Szybszy dostęp niż przeglądarce!
32 kontakty: Alfabet, Alfabet łaciński, Alfabet farerski, Alfabet islandzki, Alfabet staroangielski, Anglosasi, Średniowiecze, Þ, Đ, Æ, Ƿ, D, Dh, Ȝ, G, Język (mowa), Język angielski, Język średnioangielski, Język farerski, Język islandzki, Język staroangielski, Litera, Majuskuła, Międzynarodowy alfabet fonetyczny, Minuskuła, R, Rękopis, Słowo, Spółgłoska, Th (dwuznak), Współczesność, Ɖ.
Alfabet
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego) Alfabet, abecadło (od stgr. nazw pierwszych liter alfabetu: alfa i beta lub z) – najpopularniejszy system zapisywania mowy.
Nowy!!: Ð i Alfabet · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Ð i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alfabet farerski
Alfabet farerski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka farerskiego.
Nowy!!: Ð i Alfabet farerski · Zobacz więcej »
Alfabet islandzki
Alfabet islandzki – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka islandzkiego.
Nowy!!: Ð i Alfabet islandzki · Zobacz więcej »
Alfabet staroangielski
Pomimo braku ustandaryzowanej ortografii alfabet staroangielski (stang. Læden stæfrof) składał się zazwyczaj z 24 liter i był używany od VIII do XII wieku do zapisywania języka staroangielskiego.
Nowy!!: Ð i Alfabet staroangielski · Zobacz więcej »
Anglosasi
Brytanii ok. 400-500 r. Anglosaski hełm paradny Anglosasi – plemiona wywodzące się z terenu obecnych Niemiec i Skandynawii, takie jak Anglowie, Sasi i Jutowie.
Nowy!!: Ð i Anglosasi · Zobacz więcej »
Średniowiecze
gemm. Fortyfikacje Carcassonne (1992) Średniowiecze – epoka w historii Europy trwająca od V do XV wieku, która rozpoczęła się wraz z upadkiem cesarstwa zachodniorzymskiego i trwała do epoki renesansu i wielkich odkryć geograficznych.
Nowy!!: Ð i Średniowiecze · Zobacz więcej »
Þ
Þ (duża litera Þ, mała litera þ), Thorn lub Þorn – alfabetyczna litera współczesnego alfabetu islandzkiego, oraz dawniej alfabetu staroangielskiego (anglosaskiego).
Nowy!!: Ð i Þ · Zobacz więcej »
Đ
Đ, đ – litera używana we wszystkich czterech odmianach języka serbsko-chorwackiego (przy zapisie alfabetu łacińskiego) na oddanie dźwięku zapisywanego w polskiej ortografii jako dź (odpowiednik cyrylicznego ђ).
Nowy!!: Ð i Đ · Zobacz więcej »
Æ
Znak æ na klawiaturze komputera Æ, æ – litera alfabetu łacińskiego powstała jako ligatura liter a i e. Używana często w łacińskich tekstach na oddanie częstej w łacinie grupy ae.
Nowy!!: Ð i Æ · Zobacz więcej »
Ƿ
Ƿ, ƿ (Wynn) litera alfabetu staroangielskiego pochodząca z pisma runicznego fuþork.
Nowy!!: Ð i Ƿ · Zobacz więcej »
D
D (minuskuła: d) – czwarta litera alfabetu łacińskiego, szósta litera alfabetu polskiego, w którym służy do oznaczania spółgłoski zwartej zębowej dźwięcznej.
Nowy!!: Ð i D · Zobacz więcej »
Dh
Dh – dwuznak występujący w języku albańskim.
Nowy!!: Ð i Dh · Zobacz więcej »
Ȝ
Ȝ, ȝ (Yogh) litera alfabetu łacińskiego oznaczająca w języku średnioangielskim i średnioszkockim dźwięk j i polskie ł.
Nowy!!: Ð i Ȝ · Zobacz więcej »
G
G (minuskuła: g) (gie) – siódma litera alfabetu łacińskiego, dziesiąta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Ð i G · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Ð i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Ð i Język angielski · Zobacz więcej »
Język średnioangielski
Język średnioangielski – formy języka angielskiego funkcjonujące między inwazjąnormańskąw 1066 roku a połowąXV wieku, gdy standard Chancery zaczął się rozprzestrzeniać.
Nowy!!: Ð i Język średnioangielski · Zobacz więcej »
Język farerski
izoglos w dialektach farerskich Język farerski (far.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Nowy!!: Ð i Język farerski · Zobacz więcej »
Język islandzki
Język islandzki (isl. íslenska) – język z grupy języków nordyckich, którym posługująsię mieszkańcy Islandii.
Nowy!!: Ð i Język islandzki · Zobacz więcej »
Język staroangielski
Język staroangielski (stang. Ænglisc, Anglisc lub Englisc sprǣc, wym.) lub język anglosaski (stang. Ængle-Seaxisce sprǣc) – najwcześniejsza znana forma języka angielskiego używana w Anglii oraz w południowej i zachodniej Szkocji we wczesnym średniowieczu.
Nowy!!: Ð i Język staroangielski · Zobacz więcej »
Litera
150x150px Litera – znak graficzny charakterystyczny dla pism głoskowych, odpowiadający zwykle pojedynczemu fonemowi.
Nowy!!: Ð i Litera · Zobacz więcej »
Majuskuła
alfabetu łacińskiego Majuskuła (wersalik, wielka litera, duża litera) – każda z dużych liter alfabetu, tj.
Nowy!!: Ð i Majuskuła · Zobacz więcej »
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
Międzynarodowy alfabet fonetycznyW polskich opracowaniach często można spotkać się z angielskąnazwąInternational Phonetic Alphabet oraz skrótem IPA, czasami również z francuskąnazwąAlphabet phonétique international (API).
Nowy!!: Ð i Międzynarodowy alfabet fonetyczny · Zobacz więcej »
Minuskuła
Minuskuła (mała litera, litera tekstowa) – każda z małych liter alfabetu.
Nowy!!: Ð i Minuskuła · Zobacz więcej »
R
R (minuskuła: r) – osiemnasta litera alfabetu łacińskiego i dwudziesta trzecia alfabetu polskiego.
Nowy!!: Ð i R · Zobacz więcej »
Rękopis
Pana Tadeusza Rękopis, in.
Nowy!!: Ð i Rękopis · Zobacz więcej »
Słowo
Słowo – elementarna część mowy.
Nowy!!: Ð i Słowo · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Ð i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Th (dwuznak)
Th – dwuznak używany w łacinie, języku angielskim i języku albańskim.
Nowy!!: Ð i Th (dwuznak) · Zobacz więcej »
Współczesność
Współczesność – czasopismo literacko-artystyczne, wydawane w latach 1956 (październik) – 1971 w Warszawie, przez „grupę literacką»Współczesność«” (oznaczenie podawane do kwietnia 1957), początkowo w składzie: Leszek Szymański (redaktor naczelny), Roman Śliwonik (zastępca), Jerzy Kwiryn Siewierski, Andrzej Chąciński, jako organ literacki młodego pokolenia, najpierw miesięcznik, od nru 10 (luty 1958) jako dwutygodnik, do końca utrzymujący z nim więź.
Nowy!!: Ð i Współczesność · Zobacz więcej »
Ɖ
Ɖ ɖ (majuskuła Ɖ oraz minuskuła ɖ) – litera zmodyfikowanego alfabetu łacińskiego.
Nowy!!: Ð i Ɖ · Zobacz więcej »
