Szybszy dostęp niż przeglądarce!
84 kontakty: -sk, -ski (formant), Asybilacja, Żmij, Baca, Czarnca, Częstochowa, Czumowa Grapa, Depalatalizacja, Der Wortschatz der polnischen Mundart von Sankt Annaberg, Dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński, Dialekt marchijsko-magdeburski, Dialekt mazowiecki, Dialekt młodszy ikawski, Dialekt rugijski, Dialekt wielkopolski, Dialekty czakawskie, Dialekty języka polskiego, Etnolekt śląski, Galicyjski Rynek, Goloki, Gwara łowicka, Gwara cieszyńska, Gwara górali łąckich, Gwara kielecka, Gwara kociewska, Gwara kramska, Gwara kurpiowska, Gwara lasowska, Gwara lubawska, Gwara Mazurów wieleńskich, Gwara mazurska, Gwara orawska, Gwara ostródzka, Gwara piwniczańska, Gwara podhalańska, Gwara sądecka, Gwara teksaska, Gwara warmińska, Gwara zagłębiowska, Gwary Żywiecczyzny, Gwary dolnośląskie, Gwary niemodlińskie, Gwary północnowielkopolskie, Gwary podlaskie języka polskiego, Gwary prudnickie, Hala Jaskowa, Hazacy, Izoglosa, Jabłonkowanie, ..., Jan Kochanowski, Jatwieź Duża, Język akadyjski, Język kaszubski, Język literacki, Język staropolski, Jolanta Rokoszowa, Kaliskie, Kasza jęczmienna, Kaszubienie, Kurpie, Kurpie Białe, Kurpie Zielone, Lasowiacy, Mazurzy wieleńscy, Nazwisko patronimiczne, Olesno, Pieśń I (inc. Przeciwne chmury słońce nam zakryły), Pogórzanie, Popiel, Proces fonetyczny, Rozmyślania dominikańskie, Ruszkowice (województwo mazowieckie), Sanok, Sowina (województwo podkarpackie), Szadzenie, Szamoty (Warszawa), Szczebel, Tradycyjna wymowa łacińska, Wałczenie, Warmia, Wesele (dramat), Wojnicz, Zelów. Rozwiń indeks (34 jeszcze) »
-sk
Słup powitalny w Łasku z datąnadania praw miejskich ''Vita sancti Adalberti'' zawierający nazwę Gdańska ze zlatynizowanąformąkońcówki ''-sk'': ''urbs Gyddanyzc'' (ok. 1000 roku) Tablica peronowa w Wilczyskach Nazwa miasta Dolsk na dolskim rynku. Międzyrzecu Podlaskim Poznaniu Tablica powitalna w Brańsku bitwę na łuku kurskim -sk – przyrostkowy formant przymiotnikowy określający przynależność do czegoś, który charakterystyczny jest dla słowiańskich nazw przestrzennych i miejscowych oraz polskich nazwisk.
Nowy!!: Mazurzenie i -sk · Zobacz więcej »
-ski (formant)
-ski – formant przymiotnikowy, kontynuat prasłowiańskiego -ьskь-jь.
Nowy!!: Mazurzenie i -ski (formant) · Zobacz więcej »
Asybilacja
Asybilacja – proces fonetyczny, w wyniku którego spółgłoski zwarte zmieniająsię w zwarto-szczelinowe i szczelinowe.
Nowy!!: Mazurzenie i Asybilacja · Zobacz więcej »
Żmij
Wiktora Wasniecowa Żmij – skrzydlata gadzia postać z wierzeń dawnych Słowian, związanego ze sferąchtonicznąi wodami.
Nowy!!: Mazurzenie i Żmij · Zobacz więcej »
Baca
Bolesława Barbackiego (1933) Pas bacowski z terenu Słowacji. redyku, Koniaków Baca (węg. bacs(a), bacsó, "pasterz", z rumuń. baciu) – kierownik zorganizowanej gospodarki szałaśniczo-pasterskiej (wypas owiec) w polskich Karpatach.
Nowy!!: Mazurzenie i Baca · Zobacz więcej »
Czarnca
Czarnca – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Włoszczowa W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibąwładz gromady Czarnca.
Nowy!!: Mazurzenie i Czarnca · Zobacz więcej »
Częstochowa
Częstochowa – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim, siedziba powiatu częstochowskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Częstochowa · Zobacz więcej »
Czumowa Grapa
Czumowa Grapa, Cumowa Grapa, Grunwald, Sumowa Grapa – wzniesienie w Beskidzie Śląskim znajdujące się w widłach Soły i Bystrej (Kameszniczanki), administracyjnie w granicach wsi Milówka w województwie śląskim, w powiecie żywieckim.
Nowy!!: Mazurzenie i Czumowa Grapa · Zobacz więcej »
Depalatalizacja
Depalatalizacja – proces fonetyczny przeciwny do palatalizacji (zmiękczenia).
Nowy!!: Mazurzenie i Depalatalizacja · Zobacz więcej »
Der Wortschatz der polnischen Mundart von Sankt Annaberg
Der Wortschatz der polnischen Mundart von Sankt Annaberg (pol.: Słownik gwary polskiej Góry Świętej Anny) – pełny słownik miejscowej gwary śląskiego dialektu „Kobylorzy” autorstwa Reinholda Olescha, wydany w latach 1958–1959 w Wiesbaden.
Nowy!!: Mazurzenie i Der Wortschatz der polnischen Mundart von Sankt Annaberg · Zobacz więcej »
Dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński
Urbańczyka w modyfikacji A. Krawczyk-Wieczorek Dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński – zespół młodszych gwar uznawanych przez część dialektologów za odgałęzienie dialektu wielkopolskiego, natomiast przez innączęść uczonych traktowany jako odrębna jednostka dialektologiczna.
Nowy!!: Mazurzenie i Dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński · Zobacz więcej »
Dialekt marchijsko-magdeburski
Dialekt marchijsko-magdeburski, dialekt Starej Marchii i Magdeburga – wymarły słowiański dialekt lechicki używany przez plemiona słowiańskie zamieszkujące StarąMarchię i okolice Magdeburga.
Nowy!!: Mazurzenie i Dialekt marchijsko-magdeburski · Zobacz więcej »
Dialekt mazowiecki
Stanisława Urbańczyka Dialekt mazowiecki (dialekt mazowieski, gwara mazowiecka) – jeden z dialektów języka polskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Dialekt mazowiecki · Zobacz więcej »
Dialekt młodszy ikawski
Dialekty sztokawskie, w tym dialekt młodszy ikawski (czerwony) Dialekt młodszy ikawski (w chorwackiej dialektologii także) – dialekt sztokawski należący do grupy nowosztokawskich, używany przez Chorwatów i bośniackich Muzułmanów w zachodniej Hercegowinie, zachodniej i środkowej Bośni, a także na Wybrzeżu Dalmatyńskim i Chorwackim.
Nowy!!: Mazurzenie i Dialekt młodszy ikawski · Zobacz więcej »
Dialekt rugijski
Dialekt rugijski lub narzecze lechicko-rugijskie – wymarły słowiański dialekt lechicki używany przez plemię Ranów – średniowiecznych słowiańskich mieszkańców wyspy Rugii (w dialekcie rugijskim: Rȯjana, Rāna) i jej przeciwległego wybrzeża.
Nowy!!: Mazurzenie i Dialekt rugijski · Zobacz więcej »
Dialekt wielkopolski
Stanisława Urbańczyka Dialekt wielkopolski – dialekt języka polskiego, używany w Wielkopolsce.
Nowy!!: Mazurzenie i Dialekt wielkopolski · Zobacz więcej »
Dialekty czakawskie
Dialekty języka serbsko-chorwackiego używane na terytorium Chorwacji. Obszar, na którym dominuje dialekt czakawski, oznaczono kolorem niebieskim Narzecze czakawskie, dialekty czakawskie lub dialekt czakawski – jeden z trzech głównych zespołów dialektalnych języka serbsko-chorwackiego, wyróżnianych na podstawie postaci zaimka pytajnego ‘co’.
Nowy!!: Mazurzenie i Dialekty czakawskie · Zobacz więcej »
Dialekty języka polskiego
Karola Dejny) Zofii Kurzowej Dialekty języka polskiego – regionalne odmiany języka polskiego, używane na terenie Polski i Kresów Wschodnich.
Nowy!!: Mazurzenie i Dialekty języka polskiego · Zobacz więcej »
Etnolekt śląski
Stanisława Urbańczyka Przykład książek wydanych współcześnie po śląsku Katowicach Katowicach (2022) Chorzowie Opola Czeskiego Cieszyna Jabłonkowie (2019) Etnolekt śląski (śl., Zapis w tzw. ślabikŏrzowym szrajbōnku., Zapis w alfabecie śląskim Steuera.), także jako język śląski.
Nowy!!: Mazurzenie i Etnolekt śląski · Zobacz więcej »
Galicyjski Rynek
Galicyjski Rynek – sektor miejski w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, oficjalnie otwarty 16 września 2011 roku przez ministra Bogdana Zdrojewskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Galicyjski Rynek · Zobacz więcej »
Goloki
Goloki (Golocy, Goloucy, Golouki) – mała grupa etnograficzna ludności polskiej mieszkająca na Górnym Śląsku, za Odrą, w części powiatu prudnickiego, na wschód od Prudnika.
Nowy!!: Mazurzenie i Goloki · Zobacz więcej »
Gwara łowicka
276x276px Gwara łowicka, gwara księżacka – gwara języka polskiego używana przez Księżaków zamieszkujących tereny historycznego księstwa łowickiego w okolicach Łowicza i Skierniewic na południowo-zachodnim Mazowszu.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara łowicka · Zobacz więcej »
Gwara cieszyńska
Gwary śląskie według Alfreda Zaręby, cieszyńska (7) na południu Napis w gwarze cieszyńskiej na cmentarzu w Trzycieżu Gwara cieszyńska (ciesz. po naszymu, cieszyńsko rzecz, w literaturze czeskiej także dialekt śląsko-polski (cz. slezskopolská nářečí) – jedna z gwar śląskich, zaliczana do dialektu śląskiego lub do grupy śląskiej dialektów języka czeskiego, razem z dialektem laskim. Charakteryzuje się dużymi wpływami czeskimi, niemieckimi, a nawet wołoskimi i słowackimi. Jest używana po obu stronach granicy polsko-czeskiej. Polscy i czescy językoznawcy spierająsię w kwestii klasyfikacji gwary: Polacy uważająjąza część dialektu śląskiego języka polskiego, Czesi wykazująjej podobieństwo do gwar laskich i morawskich. Na Zaolziu jest używana głównie (choć nie tylko) przez mniejszość polskąi ulega silnym wpływom języka czeskiego. Po polskiej stronie granicy ulega silnym wpływom polszczyzny standardowej. Pisarzami tworzącymi w gwarze cieszyńskiej byli: Aniela Kupiec, Emilia Michalska, Władysław Młynek, Mieczysław Peterek, Karol Piegza, Jerzy Rucki, Maria Szturc i Adam Wawrosz.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara cieszyńska · Zobacz więcej »
Gwara górali łąckich
Gwara górali łąckich (górolsko godka) – gwara górali okolic Łącka i Kamienicy.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara górali łąckich · Zobacz więcej »
Gwara kielecka
Gwara kielecka (gwara sandomierska, gwara świętokrzyska) – zbiór gwar języka polskiego, dialektu małopolskiego charakterystycznych dla mieszkańców ziemi sandomierskiej.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara kielecka · Zobacz więcej »
Gwara kociewska
Gwary kociewskie – gwary regionalne używane na Kociewiu.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara kociewska · Zobacz więcej »
Gwara kramska
Gwara kramska – gwara języka polskiego występująca w miejscowości Kramsk i jej okolicach we wschodniej Wielkopolsce.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara kramska · Zobacz więcej »
Gwara kurpiowska
Gwara kurpiowska – gwara języka polskiego obejmująca swoim zasięgiem Mazowsze północno-wschodnie.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara kurpiowska · Zobacz więcej »
Gwara lasowska
Gwara lasowska, gwara lasowiacka – regionalna gwara używana w centralnej części Kotliny Sandomierskiej, należąca do dialektu małopolskiego, ale charakteryzująca się również naleciałościami z innych dialektów.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara lasowska · Zobacz więcej »
Gwara lubawska
Gwara lubawska – gwara należąca do dialektu mazowieckiego języka polskiego, czasami kwalifikowana jako część oddzielnego dialektu chełmińsko-kociewsko-warmińskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara lubawska · Zobacz więcej »
Gwara Mazurów wieleńskich
Gwara Mazurów wieleńskich – gwara dialektu wielkopolskiego związana ze społecznościąMazurów wieleńskich, charakteryzująca się mazurzeniem.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara Mazurów wieleńskich · Zobacz więcej »
Gwara mazurska
Gwara mazurska – gwara używana przez Mazurów na północnym obszarze zasięgu dialektu mazowieckiego języka polskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara mazurska · Zobacz więcej »
Gwara orawska
Gwara orawska (oraw. ôrawskô gwara) – gwara pasa górskiego dialektu małopolskiego języka polskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara orawska · Zobacz więcej »
Gwara ostródzka
Gwary ostródzkie – gwara dialektu mazowieckiego używana na terenie Ostródy, w południowej części powiatu ostródzkiego, a także częściowo na obszarze powiatu olsztyńskiego i nidzickiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara ostródzka · Zobacz więcej »
Gwara piwniczańska
Gwara piwniczańska, gwara Górali Nadpopradzkich, gwara Czarnych Górali – gwara pasa Pogórza dialektu małopolskiego języka polskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara piwniczańska · Zobacz więcej »
Gwara podhalańska
Gwara podhalańska – jedna z gwar dialektu małopolskiego, występująca na terenie Podhala.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara podhalańska · Zobacz więcej »
Gwara sądecka
Gwara sądecka – część dialektu małopolskiego, gwara mieszkańców Beskidu Sądeckiego i Wyspowego, w uogólnieniu – mieszkańców powiatów: nowosądeckiego, gorlickiego i północna część limanowskiego, południowych krańców bocheńskiego (min. Rozdziele i Rajbrot) oraz południowej części woj.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara sądecka · Zobacz więcej »
Gwara teksaska
List napisany w gwarze teksaskiej ok. 1855 r. Lokalizacja wsi Panna Maria na mapie Teksasu Gwara teksaska – gwara etnolektu śląskiego, jedna z odmian śląszczyzny, używana przez potomków górnośląskich emigrantów głównie z okolic Strzelec Opolskich i innych rolniczych rejonów Górnego Śląska, którzy w 1852 r. osiedlili się w Teksasie w USA, zakładając wieś Panna Maria, a potem również Cestohowa i Pawelekville.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara teksaska · Zobacz więcej »
Gwara warmińska
Warmii historycznej z zaznaczonym północnym zasięgiem występowania gwary warmińskiej języka polskiego. Prus Wschodnich na niemieckiej mapie z 1880. Zielony – przewaga polskiego, czerwony – przewaga niemieckiego Gwara warmińska (warnijsko godka) – część dialektu mazowieckiego języka polskiego; powstała w wyniku wymieszania się różnych gwar polskich, którymi mówili osadnicy kolonizujący południowączęść Warmii w XIV w. Były to głównie wielkopolskie gwary chełmińsko-dobrzyńskie i sąsiednie gwary Mazowsza.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara warmińska · Zobacz więcej »
Gwara zagłębiowska
Gwara zagłębiowska – mowa ludu zagłębiowskiego, obecnie nieużywana.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwara zagłębiowska · Zobacz więcej »
Gwary Żywiecczyzny
Gwary Żywiecczyzny (znane również jako gwara żywiecka) – grupa gwar języka polskiego charakterystyczna dla mieszkańców Żywca oraz jego okolic (Żywiecczyzny).
Nowy!!: Mazurzenie i Gwary Żywiecczyzny · Zobacz więcej »
Gwary dolnośląskie
Gwary dolnośląskie (Nazwa niepewna. Określenie to przytoczył po raz pierwszy Georg Samuel Bandtke w „Polnische grammatik für Deutsche”, s. 297, jako przykład nazwy niepoprawnej, w oryginale: Dennoch sind in Oberschlesien nur wenige Colonisten Böhmen, aber das gemeine Volk Polen, und was man von böhmisch-polnisch oder wendisch schwatzt, Ist keinen Grund.) – grupa gwar zaliczana do etnolektu śląskiego, którym posługiwała się rdzenna ludność Dolnego Śląska (Wasserpolen).
Nowy!!: Mazurzenie i Gwary dolnośląskie · Zobacz więcej »
Gwary niemodlińskie
Gwary śląskie według Alfreda Zaręby, nr. 3 – gwary niemodlińskie Gwary niemodlińskie – jedna z gwar środkowośląskich języka polskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwary niemodlińskie · Zobacz więcej »
Gwary północnowielkopolskie
Gwary północnowielkopolskie - gwary dialektu wielkopolskiego, używane na północy regionu.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwary północnowielkopolskie · Zobacz więcej »
Gwary podlaskie języka polskiego
Gwary podlaskie języka polskiego – gwary dialektu mazowieckiego używane na obszarze nad Narwiąi Bugiem z Białymstokiem, BiałąPodlaską, Drohiczynem, Sokółkąi Bielskiem Podlaskim.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwary podlaskie języka polskiego · Zobacz więcej »
Gwary prudnickie
Gwary śląskie według Alfreda Zaręby, nr. 4 – gwary prudnickie Gwary prudnickie (alt. gwary głogóweckie) – jedna z gwar środkowośląskich języka polskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Gwary prudnickie · Zobacz więcej »
Hala Jaskowa
Hala Jaskowa (czasem niewłaściwie: Jaśkowa) – duża polana w Beskidzie Śląskim, na wschodnich stokach masywu Skrzycznego.
Nowy!!: Mazurzenie i Hala Jaskowa · Zobacz więcej »
Hazacy
Hazacy (Chazacy, Hazaki, także Leśniacy) – grupa etnograficzna ludności polskiej zamieszkująca obszar powiatu rawickiego między rzekąOrląa Dąbroczną, dawniej w powiecie krobskimPawluk-Rauss B. 35 lat Muzeum Ziemi Rawickiej Rawicz 2009 s. 21.
Nowy!!: Mazurzenie i Hazacy · Zobacz więcej »
Izoglosa
Izoglosa (z greckiego) – ogólna nazwa linii na mapach w atlasach językowych.
Nowy!!: Mazurzenie i Izoglosa · Zobacz więcej »
Jabłonkowanie
wydawca.
Nowy!!: Mazurzenie i Jabłonkowanie · Zobacz więcej »
Jan Kochanowski
Jan Kochanowski, (ur. ok. 1530 w Sycynie, zm. 22 sierpnia 1584 w Lublinie) – polski poeta epoki renesansu, tłumacz, prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1564–1574, poeta nadworny Stefana Batorego w 1579 roku, sekretarz królewski Zygmunta Augusta i Stefana Batorego, wojski sandomierski w latach 1579–1584.
Nowy!!: Mazurzenie i Jan Kochanowski · Zobacz więcej »
Jatwieź Duża
kultury sudowskiej w lesie w pobliżu wsi Jatwieź Duża (białorus. Ятвезь Вялікая) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Suchowola.
Nowy!!: Mazurzenie i Jatwieź Duża · Zobacz więcej »
Język akadyjski
Język akadyjski (akad. lišānum akkadītum), dawniej też zwany „chaldejskim” – język z grupy semickiej, używany w Mezopotamii od połowy III tysiąclecia p.n.e. do początków I tysiąclecia n.e. Nazwa języka pochodzi od miasta Akad w środkowej Mezopotamii, stolicy imperium akadyjskiego, założonego około 2350 roku p.n.e. przez Sargona.
Nowy!!: Mazurzenie i Język akadyjski · Zobacz więcej »
Język kaszubski
Język kaszubski, dialekt kaszubski (kaszub.) – mowa zachodniosłowiańska i lechicka o spornym statusie – w zależności od przyjętych kryteriów uznawana za odrębny język lub dialekt języka polskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Język kaszubski · Zobacz więcej »
Język literacki
Język literacki – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Mazurzenie i Język literacki · Zobacz więcej »
Język staropolski
Język staropolski – etap rozwoju języka polskiego w tzw.
Nowy!!: Mazurzenie i Język staropolski · Zobacz więcej »
Jolanta Rokoszowa
Jolanta Rokoszowa, z d. Tłustochowska (ur. 29 marca 1944 w Sandomierzu, zm. 31 marca 1997 w Krakowie) – polska językoznawczyni, pracowniczka naukowa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Jolanta Rokoszowa · Zobacz więcej »
Kaliskie
Ratusz w Kaliszu (2018) Opactwo Cystersów w Lądzie (2008) Pałac w Antoninie (2008) Ratusz w Sulmierzycach (2003) Gołuchowie (2004) Kaliskie – region historyczny i region etnograficzny w środkowej Polsce, na Pojezierzu Wielkopolskim i Nizinie Południowowielkopolskiej, w dorzeczu górnej i środkowej Warty, ze stolicąw Kaliszu; wschodnia część Wielkopolski.
Nowy!!: Mazurzenie i Kaliskie · Zobacz więcej »
Kasza jęczmienna
Pęczak polerowany jednocentówka amerykańska dla porównania). Kasza jęczmienna łamana. Kasza jęczmienna – rodzaj kaszy wyrabianej z ziarna jęczmienia zwyczajnego.
Nowy!!: Mazurzenie i Kasza jęczmienna · Zobacz więcej »
Kaszubienie
Kaszubienie – właściwość kaszubszczyzny, polegająca na stwardnieniu szeregu spółgłosek dziąsłowo-podniebiennych (ciszących) ć, ś, ź, dź w szereg spółgłosek zębowych (syczących) c, s, z, dz.
Nowy!!: Mazurzenie i Kaszubienie · Zobacz więcej »
Kurpie
Chata kurpiowska Kadzidła Kurpie – grupa etnograficzna ludności polskiej, zamieszkująca tereny dwóch puszcz mazowieckich: Puszczy Zielonej (zwanej też: PuszcząKurpiowskąlub Zagajnicą) i Puszczy Białej, funkcjonująca również jako określenie regionu kurpiowskiego (inaczej: Kurpiowszczyzna).
Nowy!!: Mazurzenie i Kurpie · Zobacz więcej »
Kurpie Białe
Kurpie Białe – grupa etnograficzna ludności polskiej zamieszkująca teren Puszczy Białej na Mazowszu.
Nowy!!: Mazurzenie i Kurpie Białe · Zobacz więcej »
Kurpie Zielone
Stroje kurpiowskie powstania listopadowego 1831 ubrani w regionalne stroje ludowe Ołtarzyk przyozdobiony wycinankami Kurpie Zielone – grupa etnograficzna ludności polskiej, zamieszkująca teren Puszczy Zielonej na Mazowszu, funkcjonująca również jako określenie regionu kurpiowskiego (inaczej: Kurpiowszczyzna).
Nowy!!: Mazurzenie i Kurpie Zielone · Zobacz więcej »
Lasowiacy
Lasowiacy, Lesioki – grupa etnograficzna zamieszkująca głównie Równinę Tarnobrzeskąi Płaskowyż Kolbuszowski – w węższym ujęciu widły Wisły i Sanu, w szerszym także prawy brzeg Sanu.
Nowy!!: Mazurzenie i Lasowiacy · Zobacz więcej »
Mazurzy wieleńscy
Mazurzy wieleńscy – grupa etnograficzna ludności polskiej zamieszkująca Puszczę Notecką, osiadła na lewym brzegu Noteci w okolicach Wielenia i Krzyża, a także na prawym brzegu Warty we wsi Chojno w pobliżu Sierakowa.
Nowy!!: Mazurzenie i Mazurzy wieleńscy · Zobacz więcej »
Nazwisko patronimiczne
Nazwisko patronimiczne, patronimik – nazwisko utworzone na podstawie imienia ojca.
Nowy!!: Mazurzenie i Nazwisko patronimiczne · Zobacz więcej »
Olesno
Olesno – miasto w Polsce położone w województwie opolskim, w powiecie oleskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Olesno.
Nowy!!: Mazurzenie i Olesno · Zobacz więcej »
Pieśń I (inc. Przeciwne chmury słońce nam zakryły)
Strona tytułowa wydania ''Pieśni o potopie'' z około 1570 Pieśń I (znana też jako Pieśń o potopie) – pieśń Jana Kochanowskiego, opublikowana po raz pierwszy prawdopodobnie ok.
Nowy!!: Mazurzenie i Pieśń I (inc. Przeciwne chmury słońce nam zakryły) · Zobacz więcej »
Pogórzanie
Zagroda wielobudynkowa Pogórzan zachodnich, wiatrak z Turaszówki Haczowa Kurta Lücka (późniejszego działacza narodowosocjalistycznego), wyd. Poznań Pogórzanie – duża polska grupa etnograficzna zamieszkująca Pogórze (Ciężkowickie, Jasielskie, Dynowskie, Bukowskie, Strzyżowskie) oraz zachodniączęść Dołów Jasielsko-Sanockich.
Nowy!!: Mazurzenie i Pogórzanie · Zobacz więcej »
Popiel
Popiel II, ilustracja z dzieła ks. Jana Głuchowskiego, Icones książąt i królów polskich, 1605 Popiel zjadany przez myszy Popiel ІІ; de regno Pumpil (Popel), imię, rekonstruowane, jako Pąpyl – legendarny władca Polan lub Goplan z IX wieku.
Nowy!!: Mazurzenie i Popiel · Zobacz więcej »
Proces fonetyczny
Proces fonetyczny (zjawisko fonetyczne) – zmiana języka w zakresie fonetyki.
Nowy!!: Mazurzenie i Proces fonetyczny · Zobacz więcej »
Rozmyślania dominikańskie
Rozmyślania dominikańskie – prozaiczny anonimowy utwór o charakterze pasyjnym, powstały i zapisany w języku polskim w okresie późnego średniowiecza.
Nowy!!: Mazurzenie i Rozmyślania dominikańskie · Zobacz więcej »
Ruszkowice (województwo mazowieckie)
Ruszkowice – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Borkowice.
Nowy!!: Mazurzenie i Ruszkowice (województwo mazowieckie) · Zobacz więcej »
Sanok
Sanok (także: Królewskie Wolne Miasto Sanok) – miasto powiatowe w Polsce w województwie podkarpackim.
Nowy!!: Mazurzenie i Sanok · Zobacz więcej »
Sowina (województwo podkarpackie)
Sowina – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Kołaczyce.
Nowy!!: Mazurzenie i Sowina (województwo podkarpackie) · Zobacz więcej »
Szadzenie
Szadzenie – zjawisko fonologiczne polegające na zastąpieniu szeregu spółgłosek zębowych zwarto-szczelinowych ⟨c, dz⟩ i spółgłosek zębowych szczelinowych ⟨s, z⟩ szeregiem spółgłosek dziąsłowych ⟨cz, sz, ż, dż⟩.
Nowy!!: Mazurzenie i Szadzenie · Zobacz więcej »
Szamoty (Warszawa)
Urząd dzielnicy Ursus w Szamotach Szamoty – dawna wieś, w latach 1952–1954 część Czechowic, w latach 1954–1977 część miasta Ursus, od 1977 w granicach Warszawy jako obszar MSI w dzielnicy Ursus.
Nowy!!: Mazurzenie i Szamoty (Warszawa) · Zobacz więcej »
Szczebel
Szczebel lub Strzebel (977 m) – wybitny szczyt w Beskidzie Wyspowym.
Nowy!!: Mazurzenie i Szczebel · Zobacz więcej »
Tradycyjna wymowa łacińska
Wymowa tradycyjna łaciny – określenie wymowy przekazanej przez tradycję nauczania łaciny z pokolenia na pokolenie, od czasów schyłku Cesarstwa rzymskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Tradycyjna wymowa łacińska · Zobacz więcej »
Wałczenie
Wałczenie – wymowa ł jak u niezgłoskotwórczego (w zapisie fonetycznym), spotykana w języku polskim od XVI−XVII wieku.
Nowy!!: Mazurzenie i Wałczenie · Zobacz więcej »
Warmia
Warmia (warm. Warńija, prus. *Wormyan, Wārmi), również Warmia biskupia – kraina historyczna w północno-wschodniej Polsce, stanowiąca część dawnych Prus.
Nowy!!: Mazurzenie i Warmia · Zobacz więcej »
Wesele (dramat)
Wesele – dramat autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, wystawiony po raz pierwszy w Teatrze Miejskim w Krakowie 16 marca 1901 roku w reżyserii Adolfa Walewskiego.
Nowy!!: Mazurzenie i Wesele (dramat) · Zobacz więcej »
Wojnicz
Wojnicz – miasto w Polsce położone w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wojnicz.
Nowy!!: Mazurzenie i Wojnicz · Zobacz więcej »
Zelów
Zelów (niem. Zelow) – miasto w centralno-południowej części województwa łódzkiego, w powiecie bełchatowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Zelów (35 sołectw wiejskich).
Nowy!!: Mazurzenie i Zelów · Zobacz więcej »
