Szybszy dostęp niż przeglądarce!
12 kontakty: Akcent przeciągły, Geminata, Język japoński, Kana (pismo), Katakana, Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna, Partykuła, Pismo japońskie, Samogłoska, Spółgłoska zwarto-otwarta, Transkrypcja Hepburna, Tsu (kana).
Akcent przeciągły
Akcent przeciągły (cyrkumfleks, łac. circumflexus, gr. περισπωμένος / perispomenos), często nazywany daszkiem, to znak diakrytyczny używany w językach: esperanto, francuskim, greckim, rumuńskim, słowackim, portugalskim, kaszubskim i innych.
Nowy!!: Kunrei i Akcent przeciągły · Zobacz więcej »
Geminata
Geminata – spółgłoska podwojona, np.
Nowy!!: Kunrei i Geminata · Zobacz więcej »
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Nowy!!: Kunrei i Język japoński · Zobacz więcej »
Kana (pismo)
– wspólna nazwa japońskich pism sylabicznych: hiragany ひらがな i katakany カタカナ.
Nowy!!: Kunrei i Kana (pismo) · Zobacz więcej »
Katakana
– jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana.
Nowy!!: Kunrei i Katakana · Zobacz więcej »
Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna
Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ang. International Organization for Standardization; International Standards Organization, ISO) – organizacja pozarządowa zrzeszająca krajowe organizacje normalizacyjne.
Nowy!!: Kunrei i Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna · Zobacz więcej »
Partykuła
Partykuła – niesamodzielny (pozbawiony samodzielnego znaczenia) wyraz lub morfem (tzw. wyrazek), nadający wypowiedzeniom zabarwienie znaczeniowe lub uczuciowe.
Nowy!!: Kunrei i Partykuła · Zobacz więcej »
Pismo japońskie
przybory do kaligrafii Kiyonaga Torii (1752–1815), ''Eimo Gyokkashi, dziewczynka z talentem do kaligrafii, obok nauczycielka'' – system zapisu języka japońskiego, składający się z trzech rodzajów znaków: (1) kanji (pismo chińskie), (2) sylabariusza hiragana (pismo fonetyczne, utworzone z uproszczenia całych znaków kanji), (3) sylabariusza katakana (pismo fonetyczne, utworzone z fragmentów kanji).
Nowy!!: Kunrei i Pismo japońskie · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Kunrei i Samogłoska · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-otwarta
Spółgłoska zwarto-otwarta, także: sonorant – spółgłoska powstająca, gdy w czasie artykulacji dochodzi do zwarcia i równocześnie otwarcia innego kanału (ustnego lub nosowego), którym uchodzi powietrze lub zwarcia i otwarcia następująszybko po sobie.
Nowy!!: Kunrei i Spółgłoska zwarto-otwarta · Zobacz więcej »
Transkrypcja Hepburna
– nosząca nazwisko Jamesa Curtisa Hepburna transkrypcja pisma i dźwięków języka japońskiego na alfabet łaciński, którąwykorzystał w trzecim wydaniu swojego słownika japońsko-angielskiego z 1886 roku.
Nowy!!: Kunrei i Transkrypcja Hepburna · Zobacz więcej »
Tsu (kana)
''Tsu'' w hiraganie ''Tsu'' w katakanie ''Zu'' w hiraganie ''Zu'' w katakanie Tsu – osiemnasty znak japońskich sylabariuszy hiragana (つ) i katakana (ツ).
Nowy!!: Kunrei i Tsu (kana) · Zobacz więcej »
