Szybszy dostęp niż przeglądarce!
23 kontakty: Brazylijska odmiana języka portugalskiego, Bylaczenie, Estuary English, Jabłonkowanie, Język angielski, Język białoruski, Język bułgarski, Język francuski, Język niderlandzki, Język polski, Język portugalski, Język słoweński, Język serbsko-chorwacki, Języki indoeuropejskie, Języki romańskie, Kaszubienie, Mazurzenie, Palatalizacja, Samogłoska, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska zębowa, Sylaba, Welaryzacja.
Brazylijska odmiana języka portugalskiego
Brazylijska odmiana języka portugalskiego – jeden z dwóch standardów języka portugalskiego, używany głównie w Brazylii oraz nauczany w innych krajach Ameryki.
Nowy!!: Wałczenie i Brazylijska odmiana języka portugalskiego · Zobacz więcej »
Bylaczenie
Bylaczenie – zjawisko fonetyczne dialektu północnokaszubskiego, polegające na stwardnieniu spółgłoski ⟨ł⟩ w ⟨l⟩.
Nowy!!: Wałczenie i Bylaczenie · Zobacz więcej »
Estuary English
Estuary English (EE, New London Voice) – odmiana wymowy języka angielskiego używana współcześnie głównie w południowo-wschodniej Anglii.
Nowy!!: Wałczenie i Estuary English · Zobacz więcej »
Jabłonkowanie
wydawca.
Nowy!!: Wałczenie i Jabłonkowanie · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Wałczenie i Język angielski · Zobacz więcej »
Język białoruski
Karski) Zasięg języka białoruskiego jako dialektu języka rosyjskiego, 1914 spisu powszechnego 1931 roku Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) język pomocniczy (08.02.2010). Język białoruski (biał.) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi.
Nowy!!: Wałczenie i Język białoruski · Zobacz więcej »
Język bułgarski
Język bułgarski (bułg.) – język z grupy języków południowosłowiańskich oraz bałkańskiej ligi językowej.
Nowy!!: Wałczenie i Język bułgarski · Zobacz więcej »
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Nowy!!: Wałczenie i Język francuski · Zobacz więcej »
Język niderlandzki
Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.
Nowy!!: Wałczenie i Język niderlandzki · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Wałczenie i Język polski · Zobacz więcej »
Język portugalski
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język portugalski (port.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 250 mln osób (jako ojczystym, zaś w ogóle po portugalsku mówi ponad 270 mln osób), zamieszkujących Portugalię oraz byłe kolonie portugalskie: Brazylię, Mozambik, Angolę, Gwineę Bissau, Gwineę Równikową, Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą, Republikę Zielonego Przylądka, Timor Wschodni oraz Makau.
Nowy!!: Wałczenie i Język portugalski · Zobacz więcej »
Język słoweński
Język słoweński (słoweń. lub) – język południowosłowiański, urzędowy w Słowenii i jeden z oficjalnych języków Unii Europejskiej.
Nowy!!: Wałczenie i Język słoweński · Zobacz więcej »
Język serbsko-chorwacki
język chorwacki, język bośniacki, język serbski (2006) Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. /) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków.
Nowy!!: Wałczenie i Język serbsko-chorwacki · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Wałczenie i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki romańskie
Języki romańskie w Europie język rumuński Języki romańskie (od łacińskiego przysłówka romanice „po rzymsku, w języku wernakularnym”) – grupa języków indoeuropejskich, którymi posługuje się jako językami ojczystymi około 750 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Europę Południowąi Amerykę Łacińską.
Nowy!!: Wałczenie i Języki romańskie · Zobacz więcej »
Kaszubienie
Kaszubienie – właściwość kaszubszczyzny, polegająca na stwardnieniu szeregu spółgłosek dziąsłowo-podniebiennych (ciszących) ć, ś, ź, dź w szereg spółgłosek zębowych (syczących) c, s, z, dz.
Nowy!!: Wałczenie i Kaszubienie · Zobacz więcej »
Mazurzenie
Mazurzenie (także mazurowanie, rzadziej sakanie, na Śląsku sycenie) – proces fonetyczny polegający na wymawianiu zamiast spółgłosek dziąsłowych ⟨sz⟩, ⟨cz⟩, ⟨ż⟩, ⟨dż⟩ głosek zębowych: ⟨s⟩, ⟨c⟩, ⟨z⟩, ⟨dz⟩.
Nowy!!: Wałczenie i Mazurzenie · Zobacz więcej »
Palatalizacja
Palatalizacja (zmiękczenie) – zjawisko wymowy danej głoski z dodatkowąartykulacjąśrodkowopodniebienną(obok głównego zbliżenia narządów mowy pojawia się zbliżenie środkowej części języka do podniebienia), np.
Nowy!!: Wałczenie i Palatalizacja · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Wałczenie i Samogłoska · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta
Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.
Nowy!!: Wałczenie i Spółgłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zębowa
Spółgłoski zębowe (przedniojęzykowo-zębowe) – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na miejsce artykulacji, które znajduje się przy górnych zębach – siekaczach, u ich szczytu, tuż za ich tylnąścianąlub u ich nasady na granicy z dziąsłami.
Nowy!!: Wałczenie i Spółgłoska zębowa · Zobacz więcej »
Sylaba
Struktura sylaby Sylaba (syllabḗ), zgłoska – element struktury fonologicznej aktu komunikacyjnego, który pomimo pozornej oczywistości wciąż nie ma ustalonej jednoznacznej definicji.
Nowy!!: Wałczenie i Sylaba · Zobacz więcej »
Welaryzacja
Welaryzacja (od „podniebienie miękkie”) – proces koartykulacyjny, polegający na utworzeniu podczas artykulacji dźwięku dodatkowego zwężania poprzez wzniesienie tyłu języka w kierunku podniebienia miękkiego.
Nowy!!: Wałczenie i Welaryzacja · Zobacz więcej »
