Szybszy dostęp niż przeglądarce!
45 kontakty: Alkajos z Mityleny, Anakreontyk, Anastazy z Synaju, Andrzej z Krety, Awarowie, Cesarstwo Bizantyńskie, Chartofylaks, Cypr, Dymitr z Tesaloniki, Dynastia izauryjska, Epigramat, Fokas, Grzegorz z Nazjanzu, Hagia Sophia, Herakliusz (cesarz bizantyński), Homer, Jan Antiochijczyk, Jan Jałmużnik, Jan z Nikiu, Jerzy z Pizydii, Katena (komentarz biblijny), Klasztor Świętej Katarzyny, Komentarz (gatunek literacki), Kondakion, Kreta, Lazyka, Leoncjusz z Neapolis, Literatura bizantyńska, Literatura bizantyńska epoki justyniańskiej, Maksym Wyznawca, Maria Egipcjanka, Maurycjusz (cesarz bizantyński), Menander Protektor, Monofizytyzm, Monoteletyzm, Paradoksografia, Pseudo-Dionizy Areopagita, Sklawinowie, Sofokles, Sofroniusz I (patriarcha Jerozolimy), Symeon Słupnik Młodszy, Teodor Sykeota, Teofilakt Symokatta, Trajan Patrycjusz, Trójca Święta.
Alkajos z Mityleny
Alkajos i Safona. Strona A attyckiego kalathosu czerwonofigurowego, V w. p.n.e. Alkajos z Mityleny (zlat. Alceusz, ur. ok. 620 p.n.e. w Mitylenie, zm. ok. 550 p.n.e.) − poeta starożytnej Grecji, przedstawiciel meliki lesbijskiej.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Alkajos z Mityleny · Zobacz więcej »
Anakreontyk
Anakreontyk – wierszowany utwór literacki o tematyce biesiadnej, wesołej lub rubasznej, sławiący uroki życia, opowiadający o miłości w sposób żartobliwy.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Anakreontyk · Zobacz więcej »
Anastazy z Synaju
Anastazy z Synaju, również Anastazy Synaita lub Anastazy Synajski, cs. Prepodobnyj Anastasij, igumien Sinajskoj gory (ur. ok. 610 w Aleksandrii, zm. przed 700 na Górze Synaj) - egzegeta chrześcijański, jeden z ważniejszych wschodnich, greckojęzycznych pisarzy kościelnych VII wieku, kapłan, mnich, opat klasztoru św. Katarzyny na Synaju, czczony jako święty przez Kościół prawosławny jak i katolicki.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Anastazy z Synaju · Zobacz więcej »
Andrzej z Krety
Święty Andrzej z Krety, znany również jako Andrzej z Jerozolimy, cs. Swiatitiel Andrej, archijepiskop Kritskij (ur. ok. 650 w Damaszku, zm. 4 lipca 712, 726 lub 740) – biskup Gortyny na Krecie, teolog, twórca Kanonu pokutnego oraz homilii, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Andrzej z Krety · Zobacz więcej »
Awarowie
Awarowie (itp.) – lud koczowniczy o spornym pochodzeniu, który w połowie VI wieku pojawili się w Europie.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Awarowie · Zobacz więcej »
Cesarstwo Bizantyńskie
Cesarstwo wschodniorzymskie (bizantyjskie) Cesarstwo wschodniorzymskie, później Cesarstwo Bizantyńskie (w literaturze przeważnie w formie Cesarstwo Bizantyjskie, choć sąteż odmienne opinie, pot. i skrótowo Bizancjum) – termin historiograficzny, używany od XIX wieku na określenie greckojęzycznego, średniowiecznego cesarstwa rzymskiego ze stolicąw Konstantynopolu.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Cesarstwo Bizantyńskie · Zobacz więcej »
Chartofylaks
Chartofylaks (gr.: χαρτοφύλαξ,chartofylaks, od χάρτα, "dokument" + φύλαξ, "strażnik, opiekun") – bizantyński urzędnik kościelny zajmujący się dokumentami i archiwami.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Chartofylaks · Zobacz więcej »
Cypr
Cypr, Republika Cypryjska (Kýpros) – państwo położone na wyspie Cypr leżącej we wschodniej części Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Cypr · Zobacz więcej »
Dymitr z Tesaloniki
Dymitr z Tesaloniki (ur. ok. 270, zm. 306) – męczennik, święty Kościoła katolickiego, prawosławnego, ormiańskiego i koptyjskiego.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Dymitr z Tesaloniki · Zobacz więcej »
Dynastia izauryjska
Dynastia izauryjska – zwana też syryjskąpanowała w Bizancjum w latach 717-802.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Dynastia izauryjska · Zobacz więcej »
Epigramat
Epigramat, epigram (epigramma „inskrypcja”) – krótki utwór poetycki w formie aforyzmu, wywodzący się z napisów informacyjnych w starożytnej Grecji zamieszczanych na grobach, pomnikach lub ofiarach wotywnych.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Epigramat · Zobacz więcej »
Fokas
Fokas (ur. ok. 570, zm. 5 października 610) – cesarz bizantyjski w latach 602-610.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Fokas · Zobacz więcej »
Grzegorz z Nazjanzu
Grzegorz z Nazjanzu, w tradycji chrześcijańskiej także Grzegorz Teolog (ur. ok. 326–330 w Karbali w Kapadocji, zm. 390 lub 391 prawdopodobnie w Nazjanzie)W literaturze i nauce polskiej Grzegorz określany jest niekiedy przydomkiem Nazjanzeńczyk.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Grzegorz z Nazjanzu · Zobacz więcej »
Hagia Sophia
Hagia Sophia (Aja Sofia) – meczet w Stambule, a w przeszłości kolejno świątynia chrześcijańska, meczet i muzeum.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Hagia Sophia · Zobacz więcej »
Herakliusz (cesarz bizantyński)
Herakliusz (– Herakleios,; ur. ok. 574, zm. 11 lutego 641) – cesarz wschodniorzymski (bizantyjski) panujący w latach 610–641.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Herakliusz (cesarz bizantyński) · Zobacz więcej »
Homer
''Homer i jego przewodnik'' – obraz Williama-Adolphe’a Bouguereau z 1874 roku Homer (Hómēros) (VIII wiek p.n.e.) – grecki pieśniarz wędrowny (aojda), epik, śpiewak i recytator (rapsod).
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Homer · Zobacz więcej »
Jan Antiochijczyk
Jan Antiochijczyk (gr.: Ιωάννης Αντιοχεύς, Joánnes Antiocheús) – kronikarz bizantyński z VII wieku.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Jan Antiochijczyk · Zobacz więcej »
Jan Jałmużnik
Jan Jałmużnik, znany także jako Jan V (ur. ok. 550 w Amanthonte, zm. 11 listopada 616 lub 620) – chalcedoński patriarcha Aleksandrii.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Jan Jałmużnik · Zobacz więcej »
Jan z Nikiu
Jan z Nikiu – koptyjski kronikarz żyjący w drugiej połowie VII wieku; biskup Nikiu.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Jan z Nikiu · Zobacz więcej »
Jerzy z Pizydii
Jerzy z Pizydii (Jerzy Pizydes, Georgios Pizydes, ur. przed 600, zm. między 631 a 634) – grecki poeta, posłaniec patriarchy Konstantynopola Sergiusza I przy cesarzu Herakliuszu.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Jerzy z Pizydii · Zobacz więcej »
Katena (komentarz biblijny)
Tekst biblijny kodeksu 556 otoczony przez kateny Katena (– „łańcuchy”) – nazywana także antologiąegzegetyczną, wyciągi objaśniające, wyjaśniające.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Katena (komentarz biblijny) · Zobacz więcej »
Klasztor Świętej Katarzyny
Klasztor św. Katarzyny Rękopis syryjski przechowywany w klasztorze św. Katarzyny Kodeks Synajski znaleziony w klasztorze św. Katarzyny Gorejącym Krzewem'' krzewem gorejącym'' znajdujący się na terenie klasztoru Seforę pojął później za żonę Klasztor Świętej Katarzyny – najstarszy z istniejących dzisiaj klasztorów chrześcijańskich.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Klasztor Świętej Katarzyny · Zobacz więcej »
Komentarz (gatunek literacki)
Metamorfoz'' Owidiusza wraz z komentarzem na marginesie (1390−1400 r. n.e.) Komentarz – gatunek literatury użytkowej, w którym autor omawia, interpretuje i opatruje szczegółowymi uwagami oraz wyjaśnieniami dzieło innego autora.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Komentarz (gatunek literacki) · Zobacz więcej »
Kondakion
Kondakion, kontakion (gr. κόντάκιον – zwój, κοντός – drążek, na który nawijano pergamin) – rodzaj hymnu liturgicznego, typowego dla Cerkwi prawosławnej, oraz katolickiej obrządku bizantyjskiego.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Kondakion · Zobacz więcej »
Kreta
Kreta (od słowa krateia – silna,,, wen. Candia) – grecka wyspa na Morzu Śródziemnym.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Kreta · Zobacz więcej »
Lazyka
Położenie Lazyki Lazyka (kolor zielony) w 565 jako wasal Cesarstwa Bizantyńskiego (kolor czerwony) Lazyka – zwana też po gruzińsku Egrisi, region historyczny i nazwa królestwa istniejącego w zachodniej części współczesnej Gruzji.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Lazyka · Zobacz więcej »
Leoncjusz z Neapolis
Leontios z Neapolis (także Leoncjusz z Neapolis Cypryjskiej, ur. 590, zm. 668), starożytny teolog wschodni, biograf, biskup Neapolis na Cyprze – dzisiejsze Limassol, ojciec Kościoła.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Leoncjusz z Neapolis · Zobacz więcej »
Literatura bizantyńska
Literatura bizantyńska – literatura Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego (Bizantyńskiego).
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Literatura bizantyńska · Zobacz więcej »
Literatura bizantyńska epoki justyniańskiej
Cesarz Justynian I Wielki Literatura bizantyńska epoki justyniańskiej – okres literatury bizantyńskiej od wstąpienia na tron cesarza Justyniana I Wielkiego w 527 roku do przejęcia władzy przez dynastię heraklijskąw 610 roku.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Literatura bizantyńska epoki justyniańskiej · Zobacz więcej »
Maksym Wyznawca
Maksym Wyznawca, właśc.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Maksym Wyznawca · Zobacz więcej »
Maria Egipcjanka
Maria Egipcjanka, również Maria z Egiptu, cs. Prepodobnaja Marija Jegipietskaja (ur. ok. 344 w Aleksandrii w Egipcie, zm. ok. 421 na pustyni k. Jerycho) – pustelnica i pokutnica, święta Kościoła katolickiego, prawosławnego, koptyjskiego i ormiańskiego.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Maria Egipcjanka · Zobacz więcej »
Maurycjusz (cesarz bizantyński)
Maurycjusz (gr. Φλάβιος Μαυρίκιος Τιβέριος Αύγουστος Flavius Mauricius Tiberius Augustus) (ur. 539, zm. 27 listopada 602) – cesarz bizantyński w latach 582-602, ostatni przedstawiciel dynastii wywodzącej się od Justyna I.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Maurycjusz (cesarz bizantyński) · Zobacz więcej »
Menander Protektor
Menander Protektor (gr. Μένανδρος Προτίκτωρ) - historyk bizantyński; urodził się ok.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Menander Protektor · Zobacz więcej »
Monofizytyzm
Monofizytyzm, eutychianizm – doktryna teologiczna, według której Chrystus ma jednązłączonąnaturę bosko-ludzkąi nie istnieje w dwóch naturach, tj.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Monofizytyzm · Zobacz więcej »
Monoteletyzm
Monoteletyzm (od monos "jedyny" i thelo "chcę, mam wolę") – pogląd w teologii chrześcijańskiej z VII w., według którego Chrystus, zarówno w swojej naturze boskiej, jak i ludzkiej, kierował się jednąwolą.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Monoteletyzm · Zobacz więcej »
Paradoksografia
Paradoksografia (gr. παράδοξος parádoxos – dziwny, osobliwy; γράφω grapho – piszę) – antyczny gatunek literacki.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Paradoksografia · Zobacz więcej »
Pseudo-Dionizy Areopagita
Pseudo-Dionizy Areopagita – wczesnochrześcijański autor pism teologicznych Corpus Dionysiacum, uważany za twórcę angelologii.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Pseudo-Dionizy Areopagita · Zobacz więcej »
Sklawinowie
Ewangeliarza Ottona III; ok. r. 1000. Sklawinowie, Sklawini, Sklaweni, Sklawenowie (Sklabēnoi) – dawna nazwa używana przez pisarzy bizantyjskich na określenie Słowian niezależnie od ich nazw plemiennych, z czasem (VI–VII wiek) zawężona do plemion słowiańskich żyjących pomiędzy Dniestrem a Dunajem i Cisąna terenach współczesnej Rumunii, Mołdawii oraz częściowo Ukrainy i Węgier w odróżnieniu od zamieszkujących dorzecze Dniepru Antów.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Sklawinowie · Zobacz więcej »
Sofokles
Sofokles (gr.; ur. ok. 496 p.n.e. w Kolonos, zm. 406 p.n.e. w Atenach) – największy obok Ajschylosa i Eurypidesa tragik starożytnej Grecji.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Sofokles · Zobacz więcej »
Sofroniusz I (patriarcha Jerozolimy)
Sofroniusz Jerozolimski, (ur. ok. 560 w Damaszku, zm. 11 marca 638) – patriarcha Jerozolimy, święty katolicki i prawosławny, czczony przez Kościoły chrześcijańskie biskup, pisarz chrześcijański.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Sofroniusz I (patriarcha Jerozolimy) · Zobacz więcej »
Symeon Słupnik Młodszy
Symeon (Szymon) Słupnik Młodszy, Symeon Stylita Młodszy, cs. Prepodobnyj Simeon Stołpnik na Diwnoj gore (ur. około 520W opracowaniach hagiograficznych spotyka się daty 517 i 521 roku. w Antiochii Syryjskiej, zm. 24 maja 592 w Syrii) – święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, teolog, kaznodzieja, anachoreta.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Symeon Słupnik Młodszy · Zobacz więcej »
Teodor Sykeota
Teodor Sykeota, również Teodor z Sykeonu, biskup Anastasiopolis (ur. w połowie VI wieku w Sykeonie k. Ancyry w Galacji, zm. ok. 613 tamże) – pustelnik i asceta, mnich, biskup AnastasiopolisNie należy mylić z innymi miastami o tym samym brzmieniu: Anastasiopolis – dzisiejsze Fethiye w Turcji, dawn.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Teodor Sykeota · Zobacz więcej »
Teofilakt Symokatta
Strona tytułowa''Listów'' Teofilakta Symokatty z 1509 Teofilakt Symokatta, gr. Θεοφύλακτος Σιμοκάττης (Theophylaktos Simokates) albo Simokattes (żył na przełomie VI i VII wieku) – bizantyński historyk i pisarz z Egiptu.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Teofilakt Symokatta · Zobacz więcej »
Trajan Patrycjusz
Trajan Patrycjusz (gr.: Τραϊανός Πατρίκιος, Traianos Patrikios) – kronikarz bizantyński z przełomu VII i VIII wieku.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Trajan Patrycjusz · Zobacz więcej »
Trójca Święta
Wyobrażenie Trójcy Świętej Trójca Święta, Święta Trójca (także Trinitas, stgr. Αγια Τριας, trb. Hágia Trías) – chrześcijański dogmat uznający, że Bóg jest Bogiem Trójjedynym, istniejącym jako trzy Osoby – po grecku hipostazy – pozostając jednocześnie jednym Bytem.
Nowy!!: Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej i Trójca Święta · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Literatura bizantyńska w okresie panowania dynastii heraklijskiej 610-717, Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej 610-717, Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej 610–717.
