Szybszy dostęp niż przeglądarce!
86 kontakty: Ablucja, Amulet, Animizm, Anu, Anunnaki, Arabowie, Aszipu, Babilonia, Bau, Bel (bóstwo), Berossos, Dekalog, Demon, Dom publiczny, Duch (spirytyzm), Dumuzi (bóg), Ea (bóg), Egzegeza, Egzorcyzm, El, Eligia Bąkowska, En, Epos, Grzech, Gula (mitologia), Hammurabi, Hebrajczycy, Henoteizm, Hymn, Idol (wyobrażenie), Igigi, Imię teoforyczne, Isztar, Język akadyjski, Język grecki klasyczny, Język hetycki, Język hurycki, Język sumeryjski, Kadzidło, Kalendarz babiloński, Kapłan, Kult płodności, Kult religijny, Lamassu, Lamasztu, Legenda, Libacja (rytuał), Lilith, Ludy semickie, Lugal, ..., Mahomet, Marduk, Meli-Szipak, Mezopotamia, Mit, Mitologia sumeryjska, Modlitwa, Mojżesz, Monogram, Monolatria, Moralność, Muszhuszu, Nabu, Nanna (bóg), Nergal (bóstwo), Nisan, Ołtarz, Ofiara (religia), Państwo nowobabilońskie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Panteon, Pismo klinowe, Poemat o cierpiącym sprawiedliwym, Politeizm, Religia asyryjska, Rytuał, Serua, Synkretyzm religijny, Syria starożytna, Teologia, Theophilus Goldridge Pinches, Uruk, Utu, Wróżenie, Zaklęcie (magia), Ziggurat. Rozwiń indeks (36 jeszcze) »
Ablucja
Muz. Ok., Toruń Ablucja (– obmycie) – występujące w różnych systemach religijnych rzeczywiste lub symboliczne obmycie rytualne ciała lub jego części (najczęściej rąk), przedmiotów kultowych lub narzędzi ofiarniczych.
Nowy!!: Religia babilońska i Ablucja · Zobacz więcej »
Amulet
Starożytny amulet z wizerunkiem Serapisa (II w. p.n.e.) Współczesny amulet z toporem Peruna Amulet – osobisty przedmiot o charakterze magicznym, z przypisywanym mu działaniem ochronnym, posiadający różny kształt i formę, nawiązujący do symboliki lub bóstwa, części ludzkiego ciała, motywu roślinnego, czy zwierzęcego.
Nowy!!: Religia babilońska i Amulet · Zobacz więcej »
Animizm
Szaman Urarina, 1988 Animizm („oddech, dusza, życie”) – pogląd, zgodnie z którym istoty nie-ludzkie takie jak zwierzęta (niebędące ludźmi), rośliny czy przedmioty nieożywione, posiadająduszę.
Nowy!!: Religia babilońska i Animizm · Zobacz więcej »
Anu
plan okręgu świątynnego boga Anu w Uruk Aszur Anu (sum. An, akad. Anu, Anum) – w mitologii mezopotamskiej „Bóg-Niebo”, „ojciec wszystkich bogów”, „król Anunnaków”, bóg stojący formalnie na czele panteonu sumeryjskiego i babilońskiego, tworzący wraz ze swym synem Enlilem „Panem Powietrza” i Enkim „Panem Ziemi” wielkątrójcę bogów.
Nowy!!: Religia babilońska i Anu · Zobacz więcej »
Anunnaki
Anun(n)a, Anun(n)aki (sum. da/e4-nun-naD.O.Edzard obok tradycyjnego odczytu da-nun-na proponuje odczyt de4-nun-na w oparciu o później istniejące akadyjskie formy Enūnakū i Enukkū; D.O.Edzard, Sumerian..., s.13., tłum. „książęce potomstwo”tłumaczenie w oparciu o dane zawarte w: (dostęp 23 sierpnia 2010): „a/e4” (.
Nowy!!: Religia babilońska i Anunnaki · Zobacz więcej »
Arabowie
'''Państwa, w których język arabski jest językiem urzędowym'''„zielony” – państwa, w których jest jedynym językiem urzędowym,„niebieski” – państwa, w których jest jednym z języków urzędowych Arabowie (’Arab, w pierwotnym znaczeniu: „koczownik”) – grupa ludów pochodzenia semickiego zamieszkująca od czasów starożytnych Półwysep Arabski.
Nowy!!: Religia babilońska i Arabowie · Zobacz więcej »
Aszipu
Aszipu (āšipu, mašmašu) – w religii babilońskiej egzorcysta i zaklinacz, pomocnik kapłana, który zajmował się przygotowaniem i oczyszczaniem świątyni przed składaniem ofiar.
Nowy!!: Religia babilońska i Aszipu · Zobacz więcej »
Babilonia
Babilonia (akad. 𒆳𒆍𒀭𒊏𒆠, māt Akkadī) – starożytne państwo semickie w Mezopotamii, na terenie obecnego Iraku.
Nowy!!: Religia babilońska i Babilonia · Zobacz więcej »
Bau
Bau lub Baba (sum. dba-u2 lub dba-ba6) – w mitologii sumeryjskiej bogini czczona w mieście Lagasz, gdzie uważano jąza córkę boga Anu i małżonkę boga Ningirsu (lub też Zababy).
Nowy!!: Religia babilońska i Bau · Zobacz więcej »
Bel (bóstwo)
Płaskorzeźba z Palmiry, Bel – pierwszy od lewej Bel (akad. bēlu, tłum. „pan, władca”) hasło „Marduk”, Jeremy Black, Anthony Green, Słownik..., s. 125.
Nowy!!: Religia babilońska i Bel (bóstwo) · Zobacz więcej »
Berossos
Berossos (gr. Βήρωσσος) – zhellenizowany kapłan babiloński, historyk i astrolog, żyjący w Babilonie na przełomie IV i III w. p.n.e. Autor trzytomowego dzieła Babyloniaka o kulturze i historii Babilonii.
Nowy!!: Religia babilońska i Berossos · Zobacz więcej »
Dekalog
Synagogi w Amsterdamie Zygmunta Glogera. USA Dekalog (dekalogos – dziesięć słów), Dziesięć przykazań, w tradycji żydowskiej Dziesięć Oświadczeń (עשרת הדיברות, Aseret ha-Dibrot) – zbiór podstawowych nakazów moralnych obowiązujących pierwotnie wyznawców judaizmu, a następnie przyjęty w zmienionej formie przez chrześcijan.
Nowy!!: Religia babilońska i Dekalog · Zobacz więcej »
Demon
Jacobusa de Teramo z roku 1473 Diabeł zabiera karczmarkę – Słopanowo Goecji XVI-wieczna rzeźba reprezentująca sukkuba, Cambridge, Anglia Demon (daimon, nadprzyrodzona potęga, dola) – istota występująca w wielu wierzeniach ludowych, mitologiach i religiach, która zajmuje pozycję pośredniąmiędzy bogami a ludźmi, między sferąziemsko-ludzką, materialnąa sferąboską, czysto duchową; istota o cechach na wpół ludzkich, na wpół boskich; najczęściej nieprzyjazny człowiekowi duch, związany pierwotnie z pojęciem nieczystości sakralnej.
Nowy!!: Religia babilońska i Demon · Zobacz więcej »
Dom publiczny
Joachim Beuckelaer, ''Burdel'', 1562 Jean-Louis Forain, ''Klient'', 1878 Domy publiczne na De Wallen w Amsterdamie (2003) Dom publiczny, potocznie burdel, dawniej zamtuz, lupanar – budynek służący jako miejsce świadczenia płatnych usług seksualnych.
Nowy!!: Religia babilońska i Dom publiczny · Zobacz więcej »
Duch (spirytyzm)
Jedno z artystycznych wyobrażeń ducha typowe dla kultury współczesnej. Duch – w folklorze ludowym i według spirytystów ludzka istota, żyjąca po śmierci fizycznej ciała człowieka, bytująca w świecie pozamaterialnym.
Nowy!!: Religia babilońska i Duch (spirytyzm) · Zobacz więcej »
Dumuzi (bóg)
Dumuzi, Tammuz, Tamuz – w mitologii mezopotamskiej bóg-pasterz, małżonek bogini Isztar (Inanny), skazany przez niąna pobyt w świecie podziemnym.
Nowy!!: Religia babilońska i Dumuzi (bóg) · Zobacz więcej »
Ea (bóg)
Ea – jeden z najważniejszych bogów asyryjsko-babilońskich, bóg wód, kultury, mądrości, cywilizacji, sztuk, rzemiosł artystycznych.
Nowy!!: Religia babilońska i Ea (bóg) · Zobacz więcej »
Egzegeza
Egzegeza (exḗgēsis – „wyjaśnienie, wyprowadzenie”) – badanie i krytyczna interpretacja tekstów, zwłaszcza świętych i utworów hagiograficznych (opowiadających o żywotach świętych).
Nowy!!: Religia babilońska i Egzegeza · Zobacz więcej »
Egzorcyzm
Giotta) – przykład egzorcyzmu Spinello Aretino Egzorcyzm św. Benedykta Egzorcyzm (gr. ἐξορκισμός, exorkismós – zaprzysiężenie, zaklęcie) – obrzęd poświęcenia mający na celu uwolnienie człowieka, zwierzęcia, miejsca lub przedmiotu od wpływu złego ducha.
Nowy!!: Religia babilońska i Egzorcyzm · Zobacz więcej »
El
El – w mitologii ugaryckiej najwyższy bóg kananejski, który według tekstów z Ugarit (XV–XIV wiek p.n.e.) był stwórcąświata, ojcem i przywódcąbogów i ludzi – królem i sędzią, strażnikiem porządku kosmicznego i politycznego, wspierającym królów w sprawowaniu władzy.
Nowy!!: Religia babilońska i El · Zobacz więcej »
Eligia Bąkowska
Eligia Bąkowska (ur. 1 grudnia 1907 w Stanisławowie, zm. 22 maja 1994 w Warszawie) – polska tłumaczka literatury pięknej, redaktor, nauczycielka.
Nowy!!: Religia babilońska i Eligia Bąkowska · Zobacz więcej »
En
En – w społeczeństwie sumeryjskim namiestnik boga na ziemi.
Nowy!!: Religia babilońska i En · Zobacz więcej »
Epos
Homer, autor Iliady i Odysei, pionier eposu. Epos (gr. έπος, epos „słowo”), także: ‘epopeja’, ‘poemat heroiczny’, czasem również ‘poemat epicki’ – jeden z głównych i najstarszych gatunków epiki.
Nowy!!: Religia babilońska i Epos · Zobacz więcej »
Grzech
Grzech pierwszych rodziców i wypędzenie z raju''. Grzech – przekroczenie norm religijnych.
Nowy!!: Religia babilońska i Grzech · Zobacz więcej »
Gula (mitologia)
Gula – w mitologii mezopotamskiej bogini uzdrawiania i opiekunka lekarzy.
Nowy!!: Religia babilońska i Gula (mitologia) · Zobacz więcej »
Hammurabi
Babilonii w czasach Hammurabiego z zaznaczonym Babilonem Gliniany stożek z inskrypcjąHammurabiego upamiętniającąwzniesienie murów miasta Sippar; terakota, zbiory Luwru (AO 3277) Pomnik Hammurabiego w Iraku Hammurabi, Hammurapi (Ḫammu-rāpi) – szósty, najsłynniejszy król z I dynastii z Babilonu, syn i następca Sin-muballita, panował przez 43 lata (1792–1750 p.n.e. – chronologia średnia), twórca potęgi państwa starobabilońskiego, autor Kodeksu Praw.
Nowy!!: Religia babilońska i Hammurabi · Zobacz więcej »
Hebrajczycy
Hebrajczycy, Izraelici – starożytny lud opisany w Biblii; jeden z ludów semickich, definiowany pochodzeniem od Jakuba, inaczej Izraela.
Nowy!!: Religia babilońska i Hebrajczycy · Zobacz więcej »
Henoteizm
Henoteizm (z gr. heis, dopełniacz henos – „jeden”, theos – „bóg”) – forma przejściowa religii pomiędzy politeizmem a monoteizmem.
Nowy!!: Religia babilońska i Henoteizm · Zobacz więcej »
Hymn
Hymn (z greckiego hýmnos – pieśń pochwalna) – uroczysta i podniosła pieśń pochwalna o apostroficznym charakterze wypowiedzi, komponowana na cześć bóstwa, szczególnej osoby, wydarzenia, ojczyzny (kraju), a także idei.
Nowy!!: Religia babilońska i Hymn · Zobacz więcej »
Idol (wyobrażenie)
Kijowie Idol Jezusa w Świebodzinie Idol (gr. εἴδωλον eidolon „obraz, odbicie” zdrobnienie od εἶδος eîdos „wygląd, postać, kształt”) – wyobrażenie (posążek lub obraz) bóstwa, wykonane np.
Nowy!!: Religia babilońska i Idol (wyobrażenie) · Zobacz więcej »
Igigi
Bogowie z mitologii sumeryjskiej od prawej do lewej Asimo, Anchi, Szemesz, Isztar i Ninurtha Igigi (sum. dNUN.GAL.MEŠ, tłum. „Wielcy Książęta”; akad. Igigū) - w mitologii mezopotamskiej ogólna nazwa bóstw babilońskich; określenie paralelne do Anunnaki, jednak zwykle używane kolektywnie w odniesieniu do bóstw mniej znacznych.
Nowy!!: Religia babilońska i Igigi · Zobacz więcej »
Imię teoforyczne
Imię teoforyczne (z theoforētos, „niosący bóstwo”) – imię odnoszące się do bóstwa, zawierające w sobie człon „bóg” lub imię własne boga.
Nowy!!: Religia babilońska i Imię teoforyczne · Zobacz więcej »
Isztar
Tzw. „waza Isztar” z wizerunkiem nagiej bogini w otoczeniu zwierząt (wielorożna tiara na głowie jest symbolem boskości); Larsa; pocz. II tys. p.n.e.; zbiory Luwru (AO 17000) Terakotowa płytka z przedstawieniem Isztar; Esznunna; pocz. II tys. p.n.e.; zbiory Luwru (AO 12456) detal z kudurru (steli) króla babilońskiego Meli-Szipaka, ukazujący ośmioramiennągwiazdę – symbol bogini Isztar Isztar (sum. Inana, asyr. Issar) – w mitologii mezopotamskiej bogini wojny i miłości, z czasem główna i jedyna licząca się bogini panteonu mezopotamskiego; jej kult rozpowszechnił się szeroko na całym obszarze starożytnego Bliskiego Wschodu – w Syrii i Fenicji (Asztarte) oraz Anatolii (Szauszka); w Babilonii czczona głównie w Uruk w świątyni E-ana („Dom nieba”).
Nowy!!: Religia babilońska i Isztar · Zobacz więcej »
Język akadyjski
Język akadyjski (akad. lišānum akkadītum), dawniej też zwany „chaldejskim” – język z grupy semickiej, używany w Mezopotamii od połowy III tysiąclecia p.n.e. do początków I tysiąclecia n.e. Nazwa języka pochodzi od miasta Akad w środkowej Mezopotamii, stolicy imperium akadyjskiego, założonego około 2350 roku p.n.e. przez Sargona.
Nowy!!: Religia babilońska i Język akadyjski · Zobacz więcej »
Język grecki klasyczny
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.
Nowy!!: Religia babilońska i Język grecki klasyczny · Zobacz więcej »
Język hetycki
Tabliczka zapisana w języku hetyckim, pochodząca z XIV wieku p.n.e. Język hetycki (zwany również nesyckim) – język martwy z rodziny języków indoeuropejskich, z gałęzi języków anatolijskichH.A. Hoffner, H.C. Melchert, A Grammar of the Hittite Language, s. 2; I.Yakubovich, Hittite, s. 221.
Nowy!!: Religia babilońska i Język hetycki · Zobacz więcej »
Język hurycki
Rozpowszechnienie języka huryckiego w II tysiącleciu p.n.e. Hymn w języku huryckim; tekst z około 1400 rok p.n.e. Język hurycki – wymarły język, używany przez Hurytów na obszarach północnej Mezopotamii, nad jeziorem Wan, wschodniej Anatolii i Syrii północnej już w połowie III tysiąclecia p.n.e.
Nowy!!: Religia babilońska i Język hurycki · Zobacz więcej »
Język sumeryjski
Język sumeryjski (sum. 𒅴𒂠, eme-gi7/gir15, akad. Ŝumeru) – język starożytnego Sumeru, używany w południowej Mezopotamii od co najmniej IV tysiąclecia p.n.e., jeden z najstarszych zapisanych języków.
Nowy!!: Religia babilońska i Język sumeryjski · Zobacz więcej »
Kadzidło
Okadzanie kadzidłem w Kościele katolickim Kadzidełka zapachowe Kadzidło (arab. لبٌان, lubbān, hebr. ketoret, gr. libanos, thymiana, łac. tus, incensum) – substancje zapachowe uwalniane podczas spalania, pochodzenia naturalnego stosowane w rytuałach religijnych, medytacji, w kosmetyce, kuchni i medycynie.
Nowy!!: Religia babilońska i Kadzidło · Zobacz więcej »
Kalendarz babiloński
Kalendarz babiloński – kalendarz używany w Babilonii, oparty początkowo na obserwacji Księżyca, potem też i Słońca.
Nowy!!: Religia babilońska i Kalendarz babiloński · Zobacz więcej »
Kapłan
Prawosławny kapłan z Gruzji Kapłan – osoba, która spełnia w imieniu wspólnoty religijnej funkcje kultowe i rytualne.
Nowy!!: Religia babilońska i Kapłan · Zobacz więcej »
Kult płodności
Kult płodności – jedna z form kultu religijnego cechująca się oddawaniem czci różnym przejawom i źródłom płodności, jak np.
Nowy!!: Religia babilońska i Kult płodności · Zobacz więcej »
Kult religijny
hinduista podczas modlitwy w rzece Kult religijny – integralny składnik religii, który w szerokim tego pojęcia znaczeniu oznacza czynności, dokonywane z pobudek religijnych, zaś w wąskim znaczeniu oznacza ustalone rytuały, odprawiane ku czci wobec sacrumJ.
Nowy!!: Religia babilońska i Kult religijny · Zobacz więcej »
Lamassu
Lamassu w Muzeum w Luwrze pochodzące z VIII w. p.n.e. Lamassu w Muzeum w Luwrze pochodzące z VIII w. p.n.e. Lamassu – w sztuce asyryjskiej posąg wyobrażający skrzydlatego byka o ludzkiej, brodatej twarzy, czyli tzw.
Nowy!!: Religia babilońska i Lamassu · Zobacz więcej »
Lamasztu
''Plaque des Enfers'' – najsłynniejszy ze znanych amuletów przeciw Lamasztu. Zbiory Luwru (AO 22205). Okres nowoasyryjski (934–612 p.n.e.) Stambule. LamasztuPoczątkowo imię to błędnie odczytywano jako Labartu, patrz: Ungnad A., Labartu oder Lamaštu?, w: Zeitschrift für Assyriologie 2 (1925), s. 108.
Nowy!!: Religia babilońska i Lamasztu · Zobacz więcej »
Legenda
Maksymiliana Piotrowskiego. „Dzieje Polski”, wydanie z 1909 roku. Legenda (coś, co należy przeczytać; coś do czytania; od – czytać) – opowieść albo zbiór opowieści o postaci czy postaciach historycznych lub uważanych za historyczne.
Nowy!!: Religia babilońska i Legenda · Zobacz więcej »
Libacja (rytuał)
grecka waza czerwonofigurowa, ok. 480 p.n.e., Luwr Libacja (łac. libatio) – ofiara dla bóstwa składana w formie wylewania na ziemię cennych płynów.
Nowy!!: Religia babilońska i Libacja (rytuał) · Zobacz więcej »
Lilith
John Collier: „Lilith” (1892), The Atkinson Gallery, Anglia. jstor.
Nowy!!: Religia babilońska i Lilith · Zobacz więcej »
Ludy semickie
Ludy semickie, Semici – grupa ludów posługujących się językami z rodziny semickiej, m.in.
Nowy!!: Religia babilońska i Ludy semickie · Zobacz więcej »
Lugal
Lugal (sum. wielki człowiek) – król i najwyższy kapłan w kręgach miast-państw Sumeru.
Nowy!!: Religia babilońska i Lugal · Zobacz więcej »
Mahomet
Mahomet (arab.,, pełne arabskie imię: Muhammad ibn Abd Allah ibn Abd al-Muttalib; محمد إبن عبد الله إبن عبد المطاليب), ur.
Nowy!!: Religia babilońska i Mahomet · Zobacz więcej »
Marduk
Marduk (sum. damar-dutu, tłum. „Młody byczek boga Utu”) – bóstwo opiekuńcze miasta Babilon, najważniejszy bóg panteonu babilońskiego, syn boga Enki/Ea, małżonek bogini Sarpanitu, utożsamiany z planetąJowisz i Syriuszem.
Nowy!!: Religia babilońska i Marduk · Zobacz więcej »
Meli-Szipak
Babilonia za panowania Kasytów. Jeden z zachowanych kudurru króla Meli-Szipaka, zbiory Luwru. Meli-Szipak (Meli-Šipak) lub Meli-Szihu (Meli-Šiḫu)Brinkman J.A., Meli-Šipak, Reallexikon..., s. 52.
Nowy!!: Religia babilońska i Meli-Szipak · Zobacz więcej »
Mezopotamia
Mezopotamia widoczna z satelity w 2020 roku Mezopotamia,, w znaczeniu dosłownym międzyrzecze (nazwa przejęta z Miyanrudan i Bet-Nahrain) – starożytna kraina na Bliskim Wschodzie leżąca w dorzeczu Tygrysu i Eufratu.
Nowy!!: Religia babilońska i Mezopotamia · Zobacz więcej »
Mit
Cornelisa van Poelenburgha z ok. 1630, galeria Mauritshuis w Hadze Mit – opowieść o bóstwach i istotach nadprzyrodzonych, przekazywana przez danąspołeczność, zawierająca w sobie wyjaśnienie sensu świata i ludzi w ich doświadczeniach zbiorowych oraz indywidualnych (według definicji etnoreligijnej) lub wywodzące się z tradycji ustnej ponadczasowe, anonimowe opowiadanie o postaciach nadprzyrodzonych, które trwa w kulturze dzięki ciągłym transformacjom i reinterpretacjom dokonywanym przez pisarzy, przy zachowaniu jednocześnie swojego pierwotnego sensu (według definicji literackiej).
Nowy!!: Religia babilońska i Mit · Zobacz więcej »
Mitologia sumeryjska
Mitologia sumeryjska – mitologia z południowych terenów Mezopotamii z okresu, kiedy były pod panowaniem Sumerów.
Nowy!!: Religia babilońska i Mitologia sumeryjska · Zobacz więcej »
Modlitwa
Artura Grottgera z 1863 r. Tybet) Modlitwa – czynność kultowa, występująca w wielu religiach.
Nowy!!: Religia babilońska i Modlitwa · Zobacz więcej »
Mojżesz
Juliusza II Gotyckie popiersie Mojżesza z Dekalogiem z bazyliki katedralnej św. Janów w Toruniu Obraz ''Mojżesz'', 1638, Jusepe de Ribera. jego siostra (obraz z 1900 r.) Przejście przez Morze Czerwone (ilustracja z 1907 r.) Mojżesz i tetragram ''JHWH'' w krzewie gorejącym (obraz z 1770 r.) węża miedzianego, który chronił Izraelitów przed skutkami ukąszeń węży Mojżesz spoglądający przed śmierciąna Ziemię Obiecaną(ilustracja z 1907 r.) Rodowód Mojżesza Mojżesz (hebr. מֹשֶׁה Mosze, arab. موسى, Musa, cs. Prorok Bogowidiec Moisiej) – postać biblijna, przywódca Izraelitów w okresie ich wyjścia z Egiptu i wędrówki do Ziemi Obiecanej, święty prorok.
Nowy!!: Religia babilońska i Mojżesz · Zobacz więcej »
Monogram
Augustowa Sygnatura Albrechta Dürera na autoportrecie Monogram (– „pojedynczy”, – „znak, litera”) – litera lub kilka liter powiązanych kompozycyjnie, stosowanych jako podpis lub znak własności.
Nowy!!: Religia babilońska i Monogram · Zobacz więcej »
Monolatria
Monolatria (z gr. monos – „jedyny” + latreía – „służba bogu”) – oddawanie czci boskiej wyłącznie jednemu bóstwu bez zaprzeczania istnieniu bóstw czczonych przez innych.
Nowy!!: Religia babilońska i Monolatria · Zobacz więcej »
Moralność
Moralność – zbiór zasad (norm), które określają, co jest dobre, a co złe.
Nowy!!: Religia babilońska i Moralność · Zobacz więcej »
Muszhuszu
Gudei, ok. 2100 p.n.e. Muszhuszu (𒈲𒍽, akad. mušḫuššu(m), sum. MUŠ.HUŠ) – mityczny wąż-smok z wierzeń mezopotamskich, święte zwierzę wielu bogów, znany głównie z przedstawień na drodze procesyjnej ku Bramie Isztar w Babilonie.
Nowy!!: Religia babilońska i Muszhuszu · Zobacz więcej »
Nabu
Nabu – w mitologii babilońskiej syn boga Marduka i Sarpanitu, mąż Nanaji (lub Taszmetu w Asyrii), bóg wiedzy, mądrości, proroctw i literatury.
Nowy!!: Religia babilońska i Nabu · Zobacz więcej »
Nanna (bóg)
Nanna, Nannar – sumeryjski bóg Księżyca.
Nowy!!: Religia babilońska i Nanna (bóg) · Zobacz więcej »
Nergal (bóstwo)
Nergal – sumeryjski bóg, syn Enlila i bogini Ninlil.
Nowy!!: Religia babilońska i Nergal (bóstwo) · Zobacz więcej »
Nisan
Stół zastawiony do wieczerzy w pierwszym dniu święta Pesach przypadającej na 14. dzień miesiąca nisan Nisan (hebr. ניסן, czyt. nîsān) – nazwa jednego z miesięcy w kalendarzu żydowskim, w kalendarzu gregoriańskim przypadającego na marzec-kwiecień.
Nowy!!: Religia babilońska i Nisan · Zobacz więcej »
Ołtarz
strony.
Nowy!!: Religia babilońska i Ołtarz · Zobacz więcej »
Ofiara (religia)
Francisco Goya, ''Ofiara składana Panowi'', 1771 Przedstawienie ofiary z dzika na greckim tondzie z VI wieku p.n.e. Ofiara – podstawowa, obok modlitwy, forma kultu religijnego, występująca we wszystkich religiach, począwszy od pierwotnych do najbardziej rozwiniętych.
Nowy!!: Religia babilońska i Ofiara (religia) · Zobacz więcej »
Państwo nowobabilońskie
Państwo nowobabilońskie, Chaldea – starożytne państwo na Bliskim Wschodzie, pod panowaniem dynastii chaldejskiej, ze stolicąw Babilonie.
Nowy!!: Religia babilońska i Państwo nowobabilońskie · Zobacz więcej »
Państwowy Instytut Wydawniczy
Foksal 17 w Warszawie (2015) Państwowy Instytut Wydawniczy (PIW) – polskie wydawnictwo założone w 1946 w Warszawie, w latach 2012–2015 w stanie likwidacji; w latach 2005–2015 dyrektorem (od 2012 likwidatorem) wydawnictwa był Rafał Skąpski; od 2017 państwowa instytucja kultury.
Nowy!!: Religia babilońska i Państwowy Instytut Wydawniczy · Zobacz więcej »
Panteon
Panteon (gr. pantheon: pan – wszystek + theos – bóg) to.
Nowy!!: Religia babilońska i Panteon · Zobacz więcej »
Pismo klinowe
Mapa ważniejszych stanowisk archeologicznych na których znaleziono archiwa z tekstami zapisanymi pismem klinowym Pismo klinowe – jedna z najstarszych na świecie odmian pisma, powstała na Bliskim Wschodzie, stworzona najprawdopodobniej przez Sumerów ok.
Nowy!!: Religia babilońska i Pismo klinowe · Zobacz więcej »
Poemat o cierpiącym sprawiedliwym
Poemat o cierpiącym sprawiedliwym (akad. Ludlul bēl nēmeqi, tłum. Chcę sławić boga mądrości; inne nazwy: Poemat o cierpiącym sprawiedliwym człowieku, Babiloński Job) – starożytny poemat babiloński o charakterze pesymistycznym, którego treść dotyczy nieszczęść, jakie spotkały pobożnego możnowładcę po opuszczeniu go przez bogów.
Nowy!!: Religia babilońska i Poemat o cierpiącym sprawiedliwym · Zobacz więcej »
Politeizm
Bogowie starożytnego Egiptu w Carnegie Museum of Natural History Politeizm (z polys – „liczny” + theos – „bóg”), wielobóstwo – wiara w istnienie wielu bóstw (np. religia Słowian, religia starożytnej Grecji, starożytnego Rzymu, starożytnego Egiptu, wierzenia Azteków, shintō, niektóre odłamy hinduizmu).
Nowy!!: Religia babilońska i Politeizm · Zobacz więcej »
Religia asyryjska
Religia asyryjska – system wierzeń mieszkańców Asyrii i towarzyszący im kult w okresie istnienia tego państwa od drugiej połowy III tysiąclecia p.n.e. do pierwszej połowy I tysiąclecia p.n.e. Religia asyryjska ma wiele wspólnych cech z religiąbabilońską, od podstawy systemu wierzeń do panteonu.
Nowy!!: Religia babilońska i Religia asyryjska · Zobacz więcej »
Rytuał
Rytuał (łac. ritualis od ritus 'obrządek; zwyczaj') – zespół specyficznych dla danej kultury symbolicznych sekwencji sformalizowanych czynów i wypowiedzi, wykonywanych w celu osiągnięcia pożądanego skutku, który jednakże może być znacznie oderwany od pozornie oczywistego celu funkcjonalnego.
Nowy!!: Religia babilońska i Rytuał · Zobacz więcej »
Serua
Serua – prowincja w Dystrykcie Centralnym, w Fidżi.
Nowy!!: Religia babilońska i Serua · Zobacz więcej »
Synkretyzm religijny
Synkretyzm religijny (z gr. συγκρητισμός, synkrētismós 'sojusz miast kreteńskich') – łączenie dwóch lub więcej systemów wierzeń religijnych w nowy system lub włączenie do danej tradycji religijnej idei pochodzących z tradycji niepowiązanych.
Nowy!!: Religia babilońska i Synkretyzm religijny · Zobacz więcej »
Syria starożytna
Syria starożytna – terytorium, którego granice w okresie od około VII tys.
Nowy!!: Religia babilońska i Syria starożytna · Zobacz więcej »
Teologia
Akademii Krakowskiej Teologia (gr. θεος, theos, „Bóg”, + λογος, logos, „nauka”) lub sacra doctrina (święta nauka); bogoznawstwo – refleksja nad doktrynami religijnymi, wykraczająca poza religioznawstwo – nieoceniające ich prawdziwości – oraz poza filozofię religii, która to nie opiera się na wierze.
Nowy!!: Religia babilońska i Teologia · Zobacz więcej »
Theophilus Goldridge Pinches
Theophilus Goldridge Pinches (ur. 1856, zm. 6 czerwca 1934) – brytyjski asyriolog, jeden z pionierów tej dyscypliny obok takich postaci jak Friedrich Delitzsch, Henry Rawlinson czy Archibald Sayce.
Nowy!!: Religia babilońska i Theophilus Goldridge Pinches · Zobacz więcej »
Uruk
Uruk (sum. unug/unuki; akad. Uruk; bibl. Erech) – starożytne miasto w południowej Mezopotamii, położone nad starym korytem Eufratu, współcześnie stanowisko archeologiczne Warka (też Al-Warka) w południowym Iraku, leżące ok.
Nowy!!: Religia babilońska i Uruk · Zobacz więcej »
Utu
Utu (akadyjski Szamasz) – w mitologii mezopotamskiej bóg słońca, syn Nanny i bogini Ningal oraz bliźniaczy brat Inanny.
Nowy!!: Religia babilońska i Utu · Zobacz więcej »
Wróżenie
Gaspare'a Traversiego, poł. XVIII w. Wróżenie (wróżbiarstwo, dywinacja) – zespół czynności związanych z próbami przepowiadania przyszłości z pomocąspecjalnych przedmiotów i technik, a według niektórych interpretacji, także sił nadnaturalnych (zob. siła wyższa).
Nowy!!: Religia babilońska i Wróżenie · Zobacz więcej »
Zaklęcie (magia)
Zaklęcie – działanie w magii, składające się z wykonywania określonych ruchów i wypowiadania określonych słów, mające na celu częściowe ukształtowanie rzeczywistości.
Nowy!!: Religia babilońska i Zaklęcie (magia) · Zobacz więcej »
Ziggurat
Mapa Mezopotamii i Elamu z zaznaczonąlokalizacjąznanych zigguratów Plan sumeryjskiego okręgu świątynnego boga Anu w Uruk (ok. 3000 p.n.e.) – wysoki taras ze świątyniąna szczycie stanowił pierwowzór późniejszych zigguratów III dynastii z Ur (ok. 2100–2000 p.n.e.) Dur-Untasz-Napirisza (dziś Czoga Zanbil w Iranie) Jedna z rekonstrukcji wyglądu zigguratu Etemenanki w Babilonie Zig(g)urat, zik(k)urat (sum. u6.nir; akad. ziqqurratu poch. od czasownika zaqāru – budować wysoko; asyr. siqqurratu) – charakterystyczna dla architektury sakralnej Mezopotamii wieża świątynna o zmniejszających się schodkowo kolejnych tarasach.
Nowy!!: Religia babilońska i Ziggurat · Zobacz więcej »
