Szybszy dostęp niż przeglądarce!
68 kontakty: Aśvaghoṣa, Arjadewa, Ānanda, Baoci Xingyan, Benlai wuyiwu, Bodhidharma, Cảm Thành, Chan (buddyzm), Chogye, Chogye sa, Daman Hongren, Daruma (lalka), Dayi Daoxin, Dazu Huike, Denkō-roku, Dynastia Song, Fori Qisong, Gatha, Heze Shenhui, Hongren, Hongzhou zong, Huayan, Huineng, Jianzhi Sengcan, Jingde chuandeng lu, Kaszaja, Koun Ejō, Kumaradżiwa, Kyŏnghŏ Sŏng’u, Linia przekazu Dharmy zen, Linji (szkoła chan), Linji Yixuan, Luzhou Faru, Mahakaśjapa, Manuskrypty z jaskiń w Dunhuang, Minh Trí, Monastyczne rodziny w buddyzmie chińskim, Mu’an Xingtao, Muyŏm, Nagardżuna, Natura Buddy, Neokonfucjanizm, Nianfo, Niutou Fazhi, Pŏmnang, Północna szkoła chan, Pratyutpanna-buddha sammukhāvasthita samādhi sūtra, Przekaz Dharmy, Sōtō, Seung Sahn, ..., Ssanggye sa, Sutra Szóstego Patriarchy Huinenga, Szkoła Zen Kwan Um w Polsce, Thiền, Tiantai, Tiantai Deshao, Upagupta, Vinītaruci, Wumen Huikai, Wuzu Fayan, Xinxin ming, Yongjia Xuanjue, Yongming Yanshou, Yuquan Shenxiu, Zen, Zibo Zhenke, Zutang ji, 674. Rozwiń indeks (18 jeszcze) »
Aśvaghoṣa
Aśwaghosza, skr.
Nowy!!: Patriarchat zen i Aśvaghoṣa · Zobacz więcej »
Arjadewa
Arjadewa (chiń. Tipo (提婆)) lub Shengtian – indyjski filozof buddyjski z II–III wieku.
Nowy!!: Patriarchat zen i Arjadewa · Zobacz więcej »
Ānanda
Ānanda (tyb. kun dga'bo) – kuzyn Buddy, który był jego ulubionym uczniem.
Nowy!!: Patriarchat zen i Ānanda · Zobacz więcej »
Baoci Xingyan
Baoci Xingyan (kor. Poja Haengŏn; jap. Hōji Gyōgen; wiet. Báo Từ Hành Ngôn) – chiński mistrz chan ze szkoły fayan.
Nowy!!: Patriarchat zen i Baoci Xingyan · Zobacz więcej »
Benlai wuyiwu
Benlai wuyiwu (本来無一物; kor. Ponnae muilmul; jap. Honrai muichi motsu; wiet. Bản lai vô nhất vật – dosłownie: pierwotnie niczego nie ma, od samego początku nie ma niczego) - doktryna południowej szkoły nagłego oświecenia.
Nowy!!: Patriarchat zen i Benlai wuyiwu · Zobacz więcej »
Bodhidharma
Bodhidharma (skt बोधिधर्म; chiń Putidamo 菩提达摩; kor. Pori Dalma; jap. Bodai Daruma; wiet. Bồ-đề-đạt-ma) – na wpół legendarna postać buddyzmu mahajany.
Nowy!!: Patriarchat zen i Bodhidharma · Zobacz więcej »
Cảm Thành
Cảm Thành (zm. 860) – wietnamski mistrz thiền ze szkoły vô ngôn thông.
Nowy!!: Patriarchat zen i Cảm Thành · Zobacz więcej »
Chan (buddyzm)
Chan (chiń. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę.
Nowy!!: Patriarchat zen i Chan (buddyzm) · Zobacz więcej »
Chogye
Chogye (조계) – koreańska zjednoczona szkoła (kor. chogye chong 조계종) buddyzmu, której nauczanie jest zdominowane przez konganowąpraktykę sŏn.
Nowy!!: Patriarchat zen i Chogye · Zobacz więcej »
Chogye sa
Chogye sa (조계사) – główny klasztor szkoły sŏn największego koreańskiego zakonu chogye.
Nowy!!: Patriarchat zen i Chogye sa · Zobacz więcej »
Daman Hongren
Daman Hongren Daman Hongren (Wade-Giles Ta-man Hung-jen, także 黄梅弘忍 Huangmei Hongren; kor. 홍인 Hongin; jap. 弘忍 Kōnin; wiet. Hoằng Nhẫn; ur. 601 lub 602, zm. 674 lub 675) – piąty patriarcha buddyzmu chan (jap. zen).
Nowy!!: Patriarchat zen i Daman Hongren · Zobacz więcej »
Daruma (lalka)
Daruma (napis na brzuchu ''fuku-iri'' to „zaproszenie szczęścia”) Lalki daruma w świątyni Shōrinzan Daruma-ji, prefektura Gunma Komplet laleczek przedstawiających Darumę, Japonia, II poł. XX wieku, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie Czarny Daruma na stacji Takasaki Darumy, które spełniły życzenia, oddane w świątyni Katsuo-ji Daruma niebieski Spalanie lalek w świątyni Dairyū-ji w Gifu Daruma-otoshi Daruma-matrioszka – lalka Darumy lub Dharmy, daruma; nazwa tradycyjnej, japońskiej lalki, pustej w środku, okrągłej, bez kończyn, tworzonej przeważnie w postaci okiagari-koboshi, czyli „wańki-wstańki”.
Nowy!!: Patriarchat zen i Daruma (lalka) · Zobacz więcej »
Dayi Daoxin
(Dayi) Daoxin (大醫道信; Wade-Giles (Ta-i) Tao-hsin, znany także jako Shuangfeng Daoxin (雙㡝道信); kor. (Taeŭi) Tosin (도신); jap. (Daii) Dōshin (ドウシン); wiet. Đai I Đạo Tín; ur. 580, zm. 651) – chiński mistrz chan, Czwarty Patriarcha buddyzmu chan (jap. zen).
Nowy!!: Patriarchat zen i Dayi Daoxin · Zobacz więcej »
Dazu Huike
Huike (慧可) znany także jako Dazu Huike (大祖慧可), Huike Daishi oraz Shenguang Huike (神光慧可); kor. Hyega Taesa (혜가); jap. Eka Daishi; wiet. Huệ Khả Đại Sư (ur. 487, zm. 593) – drugi patriarcha (chiń. erzu 二祖) buddyzmu chan (przed Sengcanem), jeden z czterech uczniów Bodhidharmy.
Nowy!!: Patriarchat zen i Dazu Huike · Zobacz więcej »
Denkō-roku
– japoński tekst buddyjski.
Nowy!!: Patriarchat zen i Denkō-roku · Zobacz więcej »
Dynastia Song
Dynastia Song (wym.) – dynastia panująca w Chinach od 960 do 1279 roku, po okresie Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw, a przed panowaniem dynastii Yuan.
Nowy!!: Patriarchat zen i Dynastia Song · Zobacz więcej »
Fori Qisong
Fori Qisong (chiń. 佛日契嵩, pinyin Fórì Qìsōng; kor. 불일계숭 Puril Kyesung; jap. Butsunichi Sessū; wiet. Phật Nhật Khế Tung; ur. 1007, zm. 1072) – mistrz chan, literat i uczony okresu północnej dynastii Song.
Nowy!!: Patriarchat zen i Fori Qisong · Zobacz więcej »
Gatha
Gāthā (chiń. jie (偈); kor. ge (게); jap. ge; wiet. kệ * chiń. jiatuo (伽陀); kor. kat'a (gata) (가타); jap. kata; wiet. già-đà) – w sanskrycie dosłownie wiersz, hymn.
Nowy!!: Patriarchat zen i Gatha · Zobacz więcej »
Heze Shenhui
Heze Shenhui (chiń. 荷澤神會, pinyin Hézé Shénhuì; kor. 하택신회 Hat’aek Sinhwe; jap. Kataku Jinne; wiet. Hà Trạch Thần Hội; ur. 684, zm. 758) – chiński mistrz chan, założyciel szkoły heze, który zmienił kierunek rozwoju chanu.
Nowy!!: Patriarchat zen i Heze Shenhui · Zobacz więcej »
Hongren
* Daman Hongren (601–674) – mnich buddyjski, piąty patriarcha buddyzmu chan.
Nowy!!: Patriarchat zen i Hongren · Zobacz więcej »
Hongzhou zong
Hongzhou zong (chiń. 洪州宗, pinyin hóngzhōuzōng) – szkoła hongzhou - szkoła (linia przekazu Dharmy) chan, która prowadzona przez mistrza chan Mazu Daoyi (709-188) i jego uczniów, zastąpiła różnorodne tradycje wczesnego chanu i zdominowała ruch chan w okresie 100 lat, od okresu po rebelii Ana Lushana (755-763) do okresu po prześladowaniu buddyzmu przez cesarza Huichanga (會昌, pan. 841-846).
Nowy!!: Patriarchat zen i Hongzhou zong · Zobacz więcej »
Huayan
Huayan (Kwiatowa Girlanda; 華嚴 pinyin Huáyán; kor. Hwaeom 화엄; jap. 華厳宗 Kegon-shū) – chińska szkoła buddyjska (chiń. zong 宗) odwołująca się do intelektu (tak jak i tiantai), powstała około VI wieku w Chinach (nie ma jej odpowiednika w Indiach).
Nowy!!: Patriarchat zen i Huayan · Zobacz więcej »
Huineng
Dajian Huineng (大鑑慧能; także Caoxi/qi Huineng 曹溪慧能; ur. 638; zm. 713) – chiński mistrz chan, założyciel małej szkoły chan, zwanej szkołąpołudniowąlub nagłego oświecenia.
Nowy!!: Patriarchat zen i Huineng · Zobacz więcej »
Jianzhi Sengcan
Jianzhi Sengcan (chiń. 鑑智僧璨, Wade-Giles Chien-chih Seng-ts’an, kor. Sŭngch’an; jap. Konchi Sōsan; wiet. Tăng Xán; ur. ok. 529, zm. 613) – był trzecim patriarchą(chiń. sanzu 三祖) buddyzmu chan jako następca Huike, przed Daoxinem.
Nowy!!: Patriarchat zen i Jianzhi Sengcan · Zobacz więcej »
Jingde chuandeng lu
Jingde chuandeng lu (chiń. 景德傳燈錄, kor. Kyŏngdŏk ch'ŏndŭng lok; jap. Keitoku dentōroku; wiet. Cảnh Đức Truyền đăng lục – Księga przekazu lampy z okresu Jingde. Najstarsza historia chanu. Została napisana w 1004 r. przez Yong’ana Daoyuana ze szkoły chan fayan. Jednak ta pierwotna wersja nie przetrwała do dziś. Najwcześniejsza wersja pochodzi z 1009 r. i została wydana pod nadzorem jednego z czołowych intelektualistów i literatów tego okresu – Yang Yi (968 lub 974–1020). Praca ta kontynuuje wzór Zutang ji, czyli organizuje liczne frakcje chanu wokół wielolinearnego modelu. W związku z tym, że dzieło to powstało w kręgu szkoły fayan, wykazuje dominację tej właśnie tradycji. Ponieważ w tym wydaniu zamieszczono oryginalnąprzedmowę Daoyuana, dowiedzieć się z niej można, że oryginalne dzieło było jeszcze bardziej ukierunkowane na punkt widzenia fayan. Prawdopodobnie celem Chuandeng lu było zaprezentowanie na cesarskim dworze chanu, jako już dobrze zorganizowanego, niezależnego ruchu, jednak głównie poprzez linie przekazu szkoły fayan. Praca ta promuje więc linie przekazu związane z Fayanem Wenyi, wyliczając wielu mnichów związanych z tymi liniami. Mistrz Fayan ma 63 oświeconych uczniów, jego uczeń Tiantai Deshao (891-972) - 49. Wydaje się również, że promowano także linię mistrza Deshao, gdyż nie zanotowano żadnego spadkobiercy u mistrza Yunju Daoqi (929-997) (w drugiej generacji spadkobierca Fayana). Chuandeng lu nie wymienia nazw żadnego z "pięciu domów" (pięciu szkół). Mimo tego, wszyscy, którzy sąwymienieni w ostatnich pokoleniach linii przekazu, należąwłaśnie do owych pięciu tradycji chan. Niemniej jednak praca ta jest dużo bardziej obiektywna od Zutang ji, której celem była promocja właściwie tylko linii przekazu wiodącej do mistrza Zhaoqinga Wendenga. Oryginalny tytuł dzieła Daoyuana brzmiał Fozu tongcan ji, czyli Antologia wspólnej praktyki buddów i patriarchów. Sugerował on, że kolejnym celem było wykazanie zgodności nauk buddów i patriarchów chanu. Nowy tytuł nadany przez Yang Yi całkowicie zmienia jego zamiar, gdyż sugeruje on całkowicie niezależnątransmisję chanu. Tymczasem Daoyuan odwoływał się do dzieła Guifenga Zongmiego Chanyuan zhuquan ji (Zebrane pisma o źródle chanu), w którym Zongmi asymilował różnorakie frakcje chanu w jednązjednoczonątradycję. Daoyuan uważał, że nauki chanu zawierająmiriady buddyjskich praktyk stosowanych zgodnie z różnicami między praktykującymi. Podkreślał rolę "zręcznych środków" jako głównej metody nauczania. Tymczasem Yang Yi zestawił pracę na nowo według zupełnie innych haseł, jako "specjalnąpraktykę poza naukami" (chiń. jiaowai biexing) i jako potwierdzenie niezależnej tradycji chanu. Chuandeng lu zawiera między innymi rejestr 28 indyjskich patriarchów szkoły medytacji oraz ich gathy (skt. gāthā) wypowiadane w chwili oświecenia i przekazu Dharmy. Prezentuje zatem już ostatni etap tworzenia tożsamości chan, a więc odrębności od innych szkół buddyjskich m.in. przez ostateczne ukształtowanie listy patriarchów. Oprócz tego dzieło to zawiera biografie, mowy i czyny 1701 indyjskich i chińskich mistrzów aż do mistrza chan Fayana Wenyi. Waga tego dzieła leży w tym, że niezależnie od biografii mnichów (chanu i innych tradycji) zachowało ono dla przyszłych pokoleń zapisy ze "spotkań" mistrzów z uczniami, dialogi między nimi, kształtowanie się idei gong’anów itp. Jest to jedno z dwu głównych źródeł wczesnej historii chanu. Dzieło to dało początek nowej formie literackiej związanej z chanem i nazwanej denglu (zapisy lampy) lub chuandeng lu (zapisy przekazu lampy). Stało się również modelem nowego stylu biografii buddyjskiej, który stanie się powszechny w okresie dynastii Song. Podkreślanie linii przekazu jako sekciarskiej tożsamości różniło tę pracę od Song gaoseng chuan, napisanej w dawnym, pozbawionym nastawienia sekciarskiego, stylu.
Nowy!!: Patriarchat zen i Jingde chuandeng lu · Zobacz więcej »
Kaszaja
Szaty w tradycji therawada tybetańskiej Kaszaja (sanskryt: काषाय kāṣāya; pali: kasāva; chiń. jiāshā (袈裟); kor. kasa (가사); jap. kesa (袈裟); wiet. cà-sa) – szata w kolorze szafranowym, noszona przez hinduskich sannjasinów oraz mnichów buddyjskich.
Nowy!!: Patriarchat zen i Kaszaja · Zobacz więcej »
Koun Ejō
Koun Ejō, jap. 孤雲懐奘 (ur. 1198, zm. 1280) – japoński mistrz zen szkoły sōtō, drugi japoński patriarcha szkoły.
Nowy!!: Patriarchat zen i Koun Ejō · Zobacz więcej »
Kumaradżiwa
Kumaradżiwa (ur. 344, zm. 413; Kumārajīva;; Kumarasŭp lub Kumarasip) – mnich buddyjski, tłumacz i propagator buddyzmu.
Nowy!!: Patriarchat zen i Kumaradżiwa · Zobacz więcej »
Kyŏnghŏ Sŏng’u
Kyŏnghŏ Sŏngu (경허 성우 Gyeongheo Seongu, ur. 1846, zm. 25 kwietnia 1912) – koreański mistrz sŏn, odnowiciel szkoły sŏn.
Nowy!!: Patriarchat zen i Kyŏnghŏ Sŏng’u · Zobacz więcej »
Linia przekazu Dharmy zen
Linia przekazu Dharmy – ograniczona tylko do szkoły zen metoda promowania następcy lub następców z grona uczniów danego mistrza zen.
Nowy!!: Patriarchat zen i Linia przekazu Dharmy zen · Zobacz więcej »
Linji (szkoła chan)
Linji zong (臨濟宗) – szkoła chan założona przez chińskiego mistrza chan Linji Yixuana około 850 r. Była spadkobierczyniąszkoły hongzhou, stosowała więc różne, nieraz ekstremalne, sposoby nauczania z mocnym naciskiem na praktykę gong’anów.
Nowy!!: Patriarchat zen i Linji (szkoła chan) · Zobacz więcej »
Linji Yixuan
Linji Yixuan (chiń. 臨濟義玄, pinyin: Línjì Yìxuán, Wade-Giles Lin-chi I-hsüan; kor. 임제의현 Imje Ŭihyŏn; jap. リンザイギゲン Rinzai Gigen; wiet. Lâm Tế Nghĩa Huyền, zm. 866) – założyciel szkoły linji buddyzmu chan, z której wywodzi się m.in.
Nowy!!: Patriarchat zen i Linji Yixuan · Zobacz więcej »
Luzhou Faru
Luzhou Faru (ur. 638, zm. 15 sierpnia 689) – wybitny mnich buddyjski okresu Tang, jeden z pierwszych znanych mistrzów chan.
Nowy!!: Patriarchat zen i Luzhou Faru · Zobacz więcej »
Mahakaśjapa
Mahakaśjapa (kor. Mahagasŏp (마하가섭); jap. Makakashō;; tyb. 'Od.srungs; chiń. (Da) Jiashe (大迦葉); kor.(Tae)Kayŏp; jap. (Dai)Kashō; wiet. (Đại)-Ca-diếp) – bramin z kraju Magadha w Indiach, jeden z głównych uczniów Buddy, jego następca i pierwszy patriarcha tradycji chan (zen).
Nowy!!: Patriarchat zen i Mahakaśjapa · Zobacz więcej »
Manuskrypty z jaskiń w Dunhuang
Chiński manuskrypt na jedwabiu z V wieku n.e. Manuskrypty z jaskiń w Dunhuang – zbiory starożytnych manuskryptów odkryte w kompleksie buddyjskich jaskiń w pustynnym mieście Dunhuang w północno-zachodnich Chinach.
Nowy!!: Patriarchat zen i Manuskrypty z jaskiń w Dunhuang · Zobacz więcej »
Minh Trí
Minh Trí (zm. 1196) – wietnamski mistrz thiền ze szkoły vô ngôn thông.
Nowy!!: Patriarchat zen i Minh Trí · Zobacz więcej »
Monastyczne rodziny w buddyzmie chińskim
Monastyczne rodziny w buddyzmie chińskim – system „fikcyjnych” rodzin monastycznych wzorowany na tradycyjnym systemie pokrewieństwa w rodzinach chińskich, który powstał, rozwinął się i ustalił w chińskim buddyzmie w okresie dynastii Song.
Nowy!!: Patriarchat zen i Monastyczne rodziny w buddyzmie chińskim · Zobacz więcej »
Mu’an Xingtao
Obraz i napis Mu’ana Xingtao Kaligrafia Mu’ana Xingtao Mu’an Xingtao (chiń. 木菴性瑫 pinyin Mù’ān Xìngtāo, jap. Mokuan Shōtō; ur. 16 marca 1611, zm. 6 marca 1684) – chiński mistrz chan szkoły linji oraz zen szkoły ōbaku, współtwórca tej tradycji.
Nowy!!: Patriarchat zen i Mu’an Xingtao · Zobacz więcej »
Muyŏm
(Tae)Nanghye Muyŏm (무염/無染) (ur. 799, zm. 888) – koreański mistrz sŏn, założyciel jednej z dziewięciu górskich szkół sŏn.
Nowy!!: Patriarchat zen i Muyŏm · Zobacz więcej »
Nagardżuna
Nagardżuna (Nāgārjuna, telugu నాగార్జునా) – żyjący w II wieku twórca filozofii ''madhjamiki'' („Środkowej Drogi”).
Nowy!!: Patriarchat zen i Nagardżuna · Zobacz więcej »
Natura Buddy
Natura Buddy (także Tathagatagarbha, Sugatagarbha; sans. Buddhatā, chiń. 佛性 fóxìng, kor. pulsŏng lub bulseong, jap. 仏性 busshō, wiet. phật tính, wylie: de bzhin gshegs pa’i snying po; chin. rulaizang) – esencja umysłu, najwyższa mądrość, absolutna natura wszystkiego, co istnieje, umożliwiająca osiągnięcie Oświecenia według buddyzmu.
Nowy!!: Patriarchat zen i Natura Buddy · Zobacz więcej »
Neokonfucjanizm
Neokonfucjanizm – termin używany w odniesieniu do rodzaju konfucjanizmu, który dominował w Chinach od czasów dynastii Song (960 - 1279) niemal do końca dynastii Qing (1644 - 1911), którego dokładny zakres jest jednak współcześnie przedmiotem kontrowersji.
Nowy!!: Patriarchat zen i Neokonfucjanizm · Zobacz więcej »
Nianfo
Portret mnicha Kūyi (Buddyjska rzeźba z okresu Kamakura). Nianfo (chiń. 念佛 niànfó; kor. 염불 yŏmbul, jap. 念仏 nembutsu, wiet. niệm phật; "recytowanie imienia Buddy") – podstawowa praktyka Szkoły Czystej Krainy i innych szkół amidystycznych, zwłaszcza w buddyzmie sino-japońskim, rozumiana ogólnie jako powtarzanie imienia Buddy Amitabhy.
Nowy!!: Patriarchat zen i Nianfo · Zobacz więcej »
Niutou Fazhi
Niutou Fazhi (ur. 636, zm. 702) – chiński mistrz chan szkoły niutou.
Nowy!!: Patriarchat zen i Niutou Fazhi · Zobacz więcej »
Pŏmnang
Pŏmnang (VII/VIII w.) – koreański mistrz sŏn.
Nowy!!: Patriarchat zen i Pŏmnang · Zobacz więcej »
Północna szkoła chan
Północna szkoła chan (chiń. 北宗禅, běizōng chán) – szkoła chan wyrosła z linii przekazu mistrza chan Yuquana Shenxiu w VII wieku, jednak była naturalnym przedłużeniem nauczania typowego dla Szkoły Wschodniej Góry.
Nowy!!: Patriarchat zen i Północna szkoła chan · Zobacz więcej »
Pratyutpanna-buddha sammukhāvasthita samādhi sūtra
Pratyutpanna-buddha saṃmukhāvasthita samādhi sūtra (pl. Sutra o samādhi stojącego twarząw twarz ze wszystkimi buddami) – jeden z najwcześniejszych tekstów mahajany, pochodzący prawdopodobnie z I w. Ponieważ w sutrze tej po raz pierwszy jako przedmiot samadhi pojawia się Amitabha, więc była ona związana ze SzkołąCzystej Krainy i innymi amidystycznymi tradycjami.
Nowy!!: Patriarchat zen i Pratyutpanna-buddha sammukhāvasthita samādhi sūtra · Zobacz więcej »
Przekaz Dharmy
Przekaz Dharmy (chiń. chuanfa, kor. chŏnbŏp, jap. denbō) – zwyczajowa ceremonia w buddyzmie chan, zapewniająca ciągłość linii przekazu, duchowąrelację pomiędzy nauczycielem a uczniem oraz relacje w buddyjskiej rodzinie dharmicznej.
Nowy!!: Patriarchat zen i Przekaz Dharmy · Zobacz więcej »
Sōtō
Sōtō (曹洞宗; jap. sōtō-shū, chiń. caodong) – jedna z dwóch głównych szkół japońskiego buddyzmu zen (drugąjest rinzai).
Nowy!!: Patriarchat zen i Sōtō · Zobacz więcej »
Seung Sahn
Pustelnia, gdzie Seung Sahn spędził ostatnie lata życia Seung Sahn (także Sungsan Haengwŏn Taesŏnsa 숭산행원대선사, hanja: 崇山行願大禪師, ur. 1 sierpnia 1927 w Sunch’ŏn, zm. 30 listopada 2004 w Seulu) – 78.
Nowy!!: Patriarchat zen i Seung Sahn · Zobacz więcej »
Ssanggye sa
Ssanggye sa (쌍계사 Klasztor Bliźniaczych Strumieni) – koreański klasztor, w którym rozwinęła się grupa przekazu zwana okch'ŏn osan.
Nowy!!: Patriarchat zen i Ssanggye sa · Zobacz więcej »
Sutra Szóstego Patriarchy Huinenga
Sutra Szóstego Patriarchy Huinenga – (chin. 六祖壇經 pinyin Liùzǔ tánjīng; kor.륙조단경 (L)yukjo dangyeong; jap. Rokuso dankyō; wiet. Lục tổ đàn kinh); pol. „Sutra platformowa Szóstego Patriarchy” lub „Sutra z platformy Szóstego Patriarchy”) – jeden z najbardziej znanych tekstów szkoły chan. Chociaż w tytule wymieniony jest Szósty Patriaracha, co sugeruje jego autorstwo, praca ta powstała w kręgu jego uczniów. Ponieważ do dziś przetrwało kilka jej wersji, od najwcześniejszej z VIII w. do wersji z XIII wieku, można prześledzić wszystkie odmiany tekstu i zakres ingerencji ich autorów. Pierwsza wersja tekstu powstała właściwie na początku szkoły chan, a ostatnia w okresie jej pełnej dojrzałości na przełomie okresu Song i Yuan, co pozwala również na analizowanie zmian, jakie zaszły w trakcie 5 wieków rozwoju szkoły.
Nowy!!: Patriarchat zen i Sutra Szóstego Patriarchy Huinenga · Zobacz więcej »
Szkoła Zen Kwan Um w Polsce
Szkoła Zen Kwan Um w Polsce – związek wyznaniowy reprezentujący tradycję koreańskiego buddyzmu sŏn (jap. zen).
Nowy!!: Patriarchat zen i Szkoła Zen Kwan Um w Polsce · Zobacz więcej »
Thiền
Thiền – wietnamska wersja chińskiej szkoły chan.
Nowy!!: Patriarchat zen i Thiền · Zobacz więcej »
Tiantai
Tiantai (pinyin Tiāntái zōng; Wade-Giles T’ien-t’ai tsung; kor. 천태 Ch'ŏnt'ae chong; jap. Tendai; wiet. Thiên thai) – jedna z najważniejszych szkół buddyzmu chińskiego, założona w VI wieku przez Zhiyi.
Nowy!!: Patriarchat zen i Tiantai · Zobacz więcej »
Tiantai Deshao
Tiantai Deshao (chiń. 天台德韶 pinyin Tiāntái Désháo; kor. 천태덕소 Ch’ont’ae Tŏkso; jap. Tendai Tokushō; wiet. Thiên Thai Đức Thiều; ur. 891, zm. 972) – chiński mistrz chan, jeden z głównych mistrzów szkoły chan fayan, uważany za jej drugiego patriarchę.
Nowy!!: Patriarchat zen i Tiantai Deshao · Zobacz więcej »
Upagupta
Upagupta nazywany też Tissa Moggalliputta – był buddyjskim mnichem pochodzącym z Mathury i nauczycielem Asioki.
Nowy!!: Patriarchat zen i Upagupta · Zobacz więcej »
Vinītaruci
Vinītaruci (wiet. Tý ni đa lưu chi, chiń. 毘尼多流支); zm.
Nowy!!: Patriarchat zen i Vinītaruci · Zobacz więcej »
Wumen Huikai
Wumen Huikai (chiń. 無門慧開, pinyin Wúmén Huìkāi; kor. 무문혜개 Mumun Hyegae; jap. Mumon Ekai; wiet. Vô Môn Huệ Khai, ur. 1183, zm. 1260) – chiński mistrz chan z odgałęzienia yangqi szkoły chan linji.
Nowy!!: Patriarchat zen i Wumen Huikai · Zobacz więcej »
Wuzu Fayan
Wuzu Fayan (chiń. 五祖法演, pinyin Wǔzǔ Fǎyǎn; kor. 오조법연 Ojo Pŏbyŏn; jap. Goso Hōen; wiet. Ngũ Tổ Pháp Diễn; ur. 1024, zm. 1104) – chiński mistrz chan z frakcji yangqi szkoły linji.
Nowy!!: Patriarchat zen i Wuzu Fayan · Zobacz więcej »
Xinxin ming
Strofy wiary w Umysł – krótki wiersz tradycji chińskiego buddyzmu chan, wykorzystywany także w innych odmianach buddyzmu, tradycyjnie przypisywany trzeciemu patriarsze Jianzhi Sengcanowi.
Nowy!!: Patriarchat zen i Xinxin ming · Zobacz więcej »
Yongjia Xuanjue
Yongjia Xuanjue (chiń. 永嘉玄覺, pinyin Yòngjiā Xuānjué; kor. 영가현각 Yŏngga Hyŏngak, jap. Yōka Genkaku, wiet. Vắng Gia Huyền Giác; ur. 665, zm. 713) – chiński mistrz chan z Południowej szkoły chanu.
Nowy!!: Patriarchat zen i Yongjia Xuanjue · Zobacz więcej »
Yongming Yanshou
Yongming Yanshou (永明延壽, pinyin Yǒngmíng Yánshòu; kor. 영명연수 Yŏngmyǒng Yŏnsu; jap. Yōmyō Enju; wiet. Vắng Minh Dang Thọ; ur. 904, zm. 26 grudnia 975) – chiński mistrz chan szkoły fayan, uczeń mistrza chan Tiantaia Deshao.
Nowy!!: Patriarchat zen i Yongming Yanshou · Zobacz więcej »
Yuquan Shenxiu
Yuquan Shenxiu (kor. 옥천신수 Okch'ŏn Sinsu, jap. Gyokuzen Jinshū, wiet. Ngọc Tuyền Thần Tú; ur. 605, zm. 706) – chiński mistrz chan, założyciel Północnej szkoły chanu (chiń. „nanzong chan”), zwanej też szkołą„stopniowego oświecenia”.
Nowy!!: Patriarchat zen i Yuquan Shenxiu · Zobacz więcej »
Zen
– nurt buddyzmu, który w pełni rozwiniętąformę uzyskał w Chinach (zob. chan), skąd przedostał się do Korei, Wietnamu i Japonii.
Nowy!!: Patriarchat zen i Zen · Zobacz więcej »
Zibo Zhenke
Zibo Zhenke (kor. 자백진가 Jabaek Jinga; jap. Shihaku Shinka; wiet. Tử Bách Chân Khả; ur. 1543, zm. 17 stycznia 1604) – chiński mistrz chan z okresu odrodzenia buddyzmu chan.
Nowy!!: Patriarchat zen i Zibo Zhenke · Zobacz więcej »
Zutang ji
Zutang ji (祖堂集 Antologia gmachu patriarchów; kor. Chodang chip, jap. Sodōjū, wiet. Tổ Đường Tập) – jeden z pierwszych tekstów związanych z historiąchanu.
Nowy!!: Patriarchat zen i Zutang ji · Zobacz więcej »
674
Bez opisu.
Nowy!!: Patriarchat zen i 674 · Zobacz więcej »
