95 kontakty: Bodhidharma, Chan (buddyzm), Cuiyan Lingcan, Dahui Zonggao, Daitoku-ji, Dharma, Dynastia Song, Enshū Kobori, Go-Daigo, Go-Uda, Hanazono, Harima, Ikkyū Sōjun, Jingde chuandeng lu, Kamakura (miasto), Kanzan Egen, Kaszaja, Kōhō Kennichi, Kenchō-ji, Kioto, Kiusiu, Klasztor buddyjski, Koan, Lanxi Daolong, Linia przekazu Dharmy zen, Linji Yixuan, Mahakaśjapa, Manju-ji, Nampo Jōmyō, Nanzen-ji, Osaka, Prefektura Hyōgo, Rinzai, Sanskryt, Sōfuku-ji (Fukuoka), Shingon, Songyuan Chongyue, Stupa, Takuan Sōhō, Tendai, Tettō Gikō, Winaja Pitaka, Yunmen Wenyan, Zen, 1139, 1156, 1160, 1185, 1209, 1213, ..., 1226, 1235, 1237, 1269, 1274, 1277, 1278, 1282, 1283, 1295, 1309, 1315, 1326, 1338, 1352, 1357, 1360, 1369, 1379, 1389, 1390, 1394, 1416, 1428, 1434, 1458, 1465, 1481, 1489, 1496, 1507, 1515, 1529, 1539, 1548, 1568, 1573, 1574, 1597, 1611, 1612, 1643, 1645, 864, 949. Rozwiń indeks (45 jeszcze) »
Bodhidharma
Bodhidharma (skt बोधिधर्म; chiń Putidamo 菩提达摩; kor. Pori Dalma; jap. Bodai Daruma; wiet. Bồ-đề-đạt-ma) – na wpół legendarna postać buddyzmu mahajany.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Bodhidharma · Zobacz więcej »
Chan (buddyzm)
Chan (chiń. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Chan (buddyzm) · Zobacz więcej »
Cuiyan Lingcan
Cuiyan Lingcan (pinyin Cuìyán Lìngcān; kor. 취암령삼 Ch’wiam Lyŏngsam; jap. Suigan Reisan/Yōmyō; wiet. Thuý Nham Lệnh Tham) – chiński mistrz Chan tradycji południowej szkoły Chan.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Cuiyan Lingcan · Zobacz więcej »
Dahui Zonggao
Dahui Zonggao (chiń. 大慧宗杲, pinyin Dàhuì Zōnggǎo; kor. 대혜종고 Taehye Chonggo; jap. ダイエシュウコウ Daie Shūkō; wiet. Đại Huệ Tông Cảo; ur. 1089 w Xuanzhou, zm. 1163) – chiński mistrz chan ze szkoły linji odłamu yangqi.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Dahui Zonggao · Zobacz więcej »
Daitoku-ji
– kompleks świątyń buddyjskich szkoły zen, szkoły rinzai.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Daitoku-ji · Zobacz więcej »
Dharma
Dharma (skt. धर्म; pali Dhamma धम्म; chiń. 法, pinyin fǎ; kor. pŏp 법, talma; jap. 法 hō lub ダルマ daruma; wiet. pháp, đạt-ma; tyb. ལྷ་ཆོས།, Wylie lha chos) – wieloznaczny termin występujący w religiach dharmicznych, np.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Dharma · Zobacz więcej »
Dynastia Song
Dynastia Song (wym.) – dynastia panująca w Chinach od 960 do 1279 roku, po okresie Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw, a przed panowaniem dynastii Yuan.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Dynastia Song · Zobacz więcej »
Enshū Kobori
Enshū Kobori, znany też jako – japoński artysta, kaligraf, ogrodnik, architekt, mistrz miecza oraz ceremonii herbacianej.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Enshū Kobori · Zobacz więcej »
Go-Daigo
– 96.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Go-Daigo · Zobacz więcej »
Go-Uda
– 91.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Go-Uda · Zobacz więcej »
Hanazono
– 95.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Hanazono · Zobacz więcej »
Harima
– miasto w Japonii, na wyspie Honsiu, w prefekturze Hyōgo.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Harima · Zobacz więcej »
Ikkyū Sōjun
– japoński mistrz zen, poeta, krytyk szkoły zen rinzai i opat Daitoku-ji.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Ikkyū Sōjun · Zobacz więcej »
Jingde chuandeng lu
Jingde chuandeng lu (chiń. 景德傳燈錄, kor. Kyŏngdŏk ch'ŏndŭng lok; jap. Keitoku dentōroku; wiet. Cảnh Đức Truyền đăng lục – Księga przekazu lampy z okresu Jingde. Najstarsza historia chanu. Została napisana w 1004 r. przez Yong’ana Daoyuana ze szkoły chan fayan. Jednak ta pierwotna wersja nie przetrwała do dziś. Najwcześniejsza wersja pochodzi z 1009 r. i została wydana pod nadzorem jednego z czołowych intelektualistów i literatów tego okresu – Yang Yi (968 lub 974–1020). Praca ta kontynuuje wzór Zutang ji, czyli organizuje liczne frakcje chanu wokół wielolinearnego modelu. W związku z tym, że dzieło to powstało w kręgu szkoły fayan, wykazuje dominację tej właśnie tradycji. Ponieważ w tym wydaniu zamieszczono oryginalnąprzedmowę Daoyuana, dowiedzieć się z niej można, że oryginalne dzieło było jeszcze bardziej ukierunkowane na punkt widzenia fayan. Prawdopodobnie celem Chuandeng lu było zaprezentowanie na cesarskim dworze chanu, jako już dobrze zorganizowanego, niezależnego ruchu, jednak głównie poprzez linie przekazu szkoły fayan. Praca ta promuje więc linie przekazu związane z Fayanem Wenyi, wyliczając wielu mnichów związanych z tymi liniami. Mistrz Fayan ma 63 oświeconych uczniów, jego uczeń Tiantai Deshao (891-972) - 49. Wydaje się również, że promowano także linię mistrza Deshao, gdyż nie zanotowano żadnego spadkobiercy u mistrza Yunju Daoqi (929-997) (w drugiej generacji spadkobierca Fayana). Chuandeng lu nie wymienia nazw żadnego z "pięciu domów" (pięciu szkół). Mimo tego, wszyscy, którzy sąwymienieni w ostatnich pokoleniach linii przekazu, należąwłaśnie do owych pięciu tradycji chan. Niemniej jednak praca ta jest dużo bardziej obiektywna od Zutang ji, której celem była promocja właściwie tylko linii przekazu wiodącej do mistrza Zhaoqinga Wendenga. Oryginalny tytuł dzieła Daoyuana brzmiał Fozu tongcan ji, czyli Antologia wspólnej praktyki buddów i patriarchów. Sugerował on, że kolejnym celem było wykazanie zgodności nauk buddów i patriarchów chanu. Nowy tytuł nadany przez Yang Yi całkowicie zmienia jego zamiar, gdyż sugeruje on całkowicie niezależnątransmisję chanu. Tymczasem Daoyuan odwoływał się do dzieła Guifenga Zongmiego Chanyuan zhuquan ji (Zebrane pisma o źródle chanu), w którym Zongmi asymilował różnorakie frakcje chanu w jednązjednoczonątradycję. Daoyuan uważał, że nauki chanu zawierająmiriady buddyjskich praktyk stosowanych zgodnie z różnicami między praktykującymi. Podkreślał rolę "zręcznych środków" jako głównej metody nauczania. Tymczasem Yang Yi zestawił pracę na nowo według zupełnie innych haseł, jako "specjalnąpraktykę poza naukami" (chiń. jiaowai biexing) i jako potwierdzenie niezależnej tradycji chanu. Chuandeng lu zawiera między innymi rejestr 28 indyjskich patriarchów szkoły medytacji oraz ich gathy (skt. gāthā) wypowiadane w chwili oświecenia i przekazu Dharmy. Prezentuje zatem już ostatni etap tworzenia tożsamości chan, a więc odrębności od innych szkół buddyjskich m.in. przez ostateczne ukształtowanie listy patriarchów. Oprócz tego dzieło to zawiera biografie, mowy i czyny 1701 indyjskich i chińskich mistrzów aż do mistrza chan Fayana Wenyi. Waga tego dzieła leży w tym, że niezależnie od biografii mnichów (chanu i innych tradycji) zachowało ono dla przyszłych pokoleń zapisy ze "spotkań" mistrzów z uczniami, dialogi między nimi, kształtowanie się idei gong’anów itp. Jest to jedno z dwu głównych źródeł wczesnej historii chanu. Dzieło to dało początek nowej formie literackiej związanej z chanem i nazwanej denglu (zapisy lampy) lub chuandeng lu (zapisy przekazu lampy). Stało się również modelem nowego stylu biografii buddyjskiej, który stanie się powszechny w okresie dynastii Song. Podkreślanie linii przekazu jako sekciarskiej tożsamości różniło tę pracę od Song gaoseng chuan, napisanej w dawnym, pozbawionym nastawienia sekciarskiego, stylu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Jingde chuandeng lu · Zobacz więcej »
Kamakura (miasto)
– miasto w Japonii, w prefekturze Kanagawa, na wyspie Honsiu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Kamakura (miasto) · Zobacz więcej »
Kanzan Egen
Potwierdzenie oświecenia Kanzana (inkajō). Skarb Narodowy Japonii Kanzan Egen Kanzan Egen (7 stycznia 1277–1360) – japoński mistrz zen szkoły rinzai, znany także jako Musō Daishi (無相大師).
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Kanzan Egen · Zobacz więcej »
Kaszaja
Szaty w tradycji therawada tybetańskiej Kaszaja (sanskryt: काषाय kāṣāya; pali: kasāva; chiń. jiāshā (袈裟); kor. kasa (가사); jap. kesa (袈裟); wiet. cà-sa) – szata w kolorze szafranowym, noszona przez hinduskich sannjasinów oraz mnichów buddyjskich.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Kaszaja · Zobacz więcej »
Kōhō Kennichi
Sanmon (główna brama) klasztoru Ungan Kōhō Kennichi (ur. 1241, zm. 1316; jap. 高峰顯日) – japoński mistrz zen szkoły rinzai, poeta zen.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Kōhō Kennichi · Zobacz więcej »
Kenchō-ji
Kenchō-ji (jap. 建長寺) – kompleks klasztorny szkoły zen rinzai w Kamakurze, najstarszy klasztor zen w Japonii, wzór konstrukcyjny dla wszystkich średniowiecznych klasztorów japońskich.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Kenchō-ji · Zobacz więcej »
Kioto
– miasto w zachodniej części japońskiej wyspy Honsiu, stolica prefektury Kioto, dawna stolica Japonii i siedziba cesarza.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Kioto · Zobacz więcej »
Kiusiu
– trzecia pod względem powierzchni wyspa Japonii, spośród czterech głównych, położona na południowy zachód od największej wyspy Honsiu (Honshū).
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Kiusiu · Zobacz więcej »
Klasztor buddyjski
Klasztor buddyjski (chiń. si 寺; kor. sa 사; jap. 寺 ji lub tera; wiet. tự lub chùa) – budynek lub kompleks budynków, w którym przebywająi praktykująmnisi buddyjscy lub mniszki buddyjskie.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Klasztor buddyjski · Zobacz więcej »
Koan
Koan (jap. kōan, z chiń. gōng’àn, dosłownie publiczny przypadek; wiet. công án) – jedna z metod praktyki buddyzmu zen (chan).
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Koan · Zobacz więcej »
Lanxi Daolong
Lanxi Daolong (chiń. 蘭溪道隆, pinyin Lánxī/qī Dàolóng także jako Lanqi Daolong; kor. 란계도륭 Langye Toryung; jap. Rankei Dōryu, także Dōryu Daikaku; wiet. Lan Khê Ðạo Long; ur. 1213, zm. 24 lipca 1278) – chiński mistrz chan ze szkoły linji, propagator zenu w Kamakurze.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Lanxi Daolong · Zobacz więcej »
Linia przekazu Dharmy zen
Linia przekazu Dharmy – ograniczona tylko do szkoły zen metoda promowania następcy lub następców z grona uczniów danego mistrza zen.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Linia przekazu Dharmy zen · Zobacz więcej »
Linji Yixuan
Linji Yixuan (chiń. 臨濟義玄, pinyin: Línjì Yìxuán, Wade-Giles Lin-chi I-hsüan; kor. 임제의현 Imje Ŭihyŏn; jap. リンザイギゲン Rinzai Gigen; wiet. Lâm Tế Nghĩa Huyền, zm. 866) – założyciel szkoły linji buddyzmu chan, z której wywodzi się m.in.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Linji Yixuan · Zobacz więcej »
Mahakaśjapa
Mahakaśjapa (kor. Mahagasŏp (마하가섭); jap. Makakashō;; tyb. 'Od.srungs; chiń. (Da) Jiashe (大迦葉); kor.(Tae)Kayŏp; jap. (Dai)Kashō; wiet. (Đại)-Ca-diếp) – bramin z kraju Magadha w Indiach, jeden z głównych uczniów Buddy, jego następca i pierwszy patriarcha tradycji chan (zen).
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Mahakaśjapa · Zobacz więcej »
Manju-ji
– klasztor szkoły zen rinzai w Kioto w Japonii.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Manju-ji · Zobacz więcej »
Nampo Jōmyō
– japoński mistrz zen szkoły rinzai, znany także jako Daiō Kokushi (大應國師).
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Nampo Jōmyō · Zobacz więcej »
Nanzen-ji
– klasztor szkoły zen rinzai w Kioto, największy klasztor Japonii, główny klasztor jednego z czternastu odgałęzień szkoły rinzai w Japonii.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Nanzen-ji · Zobacz więcej »
Osaka
Zamek Ōsaka Umeda Sky Building Shitennō-ji Shinsaibashi Dōtonbori Osaka Business Park, widok z zamku Ogród Keitaku-en, w głębi Osaka City Museum of Fine Arts Shinsekai, w głębi wieża Tsutenkaku – trzecie co do wielkości miasto w Japonii.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Osaka · Zobacz więcej »
Prefektura Hyōgo
Awaji – prefektura położona w regionie Kinki (Kansai), na wyspie Honsiu (Honshū), w Japonii, ze stolicąw mieście Kōbe.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Prefektura Hyōgo · Zobacz więcej »
Rinzai
Rinzai (臨済宗; jap.: Rinzai-shū, chiń.: Linjizong) – jedna z dwóch głównych szkół japońskiego buddyzmu zen (drugąz nich jest sōtō).
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Rinzai · Zobacz więcej »
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Sanskryt · Zobacz więcej »
Sōfuku-ji (Fukuoka)
– klasztor szkoły zen tradycji rinzai w rejonie Fukuoki, uważany za najstarszy klasztor zen w Japonii.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Sōfuku-ji (Fukuoka) · Zobacz więcej »
Shingon
Mnisi szkoły Shingon przy świątyni na górze Kōya goma Świątynia Chishaku-in w Kioto, główna siedziba sekty Shingon-shū Chizan-ha – japońska odmiana buddyzmu ezoterycznego tzn.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Shingon · Zobacz więcej »
Songyuan Chongyue
Songyuan Chongyue (chiń. 松源崇岳, pinyin Sōngyuán Chóngyuè; kor. 송원숭악Songwon Sungak; jap. Shōgen Sūgaku; wiet. Tùng Nguyên Sùng Nhạc; ur. 1139 w Chuzhou, zm. 1209 w Lingyin si) – mistrz chan z okresu południowej Dynastii Song.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Songyuan Chongyue · Zobacz więcej »
Stupa
Stupa (sanskr. स्तूप stūpa; pali थुप thūpa, czedi;; jap. 卒塔婆 sotoba, kopiec, szczyt) – najprostszy typ budowli sakralnej buddyjskiej, rzadziej dźinijskiej, wywodzącej się z Indii, pełniącej funkcję relikwiarza.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Stupa · Zobacz więcej »
Takuan Sōhō
Mnich Raisan Obraz Takuana Grób Takuana Sōhō w Tōkai-ji List Takuana do Itamiyi Sofu Kaligrafia Takuana Takuan Sōhō (ur. 24 grudnia 1573, zm. 27 stycznia 1645; jap. 沢庵宗彭) – japoński mistrz zen szkoły rinzai, pisarz, artysta zen, poeta, kaligraf, twórca ogrodów i mistrz sztuk walki.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Takuan Sōhō · Zobacz więcej »
Tendai
– japońska szkoła buddyjska założona przez Saichō w 805 roku.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Tendai · Zobacz więcej »
Tettō Gikō
Tajemne przesłanie Tettō Gikō do swoich uczniów – japoński mistrz zen szkoły sōtō.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Tettō Gikō · Zobacz więcej »
Winaja Pitaka
Winaja Pitaka (pāḷi: Vinaya Piṭaka; pol. kosz dyscypliny) – tekst buddyjski, jeden z trzech „koszy” (pāḷi: piṭaka), które tworząTipitakę (pāḷi: Tipiṭaka; skr. Tripiṭaka त्रिपिटक; pol. trzy kosze).
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Winaja Pitaka · Zobacz więcej »
Yunmen Wenyan
Yunmen Wenyan (雲門文偃 Wade-Giles: Yun-men Wen-yen; kor. Unmun Munyŏn; jap. Ummon Bun’en; wiet. Vân Môn Văn Yển; ur. 864, zm. 10 maja 949) – chiński mistrz chan (jap. zen), założyciel szkoły chan yunmen.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Yunmen Wenyan · Zobacz więcej »
Zen
– nurt buddyzmu, który w pełni rozwiniętąformę uzyskał w Chinach (zob. chan), skąd przedostał się do Korei, Wietnamu i Japonii.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i Zen · Zobacz więcej »
1139
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1139 · Zobacz więcej »
1156
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1156 · Zobacz więcej »
1160
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1160 · Zobacz więcej »
1185
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1185 · Zobacz więcej »
1209
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1209 · Zobacz więcej »
1213
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1213 · Zobacz więcej »
1226
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1226 · Zobacz więcej »
1235
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1235 · Zobacz więcej »
1237
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1237 · Zobacz więcej »
1269
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1269 · Zobacz więcej »
1274
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1274 · Zobacz więcej »
1277
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1277 · Zobacz więcej »
1278
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1278 · Zobacz więcej »
1282
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1282 · Zobacz więcej »
1283
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1283 · Zobacz więcej »
1295
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1295 · Zobacz więcej »
1309
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1309 · Zobacz więcej »
1315
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1315 · Zobacz więcej »
1326
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1326 · Zobacz więcej »
1338
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1338 · Zobacz więcej »
1352
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1352 · Zobacz więcej »
1357
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1357 · Zobacz więcej »
1360
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1360 · Zobacz więcej »
1369
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1369 · Zobacz więcej »
1379
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1379 · Zobacz więcej »
1389
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1389 · Zobacz więcej »
1390
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1390 · Zobacz więcej »
1394
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1394 · Zobacz więcej »
1416
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1416 · Zobacz więcej »
1428
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1428 · Zobacz więcej »
1434
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1434 · Zobacz więcej »
1458
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1458 · Zobacz więcej »
1465
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1465 · Zobacz więcej »
1481
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1481 · Zobacz więcej »
1489
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1489 · Zobacz więcej »
1496
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1496 · Zobacz więcej »
1507
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1507 · Zobacz więcej »
1515
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1515 · Zobacz więcej »
1529
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1529 · Zobacz więcej »
1539
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1539 · Zobacz więcej »
1548
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1548 · Zobacz więcej »
1568
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1568 · Zobacz więcej »
1573
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1573 · Zobacz więcej »
1574
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1574 · Zobacz więcej »
1597
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1597 · Zobacz więcej »
1611
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1611 · Zobacz więcej »
1612
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1612 · Zobacz więcej »
1643
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1643 · Zobacz więcej »
1645
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 1645 · Zobacz więcej »
864
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 864 · Zobacz więcej »
949
Bez opisu.
Nowy!!: Shūhō Myōchō i 949 · Zobacz więcej »