Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Mianownik (przypadek) i Stosunki morfosyntaktyczne
Mianownik (przypadek) i Stosunki morfosyntaktyczne mają 7 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Absolutyw, Czasownik nieprzechodni, Czasownik przechodni, Język angielski, Język nominatywno-absolutywny, Język nominatywno-akuzatywny, Język polski.
Absolutyw
Absolutyw (łac. absolutivus) – przypadek gramatyczny; w językach ergatywno-absolutywnych określa podmiot czasownika nieprzechodniego oraz dopełnienie czasownika przechodniego.
Absolutyw i Mianownik (przypadek) · Absolutyw i Stosunki morfosyntaktyczne ·
Czasownik nieprzechodni
Czasownik nieprzechodni – czasownik, który nie może mieć dopełnienia bliższego, i w związku z tym nie tworzy strony biernej.
Czasownik nieprzechodni i Mianownik (przypadek) · Czasownik nieprzechodni i Stosunki morfosyntaktyczne ·
Czasownik przechodni
Czasownik przechodni – czasownik, który może posiadać dopełnienie bliższe.
Czasownik przechodni i Mianownik (przypadek) · Czasownik przechodni i Stosunki morfosyntaktyczne ·
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Język angielski i Mianownik (przypadek) · Język angielski i Stosunki morfosyntaktyczne ·
Język nominatywno-absolutywny
Język nominatywno-absolutywny (aktywny) – język, w którym rozróżnia się pomiędzy podmiotem aktywnym nominativus a podmiotem nieaktywnym absolutivus.
Język nominatywno-absolutywny i Mianownik (przypadek) · Język nominatywno-absolutywny i Stosunki morfosyntaktyczne ·
Język nominatywno-akuzatywny
Język nominatywno-akuzatywny (inaczej: nominatywny) – język charakteryzujący się tym, że do wyrażania agensa zdania przechodniego używa się mianownika (nominativus; stąd nazwa), do wyrażania pacjensa – biernika (accusativus), a podmiotu zdania nieprzechodniego – także mianownika.
Język nominatywno-akuzatywny i Mianownik (przypadek) · Język nominatywno-akuzatywny i Stosunki morfosyntaktyczne ·
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Język polski i Mianownik (przypadek) · Język polski i Stosunki morfosyntaktyczne ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Mianownik (przypadek) i Stosunki morfosyntaktyczne
- Co ma wspólnego Mianownik (przypadek) i Stosunki morfosyntaktyczne
- Podobieństwa między Mianownik (przypadek) i Stosunki morfosyntaktyczne
Porównanie Mianownik (przypadek) i Stosunki morfosyntaktyczne
Mianownik (przypadek) posiada 22 relacji, a Stosunki morfosyntaktyczne ma 32. Co mają wspólnego 7, indeks Jaccard jest 12.96% = 7 / (22 + 32).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Mianownik (przypadek) i Stosunki morfosyntaktyczne. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
