Szybszy dostęp niż przeglądarce!
41 kontakty: Abdera (Grecja), Agema, Anna Świderkówna, Arystagoras, Bitwa pod Mantineją (418 p.n.e.), Bitwa u ujścia Ajgospotamoj, Charondas z Katany, Emporium, Fettes College, Hammond, Harmosta, Harpalos, Herma, Hypaspiści, Kallimach (polemarch), Kamarina, Kleopatra z Macedonii, Kynane, Logografowie jońscy, Medma, Megara Hyblaja, Monera, Monety lidyjskie, Mylaj, Naksos (Sycylia), Nikaja (kolonia Kyme), Olbia Galijska, Pizystratydzi, Polikrates, Rodowody Cywilizacji, Sarisa, Srebrne Tarcze, Stagira, Syntagma (starożytność), Terina, Theline, Ucho Dionizjusza, Wielka kolonizacja, Zankle, Związek Hellenów, 24 marca.
Abdera (Grecja)
Abdera (gr. Άβδηρα, trl. Ávdīra, trb. Awdira) – miejscowość w Grecji, w administracji zdecentralizowanej Macedonia-Tracja, w regionie Macedonia Wschodnia i Tracja, w jednostce regionalnej Ksanti, historyczna siedziba gminy Abdera.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Abdera (Grecja) · Zobacz więcej »
Agema
Agema (stgr. ἄγημα ágēma) – w starożytnej Grecji doborowy oddział wojska.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Agema · Zobacz więcej »
Anna Świderkówna
Anna Świderkówna, właśc.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Anna Świderkówna · Zobacz więcej »
Arystagoras
Arystagoras – tyran Miletu na przełomie VI i V wieku p.n.e.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Arystagoras · Zobacz więcej »
Bitwa pod Mantineją (418 p.n.e.)
Spartański hoplita (rekonstrukcja) Bitwa pod Mantineją– starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 418 p.n.e. podczas II wojny peloponeskiej (431–404 p.n.e.). W opinii greckiego historyka Tukidydesa była to jedna z największych bitew II wojny peloponeskiej.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Bitwa pod Mantineją (418 p.n.e.) · Zobacz więcej »
Bitwa u ujścia Ajgospotamoj
Bitwa morska u ujścia Ajgospotamoj (tur. Incelimen) – bitwa, która rozegrała się 1 września 405 p.n.e. pod koniec wojny Aten ze Spartanami.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Bitwa u ujścia Ajgospotamoj · Zobacz więcej »
Charondas z Katany
Charondas z Katany (gr. Χαρώνδας VI wiek p.n.e.) - grecki filozof i prawodawca, urodzony na Sycylii, działający około połowy VI wieku p.n.e. w Wielkiej Grecji.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Charondas z Katany · Zobacz więcej »
Emporium
Emporium (łac. empŏrĭŭm z gr. empórion, od ἐμπόρια – towary) – w starożytności plac miejski, na którym składowano i prowadzono handel towarami zamorskimi, zazwyczaj położony w pobliżu portu.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Emporium · Zobacz więcej »
Fettes College
Południowa fasada głównego budynku Fettes College Fettes College – brytyjska prywatna szkoła z internatem zlokalizowana w Edynburgu w Szkocji.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Fettes College · Zobacz więcej »
Hammond
* Albert Hammond – brytyjski piosenkarz, kompozytor i producent muzyczny.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Hammond · Zobacz więcej »
Harmosta
Harmosta (stgr. ἁρμοστής harmostḗs, lm ἁρμοσταἰ harmostaí) – urzędnik w starożytnej Sparcie (namiestnik regionu, prowincji).
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Harmosta · Zobacz więcej »
Harpalos
Harpalos, gr. Ἅρπαλος (zm. w 323 p.n.e.) – przyjaciel i zaufany skarbnik króla Macedonii Aleksandra Wielkiego podczas jego wyprawy na Persję.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Harpalos · Zobacz więcej »
Herma
Różnorodne hermy jako element architektoniczny św. Zygmunta Burgundzkiego z katedry w Płocku Herma (hermes, lm. hermai) – architektoniczny element dekoracyjny w kształcie czworokątnego słupka zwężającego się ku dołowi, a na szczycie zakończonego popiersiem lub rzeźbągłowy o cechach fantastycznych albo portretowych.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Herma · Zobacz więcej »
Hypaspiści
tarczę argiwskąi hełm tracki Hypaspiści (stgr. ὑπασπισταὶ hypaspistài – dosł. tarczownicyOd stgr. ὑπασπισταὶ τῶν ἑταίρων hypaspistài tṑn hetàirōn, co dosłownie oznacza nosicieli tarcz królewskich „towarzyszy”, czyli hetajrów (Nicholas Sekunda: Armia Aleksandra Wielkiego. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019, s. 45)., lp υπασπιστής hypaspistḗs) – rodzaj piechoty w wojsku macedońskim i w czasach hellenistycznych.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Hypaspiści · Zobacz więcej »
Kallimach (polemarch)
Kalimach („Piękny w boju” od κάλλος "piękno" i μάχη "walka", zm. w 490 p.n.e. pod Maratonem) – ateński archont-polemarch w czasie bitwy pod Maratonem.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Kallimach (polemarch) · Zobacz więcej »
Kamarina
Kamarina (gr. Kamárina) – kolonia Syrakuz na południu Sycylii.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Kamarina · Zobacz więcej »
Kleopatra z Macedonii
Kleopatra (gr: Κλεοπάτρα, Kleopátra) (ur. ok. 355, zm. 308 p.n.e. w Sardes) – królowa Epiru, regentka Epiru w latach 334-325 p.n.e., córka króla Macedonii Filipa II i królowej Olimpias, siostra Aleksandra Macedońskiego, żona Aleksandra I, wuja oraz króla Epiru.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Kleopatra z Macedonii · Zobacz więcej »
Kynane
Kynane, Kyna lub Kynna (gr: Kύνάνη, Kýnánē; Kύνα, Kýna; Kύννα, Kýnna) (zm. 322 p.n.e.) – księżniczka macedońska, córka króla Macedonii Filipa II i królowej Eurydyki II (Audaty), siostra przyrodnia słynnego Aleksandra Macedońskiego.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Kynane · Zobacz więcej »
Logografowie jońscy
Logografowie jońscy (stgr. λογογράφοι lp. λογογράφος, od λόγος „opowieść” i γράφω „piszę”) – najstarsi kronikarze greccy z VI i V wieku p.n.e., poprzednicy uznanego za „ojca historii”, Herodota z Halikarnasu.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Logografowie jońscy · Zobacz więcej »
Medma
Medma - kolonia Lokrów na południu Italii.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Medma · Zobacz więcej »
Megara Hyblaja
Ruiny osadyMegara Hyblaja – kolonia Megary we wschodniej Sycylii.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Megara Hyblaja · Zobacz więcej »
Monera
Smukła monera wojenna z epoki homeryckiej (scena z ceramiki, VIII w. p.n.e.) Monera (gr. monḗrēs – samotny, pojedynczy; łac. ūnĭrĕmă) – ogólne określenie wczesnogreckich statków i okrętów wyposażonych w jeden rząd wioseł.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Monera · Zobacz więcej »
Monety lidyjskie
Monety lidyjskie – najwcześniejsze znane emisje pieniądza metalowego w starożytnościCzęsto też uważane za najwcześniejsze w świecie, choć część numizmatyków jako takie datuje chińskie pochodzące z XII wieku p.n.e. (Helmut Kahnt: Das grosse Münzlexikon von A bis Z. Regensburg: H. Gietl/Battenberg, 2005, s. 294).
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Monety lidyjskie · Zobacz więcej »
Mylaj
Mylaj - kolonia Zankle w północno-wschodniej Sycylii.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Mylaj · Zobacz więcej »
Naksos (Sycylia)
Naksos - kolonia Chalkis we wschodniej Sycylii.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Naksos (Sycylia) · Zobacz więcej »
Nikaja (kolonia Kyme)
Nikaja - kolonia Kyme na północno-zachodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Nikaja (kolonia Kyme) · Zobacz więcej »
Olbia Galijska
Olbia Galijska – kolonia Massalii na północno-zachodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Olbia Galijska · Zobacz więcej »
Pizystratydzi
Pizystratydzi – ród rządzący Atenami (z krótkimi przerwami) w latach 561–510 p.n.e. jako tyrani.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Pizystratydzi · Zobacz więcej »
Polikrates
Polikrates (gr. Πολυκράτης "potężny władca") – tyran Samos w latach 537-522 p.n.e. Większość wiadomości o nim pochodzi z opisów w trzeciej księdze Dziejów Herodota.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Polikrates · Zobacz więcej »
Rodowody Cywilizacji
Rodowody Cywilizacji, tzw.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Rodowody Cywilizacji · Zobacz więcej »
Sarisa
Sarisa, sarysa (stgr. σάρισα) – długa włócznia macedońskiej piechoty, używana później w armiach hellenistycznych.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Sarisa · Zobacz więcej »
Srebrne Tarcze
Srebrne Tarcze (Argyraspidzi, stgr. Ἀργυράσπιδες Argyraspides, od ἂργυρος – srebro i ὰσπίς – tarcza) – elitarna formacja piechoty w armii Aleksandra Wielkiego, a następnie u syryjskich Seleucydów.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Srebrne Tarcze · Zobacz więcej »
Stagira
Pozostałości murów starożytnej Stagiry Stagira, Stagejra (stgr. Στάγιρα lub Στάγειρα, łac. Stagirus) – miasto starożytne na wybrzeżu Tracji, później macedońskie.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Stagira · Zobacz więcej »
Syntagma (starożytność)
Syntagma sarisoforów Syntagma (później także speira – podstawowa jednostka taktyczna szyku falangi w wojsku macedońskim i w czasach hellenistycznych. Była głównączęściąskładowąbojowego szyku falangi w czasach Aleksandra Wielkiego i jego następców (diadochów). Jako najmniejsza niezależna jednostka falangi. Stanowiła mniej więcej odpowiednik współczesnego batalionu liczącego 256 ludzi i dowodzonego przez syntagmatarchę, a złożonego z 2 terytorialnych taxeis. W bojowym szyku falangi syntagma formowała 16 kolumn 16-osobowych; na polu walki każdej z nich przewodził dowódca (lochagos), a zamykał jąjego zastępca (uragos). 32 syntagmy tworzyły półfalangowe skrzydło (keras)O tym dwuczłonowym uszykowaniu falangi w II w. p.n.e. wspomina jeszcze autor Pierwszej Księgi Machabejskiej w opisie bitwy stoczonej koło judzkiej Berei w 160 p.n.e. (1 Mch 9,12). dowodzone przez kerarchę. Oprócz głębokości szyku decydujący dla wzmocnienia jego siły uderzeniowej był udział „sarisoforów” (dosł. niosących sarisę) z wykorzystaniem 12-łokciowej sarisy jako broni ofensywnej. Niewielka krągła tarcza (aspis) zawieszana na rzemieniu przez ramię, chroniła piersi umożliwiając oburęczny chwyt długiej piki; stanowiła wprawdzie słabsząochronę niż duży hoplon, ale umożliwiała bój w szyku ciaśniejszym od klasycznej falangi złożonej z hoplitów. Schemat ukazujący pozycję syntagmy i umiejscowienie taksis w szyku falangi Złożona z ciężkozbrojnych pedzetajrów syntagma była wyłącznie manewrowąjednostkątaktyczną, przy dobrym wyszkoleniu żołnierzy niezwykle zwrotnąna polu walki. Mimo głębokości szyku był on stosunkowo otwarty: żołnierzy w kolumnie dzieliły metrowe odstępy, w szeregu – półmetrowe; układ ten bez trudu przechodził w szyk zwarty. Wpływał na to i szczegółowy podział dowodzenia, w którym swych dowódców miały nawet jej półkolumny (hemilochita) i ćwierćkolumny (enomotarcha). Ponadto kolumnami, które w szyku bojowym dobierano parami, dowodził dilochita, dwie pary były pod komendątetrarchy, a cztery – taksjarchy. Umożliwiało to zgrane, sprawne i precyzyjne ruchy na polu walki, zgodne z zasadami musztry, której stosunkowo dokładny opis pozostawił Asklepiodotos z Aleksandrii. Dowodzone tak syntagmy, nie tracąc zwartości, w falandze łatwo formowały linię prostąlub skośną(„schody”), półksiężyc, otwarty trójkąt (klin), otwarty półkwadrat i inne pożądane ustawienia, włącznie z czworobokiem do obrony wielostronnej. Tylko pierwsze z 5 szeregów syntagmy mogło nacierać z pochylonymi poziomo włóczniami, wystającymi przed linię frontu; pozostałe 11 szeregów utrzymywało je skośnie bądź pionowo, co stwarzało też osłonę przed pociskami wroga. Duża zwrotność jednostek pozwalała sprostać niespodziewanym sytuacjom wynikającym w przebiegu bitwy. Mobilność ich poważniej ograniczały jedynie przeszkody terenowe, a rozbicie syntagmy możliwe było wyłącznie poprzez dokonany miejscowo wyłom i rozerwanie szyku sarisoforów lub atak na nieprzygotowanąflankę. Słabości te wykorzystały rzymskie legiony w bitwach pod Kynoskefalaj (197 p.n.e.), Magnezją(190 p.n.e.) i Pydną(168 p.n.e.). Zbrojna w sarisy falanga, zdolna walczyć skutecznie tylko na płaskim terenie, bezwzględnie wymagała na skrzydłach osłony ze strony lżej zbrojnej piechoty oraz jazdy, będąc też uzależniona w boju od doświadczonych dowódców.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Syntagma (starożytność) · Zobacz więcej »
Terina
Terina – kolonia Krotonu na południowo-zachodnim wybrzeżu Italii.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Terina · Zobacz więcej »
Theline
Theline - kolonia Massalii w Galii.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Theline · Zobacz więcej »
Ucho Dionizjusza
Wejście do jaskini Ucho Dionizjusza (wł. Orecchio di Dionisio / Dionigi) – część syrakuzańskich kamieniołomów związana z podaniem o tyranie Dionizjuszu Starszym.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Ucho Dionizjusza · Zobacz więcej »
Wielka kolonizacja
Wielka kolonizacja – termin „wielka kolonizacja” utworzony został przez historyków dla odróżnienia ruchu osadniczego, w którym brały udział polis greckie w okresie archaicznym, od podobnych zjawisk występujących w świecie greckim przed oraz po „wielkiej kolonizacji”.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Wielka kolonizacja · Zobacz więcej »
Zankle
Zankle – wspólna kolonia greckich miast Chalkis i Kume, założona w roku 730 p.n.e., położona nad CieśninąMesyńską.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Zankle · Zobacz więcej »
Związek Hellenów
Związek Helleński, zwany też Związkiem Hellenów – przymierze polis greckich powstałe w 481 p.n.e. Zostało utworzone w obliczu zagrożenia ze strony imperium perskiego, które przygotowywało się do inwazji na Grecję.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i Związek Hellenów · Zobacz więcej »
24 marca
Bez opisu.
Nowy!!: N.G.L. Hammond i 24 marca · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Nicholas Geoffrey Lemprière Hammond.
