14 kontakty: Azja Południowo-Wschodnia, Chińczycy Han, Fujian, Hanyu pinyin, Język średniochiński, Język chiński, Język minnański, Język tajwański, Malezja, Pe̍h-ōe-jī, Singapur, Tajwan (wyspa), Teochew, Xiamen.
Azja Południowo-Wschodnia
Azja Południowo-Wschodnia Azja Południowo-Wschodnia – region Azji obejmujący Półwysep Indochiński i Archipelag Malajski wraz z Filipinami.
Nowy!!: Hokkien i Azja Południowo-Wschodnia · Zobacz więcej »
Chińczycy Han
Chińczycy Han (Hanowie) – naród zamieszkujący głównie ChińskąRepublikę Ludową, gdzie stanowiąok.
Nowy!!: Hokkien i Chińczycy Han · Zobacz więcej »
Fujian
Fujian – prowincja w południowo-wschodnich Chinach nad cieśninąTajwańską.
Nowy!!: Hokkien i Fujian · Zobacz więcej »
Hanyu pinyin
Hanyu pinyin – oficjalna transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego (putonghua, hanyu pinyin: pǔtōnghuà) – urzędowego języka Chin – na alfabet łaciński.
Nowy!!: Hokkien i Hanyu pinyin · Zobacz więcej »
Język średniochiński
Język średniochiński – zespół form języka chińskiego używanych między VI a X wiekiem.
Nowy!!: Hokkien i Język średniochiński · Zobacz więcej »
Język chiński
Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.
Nowy!!: Hokkien i Język chiński · Zobacz więcej »
Język minnański
Język minnański, minnan, min nan (min południowy) lub tajwański – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) wywodzących się z południa chińskiej prowincji Fujian.
Nowy!!: Hokkien i Język minnański · Zobacz więcej »
Język tajwański
Publikacje w języku tajwańskim (w różnych systemach pisma) Język tajwański (chiń. 臺灣語, POJ: tâi-oân-oē) – tajwańska odmiana języka minnan (dialekt hokkien), używana jako język ojczysty przez około 70% mieszkańców wyspy, głównie przez członków największej chińskiej grupy etnicznej, zwanej Hoklo lub Hō-ló.
Nowy!!: Hokkien i Język tajwański · Zobacz więcej »
Malezja
Region Malezji Malezja – państwo w Azji Południowo-Wschodniej, na Półwyspie Malajskim i wyspie Borneo; obszar 330,803 km², ludność 33 711 000 (według stanu na 2022 r.), stolica Kuala Lumpur (ok. 8,419 mln mieszkańców), siedziba rządu w Putrajaya.
Nowy!!: Hokkien i Malezja · Zobacz więcej »
Pe̍h-ōe-jī
W niektórych publikacjach (Biblia, słowniki, poezja, prace naukowe) nadal wykorzystuje się Pe̍h-ōe-jī Biblia w grafii Pe̍h-ōe-jī IPA: peʔ˩ ue˩ dzi˨ Pe̍h-ōe-jī (POJ) (chiń. 白話字, pinyin: báihuà zì) – system zapisu języka chińskiego za pomocąalfabetu łacińskiego, wprowadzony w XIX w. przez chrześcijańskich misjonarzy w Fujian i na Tajwanie.
Nowy!!: Hokkien i Pe̍h-ōe-jī · Zobacz więcej »
Singapur
Singapur, oficjalnie Republika Singapuru (ang. Republic of Singapore, chiń. 新加坡共和国, malajski Republik Singapura, tamil. சிங்கப்பூர் குடியரசு) – miasto-państwo w Azji Południowo-Wschodniej, położone na wyspie Singapur oraz kilkudziesięciu mniejszych wyspach, w pobliżu południowego krańca Półwyspu Malajskiego.
Nowy!!: Hokkien i Singapur · Zobacz więcej »
Tajwan (wyspa)
Tajwan, hist.
Nowy!!: Hokkien i Tajwan (wyspa) · Zobacz więcej »
Teochew
Zasięg dialektu teochew Teochew, tiochiu, diojiu (潮州話, teoch. Dio5 ziu1 uê7, pinyin Cháozhōuhuà) – dialekt należący do grupy języków minnańskich, używany w regionie Chaoshan we wschodniej części prowincji Guangdong w Chinach.
Nowy!!: Hokkien i Teochew · Zobacz więcej »
Xiamen
Xiamen (dawniej znane na Zachodzie jako Amoy od wymowy nazwy miasta w dialekcie hokkien) – miasto portowe w południowo-wschodnich Chinach, w prowincji Fujian, nad CieśninąTajwańską.
Nowy!!: Hokkien i Xiamen · Zobacz więcej »