Podobieństwa między Apokalipsa św. Jana i Judeochrześcijanie
Apokalipsa św. Jana i Judeochrześcijanie mają 43 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Anatolia, Anioł, Apokalipsa, Apostoł, Archanioł Michał, Augustyn Jankowski, Bazyli Wielki, Biblia, Chrystologia, Dzieje Jana, Efez, Efrem Syryjczyk, Egzegeza, Epifaniusz z Salaminy, Euzebiusz z Cezarei, Ewangelia Jana, Fenton John Anthony Hort, Hieronim ze Strydonu, Hipolit Rzymski, Ireneusz z Lyonu, Izmir, Jan Chryzostom, Jan Chrzciciel, Jan Ewangelista, Język grecki, Jezus Chrystus, Justyn Męczennik, Klemens Aleksandryjski, Księga Daniela, Księga Ezechiela, ..., Listy Pawła, Millenaryzm, Nikolaici, Nowy Testament, Ojcowie Kościoła, Orygenes, Paruzja, Paweł z Tarsu, Sąd ostateczny, Septuaginta, Stary Testament, Tertulian, Wojna żydowska (66–73). Rozwiń indeks (13 jeszcze) »
Anatolia
data dostępu.
Anatolia i Apokalipsa św. Jana · Anatolia i Judeochrześcijanie ·
Anioł
Jakuba z Aniołem'' Anioł – byt duchowy w wielu religiach, który służy i na różne sposoby wypełnia zamysły Boga.
Anioł i Apokalipsa św. Jana · Anioł i Judeochrześcijanie ·
Apokalipsa
Albrechta Dürera Apokalipsa (z gr. apokalypsis „odsłonięcie, zdjęcie zasłony, objawienie” od apokalýptein „odsłaniać, ujawniać”; apó „od” i kalýptein „zasłonić”) – w terminologii judaistycznej i chrześcijańskiej literatury religijnej to opis szczególnego rodzaju proroctwa, dotyczącego tego, co ma się wydarzyć w dniach ostatecznych, przekazywanego przez Boga wybranemu prorokowi.
Apokalipsa i Apokalipsa św. Jana · Apokalipsa i Judeochrześcijanie ·
Apostoł
Kroniki norymberskiej) Leonarda da Vinci Apostoł (gr. apostolos – wysłannik) – nazwa używana w Nowym Testamencie najczęściej na określenie najbliższych uczniów Jezusa Chrystusa powołanych przez niego osobiście i „wysłanych” do głoszenia jego nauk.
Apokalipsa św. Jana i Apostoł · Apostoł i Judeochrześcijanie ·
Archanioł Michał
Szalowej Archanioł Michał, hebr. מיכאל, gr. Μιχαήλ, łac. Míchaël, arab. ميخائيل, cs. Archistratig Michaił – jeden z archaniołów w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Apokalipsa św. Jana i Archanioł Michał · Archanioł Michał i Judeochrześcijanie ·
Augustyn Jankowski
Augustyn Jankowski (ur. 14 września 1916 w m. Złotoust na Uralu, zm. 6 listopada 2005 w Krakowie), właściwie Bogdan Jankowski – benedyktyn, opat tyniecki, biblista, redaktor naukowy Biblii Tysiąclecia, członek Papieskiej Komisji Biblijnej Kongregacji Nauki Wiary, doktor honoris causa PAT.
Apokalipsa św. Jana i Augustyn Jankowski · Augustyn Jankowski i Judeochrześcijanie ·
Bazyli Wielki
Bazyli Wielki, również Bazyli z Cezarei (ur. w 329 lub 330, zm. 1 stycznia 379) – pisarz wczesnochrześcijański zaliczany do grona ojców Kościoła, święty prawosławny i katolicki, Wyznawca, biskup i doktor Kościoła, uważany za ojca wschodniego monastycyzmu.
Apokalipsa św. Jana i Bazyli Wielki · Bazyli Wielki i Judeochrześcijanie ·
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Apokalipsa św. Jana i Biblia · Biblia i Judeochrześcijanie ·
Chrystologia
Synaj, VI–VII wiek isbn.
Apokalipsa św. Jana i Chrystologia · Chrystologia i Judeochrześcijanie ·
Dzieje Jana
Dzieje Jana - apokryficzny utwór, którego tematem jest życie i działalność Jana Ewangelisty w Azji Mniejszej.
Apokalipsa św. Jana i Dzieje Jana · Dzieje Jana i Judeochrześcijanie ·
Efez
Termy Variusa Odeon Świątynia Domicjana Fontanna Pollio – zrekonstruowany łuk Monument Memmiusa Brama Herkulesa Brama Herkulesa – płaskorzeźba Nike Fontanna Trajana Posąg Scholastyki Latryny Świątynia Hadriana Świątynia Hadriana – fryz Biblioteka Celsusa Widok z ulicy Marmurowej na Bibliotekę Celsusa i agorę handlowąBrama Mazeusa i Mitridiusza Ulica Marmurowa – reklama domu publicznego Teatr Ulica Portowa Filmik przedstawiający ruiny Efezu Efez (gr. Ephesos) – w starożytności jedno z 12 miast jońskich w Azji Mniejszej.
Apokalipsa św. Jana i Efez · Efez i Judeochrześcijanie ·
Efrem Syryjczyk
Efrem Syryjczyk, św. Efrem (Ap̄rêm Sûryāyâ;, Efraim ho Syros;,; ur. ok. 305 w Nisibis, zm. 9 czerwca 373 w Edessie) – kaznodzieja, diakon, poeta, komentator Pisma Świętego, piszący w języku syryjskim, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, Wyznawca, święty mnich i Doktor Kościoła, zaliczany do wielkich Ojców Kościoła oraz pustyni, przez swojądziałalność poetycko-teologicznąkojarzony zwłaszcza z Wielkim Postem.
Apokalipsa św. Jana i Efrem Syryjczyk · Efrem Syryjczyk i Judeochrześcijanie ·
Egzegeza
Egzegeza (exḗgēsis – „wyjaśnienie, wyprowadzenie”) – badanie i krytyczna interpretacja tekstów, zwłaszcza świętych i utworów hagiograficznych (opowiadających o żywotach świętych).
Apokalipsa św. Jana i Egzegeza · Egzegeza i Judeochrześcijanie ·
Epifaniusz z Salaminy
Epifaniusz z Salaminy (ur. ok. 315 w Besanduk w Palestynie, zm. 403 w Salaminie) – pisarz wczesnochrześcijański, biskup na Cyprze, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Apokalipsa św. Jana i Epifaniusz z Salaminy · Epifaniusz z Salaminy i Judeochrześcijanie ·
Euzebiusz z Cezarei
Euzebiusz z Cezarei (ur. ok. 264, zm. ok. 340) – pisarz, teolog i historyk chrześcijański, biskup Cezarei w Palestynie od 313.
Apokalipsa św. Jana i Euzebiusz z Cezarei · Euzebiusz z Cezarei i Judeochrześcijanie ·
Ewangelia Jana
Ewangelia Jana – lub Ewangelia według świętego Jana – jedna z czterech Ewangelii Nowego Testamentu, której autorstwo przypisuje się Janowi Apostołowi, Janowi prezbiterowi lub bliżej nieidentyfikowalnemu „umiłowanemu uczniowi”.
Apokalipsa św. Jana i Ewangelia Jana · Ewangelia Jana i Judeochrześcijanie ·
Fenton John Anthony Hort
Fenton J. A. Hort Fenton John Anthony Hort (ur. 23 kwietnia 1828 w Dublinie, zm. 30 listopada 1892) – brytyjski biblista, krytyk tekstu Nowego Testamentu, duchowny anglikański.
Apokalipsa św. Jana i Fenton John Anthony Hort · Fenton John Anthony Hort i Judeochrześcijanie ·
Hieronim ze Strydonu
Hieronim ze Strydonu (ur. między 331 a 347 w Strydonie, zm. 30 września 420 w Betlejem) – święty Kościoła katolickiego, doktor Kościoła, apologeta chrześcijaństwa; święty Kościoła prawosławnego i koptyjskiego, wyznawca.
Apokalipsa św. Jana i Hieronim ze Strydonu · Hieronim ze Strydonu i Judeochrześcijanie ·
Hipolit Rzymski
Hipolit Rzymski, cs. Muczenik Ippolit (ur. przed 170, zm. w 235 na Sardynii) – pisarz wczesnego Kościoła, prezbiter, męczennik, ojciec i święty Kościoła katolickiego oraz prawosławnego; antypapież w latach 217–235.
Apokalipsa św. Jana i Hipolit Rzymski · Hipolit Rzymski i Judeochrześcijanie ·
Ireneusz z Lyonu
Ireneusz z Lyonu (ur. ok. 140 w Smyrnie w Azji Mniejszej, zm. ok. 202 w Lugdunum) – biskup Vienne, teolog, apologeta, ojciec i Doktor Kościoła, męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Apokalipsa św. Jana i Ireneusz z Lyonu · Ireneusz z Lyonu i Judeochrześcijanie ·
Izmir
IzmirKomisja Standaryzacji Nazw Geograficznych,, Warszawa 2019, str.
Apokalipsa św. Jana i Izmir · Izmir i Judeochrześcijanie ·
Jan Chryzostom
Jan Chryzostom, Jan Złotousty (ur. przed 350 w Antiochii, zm. 14 września 407) – biskup Konstantynopola, pisarz chrześcijański, uznawany za największego kaznodzieję kościoła wschodniorzymskiego, doktor Kościoła, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Apokalipsa św. Jana i Jan Chryzostom · Jan Chryzostom i Judeochrześcijanie ·
Jan Chrzciciel
meczecie Umajjadów w Damaszku Rubens, ''Salome patrzy na ścięcie Jana Chrzciciela.'' Jan Chrzciciel, Jan Baptysta (cs. Prorok, Priedtiecza i Krestitiel Gospodień Ioann, s-c-s. Іоаннъ Крестѧи,, Jehohanan,,, trl. Yaḥyā; ur. pomiędzy 6 p.n.e. a 2 p.n.e. w En Kerem, zm. ok. 32 w Macheroncie) – żydowski pustelnik, prorok dla chrześcijan, muzułmanów i mandejczyków.
Apokalipsa św. Jana i Jan Chrzciciel · Jan Chrzciciel i Judeochrześcijanie ·
Jan Ewangelista
Prawosławna ikona ze św. Janem. irlandzkiego ewangeliarza z VIII wieku. Jaszkowej Dolnej Jan Ewangelista, Jan Apostoł, Jan Teolog, grec. Ιωάννης, cs. Apostoł i ewangielist Ioann Bogosłow (zm. ok. 100 r. w Efezie) – jeden z dwunastu apostołów Jezusa Chrystusa, syn Zebedeusza i Salome, brat Jakuba Większego (Starszego) Apostoła.
Apokalipsa św. Jana i Jan Ewangelista · Jan Ewangelista i Judeochrześcijanie ·
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Apokalipsa św. Jana i Język grecki · Judeochrześcijanie i Język grecki ·
Jezus Chrystus
Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e. w Betlejem, zm. ok. 30Por. Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary (381 r.): Wierzę... w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. lub 33 n.e. w Jerozolimie) – centralna postać chrześcijaństwa Według tego autora Jezusa uważa się za założyciela religii w klasycznych teoriach religiologicznych oraz religioznawczych, które nie uwzględniająogólnych idei genezy religii.
Apokalipsa św. Jana i Jezus Chrystus · Jezus Chrystus i Judeochrześcijanie ·
Justyn Męczennik
Justyn Męczennik, Justyn Filozof, Święty Justyn, gr. Ἰουστῖνος ὁ Μάρτυρ, łac. Iustinus philosophus, cs. Muczenik Iustin Fiłosof (ur. ok. 100 we Flawii Neapolis w Palestynie, zm. ścięty mieczem między 163 a 167 w Rzymie) – filozof i apologeta tworzący w języku greckim.
Apokalipsa św. Jana i Justyn Męczennik · Judeochrześcijanie i Justyn Męczennik ·
Klemens Aleksandryjski
Klemens Aleksandryjski, gr. Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς, właśc.
Apokalipsa św. Jana i Klemens Aleksandryjski · Judeochrześcijanie i Klemens Aleksandryjski ·
Księga Daniela
Księga Daniela – (hebr. דניאל Daniel) księga zaliczana do Pism (Ketuwim) Biblii hebrajskiej oraz ksiąg prorockich chrześcijańskiego Starego Testamentu.
Apokalipsa św. Jana i Księga Daniela · Judeochrześcijanie i Księga Daniela ·
Księga Ezechiela
Księga Ezechiela (Ez, hebr. יחזקאל Jichezkel) – trzecia z ksiąg proroków większych Starego Testamentu autorstwa Ezechiela, napisana w latach 593-571 p.n.e., ostatecznie zredagowana przed powrotem z niewoli babilońskiej.
Apokalipsa św. Jana i Księga Ezechiela · Judeochrześcijanie i Księga Ezechiela ·
Listy Pawła
Apostoł Paweł na nieoddającym realiów historycznych obrazie RembrandtaListy Pawła – jedna z sekcji Nowego Testamentu, ich autorstwo tradycyjnie jest przypisywane apostołowi Pawłowi.
Apokalipsa św. Jana i Listy Pawła · Judeochrześcijanie i Listy Pawła ·
Millenaryzm
Koncepcje Milenium w chrześcijaństwie Millenaryzm lub milenaryzm (łac. mille „tysiąc”), także chiliazm (od gr. χίλια „tysiąc”) – w judaizmie i chrześcijaństwie pogląd wyznający bliskie nadejście tysiącletniego panowania Królestwa Bożego, szczególnej formy epoki mesjańskiej.
Apokalipsa św. Jana i Millenaryzm · Judeochrześcijanie i Millenaryzm ·
Nikolaici
Nikolaici (gr. Νικολαΐται lp. Νικολαΐτης) – chrześcijańska herezja gnostycka z I wieku głosząca nieskrępowanąswobodę obyczajów.
Apokalipsa św. Jana i Nikolaici · Judeochrześcijanie i Nikolaici ·
Nowy Testament
Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Johna Wyclifa (XIV wiek) Nowy Testament (gr. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainē Diathēkē) – druga część Biblii chrześcijańskiej, zaraz po Starym Testamencie, stanowiąca zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego.
Apokalipsa św. Jana i Nowy Testament · Judeochrześcijanie i Nowy Testament ·
Ojcowie Kościoła
Ojcowie Kościoła – pisarze i teologowie we wczesnym chrześcijaństwie, w epoce bezpośrednio po czasach apostolskich, aż do czasów średniowiecza.
Apokalipsa św. Jana i Ojcowie Kościoła · Judeochrześcijanie i Ojcowie Kościoła ·
Orygenes
Orygenes (gr., Origenes; ur. ok. 185, zm. 254) – jeden z najbardziej płodnych komentatorów Pisma Świętego w epoce patrystycznej.
Apokalipsa św. Jana i Orygenes · Judeochrześcijanie i Orygenes ·
Paruzja
Chrystus w chwale, miniatura z XV-wiecznego ewangeliarza ruskiego Paruzja, Dzień Pański, Drugie przyjście (z gr. παρουσία, obecność, przyjście, pojawienie się) – według Nowego Testamentu oznacza zapowiadany przez proroków powrót Chrystusa na świat w chwale pod koniec dziejów, jako triumfatora nad złem, wskrzesiciela umarłych i sędziego świata.
Apokalipsa św. Jana i Paruzja · Judeochrześcijanie i Paruzja ·
Paweł z Tarsu
Paweł Apostoł'', Rembrandt, ok. 1657 Paweł z Tarsu, Paweł Apostoł, Szaweł, Szaul ha-Tarsi (ur. ok. 5–10 w Tarsie w Cylicji, zm. ok. 64–67 w Rzymie) – Żyd z Tarsu, święty chrześcijański, męczennik za wiarę.
Apokalipsa św. Jana i Paweł z Tarsu · Judeochrześcijanie i Paweł z Tarsu ·
Sąd ostateczny
Sąd ostateczny'', ok. 1470 Sąd ostateczny – wydarzenie eschatologiczne o skali światowej, stanowiące przedmiot wiary przede wszystkim w kręgu religii judeo-chrześcijańskiej.
Apokalipsa św. Jana i Sąd ostateczny · Judeochrześcijanie i Sąd ostateczny ·
Septuaginta
Kodeks synajski LXX z IV lub pocz. V w. – fragment ''Księgi Estery'' Septuaginta (z; oznaczana rzymskąliczbąLXX oznaczającą70, w wydaniach krytycznych przez symbol 𝔖) – pierwsze tłumaczenie Biblii hebrajskiej i innych religijnych tekstów judaizmu z hebrajskiego i aramejskiego na grekę.
Apokalipsa św. Jana i Septuaginta · Judeochrześcijanie i Septuaginta ·
Stary Testament
Tory w języku hebrajskim Dziesięć Przykazań) – Codex Orientales 4445 I w. p.n.e. Stary Testament – starsza część Biblii, przyjęta przez chrześcijaństwo.
Apokalipsa św. Jana i Stary Testament · Judeochrześcijanie i Stary Testament ·
Tertulian
Tertullian Quintus Septimius Florens Tertullianus (ur. pomiędzy 150 a 160 w Kartaginie, zm. 240 tamże)Stefan Swieżawski - „Dzieje Europejskiej Filozofii Klasycznej” s. 331 – łaciński teolog z Afryki Północnej, nawrócony na chrześcijaństwo w 190 roku lub około 195 roku (zobacz też Adolf Harnack, Bonwetsch i in.), stał się jego najgorliwszym w owym czasie apologetą.
Apokalipsa św. Jana i Tertulian · Judeochrześcijanie i Tertulian ·
Wojna żydowska (66–73)
Pierwsza wojna żydowska (66–73 n.e.) rozpoczęła się od wybuchu żydowskiego powstania przeciwko panowaniu rzymskiemu w Judei.
Apokalipsa św. Jana i Wojna żydowska (66–73) · Judeochrześcijanie i Wojna żydowska (66–73) ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Apokalipsa św. Jana i Judeochrześcijanie
- Co ma wspólnego Apokalipsa św. Jana i Judeochrześcijanie
- Podobieństwa między Apokalipsa św. Jana i Judeochrześcijanie
Porównanie Apokalipsa św. Jana i Judeochrześcijanie
Apokalipsa św. Jana posiada 176 relacji, a Judeochrześcijanie ma 243. Co mają wspólnego 43, indeks Jaccard jest 10.26% = 43 / (176 + 243).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Apokalipsa św. Jana i Judeochrześcijanie. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: