Podobieństwa między Chan (buddyzm) i Huayan
Chan (buddyzm) i Huayan mają 26 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Avatamsaka Sutra, Bodhisattwa, Budda, Chengguan, Czittamatra, Dharma, Dharmadhatu, Dynastia Ming, Dynastia Qing, Dynastia Song, Fazang, Guifeng Zongmi, Hanshan Deqing, Hanyu pinyin, Hinajana, Intuicja, Japonia, Korea, Lankavatara, Luoyang, Patriarchat zen, Sanskryt, Siunjata, Szkoła Czystej Krainy, Taoizm, Wutai Shan.
Avatamsaka Sutra
Avatasaka sūtra lub Buddhāvatasaka sūtra (Mahāvaipulya Buddhāvataṃsaka Sūtra;; kor. (Taebang gwangbul) hwaŏm kyŏng (화엄경); jap.(Daihōkōbutsu) kegon kyō;; tyb.Sangs-rgyas phal-po-che shes-bya ba śin-tu-rgyas-pa-chen-pohi mdo) – sanskryckie pismo mahajany, powstałe w Indiach ok.
Avatamsaka Sutra i Chan (buddyzm) · Avatamsaka Sutra i Huayan ·
Bodhisattwa
Boddhisattva Mandźuśri (Monju), Japonia Sakralny posąg buddyjski (Bodhisattwa Kannon), 2 poł XIX wieku, Japonia, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie Bodhisattwa (skt.: बोधिसत्त्व bodhisattva, dosł. przebudzone dobro; tyb. བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་, Wylie: byang chub sems dpa', dosł. bohater umysłu oświecenia; chiń. 菩薩, pinyin: púsà, kor. 보살 posal; jap. bosatsu; wiet. bồ tát) – w buddyzmie tradycji mahāyāna istota, która przez systematyczne ćwiczenie wyzwalających działań (skt. paramita) dąży do stanu buddy, kierując się altruistycznąmotywacjąprzynoszenia pożytku innym.
Bodhisattwa i Chan (buddyzm) · Bodhisattwa i Huayan ·
Budda
Budda Japonii Wizerunek Buddy w świątyni koreańskiej Posążek Buddy Przedstawienie leżącego Buddy, Tajlandia Statuetki Buddy w budynku przyjęć Pałacu Królewskiego w Phnom Penh Budda (sanskr. Buddha „oświecony”, „przebudzony”, „nieuśpiony”), właśc.
Budda i Chan (buddyzm) · Budda i Huayan ·
Chengguan
Chengguan (chiń. 澄觀 pinyin Chéngguān; kor. 징관 Jinggwan; jap. Chōgan; wiet. Chừng Quan; ur. 738, zm. 23 kwietnia 839) – chiński buddysta, mistrz szkoły huayan i jej czwarty patriarcha.
Chan (buddyzm) i Chengguan · Chengguan i Huayan ·
Czittamatra
Majtreję nauczającego traktatów o naturze buddy. Czittamatra – doktryna „tylko umysłu” w buddyzmie wywodząca się od przekazu nauk o naturze buddy Maitrei przekazanego przez Asangę (Indie, IV w.n.e) oraz rozpowszechnionego przez Vasubandhu (Indie, IV).
Chan (buddyzm) i Czittamatra · Czittamatra i Huayan ·
Dharma
Dharma (skt. धर्म; pali Dhamma धम्म; chiń. 法, pinyin fǎ; kor. pŏp 법, talma; jap. 法 hō lub ダルマ daruma; wiet. pháp, đạt-ma; tyb. ལྷ་ཆོས།, Wylie lha chos) – wieloznaczny termin występujący w religiach dharmicznych, np.
Chan (buddyzm) i Dharma · Dharma i Huayan ·
Dharmadhatu
Dharmadhatu (skr. धर्मधात dharmadhātu; chiń. fajie 法界; kor. pŏpkye 법계; jap. hokke; wiet. pháp giới; tyb. ch'os kyi dbyings) – dosłownie „Zakres Nauki Buddy”; przestrzeń, obszar lub sfera Dharmy, która jest niezmienna i nie tworzona, w której wszystkie zjawiska powstają, trwająi rozpuszczająsię.
Chan (buddyzm) i Dharmadhatu · Dharmadhatu i Huayan ·
Dynastia Ming
Dynastia Ming (1368–1644) (wym.) – dynastia cesarska Chin, panująca po upadku mongolskiej dynastii Yuan.
Chan (buddyzm) i Dynastia Ming · Dynastia Ming i Huayan ·
Dynastia Qing
Dynastia Qing, wym.
Chan (buddyzm) i Dynastia Qing · Dynastia Qing i Huayan ·
Dynastia Song
Dynastia Song (wym.) – dynastia panująca w Chinach od 960 do 1279 roku, po okresie Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw, a przed panowaniem dynastii Yuan.
Chan (buddyzm) i Dynastia Song · Dynastia Song i Huayan ·
Fazang
Fazang (chiń. 賢首法藏 pinyin Xiánshǒu Fǎzàng; kor. Hyeonsu Beopjang (현수법장); jap. Kenshū Hōzō (ホウゾウ); wiet. Hiền Thủ Pháp Tạng; ur. 643. zm. 712) – filozof i buddysta chiński, trzeci patriarcha szkoły huayan.
Chan (buddyzm) i Fazang · Fazang i Huayan ·
Guifeng Zongmi
Guifeng Zongmi (chiń. 圭峰宗密, pinyin Guīfēng Zōngmì; kor. 규봉종밀 Kyubong Chongmil; jap. Keihō Shūmitsu; wiet. Khuê Phong Tông Mật; ur. 780, zm. 1 lutego 841) – chiński mistrz chan ze szkoły heze i teoretyk chanu oraz piąty patriarcha szkoły huayan (華嚴).
Chan (buddyzm) i Guifeng Zongmi · Guifeng Zongmi i Huayan ·
Hanshan Deqing
Mumia mistrza chan Hanshana Deqinga Hanshan Deqing (kor. 감산덕청 Gamsan Tŏkch’ŏng; jap. Kanzan Tokushō; wiet. Hám Sơn Đức Thanh; ur. 1545, zm. 1623) – chiński mistrz chan.
Chan (buddyzm) i Hanshan Deqing · Hanshan Deqing i Huayan ·
Hanyu pinyin
Hanyu pinyin – oficjalna transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego (putonghua, hanyu pinyin: pǔtōnghuà) – urzędowego języka Chin – na alfabet łaciński.
Chan (buddyzm) i Hanyu pinyin · Hanyu pinyin i Huayan ·
Hinajana
Hinajana – nazwa „hīnayāna” (sanskr. हीनयान; chiń. xiaosheng 小乘, kor. sosŭng 소승, jap. shōjō, wiet. tiểu thừa) oznacza Podrzędny Pojazd, Gorszy Wóz, Niższy Wóz (według Pali Text Society: hina.
Chan (buddyzm) i Hinajana · Hinajana i Huayan ·
Intuicja
Intuicja (z łac. intuitio – wejrzenie) – sądy oraz przekonania pojawiające się bezpośrednio, niebędące świadomym operowaniem przesłankami, rozumowanie bez uświadamiania procesu dochodzenia do rozwiązania problemu.
Chan (buddyzm) i Intuicja · Huayan i Intuicja ·
Japonia
Region Japonii – państwo wyspiarskie położone na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys.
Chan (buddyzm) i Japonia · Huayan i Japonia ·
Korea
Korea (Chosŏn, Han'guk, Cháoxiǎn) – kraina historyczna na Półwyspie Koreańskim we wschodniej Azji; obszar zamieszkany przez jednolitągrupę etniczną– Koreańczyków.
Chan (buddyzm) i Korea · Huayan i Korea ·
Lankavatara
Strona z chińskiego tłumaczenia sutry Lankavatary Lankavatara Sutra (skt लंकावतारसूत्र Lankāvatāra sūtra; chiń.: (入)楞伽經, (ru)lengqie jing, pinyin (rùl)éngqié jīng; kor. (입)릉가경 (im)nŭngga kyŏng; jap. (nyū)ryōga-kyō; wiet. (Nhập) Lăng-già kinh) – jest jednąz najważniejszych sutr buddyzmu mahajany i wadżrajany.
Chan (buddyzm) i Lankavatara · Huayan i Lankavatara ·
Luoyang
Brama miejska Uliczka w mieście Luoyang: most przez Luo He przed jej ujściem do Huang He Luoyang (wym.) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Henan, nad rzekąLuo He (dopływ Huang He).
Chan (buddyzm) i Luoyang · Huayan i Luoyang ·
Patriarchat zen
Patriarchat zen – szczególna linia sukcesji patriarchów zen biegnąca od siedmiu buddów przeszłości, poprzez historycznego Buddę Siakjamuniego, patriarchów (chiń. zu (祖); kor. cho; jap. so; wiet. tổ) linii medytacyjnej Indii (dhyana), Chin (chan), Korei (sŏn) i Japonii (zen).
Chan (buddyzm) i Patriarchat zen · Huayan i Patriarchat zen ·
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Chan (buddyzm) i Sanskryt · Huayan i Sanskryt ·
Siunjata
Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.
Chan (buddyzm) i Siunjata · Huayan i Siunjata ·
Szkoła Czystej Krainy
Amitabha w Zachodnim Raju Szkoła Czystej Krainy (także: Szkoła Czystej Ziemi; chiń. jingtuzong (淨土宗); kor. chŏngt'o chong (정토종); jap. jōdo-shū (浄土宗); wiet. Tịnh độ tông) – jedna z tradycji buddyzmu chińskiego związana z amidyzmem.
Chan (buddyzm) i Szkoła Czystej Krainy · Huayan i Szkoła Czystej Krainy ·
Taoizm
yang'' Taoizm (czasem zapisywany jako daoizm) – tradycyjny chiński system filozoficzny i religijny.
Chan (buddyzm) i Taoizm · Huayan i Taoizm ·
Wutai Shan
Wutai Shan (chiń. 五台山, pinyin: Wǔtái Shān.
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Chan (buddyzm) i Huayan
- Co ma wspólnego Chan (buddyzm) i Huayan
- Podobieństwa między Chan (buddyzm) i Huayan
Porównanie Chan (buddyzm) i Huayan
Chan (buddyzm) posiada 207 relacji, a Huayan ma 72. Co mają wspólnego 26, indeks Jaccard jest 9.32% = 26 / (207 + 72).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Chan (buddyzm) i Huayan. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: