Podobieństwa między Język czeski i Język ukraiński
Język czeski i Język ukraiński mają 25 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Akcent wyrazowy, Deklinacja (językoznawstwo), Dyftong, Fonetyka, Gwara, Język (mowa), Język literacki, Język niemiecki, Język polski, Język prasłowiański, Język staro-cerkiewno-słowiański, Języki bałtosłowiańskie, Języki indoeuropejskie, Języki południowosłowiańskie, Języki słowiańskie, Języki zachodniosłowiańskie, Koniugacja (językoznawstwo), Palatalizacja, Powszechna deklaracja praw człowieka, Samogłoska, Samogłoska nosowa, Słownictwo, Spółgłoska, Stany Zjednoczone, Sylaba.
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Akcent wyrazowy i Język czeski · Akcent wyrazowy i Język ukraiński ·
Deklinacja (językoznawstwo)
Deklinacja (od „odmieniać”) – odmiana wyrazu (imienia) przez przypadki i liczby.
Deklinacja (językoznawstwo) i Język czeski · Deklinacja (językoznawstwo) i Język ukraiński ·
Dyftong
Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.
Dyftong i Język czeski · Dyftong i Język ukraiński ·
Fonetyka
rezonansu magnetycznego. Daniela Jonesa. Fonetyka (dawniej głosownia) – jeden z działów lingwistyki, zajmujący się badaniem dźwięków mowy ludzkiej (zwanych głoskami) od strony ich artykulacji (tj. sposobu wytwarzania za pomocąnarządów mowy - fonetyka artykulacyjna), ich cech fizycznych (dokładniej: akustycznych – fonetyka akustyczna), ich odbierania (fonetyka audytywna).
Fonetyka i Język czeski · Fonetyka i Język ukraiński ·
Gwara
Gwara – termin określający odmiany języka odrębne od odmiany ogólnej.
Gwara i Język czeski · Gwara i Język ukraiński ·
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Język (mowa) i Język czeski · Język (mowa) i Język ukraiński ·
Język literacki
Język literacki – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Język czeski i Język literacki · Język literacki i Język ukraiński ·
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Język czeski i Język niemiecki · Język niemiecki i Język ukraiński ·
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Język czeski i Język polski · Język polski i Język ukraiński ·
Język prasłowiański
Język prasłowiański – hipotetyczny, rekonstruowany wspólny prajęzyk dawnych Słowian, z którego później wykształciły się wszystkie języki słowiańskie.
Język czeski i Język prasłowiański · Język prasłowiański i Język ukraiński ·
Język staro-cerkiewno-słowiański
Język staro-cerkiewno-słowiański, język scs., język starosłowiański – najstarszy literacki język słowiański, formujący się od połowy IX wieku, oparty głównie na słowiańskich gwarach okolic Sołunia (dzisiejsze Saloniki).
Język czeski i Język staro-cerkiewno-słowiański · Język staro-cerkiewno-słowiański i Język ukraiński ·
Języki bałtosłowiańskie
Różne schematy możliwego pokrewieństwa języków bałtyckich i słowiańskich; Van Wijk, 1923 Języki bałtosłowiańskie, języki bałtycko-słowiańskie – hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie.
Język czeski i Języki bałtosłowiańskie · Język ukraiński i Języki bałtosłowiańskie ·
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Język czeski i Języki indoeuropejskie · Język ukraiński i Języki indoeuropejskie ·
Języki południowosłowiańskie
Kontinuum dialektów południowosłowiańskich z głównymi grupami dialektów Słowianie Języki południowosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i wschodniosłowiańskich).
Język czeski i Języki południowosłowiańskie · Język ukraiński i Języki południowosłowiańskie ·
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Język czeski i Języki słowiańskie · Język ukraiński i Języki słowiańskie ·
Języki zachodniosłowiańskie
Europy Środkowo-Wschodniej Języki zachodniosłowiańskie – jeden z trzech zespołów języków słowiańskich (obok języków wschodnio- i południowosłowiańskich), którymi posługuje się około 56 mln mówiących w Europie Środkowej.
Język czeski i Języki zachodniosłowiańskie · Język ukraiński i Języki zachodniosłowiańskie ·
Koniugacja (językoznawstwo)
Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.
Język czeski i Koniugacja (językoznawstwo) · Język ukraiński i Koniugacja (językoznawstwo) ·
Palatalizacja
Palatalizacja (zmiękczenie) – zjawisko wymowy danej głoski z dodatkowąartykulacjąśrodkowopodniebienną(obok głównego zbliżenia narządów mowy pojawia się zbliżenie środkowej części języka do podniebienia), np.
Język czeski i Palatalizacja · Język ukraiński i Palatalizacja ·
Powszechna deklaracja praw człowieka
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka – zbiór praw człowieka i zasad ich stosowania uchwalony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ rezolucją217/III A w dniu 10 grudnia 1948 roku w Paryżu.
Język czeski i Powszechna deklaracja praw człowieka · Język ukraiński i Powszechna deklaracja praw człowieka ·
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Język czeski i Samogłoska · Język ukraiński i Samogłoska ·
Samogłoska nosowa
Samogłoska nosowa – samogłoska, podczas wymawiania której strumień powietrza przepływa zarówno przez jamę ustną, jak i jamę nosową.
Język czeski i Samogłoska nosowa · Język ukraiński i Samogłoska nosowa ·
Słownictwo
Słownictwo, inaczej leksyka – ogół wyrazów danego języka; pojedyncza warstwa leksykalna (np. słownictwo neutralne, książkowe, ekspresywne itp.) lub wyrazy używane przez konkretnąosobę.
Język czeski i Słownictwo · Język ukraiński i Słownictwo ·
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Język czeski i Spółgłoska · Język ukraiński i Spółgłoska ·
Stany Zjednoczone
Stany Zjednoczone Ameryki, Stany Zjednoczone, potocznie Ameryka (ang. United States of America, USA; United States, US; pot. America), do 11 lipca 1778 r. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej – państwo federacyjne w Ameryce Północnej składające się z 50 stanów, graniczące z Kanadąod północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.
Język czeski i Stany Zjednoczone · Język ukraiński i Stany Zjednoczone ·
Sylaba
Struktura sylaby Sylaba (syllabḗ), zgłoska – element struktury fonologicznej aktu komunikacyjnego, który pomimo pozornej oczywistości wciąż nie ma ustalonej jednoznacznej definicji.
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Język czeski i Język ukraiński
- Co ma wspólnego Język czeski i Język ukraiński
- Podobieństwa między Język czeski i Język ukraiński
Porównanie Język czeski i Język ukraiński
Język czeski posiada 137 relacji, a Język ukraiński ma 220. Co mają wspólnego 25, indeks Jaccard jest 7.00% = 25 / (137 + 220).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Język czeski i Język ukraiński. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: