76 kontakty: Ablatyw, Akutan (wyspa), Alaska, Aleksiej Jaczmieniew, Aleuci, Aleuty, Alfabet łaciński, Atka (wyspa), Attu, Benedykt Dybowski, Czasownik, Departament Zasobów Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych, Dialekt, Dyskurs, Dzieje Apostolskie, Etnologia, Fleksja, Fonem, Formant (morfologia), Imperium Rosyjskie, Innocenty z Alaski, Jakub Niecwietow, James Cook, Język ergatywno-absolutywny, Język rosyjski, Języki eskimo-aleuckie, Języki indoeuropejskie, Języki inuickie, Języki jupik, Języki kreolskie, Języki polisyntetyczne, Johann Christoph Adelung, Katarzyna II Wielka, Liczba (językoznawstwo), Międzynarodowy alfabet fonetyczny, Miejscownik, Morfem, Morfem zerowy, Nikolskoje (Kraj Kamczacki), Ortografia, Osoba (językoznawstwo), Peter Simon Pallas, Przymiotnik, Przypadek, Przyrostek, Przysłówek, Rasmus Rask, Rdzeń (językoznawstwo), Rzeczownik, Słowotwórstwo, ..., Spółgłoska, Spółgłoska boczna, Spółgłoska języczkowa, Spółgłoska krtaniowa, Spółgłoska miękkopodniebienna, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska podniebienna, Spółgłoska przedniojęzykowa, Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska wargowa, Spółgłoska zębowa, Spółgłoska zwarta, Spółgłoska zwarto-otwarta, SVO (Subject Verb Object), Tryb (językoznawstwo), Typologia języków, Unalaska (wyspa), Vitus Bering, Wyspa Beringa, Wyspa Miedziana, Wyspy Komandorskie, Wyspy Lisie, Wyspy Pribyłowa, Zdanie, Związek zgody. Rozwiń indeks (26 jeszcze) »
Ablatyw
right Ablatyw (łac. ablativus, w języku polskim nazywany także pochodnikiem lub oddalnikiem) – przypadek w językach aglutynacyjnych i niektórych fleksyjnych, wyraża odchodzenie i oddzielanie się od czegoś (odwrotnie niż allatyw).
Nowy!!: Język aleucki i Ablatyw · Zobacz więcej »
Akutan (wyspa)
Akutan (ang. Akutan Island, aleucki Akutanax̂) – wyspa na Alasce, w archipelagu Wysp Lisich.
Nowy!!: Język aleucki i Akutan (wyspa) · Zobacz więcej »
Alaska
Alaska – stan Stanów Zjednoczonych w północno-zachodniej części Ameryki Północnej, będący eksklawąStanów Zjednoczonych.
Nowy!!: Język aleucki i Alaska · Zobacz więcej »
Aleksiej Jaczmieniew
Aleksiej Mironowicz Jaczmieniew (1866-1937) był przywódcąalaskańskiego plemienia Aleutów, mieszkał na Unalasce, wyspie w archipelagu Aleutów.
Nowy!!: Język aleucki i Aleksiej Jaczmieniew · Zobacz więcej »
Aleuci
Wyspy Beringa, ok. 1884–1886. Aleuci (w dialekcie atkan Unangan lub Unangas) – ogólna nazwa nadana rdzennym mieszkańcom Archipelagu Aleutów, półwyspu Alaska, a także Wysp Komandorskich.
Nowy!!: Język aleucki i Aleuci · Zobacz więcej »
Aleuty
Aleuty (Wyspy Aleuckie,, ale. Unangam Tanangin) – łańcuch małych wysp o powierzchni 37 800 km² rozmieszczonych w północnej części Oceanu Spokojnego, tworzących łuk.
Nowy!!: Język aleucki i Aleuty · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język aleucki i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Atka (wyspa)
Atka – wyspa w archipelagu Aleutów, największa w grupie Andreanof Islands.
Nowy!!: Język aleucki i Atka (wyspa) · Zobacz więcej »
Attu
Attu – wyspa w grupie Wysp Bliskich, w archipelagu Aleutów w stanie Alaska.
Nowy!!: Język aleucki i Attu · Zobacz więcej »
Benedykt Dybowski
Herb Benedykt Tadeusz Dybowski herbu Nałęcz (ur. 12 maja 1833 w AdamarynieW części publikacji nazwa miejsca urodzenia Dybowskiego jest zniekształcana na Adamczyn. Innąnazwąfolwarku Adamaryn sąs. 524. Więcej na temat genezy nazwy Adamaryn nadanej folwarkowi przez dziadka Dybowskiego od imion Adam i Maria w Grzegorz Brzęk, Benedykt Dybowski: życie i dzieło, Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, 1994, s. 13., zm. 30 stycznia 1930 we Lwowie) – polski przyrodnik, podróżnik, odkrywca i lekarz, badacz Bajkału, Dalekiego Wschodu i Kamczatki, profesor Uniwersytetu Lwowskiego i Szkoły Głównej Warszawskiej, uważany za jednego z ojców polskiej limnologii; starszy brat Władysława Dybowskiego.
Nowy!!: Język aleucki i Benedykt Dybowski · Zobacz więcej »
Czasownik
Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.
Nowy!!: Język aleucki i Czasownik · Zobacz więcej »
Departament Zasobów Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych
Godło Departamentu Zasobów Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych Departament Zasobów Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych lub Departament Spraw Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych – resort rządu Stanów Zjednoczonych odpowiadający za ochronę przyrody i zarządzanie zasobami naturalnymi kraju.
Nowy!!: Język aleucki i Departament Zasobów Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język aleucki i Dialekt · Zobacz więcej »
Dyskurs
Dyskurs („bieganie tam i z powrotem”) – pojęcie wywodzące się z językoznawstwa i oznaczające formę organizacji języka.
Nowy!!: Język aleucki i Dyskurs · Zobacz więcej »
Dzieje Apostolskie
Dzieje Apostolskie – księga historyczna Nowego Testamentu, zajmująca w kanonie miejsce piąte.
Nowy!!: Język aleucki i Dzieje Apostolskie · Zobacz więcej »
Etnologia
Etnologia – jedna z dyscyplin, obok etnografii, antropologii kulturowej i społecznej, wchodzących w zakres antropologii – nauki o człowieku i jego kulturze.
Nowy!!: Język aleucki i Etnologia · Zobacz więcej »
Fleksja
Fleksja – system opozycji słów należących do jednego leksemu.
Nowy!!: Język aleucki i Fleksja · Zobacz więcej »
Fonem
Fonem – podstawowa jednostka struktury fonologicznej mowy.
Nowy!!: Język aleucki i Fonem · Zobacz więcej »
Formant (morfologia)
Formant, zrostek, afiks (od „element przyczepiony”) – słowotwórcza część wyrazu, dodana do jego rdzenia (podstawy słowotwórczej).
Nowy!!: Język aleucki i Formant (morfologia) · Zobacz więcej »
Imperium Rosyjskie
Imperium Rosyjskie, oficjalna nazwa polska: Cesarstwo Rosyjskie (przed reformąortografii) – oficjalna nazwa Rosji w latach 1721–1917.
Nowy!!: Język aleucki i Imperium Rosyjskie · Zobacz więcej »
Innocenty z Alaski
Innocenty, imię świeckie Iwan Jewsiejewicz Wieniaminow-Popow (ur. 1797 w Anginskim, zm. w Moskwie) – rosyjski biskup prawosławny, misjonarz na Aleutach i Alasce, autor przekładów Pisma Świętego na języki lokalne, badacz etnografii i geografii Aleutów, nazywany apostołem Ameryki.
Nowy!!: Język aleucki i Innocenty z Alaski · Zobacz więcej »
Jakub Niecwietow
Jakub Niecwietow (ur. 1802 na wyspie Atka, zm. 26 czerwca 1864 w Sitce) – rosyjski kapłan prawosławny.
Nowy!!: Język aleucki i Jakub Niecwietow · Zobacz więcej »
James Cook
James Cook (ur. Do roku 1752 w Wielkiej Brytanii obowiązywały daty starego stylu. w Marton koło Middlesbrough, Wielka Brytania, zm. 14 lutego 1779 na wybrzeżu Kealakekua, Hawaje) – angielski żeglarz i odkrywca, kartograf, astronom.
Nowy!!: Język aleucki i James Cook · Zobacz więcej »
Język ergatywno-absolutywny
Język ergatywno-absolutywny (ergatywny) – według typologii syntaktycznej język, w którym dla wyrażenia agensa (podmiotu zdania przechodniego, a właściwie zdania agentywnego) używa się specjalnego przypadku o nazwie ergatyw, a rolę podmiotu zdania aktywnego i pacjensa określa natomiast absolutyw.
Nowy!!: Język aleucki i Język ergatywno-absolutywny · Zobacz więcej »
Język rosyjski
Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Język aleucki i Język rosyjski · Zobacz więcej »
Języki eskimo-aleuckie
Języki eskimo-aleuckie – rodzina językowa obejmująca kilka języków, używanych przez Inuitów i Aleutów na północnych krańcach Ameryki (Alaska, Grenlandia, północna Kanada) i Syberii (Półwysep Czukocki, Wyspa Beringa).
Nowy!!: Język aleucki i Języki eskimo-aleuckie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język aleucki i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki inuickie
Języki inuickie (kanadyjsko-grenlandzkie albo wschodnioeskimoskie) – grupa języków z gałęzi eskimoskiej języków eskimo-aleuckich, którymi posługuje się ok.
Nowy!!: Język aleucki i Języki inuickie · Zobacz więcej »
Języki jupik
Języki yupik (jupik, yup’ik) – grupa języków (według niektórych uczonych – dialektów) z eskimoskiej rodziny językowej, używana przez 12 tys.
Nowy!!: Język aleucki i Języki jupik · Zobacz więcej »
Języki kreolskie
Języki kreolskie – ogólne określenie niepowiązanych ze sobąjęzyków etnicznych rozwiniętych na bazie języków europejskich kolonistów (głównie angielskiego, francuskiego, portugalskiego, hiszpańskiego czy niderlandzkiego) z dużym dodatkiem elementów przejętych z języków ludności tubylczej.
Nowy!!: Język aleucki i Języki kreolskie · Zobacz więcej »
Języki polisyntetyczne
Języki polisyntetyczne – języki syntetyczne charakteryzujące się obecnościądługich słów złożonych z licznych morfemów, łączonych z reguły bez zmian fonetycznych na szwach morfemicznych.
Nowy!!: Język aleucki i Języki polisyntetyczne · Zobacz więcej »
Johann Christoph Adelung
Antona Graffa Johann Christoph Adelung (ur. 8 sierpnia 1732 w Spantekow koło Anklam, zm. 10 września 1806 w Dreźnie) – niemiecki bibliotekarz, leksykograf i germanista.
Nowy!!: Język aleucki i Johann Christoph Adelung · Zobacz więcej »
Katarzyna II Wielka
Katarzyna II prawodawczyni Katarzyna II Aleksiejewna Wielka,; urodzona jako Zofia Fryderyka Augusta, (ur. 2 maja 1729 w Szczecinie, zm. w Petersburgu) – księżniczka anhalcka, żona wielkiego księcia, później cesarza rosyjskiego Piotra III, po zamachu stanu samodzielna Cesarzowa Wszechrusi panująca w Imperium Rosyjskim w latach 1762–1796.
Nowy!!: Język aleucki i Katarzyna II Wielka · Zobacz więcej »
Liczba (językoznawstwo)
Liczba – kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy.
Nowy!!: Język aleucki i Liczba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
Międzynarodowy alfabet fonetycznyW polskich opracowaniach często można spotkać się z angielskąnazwąInternational Phonetic Alphabet oraz skrótem IPA, czasami również z francuskąnazwąAlphabet phonétique international (API).
Nowy!!: Język aleucki i Międzynarodowy alfabet fonetyczny · Zobacz więcej »
Miejscownik
Miejscownik – forma używana do opisu miejsca akcji.
Nowy!!: Język aleucki i Miejscownik · Zobacz więcej »
Morfem
Morfem – najmniejsza grupa fonemów, która niesie ze sobąokreślone znaczenie i której nie można podzielić na mniejsze jednostki znaczeniowe.
Nowy!!: Język aleucki i Morfem · Zobacz więcej »
Morfem zerowy
Morfem zerowy (także: zero morfologiczne) – morfem, któremu odpowiada pusty ciąg fonemów, wyrażający stosunki między morfemami pełnymi.
Nowy!!: Język aleucki i Morfem zerowy · Zobacz więcej »
Nikolskoje (Kraj Kamczacki)
Nikolskoje (ros. Никольское) – wieś (ros. село, trb. sieło) rejonowa i jedyna miejscowość rejonu aleuckiego Kraju Kamczackiego Rosji.
Nowy!!: Język aleucki i Nikolskoje (Kraj Kamczacki) · Zobacz więcej »
Ortografia
Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, wyd. 2016 Ortografia (z gr., „poprawny”,, „piszący”), inaczej pisownia (dawniej prawopis) – zbiór przepisów regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocąliter alfabetu lub innych symboli.
Nowy!!: Język aleucki i Ortografia · Zobacz więcej »
Osoba (językoznawstwo)
Osoba – kategoria gramatyczna czasownika określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie.
Nowy!!: Język aleucki i Osoba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Peter Simon Pallas
Peter Simon von Pallas (ur. 22 września 1741 w Berlinie, zm. 8 września 1811 tamże) – zoolog i botanik niemiecki, działający głównie w Rosji.
Nowy!!: Język aleucki i Peter Simon Pallas · Zobacz więcej »
Przymiotnik
Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.
Nowy!!: Język aleucki i Przymiotnik · Zobacz więcej »
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Nowy!!: Język aleucki i Przypadek · Zobacz więcej »
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Nowy!!: Język aleucki i Przyrostek · Zobacz więcej »
Przysłówek
Przysłówek – nieodmienna część mowy, która głównie służy jako modyfikator czasownika i przymiotnika.
Nowy!!: Język aleucki i Przysłówek · Zobacz więcej »
Rasmus Rask
Rasmus Christian Rask (ur. 22 listopada 1787 w Brændekilde, zm. 14 listopada 1832 w Kopenhadze) - duński językoznawca, nordysta, autor gramatyki staroislandzkiej (1811), jeden z prekursorów językoznawstwa historyczno-porównawczego.
Nowy!!: Język aleucki i Rasmus Rask · Zobacz więcej »
Rdzeń (językoznawstwo)
Rdzeń (niekiedy także pierwiastek; por.) – główny morfem wyrazu, który pozostaje po oddzieleniu od niego wszystkich afiksów.
Nowy!!: Język aleucki i Rdzeń (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Nowy!!: Język aleucki i Rzeczownik · Zobacz więcej »
Słowotwórstwo
Słowotwórstwo – dział językoznawstwa zajmujący się sposobami powstawania nowych wyrazów w języku.
Nowy!!: Język aleucki i Słowotwórstwo · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Spółgłoska boczna
Spółgłoski boczne (spółgłoski lateralne, sonanty boczne) – ustne spółgłoski, najczęściej zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w środkowej części jamy ustnej i przepływ powietrza bokami, z jednej lub obu stron języka.
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska boczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska języczkowa
Spółgłoska języczkowa lub uwularna – spółgłoska atrykułowana przez uniesienie tylnej części języka tak by zetknął się on z języczkiem.
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska języczkowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska krtaniowa
Spółgłoska krtaniowa lub laryngalna – spółgłoska artykułowana w głośni.
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska krtaniowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska miękkopodniebienna
Spółgłoska miękkopodniebienna lub welarna – spółgłoska, której wymowa polega na zbliżeniu języka do podniebienia miękkiego (łac. velum).
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska miękkopodniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska podniebienna
Spółgłoska podniebienna, inaczej palatalna – spółgłoska średniojęzykowa wymawiana, gdy środkowa część języka dotyka podniebienia twardego.
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska przedniojęzykowa
Spółgłoski przedniojęzykowe – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na narząd artykulacji.
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska przedniojęzykowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł.
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska wargowa
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska wargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zębowa
Spółgłoski zębowe (przedniojęzykowo-zębowe) – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na miejsce artykulacji, które znajduje się przy górnych zębach – siekaczach, u ich szczytu, tuż za ich tylnąścianąlub u ich nasady na granicy z dziąsłami.
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska zębowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-otwarta
Spółgłoska zwarto-otwarta, także: sonorant – spółgłoska powstająca, gdy w czasie artykulacji dochodzi do zwarcia i równocześnie otwarcia innego kanału (ustnego lub nosowego), którym uchodzi powietrze lub zwarcia i otwarcia następująszybko po sobie.
Nowy!!: Język aleucki i Spółgłoska zwarto-otwarta · Zobacz więcej »
SVO (Subject Verb Object)
SVO (Subject Verb Object) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed orzeczeniem, a dopełnienie występuje na końcu oraz typ języka, w którym takie zdania sądominujące.
Nowy!!: Język aleucki i SVO (Subject Verb Object) · Zobacz więcej »
Tryb (językoznawstwo)
Tryb – kategoria gramatyczna czasownika wyrażająca stosunek mówiącego do treści wypowiedzenia.
Nowy!!: Język aleucki i Tryb (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Typologia języków
Typologia języków – dziedzina językoznawstwa zajmująca się kategoryzowaniem języków ze względu na ich cechy systemowo-strukturalne.
Nowy!!: Język aleucki i Typologia języków · Zobacz więcej »
Unalaska (wyspa)
Unalaska – wyspa leżąca na archipelagu Aleuty w północnej części Oceanu Spokojnego.
Nowy!!: Język aleucki i Unalaska (wyspa) · Zobacz więcej »
Vitus Bering
Mogiła Vitusa Beringa na wyspie jego imienia Vitus Jonassen Bering (znany wśród rosyjskich żeglarzy jako Iwan Iwanowicz; ur. 1681 w Horsens, zm. na Wyspie Beringa koło Kamczatki) – żeglarz pochodzenia duńskiego w służbie rosyjskiej marynarki, badacz Cieśniny Beringa i Alaski, odkrywca Wysp Komandorskich.
Nowy!!: Język aleucki i Vitus Bering · Zobacz więcej »
Wyspa Beringa
Wyspa Beringa (ros. Остров Беринга, ostrow Bieringa) – wyspa położona na Morzu Beringa na wschód od Kamczatki, największa w archipelagu Wysp Komandorskich.
Nowy!!: Język aleucki i Wyspa Beringa · Zobacz więcej »
Wyspa Miedziana
Wyspa Miedziana – wyspa na wschód od Półwyspu Kamczatki, na Dalekim Wschodzie Rosji, na Morzu Beringa.
Nowy!!: Język aleucki i Wyspa Miedziana · Zobacz więcej »
Wyspy Komandorskie
Komandory, Wyspy Komandorskie (lub) – grupa bezleśnych wysp na wschód od Półwyspu Kamczatki, na Dalekim Wschodzie Rosji, na Morzu Beringa.
Nowy!!: Język aleucki i Wyspy Komandorskie · Zobacz więcej »
Wyspy Lisie
Łańcuch wyspowy Aleutów Wyspy Lisie (ang. Fox Islands) – grupa wysp wchodząca w skład łańcucha Aleutów (stan Alaska), stanowiąca najbardziej wysuniętąna wschód część tego archipelagu.
Nowy!!: Język aleucki i Wyspy Lisie · Zobacz więcej »
Wyspy Pribyłowa
Wyspy Pribyłowa (ang. Pribilof Islands) – grupa czterech wysp wulkanicznych leżących na Morzu Beringa.
Nowy!!: Język aleucki i Wyspy Pribyłowa · Zobacz więcej »
Zdanie
Zdanie – w językoznawstwie termin ten oznacza wypowiedzenie służące do zakomunikowania jakiejś treści i podlegające ograniczeniom formalnym.
Nowy!!: Język aleucki i Zdanie · Zobacz więcej »
Związek zgody
Związek zgody (kongruencja) – połączenie wyrazu określającego z wyrazem określanym, w którym oba wyrazy zgadzająsię w rodzaju, liczbie i przypadku.
Nowy!!: Język aleucki i Związek zgody · Zobacz więcej »