Język praindoeuropejski i Koniugacja (językoznawstwo)

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Język praindoeuropejski i Koniugacja (językoznawstwo)

Język praindoeuropejski vs. Koniugacja (językoznawstwo)

Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich. Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.

Aspekt (językoznawstwo)

Aspekt (postać, forma) – kategoria gramatyczna wyrażająca sposób przedstawienia czynności lub stanu.

Aspekt (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski · Aspekt (językoznawstwo) i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Bezokolicznik

Bezokolicznik – forma czasownika, która wyraża czynność lub stan w sposób abstrakcyjny, zazwyczaj bez określania czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony i aspektu.

Bezokolicznik i Język praindoeuropejski · Bezokolicznik i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Czas (językoznawstwo)

Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.

Czas (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski · Czas (językoznawstwo) i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Czasownik

Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.

Czasownik i Język praindoeuropejski · Czasownik i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Deklinacja (językoznawstwo)

Deklinacja (od „odmieniać”) – odmiana wyrazu (imienia) przez przypadki i liczby.

Deklinacja (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski · Deklinacja (językoznawstwo) i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język angielski

Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.

Język angielski i Język praindoeuropejski · Język angielski i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język łotewski

Język łotewski (łot. latviešu valoda) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się w sumie ok.

Język praindoeuropejski i Język łotewski · Język łotewski i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język francuski

Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.

Język francuski i Język praindoeuropejski · Język francuski i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język hindi

Zasięg języka hindi jako języka ojczystego Obszar, na którym hindi jest językiem administracji i szkolnictwa Język hindi – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się jako pierwszym językiem 180 milionów osób, natomiast przy zaklasyfikowaniu jako dialekty hindi języków radżastani, bihari oraz pahari (bez nepalskiego) aż 422 mln osób, czyli 41% mieszkańców Indii.

Język hindi i Język praindoeuropejski · Język hindi i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język hiszpański

Instytut Cervantesa w Madrycie Język hiszpański (hiszp.) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich.

Język hiszpański i Język praindoeuropejski · Język hiszpański i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język islandzki

Język islandzki (isl. íslenska) – język z grupy języków nordyckich, którym posługująsię mieszkańcy Islandii.

Język islandzki i Język praindoeuropejski · Język islandzki i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język niemiecki

Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.

Język niemiecki i Język praindoeuropejski · Język niemiecki i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język perski

Język perski, nowoperski (pers. fārsī) – język z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 50 mln mówiących, zamieszkujących głównie Iran (40 mln), Afganistan (7 mln), Tadżykistan (6 mln) i Irak (200 tys.). Służy jednocześnie jako lingua franca dla blisko 80 mln mieszkańców Bliskiego Wschodu (po języku arabskim).

Język perski i Język praindoeuropejski · Język perski i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język polski

Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Język polski i Język praindoeuropejski · Język polski i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język portugalski

Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język portugalski (port.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 250 mln osób (jako ojczystym, zaś w ogóle po portugalsku mówi ponad 270 mln osób), zamieszkujących Portugalię oraz byłe kolonie portugalskie: Brazylię, Mozambik, Angolę, Gwineę Bissau, Gwineę Równikową, Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą, Republikę Zielonego Przylądka, Timor Wschodni oraz Makau.

Język portugalski i Język praindoeuropejski · Język portugalski i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język rumuński

Język rumuński, sporadycznie dakorumuński (rum.) – język z bałkańskiej gałęzi języków romańskich, którym posługuje się około 22,5 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Rumunię i Mołdawię, przyległe regiony Bułgarii, Serbii i Ukrainę, a także, w wyniku migracji w XXI wieku, Hiszpanię i Włochy.

Język praindoeuropejski i Język rumuński · Język rumuński i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język szwedzki

Język szwedzki (szw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich, ojczysty dla ponad 10 milionów osób, używany głównie w Szwecji i niektórych częściach Finlandii.

Język praindoeuropejski i Język szwedzki · Język szwedzki i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Język włoski

Mapa zasięgu występowania języka włoskiego Język włoski (wł.) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz), Monako (obok francuskiego i monegaskiego) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii.

Język praindoeuropejski i Język włoski · Język włoski i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Języki indoeuropejskie

Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.

Język praindoeuropejski i Języki indoeuropejskie · Języki indoeuropejskie i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Leksem

Leksem, wyraz słownikowy – wyraz rozumiany jako abstrakcyjna jednostka systemu słownikowego języka.

Język praindoeuropejski i Leksem · Koniugacja (językoznawstwo) i Leksem · Zobacz więcej »

Liczba (językoznawstwo)

Liczba – kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy.

Język praindoeuropejski i Liczba (językoznawstwo) · Koniugacja (językoznawstwo) i Liczba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Osoba (językoznawstwo)

Osoba – kategoria gramatyczna czasownika określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie.

Język praindoeuropejski i Osoba (językoznawstwo) · Koniugacja (językoznawstwo) i Osoba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Strona (językoznawstwo)

Strona (diateza) – kategoria gramatyczna, która sygnalizuje różnice w hierarchizacji argumentów predykatu wyrażane za pomocąśrodków formalnych, tj.

Język praindoeuropejski i Strona (językoznawstwo) · Koniugacja (językoznawstwo) i Strona (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Tryb (językoznawstwo)

Tryb – kategoria gramatyczna czasownika wyrażająca stosunek mówiącego do treści wypowiedzenia.

Język praindoeuropejski i Tryb (językoznawstwo) · Koniugacja (językoznawstwo) i Tryb (językoznawstwo) · Zobacz więcej »