Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Język czeski i Język kaszubski
Język czeski i Język kaszubski mają 23 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Alfabet łaciński, Ó, É, Dyftongizacja, Etnolekt śląski, Gwara, Język (mowa), Język polski, Język praindoeuropejski, Język standardowy, Język staropolski, Języki bałtosłowiańskie, Języki indoeuropejskie, Języki słowiańskie, Języki zachodniosłowiańskie, Językoznawstwo, Mikrojęzyki, Palatalizacja, Prelabializacja, Przegłos lechicki, Samogłoska nosowa, Słownictwo, Zapożyczenie językowe.
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Alfabet łaciński i Język czeski · Alfabet łaciński i Język kaszubski ·
Ó
O kreskowane, „u” lub „o” z kreską, „u” kreskowane, „u” zamknięte (majuskuła: Ó, minuskuła: ó) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu polskiego.
Ó i Język czeski · Ó i Język kaszubski ·
É
É, é (e kreskowane) – litera używana w językach: czeskim, farerskim, francuskim, hiszpańskim, islandzkim, kaszubskim, luksemburskim, nawaho, portugalskim, słowackim, węgierskim, wietnamskim, włoskim, gwarach kociewskich i gwarze mazurskiej języka polskiego i w niektórych językach afrykańskich.
É i Język czeski · É i Język kaszubski ·
Dyftongizacja
Dyftongizacja – proces powstawania dwugłosek (czyli dyftongów) z samogłosek prostych (czyli monoftongów).
Dyftongizacja i Język czeski · Dyftongizacja i Język kaszubski ·
Etnolekt śląski
Stanisława Urbańczyka Przykład książek wydanych współcześnie po śląsku Katowicach Katowicach (2022) Chorzowie Opola Czeskiego Cieszyna Jabłonkowie (2019) Etnolekt śląski (śl., Zapis w tzw. ślabikŏrzowym szrajbōnku., Zapis w alfabecie śląskim Steuera.), także jako język śląski.
Etnolekt śląski i Język czeski · Etnolekt śląski i Język kaszubski ·
Gwara
Gwara – termin określający odmiany języka odrębne od odmiany ogólnej.
Gwara i Język czeski · Gwara i Język kaszubski ·
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Język (mowa) i Język czeski · Język (mowa) i Język kaszubski ·
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Język czeski i Język polski · Język kaszubski i Język polski ·
Język praindoeuropejski
Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.
Język czeski i Język praindoeuropejski · Język kaszubski i Język praindoeuropejski ·
Język standardowy
Język standardowy, standard językowy, dialekt standardowy – odmiana języka przyjęta przez dane społeczeństwo do celów komunikacji publicznej i oficjalnej, stawiana w opozycji do pozostałych odmian (w tym zarówno terytorialnych, jak i środowiskowych).
Język czeski i Język standardowy · Język kaszubski i Język standardowy ·
Język staropolski
Język staropolski – etap rozwoju języka polskiego w tzw.
Język czeski i Język staropolski · Język kaszubski i Język staropolski ·
Języki bałtosłowiańskie
Różne schematy możliwego pokrewieństwa języków bałtyckich i słowiańskich; Van Wijk, 1923 Języki bałtosłowiańskie, języki bałtycko-słowiańskie – hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie.
Język czeski i Języki bałtosłowiańskie · Język kaszubski i Języki bałtosłowiańskie ·
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Język czeski i Języki indoeuropejskie · Język kaszubski i Języki indoeuropejskie ·
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Język czeski i Języki słowiańskie · Język kaszubski i Języki słowiańskie ·
Języki zachodniosłowiańskie
Europy Środkowo-Wschodniej Języki zachodniosłowiańskie – jeden z trzech zespołów języków słowiańskich (obok języków wschodnio- i południowosłowiańskich), którymi posługuje się około 56 mln mówiących w Europie Środkowej.
Język czeski i Języki zachodniosłowiańskie · Język kaszubski i Języki zachodniosłowiańskie ·
Językoznawstwo
Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju.
Język czeski i Językoznawstwo · Język kaszubski i Językoznawstwo ·
Mikrojęzyki
Mikrojęzyki (literackie) – etnolekty literackie o zmniejszonych zdolnościach poliwalencyjnych, używane przez grupy słabo lub niewyraźnie uformowane pod względem etnonacjonalnym.
Język czeski i Mikrojęzyki · Język kaszubski i Mikrojęzyki ·
Palatalizacja
Palatalizacja (zmiękczenie) – zjawisko wymowy danej głoski z dodatkowąartykulacjąśrodkowopodniebienną(obok głównego zbliżenia narządów mowy pojawia się zbliżenie środkowej części języka do podniebienia), np.
Język czeski i Palatalizacja · Język kaszubski i Palatalizacja ·
Prelabializacja
Prelabializacja – proces fonetyczny (rodzaj protezy) polegający na pojawieniu się przed samogłoskąw nagłosie (na początku wyrazu) /u/ niezgłoskotwórczego (które mogło następnie przejść w szczelinowe /w/).
Język czeski i Prelabializacja · Język kaszubski i Prelabializacja ·
Przegłos lechicki
Przegłos lechicki (przegłos polski) – proces fonetyczny (przegłos), spowodowany zmniejszeniem znaczenia opozycji samogłoska przednia – samogłoska tylna po palatalizacji spółgłosek.
Język czeski i Przegłos lechicki · Język kaszubski i Przegłos lechicki ·
Samogłoska nosowa
Samogłoska nosowa – samogłoska, podczas wymawiania której strumień powietrza przepływa zarówno przez jamę ustną, jak i jamę nosową.
Język czeski i Samogłoska nosowa · Język kaszubski i Samogłoska nosowa ·
Słownictwo
Słownictwo, inaczej leksyka – ogół wyrazów danego języka; pojedyncza warstwa leksykalna (np. słownictwo neutralne, książkowe, ekspresywne itp.) lub wyrazy używane przez konkretnąosobę.
Język czeski i Słownictwo · Język kaszubski i Słownictwo ·
Zapożyczenie językowe
Zapożyczenie językowe, inaczej pożyczka, wyraz obcy – element językowy zaczerpnięty z języka obcego, który zadomowił się w mniejszym lub większym stopniu jako element języka rodzimego.
Język czeski i Zapożyczenie językowe · Język kaszubski i Zapożyczenie językowe ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Język czeski i Język kaszubski
- Co ma wspólnego Język czeski i Język kaszubski
- Podobieństwa między Język czeski i Język kaszubski
Porównanie Język czeski i Język kaszubski
Język czeski posiada 137 relacji, a Język kaszubski ma 219. Co mają wspólnego 23, indeks Jaccard jest 6.46% = 23 / (137 + 219).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Język czeski i Język kaszubski. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
