Soden) – rękopis Nowego Testamentu z tekstem czterech Ewangelii, pisany minuskułąna pergaminie w języku greckim z XIII wieku.
Nowy!!: Ipsylon i Minuskuł 13 (Gregory-Aland) · Zobacz więcej »
Ѵ
Ѵ, ѵ (Iżyca) – litera wczesnej cyrylicy pełniąca rolę współczesnych liter Ы, В i И.
Nowy!!: Ipsylon i Ѵ · Zobacz więcej »
Papirus 137
Papirus 137 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem \mathfrak^, znany także jako Papirus Oxyrhynchus 5345 – grecki rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu.
Nowy!!: Ipsylon i Papirus 137 · Zobacz więcej »
Papirus 49
Papirus 49 (według numeracji Gregory–Aland), oznaczany symbolem \mathfrak^ – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie.
Nowy!!: Ipsylon i Papirus 49 · Zobacz więcej »
Papirus 62
Papirus 62 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem \mathfrak^ – grecko-koptyjski rękopis Nowego Testamentu oraz Septuaginty (\mathfrak^), spisany w formie kodeksu na papirusie.
Nowy!!: Ipsylon i Papirus 62 · Zobacz więcej »
Papirus 96
Papirus 96 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem \mathfrak^ – grecko-koptyjski rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie.
Nowy!!: Ipsylon i Papirus 96 · Zobacz więcej »
Papirus Oxyrhynchus 654
P. Oxy. 654 Papirus Oxyrhynchus 654, oznaczany również P. Oxy.
Nowy!!: Ipsylon i Papirus Oxyrhynchus 654 · Zobacz więcej »
Przydech mocny
Przydech mocny lub dasja (starogrecki δασὺ πνεῦμα dasỳ pneûma; gr. δασεία dasía; łac. spīritus asper) – znak diakrytyczny używany w alfabecie greckim do 1982.
Nowy!!: Ipsylon i Przydech mocny · Zobacz więcej »
Runy
Runy (alfabet runiczny) – alfabet używany do zapisu przez ludy germańskie zwane przez nich fuþark.
Nowy!!: Ipsylon i Runy · Zobacz więcej »
U
U (minuskuła: u) (dla odróżnienia od ó nazywana często u zwykłym lub u otwartym) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta siódma litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Ipsylon i U · Zobacz więcej »
Wiedeńska Genesis
Wiedeńska Genesis (łac. Purpureus Vindobonensis; Rahlfs no. L) – fragment ilustrowanego rękopisu greckiego Starego Testamentu, tj.
Nowy!!: Ipsylon i Wiedeńska Genesis · Zobacz więcej »
Windows-1253
Windows-1253, znane także jako CP-1253, bądź WinGreek, jest 8–bitowym kodowaniem znaków zaprojektowanym do pokrycia języka nowogreckiego (ale nie politonicznego).
Nowy!!: Ipsylon i Windows-1253 · Zobacz więcej »
Y
Y (minuskuła: y) (igrek) – dwudziesta piąta litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta dziewiąta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Ipsylon i Y · Zobacz więcej »
У
У, у – litera cyrylicy, która w językach słowiańskich oznacza samogłoskę.
Nowy!!: Ipsylon i У · Zobacz więcej »
Ы
Ы, Ыы (jery) – podstawowa litera cyrylicy, będąca pierwotnie ligaturąliter Ъ i І, później liter Ь i І.
Nowy!!: Ipsylon i Ы · Zobacz więcej »
