Podobieństwa między Język niemiecki i Przypadek
Język niemiecki i Przypadek mają 13 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Biernik, Celownik (przypadek), Dopełniacz (przypadek), Imiesłów, Język polski, Język słowacki, Język włoski, Języki indoeuropejskie, Liczba mnoga, Mianownik (przypadek), Podmiot (językoznawstwo), Przyimek, Rzeczownik.
Biernik
Biernik – czwarty przypadek deklinacji.
Biernik i Język niemiecki · Biernik i Przypadek ·
Celownik (przypadek)
Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).
Celownik (przypadek) i Język niemiecki · Celownik (przypadek) i Przypadek ·
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Dopełniacz (przypadek) i Język niemiecki · Dopełniacz (przypadek) i Przypadek ·
Imiesłów
Imiesłów (łac. participium) – nieosobowa forma czasownika mająca cechy składniowe i fleksyjne przymiotnika.
Imiesłów i Język niemiecki · Imiesłów i Przypadek ·
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Język niemiecki i Język polski · Język polski i Przypadek ·
Język słowacki
Europy Środkowo-Wschodniej Język słowacki (słow., też) – język należący do zachodniosłowiańskiej grupy językowej.
Język niemiecki i Język słowacki · Język słowacki i Przypadek ·
Język włoski
Mapa zasięgu występowania języka włoskiego Język włoski (wł.) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz), Monako (obok francuskiego i monegaskiego) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii.
Język niemiecki i Język włoski · Język włoski i Przypadek ·
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Język niemiecki i Języki indoeuropejskie · Języki indoeuropejskie i Przypadek ·
Liczba mnoga
Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.
Język niemiecki i Liczba mnoga · Liczba mnoga i Przypadek ·
Mianownik (przypadek)
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.
Język niemiecki i Mianownik (przypadek) · Mianownik (przypadek) i Przypadek ·
Podmiot (językoznawstwo)
Podmiot – część zdania, która w zdaniu w stronie czynnej oznacza wykonawcę czynności wyrażonej orzeczeniem, obiekt podlegający procesowi wyrażonemu orzeczeniem lub znajdujący się w stanie wyrażonym orzeczeniem.
Język niemiecki i Podmiot (językoznawstwo) · Podmiot (językoznawstwo) i Przypadek ·
Przyimek
Przyimek – nieodmienna i niesamodzielna część mowy, która łączy się z innymi wyrazami i nadaje im inny sens.
Język niemiecki i Przyimek · Przyimek i Przypadek ·
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Język niemiecki i Przypadek
- Co ma wspólnego Język niemiecki i Przypadek
- Podobieństwa między Język niemiecki i Przypadek
Porównanie Język niemiecki i Przypadek
Język niemiecki posiada 193 relacji, a Przypadek ma 74. Co mają wspólnego 13, indeks Jaccard jest 4.87% = 13 / (193 + 74).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Język niemiecki i Przypadek. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: