Szybszy dostęp niż przeglądarce!
31 kontakty: Adad, Anu, Arbela, Asyria, Aszur (bóg), Aszur (miasto), Babilonia, Biblioteka Aszurbanipala, Dur-Szarrukin, Dziedziniec, Enlil, Huryci, Imperium akadyjskie, Isztar, Kalhu, Kar-Tukulti-Ninurta, Marduk, Mitologia sumeryjska, Nabu, Naos, Niniwa, Ninlil, Pochówek, Religia babilońska, Sanktuarium, Starożytny Bliski Wschód, Tell al-Rimah, Tell Brak, Totem (religia), Wiatrołap, Ziggurat.
Adad
Adad – bóg burzy, wiatru, deszczu i piorunów oraz siły niszczycielskiej, jedno z ważniejszych bóstw w mitologii babilońskiej.
Nowy!!: Religia asyryjska i Adad · Zobacz więcej »
Anu
plan okręgu świątynnego boga Anu w Uruk Aszur Anu (sum. An, akad. Anu, Anum) – w mitologii mezopotamskiej „Bóg-Niebo”, „ojciec wszystkich bogów”, „król Anunnaków”, bóg stojący formalnie na czele panteonu sumeryjskiego i babilońskiego, tworzący wraz ze swym synem Enlilem „Panem Powietrza” i Enkim „Panem Ziemi” wielkątrójcę bogów.
Nowy!!: Religia asyryjska i Anu · Zobacz więcej »
Arbela
Arbela (asyryjskie ArbailRadner K., Provinz. C, w: Reallexikon..., s. 45., zapisywane uruArba/Erba-ìl, współczesny Irbil) – starożytne miasto w północnej Mezopotamii, położone na równinie rozciągającej się na wschód od rzeki Tygrys, pomiędzy rzekami Wielki Zab i Mały Zabhasło Arbela, w: Bryce T., The Routledge..., s. 59-60.
Nowy!!: Religia asyryjska i Arbela · Zobacz więcej »
Asyria
Asyria (akad. māt Aššurki) – starożytne państwo semickie w północnej Mezopotamii istniejące od drugiej połowy III tysiąclecia p.n.e. do pierwszej połowy I tysiąclecia p.n.e.
Nowy!!: Religia asyryjska i Asyria · Zobacz więcej »
Aszur (bóg)
lwie-smoku Aszur (akad. daš-šur, zapisywane w piśmie klinowym 100x20px 100x20px) – bóg opiekuńczy miasta Aszur, który wraz z rosnącąpotęgąAsyrii stał się narodowym bogiem Asyryjczyków i najważniejszym bóstwem panteonu asyryjskiego.
Nowy!!: Religia asyryjska i Aszur (bóg) · Zobacz więcej »
Aszur (miasto)
Aszur (akad. aš-šurki zapisywane w piśmie klinowym 100x20px) – starożytne miasto w północnej Mezopotamii; w III i II tysiącleciu p.n.e. główne miasto i stolica Asyrii, święte miasto boga Aszura z jego głównąświątyniąE-szara; obecnie stanowisko archeologiczne Kalat asz-Szarkat w północnym Iraku, nad zachodnim brzegiem Tygrysu, około 110 km (68 mil) na południe od Mosulu; w 2003 roku wpisane zostało na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Nowy!!: Religia asyryjska i Aszur (miasto) · Zobacz więcej »
Babilonia
Babilonia (akad. 𒆳𒆍𒀭𒊏𒆠, māt Akkadī) – starożytne państwo semickie w Mezopotamii, na terenie obecnego Iraku.
Nowy!!: Religia asyryjska i Babilonia · Zobacz więcej »
Biblioteka Aszurbanipala
Niniwie, gdzie mieściła się cytadela z kompleksem pałacowo-świątynnym. Zaznaczone zostało położenie pałaców królewskich Sennacheryba (Pałac Południowo-Zachodni) i Aszurbanipala (Pałac Północny), gdzie odkryto archiwa tabliczek klinowych. Biblioteka Aszurbanipala w Niniwie – założona przez asyryjskiego króla Aszurbanipala w połowie VII w. p.n.e. Biblioteka została odkryta w dwóch fazach w czasie prac wykopaliskowych prowadzonych od 1849 roku przez Austena H. Layarda w Niniwie na wzgórzu Kujundżyk, które kryło w sobie pozostałości pałaców: Sennacheryba i Aszurbanipala.
Nowy!!: Religia asyryjska i Biblioteka Aszurbanipala · Zobacz więcej »
Dur-Szarrukin
Plan miasta Dur-Szarrukin wykonany przez francuskiego archeologa Victora Place’a, który prowadził prace wykopaliskowe w Chorsabad w latach 1852–1855 kompleksu pałacowo-świątynnego w Dur-Szarrukin. Lamassu stojący przy wejściu do pałacu Sargona w Dur-Szarrukin – obecnie w muzeum w Luwrze Dur-Szarrukin (akad. Dūr-Šarrukīn, tłum. „Twierdza Sargona”) – starożytne miasto, będące stolicąpaństwa asyryjskiego w czasie panowania Sargona II (722–705 p.n.e.), który je zbudował od podstaw w latach 717–707 p.n.e. Położone było ok.
Nowy!!: Religia asyryjska i Dur-Szarrukin · Zobacz więcej »
Dziedziniec
Dziedziniec na Wawelu. budynku dawnego kolegium jezuickiego w Kłodzku Dziedziniec – wydzielona, niezadaszona przestrzeń w budynku lub zespole budynków.
Nowy!!: Religia asyryjska i Dziedziniec · Zobacz więcej »
Enlil
Enlil (sum. 𒀭𒂗𒆤 den-lil2, tłum. „Pan Wiatru/Powietrza”) – w mitologii sumeryjskiej bóg stojący na czele panteonu sumeryjskiego, jako następca boga An; syn Ziemi (Ki) i Nieba (An), małżonek Ninlil, ojciec Nanny, Nergala, Ningirsu, Ninurty i Nisaby; głównym ośrodkiem jego kultu była świątynia E-kur w mieście Nippur; jeden z czwórki wielkich bogów-stworzycieli (obok boga An, boga Enki i bogini Ninhursag).
Nowy!!: Religia asyryjska i Enlil · Zobacz więcej »
Huryci
epoce brązu (kolor różowy). Huryci – lud wywodzący się z Wyżyny Armeńskiej, później zasiedlający Mezopotamię.
Nowy!!: Religia asyryjska i Huryci · Zobacz więcej »
Imperium akadyjskie
Imperium akadyjskie (akad. 𒆳𒌵𒆠, māt Akkadi) – semickie państwo założone przez Sargona Wielkiego, istniejące w latach panowania dynastii akadyjskiej: 2334–2193 p.n.e., na terenie środkowej Mezopotamii, którego stolicąbyło miasto Akad (Agade).
Nowy!!: Religia asyryjska i Imperium akadyjskie · Zobacz więcej »
Isztar
Tzw. „waza Isztar” z wizerunkiem nagiej bogini w otoczeniu zwierząt (wielorożna tiara na głowie jest symbolem boskości); Larsa; pocz. II tys. p.n.e.; zbiory Luwru (AO 17000) Terakotowa płytka z przedstawieniem Isztar; Esznunna; pocz. II tys. p.n.e.; zbiory Luwru (AO 12456) detal z kudurru (steli) króla babilońskiego Meli-Szipaka, ukazujący ośmioramiennągwiazdę – symbol bogini Isztar Isztar (sum. Inana, asyr. Issar) – w mitologii mezopotamskiej bogini wojny i miłości, z czasem główna i jedyna licząca się bogini panteonu mezopotamskiego; jej kult rozpowszechnił się szeroko na całym obszarze starożytnego Bliskiego Wschodu – w Syrii i Fenicji (Asztarte) oraz Anatolii (Szauszka); w Babilonii czczona głównie w Uruk w świątyni E-ana („Dom nieba”).
Nowy!!: Religia asyryjska i Isztar · Zobacz więcej »
Kalhu
Kalchu – lamassu strzegące wejścia do pałacu królewskiego plan miasta Kalchu z zaznaczonym przebiegiem murów oraz wzgórzami Tell Nimrud (rezydencja królewska) i Tell 'Azar (arsenał) Aszurnasirpala II w Kalchu (na niebiesko zaznaczono dziedziniec w części ceremonialnej pałacu, na czerwono salę tronową, na żółto dziedziniec wewnętrzny w części prywatnej pałacu) Kalhuzapis według ustaleń Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych, w:, Kalchu (asyr. Kalḫu), biblijne Kalach – starożytne miasto w północnej Mezopotamii, na wschodnim brzegu rzeki Tygrys, w IX i VIII w. p.n.e. stolica imperium asyryjskiego.
Nowy!!: Religia asyryjska i Kalhu · Zobacz więcej »
Kar-Tukulti-Ninurta
fragment malowideł ściennych z pałacu w Kar-Tukulti-Ninurta Plan świątyni boga Aszura w Kar-Tukulti-Ninurta. Świątynia ta wzniesiona została na wzór sanktuariów babilońskich (sale świątynne rozmieszczone sąwokół wielkiego dziedzińca, z poprzecznącelląw głębi i przylegającym ziguratem) Kar-Tukulti-Ninurta (akad. Kār-Tukultī-Ninurta, tłum. „przystań/nabrzeże Tukulti-Ninurty”) – miasto założone przez władcę asyryjskiego Tukulti-Ninurtę I (1243-1207 p.n.e.), które w jego planach stać się miało nowąstolicąAsyrii i nowym centrum kultowym boga Aszura.
Nowy!!: Religia asyryjska i Kar-Tukulti-Ninurta · Zobacz więcej »
Marduk
Marduk (sum. damar-dutu, tłum. „Młody byczek boga Utu”) – bóstwo opiekuńcze miasta Babilon, najważniejszy bóg panteonu babilońskiego, syn boga Enki/Ea, małżonek bogini Sarpanitu, utożsamiany z planetąJowisz i Syriuszem.
Nowy!!: Religia asyryjska i Marduk · Zobacz więcej »
Mitologia sumeryjska
Mitologia sumeryjska – mitologia z południowych terenów Mezopotamii z okresu, kiedy były pod panowaniem Sumerów.
Nowy!!: Religia asyryjska i Mitologia sumeryjska · Zobacz więcej »
Nabu
Nabu – w mitologii babilońskiej syn boga Marduka i Sarpanitu, mąż Nanaji (lub Taszmetu w Asyrii), bóg wiedzy, mądrości, proroctw i literatury.
Nowy!!: Religia asyryjska i Nabu · Zobacz więcej »
Naos
peripteros z zaznaczonym wewnątrz naosem Naos (gr. ναός naós - okręt, nawa), cella (łac. cella - izba) – najważniejsze pomieszczenie w świątyni.
Nowy!!: Religia asyryjska i Naos · Zobacz więcej »
Niniwa
Niniwa (akad. Ninūa) – starożytne miasto w północnej Mezopotamii, leżące nad wschodnim, lewym brzegiem Tygrysu; jedna ze stolic Asyrii.
Nowy!!: Religia asyryjska i Niniwa · Zobacz więcej »
Ninlil
Ninlil (Pani-Watr) – sumeryjska bogini, żona boga Enlila.
Nowy!!: Religia asyryjska i Ninlil · Zobacz więcej »
Pochówek
kultury pomorskiej) Pochówek (grzebanie umarłych) – pochowanie zmarłego w różnych kulturach i okresach historycznych przybierało rozmaite formy.
Nowy!!: Religia asyryjska i Pochówek · Zobacz więcej »
Religia babilońska
Marduk Religia babilońska – system wierzeń mieszkańców Babilonii.
Nowy!!: Religia asyryjska i Religia babilońska · Zobacz więcej »
Sanktuarium
Jasnej Górze w Częstochowie Sanktuarium na Kościelcu Sanktuarium (od łac. sanctuarium z sanctus „święty”) – miejsce uznawane za święte, często identyfikowane ze świątynią, budowląwzniesionąna miejscu uznawanym za święte.
Nowy!!: Religia asyryjska i Sanktuarium · Zobacz więcej »
Starożytny Bliski Wschód
Ważniejsze państwa i krainy starożytnego Bliskiego Wschodu Starożytny Bliski Wschód - zespół cywilizacji starożytnych, skupionych przede wszystkim wokół obszaru Mezopotamii i często (choć mylnie) do niego ograniczany; zakres procesów historycznych na terenie Bliskiego Wschodu w przedziale czasowym od prahistorii do nastania wpływów cywilizacji antycznej.
Nowy!!: Religia asyryjska i Starożytny Bliski Wschód · Zobacz więcej »
Tell al-Rimah
Tell al-Rimah – stanowisko archeologiczne w północnym Iraku, położone ok.
Nowy!!: Religia asyryjska i Tell al-Rimah · Zobacz więcej »
Tell Brak
Tell Brak – stanowisko archeologiczne w północno-wschodniej Syrii w dorzeczu rzeki Chabur.
Nowy!!: Religia asyryjska i Tell Brak · Zobacz więcej »
Totem (religia)
Indiański słup totemowy Kolumbia Brytyjska, Kanada Totem – termin określający zjawiska związane z relacjami człowieka z mitycznym przodkiem zwierzęcym lub roślinnym, czasem zjawiskiem przyrodniczym.
Nowy!!: Religia asyryjska i Totem (religia) · Zobacz więcej »
Wiatrołap
Wiatrołap, przedsionek – małe pomieszczenie między wejściem do domu, a jego wnętrzem.
Nowy!!: Religia asyryjska i Wiatrołap · Zobacz więcej »
Ziggurat
Mapa Mezopotamii i Elamu z zaznaczonąlokalizacjąznanych zigguratów Plan sumeryjskiego okręgu świątynnego boga Anu w Uruk (ok. 3000 p.n.e.) – wysoki taras ze świątyniąna szczycie stanowił pierwowzór późniejszych zigguratów III dynastii z Ur (ok. 2100–2000 p.n.e.) Dur-Untasz-Napirisza (dziś Czoga Zanbil w Iranie) Jedna z rekonstrukcji wyglądu zigguratu Etemenanki w Babilonie Zig(g)urat, zik(k)urat (sum. u6.nir; akad. ziqqurratu poch. od czasownika zaqāru – budować wysoko; asyr. siqqurratu) – charakterystyczna dla architektury sakralnej Mezopotamii wieża świątynna o zmniejszających się schodkowo kolejnych tarasach.
Nowy!!: Religia asyryjska i Ziggurat · Zobacz więcej »
