Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Buddyzm i Oświecenie (religie Wschodu)
Buddyzm i Oświecenie (religie Wschodu) mają 40 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Ascetyzm, Atman, Budda, Budda Siakjamuni, Buddyzm tybetański, Chan (buddyzm), Chrześcijaństwo, Drzewo Bodhi, Duhkha, Dwanaście ogniw współzależnego powstawania, Dzogczen, Hinduizm, Islam, Język japoński, Karma, Konfucjanizm, Lama (religioznawstwo), Madhjamaka, Mahajana, Maja (religie Wschodu), Medytacja, Moksza (hinduizm), Natura Buddy, Niewiedza (buddyzm), Nirwana, Ośmioraka ścieżka, Samadhi, Sansara, Sanskryt, Siunjata, ..., Splamienia (buddyzm), Tantry jogi najwyższej, Taoizm, Therawada, Transliteracja Wyliego, Trzy ciała Buddy, Tulku, Wadżrajana, Zazen, Zen. Rozwiń indeks (10 jeszcze) »
Ascetyzm
Ascetyzm, asceza (askesis – pierwotnie „ćwiczenie, trening”) – praktykowanie dobrowolnego wyrzeczenia się pewnych dóbr, wartości i aktywności życiowych w celu osiągnięcia świętości, czystości i doskonałości duchowej oraz zbawienia.
Ascetyzm i Buddyzm · Ascetyzm i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Atman
Atman (dewanagari आत्म ātman, sanskr. oddech, आत्मा) – w hinduizmie określenie duszy rozumianej jako indywidualna jaźń, obecna w każdej żywej istocie.
Atman i Buddyzm · Atman i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Budda
Budda Japonii Wizerunek Buddy w świątyni koreańskiej Posążek Buddy Przedstawienie leżącego Buddy, Tajlandia Statuetki Buddy w budynku przyjęć Pałacu Królewskiego w Phnom Penh Budda (sanskr. Buddha „oświecony”, „przebudzony”, „nieuśpiony”), właśc.
Budda i Buddyzm · Budda i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Budda Siakjamuni
Ilustracja Buddy z XIX wieku Budda Siakjamuni (żył w latach prawdopodobnie 563–483 p.n.e.Daty życia Buddy sąobiektem kontrowersji. Zobacz: era buddyjska.), właściwie Siddhartha Gautama z rodu Śakjów – indyjski książę, filozof i reformator religijny, twórca buddyzmu.
Budda Siakjamuni i Buddyzm · Budda Siakjamuni i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Buddyzm tybetański
Wylie: mkhas grub dge legs dpal bzang po; 1385–1438). Od słowa lama pochodzi określenie buddyzmu tybetańskiego jako lamaizmu Buddyzm tybetański (tyb.: བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན།, Wylie: bod brgyud nang bstan; określany też jako lamaizm, choć nazwa ta bywa odbierana jako pejoratywna i jest merytorycznie niesłuszna) – odmiana buddyzmu, która jest głównąreligiąTybetu i jego regionów sąsiadujących (np. Bhutanu, Nepalu, Sikkimu i Ladakhu) od czasu ustanowienia jej jako religii państwowej przez króla Trisong Decena (Wylie: khri srong lde btsan) panującego w Tybecie w okresie od roku 755 do 797.
Buddyzm i Buddyzm tybetański · Buddyzm tybetański i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Chan (buddyzm)
Chan (chiń. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę.
Buddyzm i Chan (buddyzm) · Chan (buddyzm) i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Chrześcijaństwo
Chrześcijaństwo (Christianismós), chrystianizm – religia monoteistyczna zaliczana do grupy abrahamicznej.
Buddyzm i Chrześcijaństwo · Chrześcijaństwo i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Drzewo Bodhi
Drzewo Bodhi (albo z syng. Bo) – figowiec pagodowy (łac. ficus religiosa L.; sans. ashvattha), pod którym Budda Siakjamuni osiągnął oświecenie, i który od tamtej pory na pamiątkę jest nazywany drzewem oświecenia.
Buddyzm i Drzewo Bodhi · Drzewo Bodhi i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Duhkha
Duḥkha (pal. dukkha दुक्ख; skt दुःख; chiń. ku 苦; kor. ko 고(苦); jap. ku 苦; wiet. khổ) – buddyjskie określenie pochodzące z sanskrytu oznaczający cierpienie lub bolesność, często jest też tłumaczone jako psychiczny dyskomfort związany z brakiem trwałego zadowolenia.
Buddyzm i Duhkha · Duhkha i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Dwanaście ogniw współzależnego powstawania
Dwanaście ogniw współzależnego powstawania (skt: प्रतीत्यसमुत्पाद, pratītyasamutpāda; pali: paticca-samuppāda; tyb.: rten.cing.'brel.bar.'byung.ba; chin.: 緣起) – obok Czterech Szlachetnych Prawd jeden z głównych poglądów używanych w buddyzmie.
Buddyzm i Dwanaście ogniw współzależnego powstawania · Dwanaście ogniw współzależnego powstawania i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Dzogczen
Dzogczen (wymowa przyjęła się z brzmienia angielskiego dzogchen, a po tybetańsku brzmi dzokcien, རྫོགས་ཆེན་, Wylie: rdzogs chen, ZWPY Zogqên) – kompleksowy system nauk i praktyk dla fundamentalnego stanu, zwanego po tybetańsku rigpą(Wylie: rig pa), traktowany przez tradycję ningma buddyzmu tybetańskiego i przed-buddyjskąreligię bön jako „wielki szczyt” ścieżek do „Doskonałego Oświecenia”.
Buddyzm i Dzogczen · Dzogczen i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Hinduizm
OM – zapis sylaby będącej symbolem hinduizmu Swastyka hinduistyczna Hinduizm – określenie zbiorcze na grupę wierzeń religijnych, wyznawanych głównie na Półwyspie Indyjskim.
Buddyzm i Hinduizm · Hinduizm i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Islam
Arabii Saudyjskiej i Afganistanu. pielgrzymek. Islam (al-islām – poddanie się woli Boga), mahometanizm – religia monoteistyczna, na początku XXI wieku druga na świecie pod względem liczby wyznawców po chrześcijaństwieW 2010 roku Pew Research Center oceniło liczbę muzułmanów na 1,57 miliarda, to jest 23% ludzkości.
Buddyzm i Islam · Islam i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Buddyzm i Język japoński · Język japoński i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Karma
Karma (lub karman, sanskr. कर्म, pali. kamma, chiń. 業 yè, kor. 업ǒp; jap. gō; wiet. nghiệp) – w buddyzmie, hinduizmie i religiach dharmicznych jest to przyczyna – rozumiana w sensie prawa przyczyny i skutku.
Buddyzm i Karma · Karma i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Konfucjanizm
Konfucjanizm (儒學, rúxué, lub 儒家, rújiā) – system filozoficzno-religijny zapoczątkowany w Chinach przez Konfucjusza (Kong Fuzi, Kongzi) w V wieku p.n.e., a następnie rozwinięty m.in.
Buddyzm i Konfucjanizm · Konfucjanizm i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Lama (religioznawstwo)
Mongolski lama z klasztoru Gandan w Ułan Bator Lama (tybetański བླ་མ་; Wylie bla-ma) – duchowny nauczyciel w buddyzmie tybetańskim i w starszej religii tybetańskiej bön.
Buddyzm i Lama (religioznawstwo) · Lama (religioznawstwo) i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Madhjamaka
Posążek przedstawiający nauczającego Nagardżunę, klasztor tybetański w Kullu, Indie. Madhjamaka, czyli „Droga Środka” (sanskryt: माध्यमक, Mādhyamaka, chiń. 中觀派 Zhōngguānpài lub 中道宗 Zhōngdàozōng; zwana też Śunyavada) – jest tradycjąnauk mahajany, na temat m.in.
Buddyzm i Madhjamaka · Madhjamaka i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Mahajana
Mahajana (skt. mahāyāna „Wielki Wóz”, chiń.: 大乘, dàshèng; kor. 대승 taesŭng, jap.: 大乗, daijō, wiet. đại thừa) – kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w I wieku p.n.e.
Buddyzm i Mahajana · Mahajana i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Maja (religie Wschodu)
Maja (Dewanagari: माया trl. māyā) – samo słowo oznacza coś, czego nie ma; w wedyzmie jest to nadprzyrodzona, iluzoryczna moc bóstwa w formie Dewi; manifestacja boskiej energii; w wedancie i buddyzmie ułuda zasłaniająca rzeczywistość.
Buddyzm i Maja (religie Wschodu) · Maja (religie Wschodu) i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Medytacja
mantrąMedytacja (– zagłębianie się w myślach, rozważanie, namysł) – praktyki polegające na ćwiczeniu umysłu lub wprowadzaniu się w odmienny stan świadomości dla uzyskania dobroczynnego skutku, albo aby umysł uznał treść odmiennego stanu bez identyfikowania się z nim lub jako cel sam w sobie.
Buddyzm i Medytacja · Medytacja i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Moksza (hinduizm)
Gajendra Moksha Moksza (dewanagari मोक्ष) – w hinduizmie, jodze i dźinizmie – ostateczne wyjście poza krąg samsary i tym samym zaprzestanie przyjmowania kolejnych wcieleń po śmierci (reinkarnacji).
Buddyzm i Moksza (hinduizm) · Moksza (hinduizm) i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Natura Buddy
Natura Buddy (także Tathagatagarbha, Sugatagarbha; sans. Buddhatā, chiń. 佛性 fóxìng, kor. pulsŏng lub bulseong, jap. 仏性 busshō, wiet. phật tính, wylie: de bzhin gshegs pa’i snying po; chin. rulaizang) – esencja umysłu, najwyższa mądrość, absolutna natura wszystkiego, co istnieje, umożliwiająca osiągnięcie Oświecenia według buddyzmu.
Buddyzm i Natura Buddy · Natura Buddy i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Niewiedza (buddyzm)
Niewiedza (sanskryt avidya; pali avijja; tyb. མ་རིག་པ, Wylie: ma rig pa) – kluczowe pojęcie buddyjskie.
Buddyzm i Niewiedza (buddyzm) · Niewiedza (buddyzm) i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Nirwana
Nirwana (dosłownie zgaśnięcie) – wygaśnięcie cierpienia, termin używany w religiach dharmicznych na określenie bardzo zaawansowanego poziomu urzeczywistnienia.
Buddyzm i Nirwana · Nirwana i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Ośmioraka ścieżka
Koło Dharmy (Nauki) symbolizuje SzlachetnąOśmiorakąŚcieżkę Szlachetna Ośmioraka Ścieżka (także: Ośmiostopniowa, Ośmioaspektowa) – zbiór podstawowych zaleceń buddyzmu.
Buddyzm i Ośmioraka ścieżka · Ośmioraka ścieżka i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Samadhi
Samādhi (nie mylić z mahasamadhi) (skt समाधि, chiń. sanmade 三摩提 lub sanmei 三昧, kor. samadi 사마디 lub sammae 삼매, jap. さんまい, wiet. tam-ma-địa) – w religiach dharmicznych oznacza medytacyjne pochłonięcie, stan osiągany dzięki wytrwałej praktyce medytacji (np. zazen lub innej), polegający na głębokiej koncentracji niezakłóconej zewnętrznymi bodźcami.
Buddyzm i Samadhi · Oświecenie (religie Wschodu) i Samadhi ·
Sansara
Saṅsāra lub saṃsāra (pali, sans.: संसार, tel.: సంసారం; chiń.: trad. 輪迴, upr. 轮回, pinyin lún huí, jap.: 輪廻 rinne) – w hinduizmie, dźinizmie i buddyzmie termin dosłownie oznacza nieustanne wędrowanie, czyli kołowrót narodzin i śmierci, cykl reinkarnacji, któremu od niezmierzonego okresu podlegająwszystkie żywe istoty włącznie z istotami boskimi (dewy).
Buddyzm i Sansara · Oświecenie (religie Wschodu) i Sansara ·
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Buddyzm i Sanskryt · Oświecenie (religie Wschodu) i Sanskryt ·
Siunjata
Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.
Buddyzm i Siunjata · Oświecenie (religie Wschodu) i Siunjata ·
Splamienia (buddyzm)
Splamienia (sanskryt klesha, pali kilesa, angielski afflictions, delusions) – kluczowy w buddyzmie termin.
Buddyzm i Splamienia (buddyzm) · Oświecenie (religie Wschodu) i Splamienia (buddyzm) ·
Tantry jogi najwyższej
Tantry jogi najwyższej (sanskryt. anuttara joga tantra, tyb. བླ་ན་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་, transliteracja Wyliego. rnal 'byor bla na med pa’i rgyud) – najbardziej zaawansowane tantry wadżrajany, gdzie występuje praktyka fazy spełniającej (transliteracja Wyliego. rdzogs rim), z punktu widzenia szkół sarma buddyzmu tybetańskiego takich jak sakja, kagju, gelug, dzionang.
Buddyzm i Tantry jogi najwyższej · Oświecenie (religie Wschodu) i Tantry jogi najwyższej ·
Taoizm
yang'' Taoizm (czasem zapisywany jako daoizm) – tradycyjny chiński system filozoficzny i religijny.
Buddyzm i Taoizm · Oświecenie (religie Wschodu) i Taoizm ·
Therawada
Therawada (pāli: थेरवाद theravāda; sanskr. स्थविरवाद sthaviravāda; dosł. „doktryna starszych”) – najdłużej istniejąca szkoła buddyjska spośród wczesnych szkół buddyjskich.
Buddyzm i Therawada · Oświecenie (religie Wschodu) i Therawada ·
Transliteracja Wyliego
Transliteracja Wyliego – najczęściej stosowana transliteracja języka tybetańskiego, zaprezentowana przez tybetologa Turrella Wyliego (1927–1984) w 1959.
Buddyzm i Transliteracja Wyliego · Oświecenie (religie Wschodu) i Transliteracja Wyliego ·
Trzy ciała Buddy
Trzy posągi symbolizujące trzy ciała Buddy w świątyni "Dharma Flower Temple", Huzhou, Zhejiang, Chiny. Trzy ciała Buddy (zwane również jako trzy kaje Buddy; skt. trikaya, buddhakaya) – podział stanu Buddy stosowany w mahajanie.
Buddyzm i Trzy ciała Buddy · Oświecenie (religie Wschodu) i Trzy ciała Buddy ·
Tulku
Tulku (tyb.: སྥྲུལ་སྐུ་, Wylie: sprul sku, ZWPY: zhügu) – w buddyzmie tybetańskim – istota, która manifestuje się w postaci ludzkiej przez wiele kolejnych inkarnacji, w przeciwieństwie do innych istot odradzająca się w świadomy sposób, aczkolwiek nie zawsze pamiętająca swoje poprzednie żywoty.
Buddyzm i Tulku · Oświecenie (religie Wschodu) i Tulku ·
Wadżrajana
mala Wadżrajana – kierunek buddyzmu związany z praktykątantr, który wyodrębnił się ok.
Buddyzm i Wadżrajana · Oświecenie (religie Wschodu) i Wadżrajana ·
Zazen
– forma medytacji podstawowa w buddyzmie zen, wykonywana na siedząco, z nogami skrzyżowanymi.
Buddyzm i Zazen · Oświecenie (religie Wschodu) i Zazen ·
Zen
– nurt buddyzmu, który w pełni rozwiniętąformę uzyskał w Chinach (zob. chan), skąd przedostał się do Korei, Wietnamu i Japonii.
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Buddyzm i Oświecenie (religie Wschodu)
- Co ma wspólnego Buddyzm i Oświecenie (religie Wschodu)
- Podobieństwa między Buddyzm i Oświecenie (religie Wschodu)
Porównanie Buddyzm i Oświecenie (religie Wschodu)
Buddyzm posiada 199 relacji, a Oświecenie (religie Wschodu) ma 120. Co mają wspólnego 40, indeks Jaccard jest 12.54% = 40 / (199 + 120).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Buddyzm i Oświecenie (religie Wschodu). Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
