Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Zainstaluj
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Mistyka syryjska

Indeks Mistyka syryjska

Mistyka syryjska – specyficzny nurt w mistyce chrześcijańskiej żywy na terenach Syrii do okresu panowania arabskiego.

49 kontakty: Afrahat, Anachoretyzm, Ascetyzm, Şanlıurfa, Biblia, Biskup, Dante Alighieri, Diakon, Duch Święty, Efrem Syryjczyk, Eremita, Grzech, Izaak Syryjczyk, Jezus Chrystus, Klasztor, Kontemplacja (katolicyzm), Księga Psalmów, Ludy semickie, Maria z Nazaretu, Materia (filozofia), Miłość (chrześcijaństwo), Miłosierdzie, Mistyka chrześcijańska, Mistyka rosyjska, Mnemotechnika, Modlitwa, Monastycyzm chrześcijański, Nestorianizm, Nusaybin, Ojcowie Kościoła, Ortodoksja, Palestyna pod panowaniem Arabów, Paradoks, Pierwotne chrześcijaństwo, Poezja, Pokora, Post, Potępienie, Sąd ostateczny, Sobór chalcedoński, Stworzenie świata, Symbol, Synowie przymierza, Syria, Szatan, Sztuka bizantyńska, Teologia apofatyczna, Trójca Święta, Zmartwychwstanie.

Afrahat

Afrahat (syr. ܐܦܪܗܛ Ap̄rahaṭ, gr. Ἀφραάτης, Aphraate, ur. ok. 260, zm. ok. 345) − syryjski pisarz zaliczany do ojców Kościoła.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Afrahat · Zobacz więcej »

Anachoretyzm

Anachoretyzm (z anachoreo – „oddalam się, odchodzę w górę” tzn. odchodzę z doliny Nilu na pustynię) – forma religijności znana w chrześcijaństwie, judaizmie, hinduizmie, buddyzmie oraz islamie.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Anachoretyzm · Zobacz więcej »

Ascetyzm

Ascetyzm, asceza (askesis – pierwotnie „ćwiczenie, trening”) – praktykowanie dobrowolnego wyrzeczenia się pewnych dóbr, wartości i aktywności życiowych w celu osiągnięcia świętości, czystości i doskonałości duchowej oraz zbawienia.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Ascetyzm · Zobacz więcej »

Şanlıurfa

Şanlıurfa (historycznie Edessa) – miasto w południowo-wschodniej Turcji.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Şanlıurfa · Zobacz więcej »

Biblia

Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Biblia · Zobacz więcej »

Biskup

tempera na desce z XV wieku. Biskup (nadzorca, opiekun) – w Kościołach chrześcijańskich zwierzchnik kościoła partykularnego „jako zastępca i wysłannik Chrystusa”.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Biskup · Zobacz więcej »

Dante Alighieri

Dante Alighieri (ur. w maju lub czerwcu 1265 we Florencji, zm. 13 lub 14 września 1321 w Rawennie) – włoski poeta, filozof i polityk, charakteryzowany przez Friedricha Engelsa jako „ostatni poeta średniowiecza i jednocześnie pierwszy poeta nowych czasów”.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Dante Alighieri · Zobacz więcej »

Diakon

Diakon (gr. diákonos „sługa”) – pierwszy z trzech stopni święceń sakramentalnych w katolicyzmie i prawosławiu oraz trzecia posługa urzędu duchownego w Kościołach protestanckich.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Diakon · Zobacz więcej »

Duch Święty

Witraż w bazylice watykańskiej Duch Święty (hebr. רוּחַ הַקֹּדֶשׁ Ruach ha-Kodesz, gr. to hagion Pneuma lub to Pneuma to hagion, łac. Spiritus Sanctus) – w większości religii chrześcijańskich trzecia Osoba Trójcy Świętej, równa Ojcu i Synowi w bóstwie, majestacie, substancji i naturze.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Duch Święty · Zobacz więcej »

Efrem Syryjczyk

Efrem Syryjczyk, św. Efrem (Ap̄rêm Sûryāyâ;, Efraim ho Syros;,; ur. ok. 305 w Nisibis, zm. 9 czerwca 373 w Edessie) – kaznodzieja, diakon, poeta, komentator Pisma Świętego, piszący w języku syryjskim, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, Wyznawca, święty mnich i Doktor Kościoła, zaliczany do wielkich Ojców Kościoła oraz pustyni, przez swojądziałalność poetycko-teologicznąkojarzony zwłaszcza z Wielkim Postem.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Efrem Syryjczyk · Zobacz więcej »

Eremita

Alberta Henry'ego Payne'a (XIX wiek) Eremita lub pustelnik (gr. erēmítēs, żyjący na pustkowiu) – osoba, która z pobudek religijnych wycofuje się z życia w społeczeństwie i decyduje się na życie w izolacji i celibacie.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Eremita · Zobacz więcej »

Grzech

Grzech pierwszych rodziców i wypędzenie z raju''. Grzech – przekroczenie norm religijnych.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Grzech · Zobacz więcej »

Izaak Syryjczyk

Izaak Syryjczyk, Izaak z Niniwy (ur. ok. 640 w Beth Qatraye (dzisiaj Katar), zm. początek VIII w.) – święty prawosławny i katolicki, biskup, eremita.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Izaak Syryjczyk · Zobacz więcej »

Jezus Chrystus

Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e. w Betlejem, zm. ok. 30Por. Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary (381 r.): Wierzę... w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. lub 33 n.e. w Jerozolimie) – centralna postać chrześcijaństwa Według tego autora Jezusa uważa się za założyciela religii w klasycznych teoriach religiologicznych oraz religioznawczych, które nie uwzględniająogólnych idei genezy religii.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Jezus Chrystus · Zobacz więcej »

Klasztor

Opactwo Cystersów w Henrykowie Klasztor benedyktyński na Monte Cassino – widok z Polskiego Cmentarza Wojennego Klasztor (z, od – miejsce zamknięte) – budynek lub zespół budynków, w którym mieszkająwspólnoty religijne zakonników albo zakonnic.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Klasztor · Zobacz więcej »

Kontemplacja (katolicyzm)

Kontemplacja (contemplatio – przypatrywanie się, rozważanie) – szczególny, mający wiele wymiarów, rodzaj modlitwy.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Kontemplacja (katolicyzm) · Zobacz więcej »

Księga Psalmów

Księga Psalmów (hebr. תְהִלִּים tehillim; gr. Ψαλμοί Psalmoi) – wchodząca w skład Biblii (Stary Testament) księga zawierająca zbiór 150 utworów poetyckich w języku hebrajskimSeptuaginta zawiera dodatkowo Psalm 151.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Księga Psalmów · Zobacz więcej »

Ludy semickie

Ludy semickie, Semici – grupa ludów posługujących się językami z rodziny semickiej, m.in.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Ludy semickie · Zobacz więcej »

Maria z Nazaretu

Maria z Nazaretu (hebr. Miriam, Mariam;, Mariám, María; Marjam) (ur. przed 20 p.n.e. w Jerozolimie lub Seforis, zm. po 30 n.e. według tradycji w Efezie) – matka Jezusa Chrystusa, żona Józefa z Nazaretu, jedna z głównych osób w wierze wielu wyznań chrześcijańskich, znana także w innych religiach (np. w islamie, bahaizmie i kaodaizmie).

Nowy!!: Mistyka syryjska i Maria z Nazaretu · Zobacz więcej »

Materia (filozofia)

Materia – byt rozciągający się w przestrzeni i w czasie, chociaż położenie obiektów materialnych nie musi być jednoznacznie określone.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Materia (filozofia) · Zobacz więcej »

Miłość (chrześcijaństwo)

"AUG", autora maksymy: ''niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Bogu''. Philippe de Champaigne 1645-1650 r., olej na płótnie, Los Angeles County Museum of Art. Miłość (łac. caritas, amor, dilectio; gr. ἀγάπη, agape) – pragnienie dobra.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Miłość (chrześcijaństwo) · Zobacz więcej »

Miłosierdzie

wizerunek Chrystusa Miłosiernego. Miłosierdzie – aktywna forma współczucia, wyrażająca się w konkretnym działaniu, polegającym na bezinteresownej pomocy.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Miłosierdzie · Zobacz więcej »

Mistyka chrześcijańska

Jana od Krzyża (zm. 1591). Jego pisma, np. ''Droga na Górę Karmel'', należądo klasyki mistyki chrześcijańskiej. Mistyka w chrześcijaństwie – droga duchowa człowieka do osiągnięcia, poprzez wiarę, bezpośredniego spotkania z Bogiem już w życiu doczesnym oraz samo spotkanie z Bogiem, jako zwieńczenie tej drogi, nazywane zjednoczeniem mistycznym la unio mystica.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Mistyka chrześcijańska · Zobacz więcej »

Mistyka rosyjska

Mistyka rosyjska – mistyka chrześcijańska, która wraz z mistykąrumuńskąoraz mistykąbizantyjsko–greckąstanowi główny nurt tradycji mistycznej Kościoła wschodniego.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Mistyka rosyjska · Zobacz więcej »

Mnemotechnika

Mnemotechnika, mnemonika (gr. mneme „pamięć”) – ogólna nazwa sposobów ułatwiających zapamiętanie, przechowywanie i przypominanie sobie informacji.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Mnemotechnika · Zobacz więcej »

Modlitwa

Artura Grottgera z 1863 r. Tybet) Modlitwa – czynność kultowa, występująca w wielu religiach.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Modlitwa · Zobacz więcej »

Monastycyzm chrześcijański

Antoni Wielki – założyciel anachoretyzmu Monastycyzm chrześcijański – forma życia religijnego, oparta na wspólnotach (monastycyzm, cenobityzm), która wyłoniła się z ruchu anachoreckiego (pustelniczego) w Egipcie oraz Syrii w IV wieku.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Monastycyzm chrześcijański · Zobacz więcej »

Nestorianizm

Niedzielę Palmową. Fresk z VII lub VIII w. w nestoriańskim kościele w Gaochang w Chinach. Język syryjski i chrześcijaństwo syryjskie na Bliskim Wschodzie i w Azji Nestorianizm – chrześcijańska doktryna chrystologiczna zapoczątkowana w latach 428–431 w wyniku kontrowersji powstałej wokół nauczania Nestoriusza, patriarchy Konstantynopola, na temat relacji między dwiema naturami, boskąi ludzką, Jezusa Chrystusa.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Nestorianizm · Zobacz więcej »

Nusaybin

Nusaybin, dawniej Nisibis (asyryjska Nasibina, w okresie hellenistycznym i rzymskim Antiochia Mygdonia) – miasto w dzisiejszej południowo-wschodniej Turcji, w prowincji Mardin, przy granicy z Syrią.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Nusaybin · Zobacz więcej »

Ojcowie Kościoła

Ojcowie Kościoła – pisarze i teologowie we wczesnym chrześcijaństwie, w epoce bezpośrednio po czasach apostolskich, aż do czasów średniowiecza.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Ojcowie Kościoła · Zobacz więcej »

Ortodoksja

Ortodoksja (j. grecki: ὀρθός orthós – słuszny, δόξα dóxa – wiara, chwała/sława) – ścisła wierność doktrynie, dogmatowi, zwłaszcza religijnemu.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Ortodoksja · Zobacz więcej »

Palestyna pod panowaniem Arabów

Starożytna Palestyna pod panowaniem Arabów znajdowała się w okresie od 637 do 1079 i od 1187 do 1517.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Palestyna pod panowaniem Arabów · Zobacz więcej »

Paradoks

Paradoks (gr. parádoxos – „nieoczekiwany, nieprawdopodobny, zadziwiający”) – twierdzenie logiczne prowadzące do zaskakujących lub sprzecznych wniosków.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Paradoks · Zobacz więcej »

Pierwotne chrześcijaństwo

Pierwotne chrześcijaństwo lub wczesne chrześcijaństwo – pierwszy okres w historii chrześcijaństwa, poprzedzający Sobór nicejski I z 325 roku.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Pierwotne chrześcijaństwo · Zobacz więcej »

Poezja

Poezja Poezja (z gr., poíesis – tworzenie, wytwórczość, sztuka poetycka) – wieloznaczny termin, współcześnie stanowiący przede wszystkim określenie dzieł literackich nienapisanych proząlub synonim liryki.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Poezja · Zobacz więcej »

Pokora

Pokora – cnota moralna, która w ogólnym rozumieniu polega na uznaniu własnej ograniczoności, niewywyższaniu się ponad innych i unikaniu chwalenia się swoimi dokonaniami.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Pokora · Zobacz więcej »

Post

Poszczący asceci, terakotowy panel ścienny z Kaszmiru, V wiek, Muzeum Linden w Stuttgarcie Post – dobrowolne całkowite powstrzymanie się od jedzenia lub od spożywania pewnych rodzajów pokarmów (np. mięsa) przez określony czas.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Post · Zobacz więcej »

Potępienie

"Potępienie". Rycina ze schrobenhausenowskiego warsztatu Carla Poellath Potępienie – według religii chrześcijańskich okres pośmiertny, antagonistyczny do zbawienia.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Potępienie · Zobacz więcej »

Sąd ostateczny

Sąd ostateczny'', ok. 1470 Sąd ostateczny – wydarzenie eschatologiczne o skali światowej, stanowiące przedmiot wiary przede wszystkim w kręgu religii judeo-chrześcijańskiej.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Sąd ostateczny · Zobacz więcej »

Sobór chalcedoński

monasterze terapontowskim Sobór chalcedoński – największe w starożytności zgromadzenie biskupów chrześcijańskich Cesarstwa Rzymskiego, zwołane przez cesarza Marcjana do Chalcedonu w Bitynii, trwające od 8 do 31 października 451 roku.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Sobór chalcedoński · Zobacz więcej »

Stworzenie świata

Stworzenie świata na tympanonie katedry w Ulm Stworzenie świata – akt, w którym bóg, bogowie, najwyższa istota transcendentna, praprzyczyna, arché, powołuje do istnienia materię, przestrzeń i czas.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Stworzenie świata · Zobacz więcej »

Symbol

Symbol (z gr. sýmbolon) – semantyczny środek stylistyczny, który ma jedno znaczenie dosłowne i różnąliczbę znaczeń ukrytych.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Symbol · Zobacz więcej »

Synowie przymierza

Synowie przymierza (syr.ܒܢܝ ܩܝܡܐ bnay qyāmâ) - instytucja we wczesnym chrześcijaństwie syryjskim.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Synowie przymierza · Zobacz więcej »

Syria

Syria (trl. Sūrijā, trb.), nazwa oficjalna: Syryjska Republika Arabska (ar. الجمهورية العربية السورية, trl. Al-Ǧumhūrijja ăl-ʿArabijja ăs-Sūrijja, trb. Al-Dżumhurijja al-Arabijja as-Surijja) – państwo arabskie na Bliskim Wschodzie.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Syria · Zobacz więcej »

Szatan

Gustawa Doré Szatan (satan – ‘przeciwnik’, ‘oskarżyciel’, ‘oszczerca’;, Satanás;, Szajtan) – w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie jest to jeden z aniołów, który zbuntował się przeciwko Bogu i pociągnął do buntu inne anioły, główny sprawca zła na świecie.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Szatan · Zobacz więcej »

Sztuka bizantyńska

Synaj, VI-VII wiek Sztuka bizantyńska (lub bizantyjska) – sztuka chrześcijańska Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego (Bizantyńskiego) i kręgu jego oddziaływania. Za jej początek uważa się założenie Konstantynopola w 330 r., podział Cesarstwa Rzymskiego w 395 roku lub czasy Justyniana (VI wiek), za koniec - rok 1453. Sztuka ta stanowiła przedłużenie greckiej sztuki starożytnej i wypowiadała się głównie w architekturze, przede wszystkim sakralnej. Istotnąrolę odgrywało również malarstwo pod postaciąmalowideł ściennych, mozaik i obrazów (ikon). Rozwijało się rzemiosło, rzeźba natomiast (zwłaszcza figuralna) pełniła funkcję marginalną. Jej rozwój był związany z dziejami państwa. Była związana z ideologiąchrześcijańskąoraz cesarską, podporządkowana była bowiem władcy. Czas jej panowania dzielony jest na kilka okresów, odpowiadających wydarzeniom historycznym i panującym dynastiom.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Sztuka bizantyńska · Zobacz więcej »

Teologia apofatyczna

Teologia apofatyczna (gr. apofatikos - "przeczący", nazywana też Teologiąnegatywną) - nurt teologii oparty na założeniu, że jakiekolwiek pozytywne poznanie natury Boga przekracza granice możliwości ludzkiego rozumu.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Teologia apofatyczna · Zobacz więcej »

Trójca Święta

Wyobrażenie Trójcy Świętej Trójca Święta, Święta Trójca (także Trinitas, stgr. Αγια Τριας, trb. Hágia Trías) – chrześcijański dogmat uznający, że Bóg jest Bogiem Trójjedynym, istniejącym jako trzy Osoby – po grecku hipostazy – pozostając jednocześnie jednym Bytem.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Trójca Święta · Zobacz więcej »

Zmartwychwstanie

Łazarza. Fresk malarza z Florencji, Giotto di Bondone (1266-1337) Zmartwychwstanie Pańskie Zmartwychwstanie lub wskrzeszenie zmarłych (z łac. resurrectio mortuorum; gr. ανάστασις νεκρων /anastasis nekron/) – przywrócenie do życia ciał osób zmarłych.

Nowy!!: Mistyka syryjska i Zmartwychwstanie · Zobacz więcej »

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »