Szybszy dostęp niż przeglądarce!
98 kontakty: Absolut, Avatamsaka Sutra, Baofeng Weizhao, Bodhidharma, Caoshan Benji, Chan (buddyzm), Chińska Republika Ludowa, Chinch’ŏl Iŏm, Congrong lu, Dahong Bao’en, Dahui Zonggao, Danxia Zichun, Dayang Jingxuan, Dōgen, Dongshan Liangjie, Dynastia Ming, Dziewięć górskich szkół sŏn, Ekaku Hakuin, Fayanzong, Fengxue Yanzhao, Fujian, Furong Daokai, Fushan Fayuan, Guangdong, Guifeng Zongmi, Hongzhi Zhengjue, Hongzhou zong, Huayan, Huguo Shoucheng, Huineng, Huizhao Qingyu, Japonia, Język chiński, Język japoński, Język koreański, Język wietnamski, Jingde chuandeng lu, Juefan Huihong, Kanhua chan, Kenchō-ji, Koan, Koczownik, Korea, Kun Can, Li (noumen), Liangshan Yuanguan, Linia przekazu Dharmy zen, Linji (szkoła chan), Linji Yixuan, Longya Judun, ..., Mahakaśjapa, Maja (religie Wschodu), Medytacja, Mistrz zen, Nanyuan Huiyong, Oświecenie (religie Wschodu), Qinglin Shiqian, Qingyuan Xingsi, Qinshan Wensui, Republika Chińska, Rinzai, Rzecz sama w sobie, Sōtō, Sŏn, Sŏngak Hyŏngmi, Shexian Guixing, Shi, Shitou Xiqian, Shoushan Xingnian, Siunjata, Song Huizong, Sumi, Sushan Kuangren, Szaolin, Tiantong Rujing, Tiantong Zongjue, Tong’an Guanzhi, Touzi Yiqing, Wietnam, Wu wei, Wuming Huijing, Xinghua Cunjiang, Xingyang Qingpou, Xuedou Zhijian, Yaoshan Weiyan, Yelü Chucai, Yijing, Yuezhou Qianfeng, Yunju Daoying, Yunyan Tansheng, Zapiski Błękitnej Skały, Zen, Zhanran Yuancheng, Zhejiang, Zhenxie Qingliao, Zhu Da, Zjawisko, 991. Rozwiń indeks (48 jeszcze) »
Absolut
Absolut („bezwarunkowy, niezwiązany”) – osobowy lub bezosobowy pierwotny byt, doskonały, najwyższy, pełny, całkowicie niezależny, nieuwarunkowany i niczym nieograniczony.
Nowy!!: Caodong i Absolut · Zobacz więcej »
Avatamsaka Sutra
Avatasaka sūtra lub Buddhāvatasaka sūtra (Mahāvaipulya Buddhāvataṃsaka Sūtra;; kor. (Taebang gwangbul) hwaŏm kyŏng (화엄경); jap.(Daihōkōbutsu) kegon kyō;; tyb.Sangs-rgyas phal-po-che shes-bya ba śin-tu-rgyas-pa-chen-pohi mdo) – sanskryckie pismo mahajany, powstałe w Indiach ok.
Nowy!!: Caodong i Avatamsaka Sutra · Zobacz więcej »
Baofeng Weizhao
Baofeng Weizhao (chiń. 寶峯惟照 pinyin Bǎofēng Wéizhào; kor. 보봉유조 Pobong Yujo; jap. Hōhō Ishō; wiet. Bảo Phong Duy Chiếu; ur. 1084 w Jianzhou, zm. 1127)– chiński mistrz chan szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Baofeng Weizhao · Zobacz więcej »
Bodhidharma
Bodhidharma (skt बोधिधर्म; chiń Putidamo 菩提达摩; kor. Pori Dalma; jap. Bodai Daruma; wiet. Bồ-đề-đạt-ma) – na wpół legendarna postać buddyzmu mahajany.
Nowy!!: Caodong i Bodhidharma · Zobacz więcej »
Caoshan Benji
Caoshan Benji (chiń. 曹山本寂, pinyin Cáoshān Běnjì; kor. 조산본적 Chosan Ponjŏk; jap. Sōzan Honjaku; wiet. Tào Sơn Bản Tịch; ur. 840 w Quanzhou, zm. 901) – mistrz chan, współzałożyciel szkoły chan caodong.
Nowy!!: Caodong i Caoshan Benji · Zobacz więcej »
Chan (buddyzm)
Chan (chiń. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę.
Nowy!!: Caodong i Chan (buddyzm) · Zobacz więcej »
Chińska Republika Ludowa
Pekin Szanghaj Mount Everest Chińska Republika Ludowa, ChRL, Chiny – państwo w Azji Wschodniej, obejmujące historyczne Chiny (bez Tajwanu) oraz Tybet i inne ziemie w Azji Środkowej zamieszkane w sumie przez 56 grup etnicznych.
Nowy!!: Caodong i Chińska Republika Ludowa · Zobacz więcej »
Chinch’ŏl Iŏm
Chinch'ŏl Iŏm (이엄/利嚴) (ur.
Nowy!!: Caodong i Chinch’ŏl Iŏm · Zobacz więcej »
Congrong lu
Congrong lu (從容錄) – Zapiski Wielkiego Spokoju (jap. Shōyō-roku; wiet. Thong dong lục) – zbiór gong’anów (jap. kōan).
Nowy!!: Caodong i Congrong lu · Zobacz więcej »
Dahong Bao’en
Dahong Bao’en (chiń. 大洪報恩, pinyin Dàhóng Bào’ēn; kor. 대홍보은 Taehong Poŭn, jap. Taikō/Daigu Hōon, wiet. Đại Hồng Báo Ân; ur. 1058, zm. 1111) – chiński mistrz chan szkoły caodong, uczeń mistrza chan Touziego Yiqinga.
Nowy!!: Caodong i Dahong Bao’en · Zobacz więcej »
Dahui Zonggao
Dahui Zonggao (chiń. 大慧宗杲, pinyin Dàhuì Zōnggǎo; kor. 대혜종고 Taehye Chonggo; jap. ダイエシュウコウ Daie Shūkō; wiet. Đại Huệ Tông Cảo; ur. 1089 w Xuanzhou, zm. 1163) – chiński mistrz chan ze szkoły linji odłamu yangqi.
Nowy!!: Caodong i Dahui Zonggao · Zobacz więcej »
Danxia Zichun
Danxia Zichun (kor. 단하자순 Tanha Chasun; jap. Tanka Shishun; wiet. Đam Hà Tí Thuần; ur. 1064, zm. 1119) – chiński mistrz chan szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Danxia Zichun · Zobacz więcej »
Dayang Jingxuan
Dayang Jingxuan (chiń. 大陽警玄, pinyin Dàyáng Jǐngxuán; kor. 대양경현 Taeyang Kyŏnghyŏn; jap. Taiyō Keigen; wiet. Đại Dương Khểnh Huyền; ur. 942, zm. 1027) – chiński mistrz chan szkoły caodong, uczeń mistrza chan Liangshana Yuanguana.
Nowy!!: Caodong i Dayang Jingxuan · Zobacz więcej »
Dōgen
– mistrz zen, który sprowadził nauczanie szkoły buddyzmu zen sōtō do Japonii.
Nowy!!: Caodong i Dōgen · Zobacz więcej »
Dongshan Liangjie
Dongshan Liangjie (chiń. 洞山良价, pinyin Dòngshān Liángjiè, Wade-Giles Tung-shan Liang-chieh; kor. 동산량개 Tongsan Lianggae; jap. Tōzan Ryōkan; wiet. Động Sơn Lương Giới; ur. 807, zm. 869) – mistrz chan założyciel szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Dongshan Liangjie · Zobacz więcej »
Dynastia Ming
Dynastia Ming (1368–1644) (wym.) – dynastia cesarska Chin, panująca po upadku mongolskiej dynastii Yuan.
Nowy!!: Caodong i Dynastia Ming · Zobacz więcej »
Dziewięć górskich szkół sŏn
Dziewięć górskich szkół sŏn (kor. kusan sŏnchong (구산선종); chiń. chanzong jiushan (禪宗九山); jap. kusan zen-kyō; wiet. thiền tông cửu sơn) – dziewięć koreańskich szkół sŏn (chin. chan, jap. zen).
Nowy!!: Caodong i Dziewięć górskich szkół sŏn · Zobacz więcej »
Ekaku Hakuin
Bodhidharmy i kaligrafia autorstwa Hakuina. Czytamy „Zen trafia bezpośrednio do serca, ujrzyj swojąnaturę i zostań Buddą” – japoński mistrz zen, który wywarł olbrzymi wpływ na buddyzm zen.
Nowy!!: Caodong i Ekaku Hakuin · Zobacz więcej »
Fayanzong
Fayanzong (法眼宗; kor. pŏban chong | jap. hōgen-shū | wiet. Pháp Nhãn tông) – chińska szkoła chan założona przez mistrza chan Fayana Wenyi i będąca jednąz pięciu szkół chan jego środkowego okresu rozwoju, zwanych Pięcioma domami chan.
Nowy!!: Caodong i Fayanzong · Zobacz więcej »
Fengxue Yanzhao
Fengxue Yanzhao (chiń. 風穴延沼, pinyin Fēngxué Yánzhǎo; kor. 풍혈연소 P’unghyŏl Yŏnso; jap. Fuketsu Enshō; wiet. Phong Huyệt Duyên Chiểu; ur. 896, zm. 973) – chiński mistrz chan ze szkoły linji.
Nowy!!: Caodong i Fengxue Yanzhao · Zobacz więcej »
Fujian
Fujian – prowincja w południowo-wschodnich Chinach nad cieśninąTajwańską.
Nowy!!: Caodong i Fujian · Zobacz więcej »
Furong Daokai
Furong Daokai (chiń. 芙蓉道楷, pinyin Fúróng Dàokǎi; kor. 부용도해 Puyong Tohae; jap. Fuyō Dōkai; wiet. Phù Rong Đạo Khải; ur. 1042, zm. 1118) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Furong Daokai · Zobacz więcej »
Fushan Fayuan
Fushan Fayuan (chiń. 浮山法遠, pinyin Fúshān Fǎyuǎn; kor. 부산법원 Pusan Pŏpwŏn; jap. Fuzan Hōen; wiet. Phù Sơn Pháp Viễn; ur. 991, zm. 1067) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Nowy!!: Caodong i Fushan Fayuan · Zobacz więcej »
Guangdong
Guangdong – południowo-wschodnia prowincja Chińskiej Republiki Ludowej.
Nowy!!: Caodong i Guangdong · Zobacz więcej »
Guifeng Zongmi
Guifeng Zongmi (chiń. 圭峰宗密, pinyin Guīfēng Zōngmì; kor. 규봉종밀 Kyubong Chongmil; jap. Keihō Shūmitsu; wiet. Khuê Phong Tông Mật; ur. 780, zm. 1 lutego 841) – chiński mistrz chan ze szkoły heze i teoretyk chanu oraz piąty patriarcha szkoły huayan (華嚴).
Nowy!!: Caodong i Guifeng Zongmi · Zobacz więcej »
Hongzhi Zhengjue
Hongzhi Zhengjue (chiń. 宏智正覺, pinyin Hóngzhì Zhèngjué; kor. 굉지정각 Kwengji Chŏnggak; jap. Wanshi\Kōji Shōgaku; wiet. Hoằng Trí Chính Giác; ur. 1091, zm. 1157) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Hongzhi Zhengjue · Zobacz więcej »
Hongzhou zong
Hongzhou zong (chiń. 洪州宗, pinyin hóngzhōuzōng) – szkoła hongzhou - szkoła (linia przekazu Dharmy) chan, która prowadzona przez mistrza chan Mazu Daoyi (709-188) i jego uczniów, zastąpiła różnorodne tradycje wczesnego chanu i zdominowała ruch chan w okresie 100 lat, od okresu po rebelii Ana Lushana (755-763) do okresu po prześladowaniu buddyzmu przez cesarza Huichanga (會昌, pan. 841-846).
Nowy!!: Caodong i Hongzhou zong · Zobacz więcej »
Huayan
Huayan (Kwiatowa Girlanda; 華嚴 pinyin Huáyán; kor. Hwaeom 화엄; jap. 華厳宗 Kegon-shū) – chińska szkoła buddyjska (chiń. zong 宗) odwołująca się do intelektu (tak jak i tiantai), powstała około VI wieku w Chinach (nie ma jej odpowiednika w Indiach).
Nowy!!: Caodong i Huayan · Zobacz więcej »
Huguo Shoucheng
Huguo Shoucheng (pinyin Hùguó Shǒuchéng; kor. 호국수징 Hoguk Sujing; jap. Gokoku Shuchō/Jōka; wiet. Hộ Quốc Thú Chừng; ur. IX wiek, zm. X wiek) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Huguo Shoucheng · Zobacz więcej »
Huineng
Dajian Huineng (大鑑慧能; także Caoxi/qi Huineng 曹溪慧能; ur. 638; zm. 713) – chiński mistrz chan, założyciel małej szkoły chan, zwanej szkołąpołudniowąlub nagłego oświecenia.
Nowy!!: Caodong i Huineng · Zobacz więcej »
Huizhao Qingyu
Huizhao Qingyu (chiń. 慧照慶預, pinyin huìzhào qìngyù; ur. 1078, zm. 1140) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Huizhao Qingyu · Zobacz więcej »
Japonia
Region Japonii – państwo wyspiarskie położone na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys.
Nowy!!: Caodong i Japonia · Zobacz więcej »
Język chiński
Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.
Nowy!!: Caodong i Język chiński · Zobacz więcej »
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Nowy!!: Caodong i Język japoński · Zobacz więcej »
Język koreański
Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.
Nowy!!: Caodong i Język koreański · Zobacz więcej »
Język wietnamski
Schemat tonów w języku wietnamskim Porównanie języka wietnamskiego, chińskiego, japońskiego i koreańskiego Język wietnamski (wiet., lub) – narodowy i oficjalny język Wietnamu.
Nowy!!: Caodong i Język wietnamski · Zobacz więcej »
Jingde chuandeng lu
Jingde chuandeng lu (chiń. 景德傳燈錄, kor. Kyŏngdŏk ch'ŏndŭng lok; jap. Keitoku dentōroku; wiet. Cảnh Đức Truyền đăng lục – Księga przekazu lampy z okresu Jingde. Najstarsza historia chanu. Została napisana w 1004 r. przez Yong’ana Daoyuana ze szkoły chan fayan. Jednak ta pierwotna wersja nie przetrwała do dziś. Najwcześniejsza wersja pochodzi z 1009 r. i została wydana pod nadzorem jednego z czołowych intelektualistów i literatów tego okresu – Yang Yi (968 lub 974–1020). Praca ta kontynuuje wzór Zutang ji, czyli organizuje liczne frakcje chanu wokół wielolinearnego modelu. W związku z tym, że dzieło to powstało w kręgu szkoły fayan, wykazuje dominację tej właśnie tradycji. Ponieważ w tym wydaniu zamieszczono oryginalnąprzedmowę Daoyuana, dowiedzieć się z niej można, że oryginalne dzieło było jeszcze bardziej ukierunkowane na punkt widzenia fayan. Prawdopodobnie celem Chuandeng lu było zaprezentowanie na cesarskim dworze chanu, jako już dobrze zorganizowanego, niezależnego ruchu, jednak głównie poprzez linie przekazu szkoły fayan. Praca ta promuje więc linie przekazu związane z Fayanem Wenyi, wyliczając wielu mnichów związanych z tymi liniami. Mistrz Fayan ma 63 oświeconych uczniów, jego uczeń Tiantai Deshao (891-972) - 49. Wydaje się również, że promowano także linię mistrza Deshao, gdyż nie zanotowano żadnego spadkobiercy u mistrza Yunju Daoqi (929-997) (w drugiej generacji spadkobierca Fayana). Chuandeng lu nie wymienia nazw żadnego z "pięciu domów" (pięciu szkół). Mimo tego, wszyscy, którzy sąwymienieni w ostatnich pokoleniach linii przekazu, należąwłaśnie do owych pięciu tradycji chan. Niemniej jednak praca ta jest dużo bardziej obiektywna od Zutang ji, której celem była promocja właściwie tylko linii przekazu wiodącej do mistrza Zhaoqinga Wendenga. Oryginalny tytuł dzieła Daoyuana brzmiał Fozu tongcan ji, czyli Antologia wspólnej praktyki buddów i patriarchów. Sugerował on, że kolejnym celem było wykazanie zgodności nauk buddów i patriarchów chanu. Nowy tytuł nadany przez Yang Yi całkowicie zmienia jego zamiar, gdyż sugeruje on całkowicie niezależnątransmisję chanu. Tymczasem Daoyuan odwoływał się do dzieła Guifenga Zongmiego Chanyuan zhuquan ji (Zebrane pisma o źródle chanu), w którym Zongmi asymilował różnorakie frakcje chanu w jednązjednoczonątradycję. Daoyuan uważał, że nauki chanu zawierająmiriady buddyjskich praktyk stosowanych zgodnie z różnicami między praktykującymi. Podkreślał rolę "zręcznych środków" jako głównej metody nauczania. Tymczasem Yang Yi zestawił pracę na nowo według zupełnie innych haseł, jako "specjalnąpraktykę poza naukami" (chiń. jiaowai biexing) i jako potwierdzenie niezależnej tradycji chanu. Chuandeng lu zawiera między innymi rejestr 28 indyjskich patriarchów szkoły medytacji oraz ich gathy (skt. gāthā) wypowiadane w chwili oświecenia i przekazu Dharmy. Prezentuje zatem już ostatni etap tworzenia tożsamości chan, a więc odrębności od innych szkół buddyjskich m.in. przez ostateczne ukształtowanie listy patriarchów. Oprócz tego dzieło to zawiera biografie, mowy i czyny 1701 indyjskich i chińskich mistrzów aż do mistrza chan Fayana Wenyi. Waga tego dzieła leży w tym, że niezależnie od biografii mnichów (chanu i innych tradycji) zachowało ono dla przyszłych pokoleń zapisy ze "spotkań" mistrzów z uczniami, dialogi między nimi, kształtowanie się idei gong’anów itp. Jest to jedno z dwu głównych źródeł wczesnej historii chanu. Dzieło to dało początek nowej formie literackiej związanej z chanem i nazwanej denglu (zapisy lampy) lub chuandeng lu (zapisy przekazu lampy). Stało się również modelem nowego stylu biografii buddyjskiej, który stanie się powszechny w okresie dynastii Song. Podkreślanie linii przekazu jako sekciarskiej tożsamości różniło tę pracę od Song gaoseng chuan, napisanej w dawnym, pozbawionym nastawienia sekciarskiego, stylu.
Nowy!!: Caodong i Jingde chuandeng lu · Zobacz więcej »
Juefan Huihong
Juefan Huihong (chiń. 覺範慧洪, pinyin Juéfàn Huìhóng; kor. 각범혜홍 Kakpǒm Hyehong; jap. Kakuhan Ekō; wiet. Giác Phạm Huèi Hồng; ur. 1071, zm. 1128) – chiński mistrz chan z frakcji huanglong szkoły linji i poeta.
Nowy!!: Caodong i Juefan Huihong · Zobacz więcej »
Kanhua chan
Kanhua chan (看話禅; kor. kanhwa sŏn (간화선); jap. kanna zen; wiet. khán thoại thiền) – chan introspekcji gong’anu a ściślej chan introspekcji słów, system praktyki gong’anowej powstały w XII wieku.
Nowy!!: Caodong i Kanhua chan · Zobacz więcej »
Kenchō-ji
Kenchō-ji (jap. 建長寺) – kompleks klasztorny szkoły zen rinzai w Kamakurze, najstarszy klasztor zen w Japonii, wzór konstrukcyjny dla wszystkich średniowiecznych klasztorów japońskich.
Nowy!!: Caodong i Kenchō-ji · Zobacz więcej »
Koan
Koan (jap. kōan, z chiń. gōng’àn, dosłownie publiczny przypadek; wiet. công án) – jedna z metod praktyki buddyzmu zen (chan).
Nowy!!: Caodong i Koan · Zobacz więcej »
Koczownik
Saamów (około 1900) Koczownicy w Tybecie (2005) Koczownik, nomada – wędrowiec, członek grupy ludzi nieposiadającej stałego miejsca zamieszkania, przemieszczającej się z miejsca na miejsce, np.
Nowy!!: Caodong i Koczownik · Zobacz więcej »
Korea
Korea (Chosŏn, Han'guk, Cháoxiǎn) – kraina historyczna na Półwyspie Koreańskim we wschodniej Azji; obszar zamieszkany przez jednolitągrupę etniczną– Koreańczyków.
Nowy!!: Caodong i Korea · Zobacz więcej »
Kun Can
Kun Can, ''Świątynia Bao’en'' Kun Can (ur. 1612, zm. 1673) – chiński malarz, tworzący we wczesnych latach panowania dynastii Qing, jeden z najwybitniejszych artystów tego okresu.
Nowy!!: Caodong i Kun Can · Zobacz więcej »
Li (noumen)
Li (理) – zasada, noumen, absolut, takość (skt tathatā) (kor. li; jap. ri; wiet. li) – jeden z podstawowych terminów chińskiej buddyjskiej szkoły huayan, czyli szkoły Awatamsaki, powstałej pod wpływem Sutry Awatamsaki.
Nowy!!: Caodong i Li (noumen) · Zobacz więcej »
Liangshan Yuanguan
Liangshan Yuanguan (chiń. 梁山緣觀, pinyin Liángshān Yuánguān; kor. 량산연관 Lyangsan Yŏngwan; jap. Ryōzan Enkan; wiet. Lương Sơn Duyên Quan; ur. X wiek) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Liangshan Yuanguan · Zobacz więcej »
Linia przekazu Dharmy zen
Linia przekazu Dharmy – ograniczona tylko do szkoły zen metoda promowania następcy lub następców z grona uczniów danego mistrza zen.
Nowy!!: Caodong i Linia przekazu Dharmy zen · Zobacz więcej »
Linji (szkoła chan)
Linji zong (臨濟宗) – szkoła chan założona przez chińskiego mistrza chan Linji Yixuana około 850 r. Była spadkobierczyniąszkoły hongzhou, stosowała więc różne, nieraz ekstremalne, sposoby nauczania z mocnym naciskiem na praktykę gong’anów.
Nowy!!: Caodong i Linji (szkoła chan) · Zobacz więcej »
Linji Yixuan
Linji Yixuan (chiń. 臨濟義玄, pinyin: Línjì Yìxuán, Wade-Giles Lin-chi I-hsüan; kor. 임제의현 Imje Ŭihyŏn; jap. リンザイギゲン Rinzai Gigen; wiet. Lâm Tế Nghĩa Huyền, zm. 866) – założyciel szkoły linji buddyzmu chan, z której wywodzi się m.in.
Nowy!!: Caodong i Linji Yixuan · Zobacz więcej »
Longya Judun
Longya Judun (chiń. 龍牙居遁, pinyin Lóngyá Jūdùn; kor. 룡아거둔 Lyonga Kŏdun; jap. Ryūge Koton; wiet. Long Nha Cư Độn; ur. 835, zm. 923) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Longya Judun · Zobacz więcej »
Mahakaśjapa
Mahakaśjapa (kor. Mahagasŏp (마하가섭); jap. Makakashō;; tyb. 'Od.srungs; chiń. (Da) Jiashe (大迦葉); kor.(Tae)Kayŏp; jap. (Dai)Kashō; wiet. (Đại)-Ca-diếp) – bramin z kraju Magadha w Indiach, jeden z głównych uczniów Buddy, jego następca i pierwszy patriarcha tradycji chan (zen).
Nowy!!: Caodong i Mahakaśjapa · Zobacz więcej »
Maja (religie Wschodu)
Maja (Dewanagari: माया trl. māyā) – samo słowo oznacza coś, czego nie ma; w wedyzmie jest to nadprzyrodzona, iluzoryczna moc bóstwa w formie Dewi; manifestacja boskiej energii; w wedancie i buddyzmie ułuda zasłaniająca rzeczywistość.
Nowy!!: Caodong i Maja (religie Wschodu) · Zobacz więcej »
Medytacja
mantrąMedytacja (– zagłębianie się w myślach, rozważanie, namysł) – praktyki polegające na ćwiczeniu umysłu lub wprowadzaniu się w odmienny stan świadomości dla uzyskania dobroczynnego skutku, albo aby umysł uznał treść odmiennego stanu bez identyfikowania się z nim lub jako cel sam w sobie.
Nowy!!: Caodong i Medytacja · Zobacz więcej »
Mistrz zen
Bodhidharma (pierwszy patriarcha zen) Mistrz zen – w tradycji chanu, sŏnu, zenu i thiền, w pełni oświecony człowiek, o dojrzałej osobowości i nieugiętym charakterze, który włączył Dharmę Buddy w swoje życie i potrafi prowadzić innych do oświecenia.
Nowy!!: Caodong i Mistrz zen · Zobacz więcej »
Nanyuan Huiyong
Nanyuan Huiyong (chiń. 南院慧顒, pinyin Nányuàn Huìyóng; kor. 남원혜옹 Namwŏn Hyeong; jap. Nan’in Egyō; wiet. Nam Viện Huệ Ngung; ur. 860, zm. 950) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Nowy!!: Caodong i Nanyuan Huiyong · Zobacz więcej »
Oświecenie (religie Wschodu)
Latarnia przy japońskiej świątyni zen Oświecenie (albo samourzeczywistnienie, samorealizacja, bodhi skr. बोधि, poch. od rdzenia budh „wiedzieć”, w stronie biernej „być przebudzonym”) – stan (lub raczej cały szereg stanów), jaki według większości religii i filozofii Wschodu (buddyzm, hinduizm, dżinizm, taoizm), czasami lub trwale realizuje się po długotrwałej praktyce medytacyjnej, albo z nagła (spór gradualizmu z subityzmem).
Nowy!!: Caodong i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »
Qinglin Shiqian
Qinglin Shiqian (kor. 청림사건 Ch'ŏngnim Sagŏn; jap. Seirin Shiken; wiet. Thanh Lâm Sư Kiền; ur. IX wiek, zm. 904) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Qinglin Shiqian · Zobacz więcej »
Qingyuan Xingsi
Qingyuan Xingsi (chiń. 青原行思, pinyin Qīngyuán Xìngsī; kor. 청원행사 Ch'ŏngwŏn Haengsa; jap. Seigen Gyōshi; wiet. Thanh Nguyên Hành Tư; ur. 660, zm. 740) – chiński mistrz chan Południowej szkoły chanu.
Nowy!!: Caodong i Qingyuan Xingsi · Zobacz więcej »
Qinshan Wensui
Qinshan Wensui (chiń. 欽山文邃 pinyin Qīnshān Wénsuì; kor. 흠산문수 Hŭmsan Munsu; jap. Kinzan Bunsui; wiet. Khâm Sơn Văn Thúy; ur. IX wiek) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Qinshan Wensui · Zobacz więcej »
Republika Chińska
Tajwańska kolej wysokich prędkości Republika Chińska, Tajwan, na arenie międzynarodowej często Chińskie Tajpej, także z ang.
Nowy!!: Caodong i Republika Chińska · Zobacz więcej »
Rinzai
Rinzai (臨済宗; jap.: Rinzai-shū, chiń.: Linjizong) – jedna z dwóch głównych szkół japońskiego buddyzmu zen (drugąz nich jest sōtō).
Nowy!!: Caodong i Rinzai · Zobacz więcej »
Rzecz sama w sobie
„Rzecz sama w sobie”, noumen (gr. νοούμενoν; rzecz wyobrażona; pomyślana od nous – rozum, duch) – termin wprowadzony do filozofii przez Immanuela Kanta.
Nowy!!: Caodong i Rzecz sama w sobie · Zobacz więcej »
Sōtō
Sōtō (曹洞宗; jap. sōtō-shū, chiń. caodong) – jedna z dwóch głównych szkół japońskiego buddyzmu zen (drugąjest rinzai).
Nowy!!: Caodong i Sōtō · Zobacz więcej »
Sŏn
Sillę Sŏn (선; szkoła sŏn 선종sŏn chong) – koreańska medytacyjna szkoła buddyjska, będąca odpowiednikiem chińskiej szkoły chan, która mimo kilkusetletnich prześladowań przetrwała do czasów obecnych.
Nowy!!: Caodong i Sŏn · Zobacz więcej »
Sŏngak Hyŏngmi
Sŏngak Hyŏngmi (ur. 864, zm. 917) – koreański mistrz sŏn, kontynuator linii przekazu Dharmy od mistrza Wŏnjŏka Toŭia z jednej z 9 górskich szkół sŏn – kaji.
Nowy!!: Caodong i Sŏngak Hyŏngmi · Zobacz więcej »
Shexian Guixing
Shexian Guixing (kor. 섭현귀성 Sŏphyŏn Kwisŏng; jap. Shōgen Kisei; wiet. Diệp Huyện Qui Tỉnh) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Nowy!!: Caodong i Shexian Guixing · Zobacz więcej »
Shi
Shi – forma poezji chińskiej zbliżona do ody, przeważnie składa się z czterech lub ośmiu wierszy (czasami więcej), pojedyncza linia zawiera 5 lub 7 wyrazów/sylab.
Nowy!!: Caodong i Shi · Zobacz więcej »
Shitou Xiqian
Shitou Xiqian (chiń. 石頭希遷, pinyin Shítóu Xīqiān; kor. 석두희천 Sŏktu Hŭich'ŏn; jap. Sekitō Kisen; wiet. Thạch Đầu Hi Thiên; ur. 700, zm. 790) – chiński mistrz chan szkoły północnej, jeden z kluczowych mistrzów w historii chanu.
Nowy!!: Caodong i Shitou Xiqian · Zobacz więcej »
Shoushan Xingnian
Shoushan Xingnian (chiń. 首山省念, pinyin Shǒushān Shěngniàn; kor. 수산성념 Susan Sŏngnyŏm; jap. Shūzan Shōnen; wiet. Thủ Sơn Tỉnh Niệm; ur. 926, zm. 993) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Nowy!!: Caodong i Shoushan Xingnian · Zobacz więcej »
Siunjata
Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.
Nowy!!: Caodong i Siunjata · Zobacz więcej »
Song Huizong
Malwa i bażant złocisty – obraz Huizonga z jego charakterystycznąkaligrafią. Zbiory Muzeum Pałacowego w Pekinie Huizong, chiń. 徽宗 (ur. 2 listopada 1082, zm. 4 czerwca 1135) – cesarz Chin z Północnej dynastii Song, panujący od 7 lutego 1101 do 18 stycznia 1126.
Nowy!!: Caodong i Song Huizong · Zobacz więcej »
Sumi
Sumi (także Sumi san, 수미산문/須彌山門)) – koreańska szkoła sŏn, jedna z 9 górskich szkół sŏn. Założycielem tej szkoły był mistrz sŏn Chinch'ŏl Iŏm (870–936). W 896 r. udał się do Chin razem z Hyŏngmim (864–917), Pŏpgyŏngiem Kyŏngyu (871–921) i Taekyŏngiem Yŏŏmem (862–930), gdzie praktykowali chan u mistrza Yunju Daoyinga (zm.
Nowy!!: Caodong i Sumi · Zobacz więcej »
Sushan Kuangren
Shushan Kuangren (kor. 소산광인 Sosan Kwangin; jap. Sozan Kyōnin; wiet. Sớ Sơn Khuôn Nhân; ur. 837, zm. 909) – chiński mistrz chan szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Sushan Kuangren · Zobacz więcej »
Szaolin
Jeden ze szczytów pasma Song pagód” Pagody na tle górskiej panoramy Pomnik przy wejściu do klasztoru Demonstracja tzw. Hard Qigong podczas spektaklu wushu Demonstracja gimnastyczna podczas spektaklu wushu Prezentacja gimnastyczna Szaolin – świątynia buddyjska wybudowana w 495 roku, znajdująca się w Chinach, w prowincji Henan.
Nowy!!: Caodong i Szaolin · Zobacz więcej »
Tiantong Rujing
Tiantong Rujing (chiń. 天童如淨, pinyin Tiāntóng Rújìng; kor. 천동여정 Ch’ŏndong Yŏjŏng; jap. Tendō Nyojō; wiet. Thiên Đồng Như Tịnh; ur. 1163, zm. 17 lipca 1228) – chiński mistrz chan szkoły caodong, znany także jako Changweng Rujing.
Nowy!!: Caodong i Tiantong Rujing · Zobacz więcej »
Tiantong Zongjue
Tiantong Zongjue (chiń. 天童宗珏, pinyin Tiāntóng Zōngjué; kor. 천동종각 Ch'ŏndong Chonggak; jap. Tendō Shūkaku; wiet. Thiên Dồng Tông Giác; ur. 1091, zm. 1162) – chiński mistrz chan szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Tiantong Zongjue · Zobacz więcej »
Tong’an Guanzhi
Tong’an Guanzhi (pinyin Tóng’ān Guānzhì; kor. 동안관지 Tongan Kwanji; jap. Dōan Kanshi; wiet. Đồng An Quán Chí; ur. 910, zm. 970) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong z X wieku.
Nowy!!: Caodong i Tong’an Guanzhi · Zobacz więcej »
Touzi Yiqing
Touzi Yiqing (chiń. 投子義青, pinyin Tóuzĭ Yìqīng; kor. 투자의청 T’uja Uich’ŏng; jap. Tōsu Gisei; wiet. Đầu Tử Nghĩa Thanh; ur. 1032, zm. 1083) – chiński mistrz chan szkoły caodong, uczeń mistrza chan Fushana Fayuana.
Nowy!!: Caodong i Touzi Yiqing · Zobacz więcej »
Wietnam
Region Wietnamu Wietnam, Socjalistyczna Republika Wietnamu − państwo w Azji Południowo-Wschodniej, położone na Półwyspie Indochińskim i graniczące z ChińskąRepublikąLudową, Laosem i Kambodżą.
Nowy!!: Caodong i Wietnam · Zobacz więcej »
Wu wei
Wu wei (chiń. trad. 無為, upr. 无为, pinyin: wú wéi; kor. muwi, jap. mui, wiet. vô vi, tyb. bja.bral) – podstawowa zasada taoizmu, mówiąca o tym, że należy pozwolić rzeczom istnieć zgodnie z naturą, a zdarzenia mająbiec tak, jak biec mają, bez wszelkiej ingerencji i narzucania czegokolwiek.
Nowy!!: Caodong i Wu wei · Zobacz więcej »
Wuming Huijing
Wuming Huijing (chiń. 無明慧經, pinyin Wúmíng Huìjīng; kor. 무명혜경 Mumyŏng Hyegyŏng; jap. Mumyō Ekyō; wiet. Vô Minh Huệ Kinh; ur. 1548, zm. 1618) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Wuming Huijing · Zobacz więcej »
Xinghua Cunjiang
Xinghua Cunjiang (chiń. 興化存獎, pinyin Xìnghuà Cúnjiǎng; kor. 흥화존장 Hŭnghwa Chonjang, jap. Kōke Zonshō, wiet. Hưng Hoá Tồn Tưởng; ur. 830, zm. 924) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Nowy!!: Caodong i Xinghua Cunjiang · Zobacz więcej »
Xingyang Qingpou
Xingyang Qingpou (kor. 흥양청부 Hŭngyang Ch'ŏngbu; jap. Kōyō Shōbō; wiet. Hưng Dương Thanh Bo) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Xingyang Qingpou · Zobacz więcej »
Xuedou Zhijian
Xuedou Zhijian (chiń. 雪窦智鑑, pinyin Xuědòu Zhìjiàn; kor. 설?지감 Sŏl? Chigam; jap. Setchō Chikan; wiet. Tuyết Đậu Trí Giám; ur. 1105, zm. 1192) – mistrz chan szkoły caodong, znany także jako Zu’an Zhijian.
Nowy!!: Caodong i Xuedou Zhijian · Zobacz więcej »
Yaoshan Weiyan
Yaoshan Weiyan (chiń. 藥山惟儼, pinyin Yàoshān Wéiyǎn; kor. 약산유엄 Yaksan Yuam; jap. Yakusan Igen; wiet. Dược Sơn Duy Nghiễm; ur. 745, zm. 828) – chiński mistrz chan szkoły hongzhou, uczeń mistrza chan Shitou Xiqiana.
Nowy!!: Caodong i Yaoshan Weiyan · Zobacz więcej »
Yelü Chucai
Yelü Chucai (mong. Urtu Saqal – długa broda) (ur. 1189, zm. 1243) – chiński i mongolski urzędnik, poeta i astrolog, współtwórca administracji imperium mongolskiego.
Nowy!!: Caodong i Yelü Chucai · Zobacz więcej »
Yijing
Yijing, Księga przemian – jeden z najstarszych chińskich tekstów klasycznych, reprezentujących rdzennie chińskąkosmologię i filozofię.
Nowy!!: Caodong i Yijing · Zobacz więcej »
Yuezhou Qianfeng
Yuezhou Qianfeng (kor. 월주건봉Wolchu Kŏnpong; jap. Esshū Kempō; wiet. Việt Châu Kiền Phong) – chiński mistrz chan szkoły caodong.
Nowy!!: Caodong i Yuezhou Qianfeng · Zobacz więcej »
Yunju Daoying
Yunju Daoying (kor. 운거도응 Ungŏ Toŭng, jap. Ungo Dōyō, wiet. Vân Cư Đạo Ưng; ur. 830, zm. 902) – chiński mistrz chan szkoły caodong znany także jako Yunju Shanhong.
Nowy!!: Caodong i Yunju Daoying · Zobacz więcej »
Yunyan Tansheng
Yunyan Tansheng (kor. 운암담성 Unam Tamsŏng, jap. Ungan Donjō, wiet. Vân Nham Đàm Thạnh; ur. 780, zm. 841) – chiński mistrz chan, uczeń mistrza Yaoshana Weiyana.
Nowy!!: Caodong i Yunyan Tansheng · Zobacz więcej »
Zapiski Błękitnej Skały
Zapiski Błękitnej Skały albo Błękitnego Urwiska (chiń. 碧巖錄, pinyin: Bìyán lù; kor. Pyŏkam lok, jap.: 碧巌録 Hekiganroku, wiet. Bích nham lục) – zw.
Nowy!!: Caodong i Zapiski Błękitnej Skały · Zobacz więcej »
Zen
– nurt buddyzmu, który w pełni rozwiniętąformę uzyskał w Chinach (zob. chan), skąd przedostał się do Korei, Wietnamu i Japonii.
Nowy!!: Caodong i Zen · Zobacz więcej »
Zhanran Yuancheng
Zhanran Yuancheng (chiń. 湛然圓澄, pinyin Zhànrán Yuánchéng; kor. 담연원징 Tamyŏn Wŏnjing; jap. Tanzen Enchō; wiet. Đậm Nhiên Viên Chừng; ur. 1564, zm. 1626) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong, znany także jako Sanmu oraz Yunmen Yuancheng.
Nowy!!: Caodong i Zhanran Yuancheng · Zobacz więcej »
Zhejiang
Zhejiang – prowincja na wschodnim wybrzeżu ChRL.
Nowy!!: Caodong i Zhejiang · Zobacz więcej »
Zhenxie Qingliao
Zhenxie Qingliao (chiń. 真歇清了 pinyin Zhēnxiē Qīngliăo; kor. 진헐청요 Chinhŏl Ch’ŏngyo; jap. Shinketsu Shōryō; wiet. Chân Hết Thanh Liễu; ur. 1088, zm. 1151) – chiński mistrz chan szkoły caodong, uczeń mistrza chan Danxia Zichuna.
Nowy!!: Caodong i Zhenxie Qingliao · Zobacz więcej »
Zhu Da
Zhu Da, ''Pejzaż górski''. Zbiory klasztoru Shōkoku-ji w Kyoto Zhu Da, także Zhu Tongluan, znany powszechnie jako Bada Shanren (ur. 1625 lub 1626 w Nanchangu, zm. 1705) – pochodzący z rodziny arystokratycznej chiński mnich buddyjski, słynny kaligraf i malarz, tworzący we wczesnych latach dynastii Qing.
Nowy!!: Caodong i Zhu Da · Zobacz więcej »
Zjawisko
Zjawisko, fenomen (– obserwowany) – pojęcie filozoficzne oznaczające to, co dane jest w poznaniu zmysłowym, a więc obrazy, dźwięki, zapachy, smaki itd.
Nowy!!: Caodong i Zjawisko · Zobacz więcej »
991
Bez opisu.
Nowy!!: Caodong i 991 · Zobacz więcej »
