40 kontakty: Aleksandria, Ambroży z Mediolanu, Antoni Wielki, Apokatastaza, Arianizm, Arytmetyka, Atanazy Wielki, Łacina, Biblia, Biskup, Chrześcijaństwo, Duch Święty, Egzegeza, Eremita, Geometria, Gramatyka, Hieronim ze Strydonu, Język grecki, Kair, Kościół katolicki, Komentarz (gatunek literacki), Logika, Maksymilian Rode, Muzyka, Ortodoksja, Orygenes, Palladius (pisarz), Papirus, Preegzystencja, Retoryka, Rufin z Akwilei, Sobór konstantynopolitański II, Sobór konstantynopolitański III, Sobór nicejski II, Sobór powszechny, Sources chrétiennes, Sozomenos, Szczepan Pieszczoch, Szkoła aleksandryjska (teologia), Teologia.
Aleksandria
Nowy gmach Biblioteki Aleksandryjskiej Aleksandria (Al-Iskandarijja;;, Aleksandreia; kopt. ⲣⲁⲕⲟϯ, Rakodī) – drugie co do wielkości miasto w Egipcie (z liczbą4,11 mln mieszkańców w 2006) i aglomeracja z liczbą4,48 mln mieszkańców w 2008, co stawia jąna szóstym miejscu wśród wszystkich aglomeracji Afryki.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Aleksandria · Zobacz więcej »
Ambroży z Mediolanu
Ambroży z Mediolanu (ur. ok. 340 w Trewirze, zm. 4 kwietnia 397 w Mediolanie) – arcybiskup Mediolanu, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, wyznawca, ojciec i doktor Kościoła.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Ambroży z Mediolanu · Zobacz więcej »
Antoni Wielki
Antoni Wielki (Opat), Święty Antoni, (ur. 250 lub 251 w Koma, zm. 356 w pobliżu góry Kulzim) – egipski pustelnik, opat i ojciec pustyni; tradycyjnie uznawany za twórcę anachoretyzmu, jednej z odmian ruchu monastycznego.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Antoni Wielki · Zobacz więcej »
Apokatastaza
Apokatastaza (od gr. apokatastasis czyli „ponowne włączenie, odnowienie” z Dz 3, 21) – końcowa i ostateczna odnowa całego stworzenia poprzez przywrócenie mu pierwotnej doskonałości i bezgrzeszności lub nawet przewyższenie tego pierwotnego stanu.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Apokatastaza · Zobacz więcej »
Arianizm
Jana Chrzciciela. katolików (Cesarstwo Bizantyńskie) w 495 r. Arianizm – doktryna teologiczna Ariusza (zm. 336), prezbitera Kościoła w Aleksandrii w Egipcie, odrzucająca dogmat Trójcy Świętej i wpisująca się w nurt antytrynitaryzmu, powstała w kontekście sporów o rozumienie chrześcijańskiego monoteizmu.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Arianizm · Zobacz więcej »
Arytmetyka
Rycina z dzieła ''Margarita philosophica'', 1503; autor: Gregor Reisch Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych z (1785) Przykład tablic arytmetycznych z XIX w. Arytmetyka (łac. arithmetica, gr. ἀριθμητική arithmētikē, z ἀριθμός – liczba) – dział matematyki zajmujący się liczbami; jeden z podstawowych i najstarszych.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Arytmetyka · Zobacz więcej »
Atanazy Wielki
Atanazy Wielki, Atanazy Aleksandryjski (ur. ok. 295, zm. 2 maja 373) – biskup Aleksandrii, pisarz wczesnochrześcijański, teolog-apologeta, kaznodzieja, ojciec i doktor Kościoła, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Atanazy Wielki · Zobacz więcej »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Łacina · Zobacz więcej »
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Biblia · Zobacz więcej »
Biskup
tempera na desce z XV wieku. Biskup (nadzorca, opiekun) – w Kościołach chrześcijańskich zwierzchnik kościoła partykularnego „jako zastępca i wysłannik Chrystusa”.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Biskup · Zobacz więcej »
Chrześcijaństwo
Chrześcijaństwo (Christianismós), chrystianizm – religia monoteistyczna zaliczana do grupy abrahamicznej.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Chrześcijaństwo · Zobacz więcej »
Duch Święty
Witraż w bazylice watykańskiej Duch Święty (hebr. רוּחַ הַקֹּדֶשׁ Ruach ha-Kodesz, gr. to hagion Pneuma lub to Pneuma to hagion, łac. Spiritus Sanctus) – w większości religii chrześcijańskich trzecia Osoba Trójcy Świętej, równa Ojcu i Synowi w bóstwie, majestacie, substancji i naturze.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Duch Święty · Zobacz więcej »
Egzegeza
Egzegeza (exḗgēsis – „wyjaśnienie, wyprowadzenie”) – badanie i krytyczna interpretacja tekstów, zwłaszcza świętych i utworów hagiograficznych (opowiadających o żywotach świętych).
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Egzegeza · Zobacz więcej »
Eremita
Alberta Henry'ego Payne'a (XIX wiek) Eremita lub pustelnik (gr. erēmítēs, żyjący na pustkowiu) – osoba, która z pobudek religijnych wycofuje się z życia w społeczeństwie i decyduje się na życie w izolacji i celibacie.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Eremita · Zobacz więcej »
Geometria
teorii strun stereometrii, udowodnione najpóźniej przez Teajteta (IV w. p.n.e.) płaszczyzny hiperbolicznej za pomocąsiedmiokątów foremnych – użyty tu model to dysk Poincarégo Geometria (gr. γεωμετρία; geo – ziemia, metria – miara) – jedna z głównych dziedzin matematyki; tradycyjnie i nieformalnie definiowana jako nauka o przestrzeni i jej podzbiorach zwanych figuramiGeometria, Encyklopedia Popularna PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1986,, s. 233.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Geometria · Zobacz więcej »
Gramatyka
Gramatyka – uporządkowany zbiór reguł językowych rządzących organizacjązdań, dyskursów, tekstów; innymi słowy zespół prawideł umożliwiających tworzenie złożonych jednostek językowych, ich składanie z jednostek elementarnych.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Gramatyka · Zobacz więcej »
Hieronim ze Strydonu
Hieronim ze Strydonu (ur. między 331 a 347 w Strydonie, zm. 30 września 420 w Betlejem) – święty Kościoła katolickiego, doktor Kościoła, apologeta chrześcijaństwa; święty Kościoła prawosławnego i koptyjskiego, wyznawca.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Hieronim ze Strydonu · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Język grecki · Zobacz więcej »
Kair
mostu Tahrir. Wieży Kairskiej Kair, targ Chan al-Chalili Muzeum Egipskie w Kairze Kair (wymowa egipska, trl. Al-Qāhirah, trb. Al-Kahira) – stolica i najludniejsze miasto Egiptu (606 km², liczba ludności 19,5 mln stałych mieszkańców, zespół miejski 20,4 mln mieszkańców, tzw. Wielki Kair), największe miasto Bliskiego Wschodu, a do 2013 roku – także Afryki.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Kair · Zobacz więcej »
Kościół katolicki
Bazylika św. Piotra w Watykanie Leonarda da Vinci Św. Paweł Kościół katolicki, Kościół powszechny (katholikos, powszechny) – największa na świecie chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia określane mianem katolicyzmu.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Kościół katolicki · Zobacz więcej »
Komentarz (gatunek literacki)
Metamorfoz'' Owidiusza wraz z komentarzem na marginesie (1390−1400 r. n.e.) Komentarz – gatunek literatury użytkowej, w którym autor omawia, interpretuje i opatruje szczegółowymi uwagami oraz wyjaśnieniami dzieło innego autora.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Komentarz (gatunek literacki) · Zobacz więcej »
Logika
Logika (gr. λόγος, logos – rozum, słowo, myśl) – nauka formalna o jasnym i ścisłym formułowaniu myśli, o regułach poprawnego rozumowania i uzasadniania twierdzeń.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Logika · Zobacz więcej »
Maksymilian Rode
Cmentarzu Wojskowym na Powązkach Maksymilian Rode (ur. 13 września 1911 w Rogoźnie Wielkopolskim, zm. 6 lipca 1999 w Warszawie) – biskup-zwierzchnik Kościoła Polskokatolickiego w latach 1959–1965, wcześniej ksiądz rzymskokatolicki, profesor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, publicysta, społecznik.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Maksymilian Rode · Zobacz więcej »
Muzyka
Alegoria Muzyki, Filippino Lippi Muzyka (ze stgr. μουσική mousiké „sztuka Muz”) – sztuka organizacji struktur dźwiękowych w czasie.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Muzyka · Zobacz więcej »
Ortodoksja
Ortodoksja (j. grecki: ὀρθός orthós – słuszny, δόξα dóxa – wiara, chwała/sława) – ścisła wierność doktrynie, dogmatowi, zwłaszcza religijnemu.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Ortodoksja · Zobacz więcej »
Orygenes
Orygenes (gr., Origenes; ur. ok. 185, zm. 254) – jeden z najbardziej płodnych komentatorów Pisma Świętego w epoce patrystycznej.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Orygenes · Zobacz więcej »
Palladius (pisarz)
Palladius, Rutilius Taurus Aemilianus Palladius – rzymski pisarz z IV wieku.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Palladius (pisarz) · Zobacz więcej »
Papirus
Papirus z zapisem tekstu Papirus (→) – materiał pisarski otrzymywany z tzw.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Papirus · Zobacz więcej »
Preegzystencja
Preegzystencja (przedistnienie) – wiara w istnienie duszy przed poczęciem człowieka.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Preegzystencja · Zobacz więcej »
Retoryka
Justynian. Napis głosi: ''Retoryka (...) jest najcudowniejsząze wszystkich umiejętności''. Retoryka – sztuka budowania artystycznej, perswazyjnej wypowiedzi ustnej lub pisemnej, nauka o niej, refleksja teoretyczna, jak również wiedza o komunikacji słownej, obrazowej i zachowawczej pomiędzy autorem wypowiedzi a jej odbiorcami.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Retoryka · Zobacz więcej »
Rufin z Akwilei
Rufin z Akwilei (ur. około 345 w Concordii koło Akwilei, zm. 411 na Sycylii) – rzymski kapłan, mnich, pisarz chrześcijański, historyk Kościoła starożytnego, teolog i tłumacz.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Rufin z Akwilei · Zobacz więcej »
Sobór konstantynopolitański II
Wasilija Surikowa Sobór konstantynopolitański II – zwołany w 553 przez cesarza Bizancjum Justyniana (527-565) w celu osiągnięcia jedności z monofizytami, którzy przeważali na znacznym obszarze Syrii, Etiopii i Egiptu.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Sobór konstantynopolitański II · Zobacz więcej »
Sobór konstantynopolitański III
Konstantyna Manassesa Sobór konstantynopolitański III (zwany również Soborem in Trullo I 680–681) – sobór powszechny biskupów chrześcijańskich stawiający sobie za cel rozwiązanie sporu, który narósł wokół nauki zwanej monoteletyzmem, a sformułowanej w I połowie VII wieku przez patriarchę konstantynopolitańskiego Sergiusza, popieranego przez cesarza bizantyjskiego Herakliusza.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Sobór konstantynopolitański III · Zobacz więcej »
Sobór nicejski II
herezję ikonoklazmu. Konstantyna VI w trakcie obrad Soboru. Sobór nicejski II (787) – sobór powszechny biskupów chrześcijańskich zainaugurowany w Konstantynopolu, przeniesiony do Nicei i tam obradujący od 24 września do 23 października 787 roku.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Sobór nicejski II · Zobacz więcej »
Sobór powszechny
Sobór powszechny, sobór ekumeniczny – spotkanie biskupów całego Kościoła w celu ustanowienia praw kościelnych (kanonów soborowych) i uregulowania spraw doktryny wiary i moralności.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Sobór powszechny · Zobacz więcej »
Sources chrétiennes
Sources chrétiennes (fr. Źródła chrześcijańskie) – seria wydawnicza, w ramach której publikowane sąwydania krytyczne starożytnych tekstów patrystycznych greckich i łacińskich wraz z przekładem francuskim.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Sources chrétiennes · Zobacz więcej »
Sozomenos
Hermiasz Sozomen, Sozomenos (gr. Σωζομενός ur. ok. 400 - zm. ok. 450) – historyk Kościoła starożytnego.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Sozomenos · Zobacz więcej »
Szczepan Pieszczoch
Szczepan Pieszczoch (ur. 5 stycznia 1921 w Samborze, zm. 22 kwietnia 2004 w Poznaniu) – polski ksiądz katolicki, patrolog.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Szczepan Pieszczoch · Zobacz więcej »
Szkoła aleksandryjska (teologia)
Szkoła aleksandryjska – kilka pokoleń egzegetów i teologów, działających w Aleksandrii, stolicy Egiptu.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Szkoła aleksandryjska (teologia) · Zobacz więcej »
Teologia
Akademii Krakowskiej Teologia (gr. θεος, theos, „Bóg”, + λογος, logos, „nauka”) lub sacra doctrina (święta nauka); bogoznawstwo – refleksja nad doktrynami religijnymi, wykraczająca poza religioznawstwo – nieoceniające ich prawdziwości – oraz poza filozofię religii, która to nie opiera się na wierze.
Nowy!!: Dydym Aleksandryjski i Teologia · Zobacz więcej »