Szybszy dostęp niż przeglądarce!
105 kontakty: Akcent ostry, Akcent przeciągły, Akcent wyrazowy, Alfabet łaciński, Alofon, Alternacja (językoznawstwo), Auksztota, Australia, Łotwa, Żmudź, Bezokolicznik, Białoruś, Cecha fonologiczna relewantna, Chrześcijańskie wyznania wiary, Czasownik, Deklinacja (językoznawstwo), Dialekt, Dyftong, Dystrybucja komplementarna, Fleksja, Fonem, Glosa (prawo), Gminy w Polsce z językiem pomocniczym, Grawis, Gwara, Imiesłów, Intonacja (językoznawstwo), Język (mowa), Język żmudzki, Język łotewski, Język białoruski, Język czeski, Język pisany, Język polski, Język praindoeuropejski, Język pruski, Język rosyjski, Język urzędowy, Języki bałtosłowiańskie, Języki bałtyckie, Języki indoeuropejskie, Języki wschodniobałtyckie, Językoznawstwo, Johann Herolt, Jonas Jablonskis, Kanada, Kategoria gramatyczna, Korona Królestwa Polskiego, Liczba podwójna, Litwa, ..., Maciej Stryjkowski, Międzynarodowy alfabet fonetyczny, Morfem, Muzeum Narodowe w Krakowie, Niemcy, Nuncjusz apostolski, Obstruent, Ojcze nasz, Orzecznik, Państwowa Komisja Języka Litewskiego, Palatalizacja, Paradygmat fleksyjny, Pius V, Polska, Proces fonetyczny, Prusowie, Przymiotnik, Przyrostek, Przysłówek, Puńsk (gmina), Rodzaj gramatyczny, Rosja, Rzeczownik, Samogłoska średnia, Samogłoska centralna, Samogłoska nosowa, Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona, Samogłoska przednia, Samogłoska przymknięta, Samogłoska tylna, Slawizm, Spółgłoska miękkopodniebienna, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska płynna, Spółgłoska podniebienna, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska wargowa, Spółgłoska zadziąsłowa, Spółgłoska zatrzymana, Spółgłoska zębowa, Spółgłoska zwarta, Spółgłoska zwarto-otwarta, Spółgłoska zwarto-szczelinowa, Stany Zjednoczone, Statuta synodalia episcoporum Wratislaviensium, Strona (językoznawstwo), Suwalszczyzna, Tryb nieświadka, Unia Europejska, Wikipedia litewskojęzyczna, Województwo podlaskie, XIX wiek, Zaimek, Zakon krzyżacki, Zdrowaś Maryjo. Rozwiń indeks (55 jeszcze) »
Akcent ostry
Akcent ostry (akut, akcent silny) – znak diakrytyczny w postaci ukośnej kreski, o kształcie prostym lub nieznacznego klina, wznoszącej się od lewej do prawej (np.). Stosowany w alfabecie łacińskim, cyrylicy tylko do oznaczania akcentu i w alfabecie greckim tylko w samogłoskach.
Nowy!!: Język litewski i Akcent ostry · Zobacz więcej »
Akcent przeciągły
Akcent przeciągły (cyrkumfleks, łac. circumflexus, gr. περισπωμένος / perispomenos), często nazywany daszkiem, to znak diakrytyczny używany w językach: esperanto, francuskim, greckim, rumuńskim, słowackim, portugalskim, kaszubskim i innych.
Nowy!!: Język litewski i Akcent przeciągły · Zobacz więcej »
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Nowy!!: Język litewski i Akcent wyrazowy · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język litewski i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alofon
Diagram samogłoskowy z zaznaczonymi alofonami w języku polskim. Na czarno zaznaczono główne alofony, a na zielono i czerwono alofony kombinatoryczne. Dodatkowo alofony zaznaczone na czerwono pojawiająsię w kontekstach podniebiennych. Alofon (allofon, z gr. ἄλλος állos „inny” i φωνή phōnē „dźwięk”) – realizacja fonemu zawierająca oprócz cech fonologicznie relewantnych również szereg cech nierelewantnych w zależności od pozycji głoski (w stosunku do innych) i mówiącego.
Nowy!!: Język litewski i Alofon · Zobacz więcej »
Alternacja (językoznawstwo)
Alternacja – w dziedzinie fonetyki oznacza oboczność tematu lub rdzenia wyrazu, czyli wymianę głosek fonetycznie różnych, lecz pokrewnych pod względem etymologicznym (np. stół – stole, dwór – dworze, grób – grobie).
Nowy!!: Język litewski i Alternacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Auksztota
Herb Auksztoty Regiony etnograficzne Litwy (Auksztota oznaczona kolorem brązowym) Regiony etnograficzne Litwy w granicach Republiki Litewskiej Auksztota (lit. Aukštaitija, dosł. kraj górny), określana również jako Litwa górna – kraina historyczna i region etnograficzny na Litwie, na Nizinie Środkowolitewskiej i Pojezierzu Wileńskim, w dorzeczu górnej i środkowej Wilii, nad Niewiażą, Świętąi Muszą; historyczny ośrodek ekspansji państwa litewskiego.
Nowy!!: Język litewski i Auksztota · Zobacz więcej »
Australia
Australia, formalnie Związek Australijski – państwo demokratyczne, położone na półkuli południowej, obejmujące kontynent Australia, wyspę Tasmanię i inne znacznie mniejsze wyspy na Oceanach Indyjskim i Spokojnym.
Nowy!!: Język litewski i Australia · Zobacz więcej »
Łotwa
Łotwa, Republika Łotewska – państwo unitarne w Europie Północnej, jeden z krajów nadbałtyckich, położony w przeważającej części w dorzeczu Dźwiny.
Nowy!!: Język litewski i Łotwa · Zobacz więcej »
Żmudź
Żmudź (żmudz. Žemaitėjė,, od lit. žemas, 'niski') – jeden z pięciu regionów etnograficznych współczesnej Litwy, a także historyczna nazwa Dolnej Litwy.
Nowy!!: Język litewski i Żmudź · Zobacz więcej »
Bezokolicznik
Bezokolicznik – forma czasownika, która wyraża czynność lub stan w sposób abstrakcyjny, zazwyczaj bez określania czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony i aspektu.
Nowy!!: Język litewski i Bezokolicznik · Zobacz więcej »
Białoruś
Białoruś, Republika Białorusi (biał.,, Bielarus’, Respublika Bielarus; lub Formąoficjalnie stosowanąjest według białoruskiego prawodawstwa Беларусь, natomiast Белоруссия to nazwa tradycyjnie stosowana w Rosji i uznawana za poprawnąprzez tamtejszych językoznawców.) – państwo w Europie Wschodniej.
Nowy!!: Język litewski i Białoruś · Zobacz więcej »
Cecha fonologiczna relewantna
Cecha fonologiczna relewantna (inaczej cecha odróżniająca, dystynktywna, kontrastywna lub istotna) – właściwość fonemu, której zmiana powoduje zmianę znaczenia wyrazów, w których ów fonem został użyty.
Nowy!!: Język litewski i Cecha fonologiczna relewantna · Zobacz więcej »
Chrześcijańskie wyznania wiary
Sant’Apollinare Nuovo, Rawenna 526). Męczeństwo jest uznawane za najdoskonalsza formązłożenia ''wyznania wiary'' Zygmunta Glogera Chrześcijańskie wyznania wiary lub symbole wiary, to zazwyczaj krótkie i zwięzłe, układane przez wspólnotę uczniów Chrystusa zbiory podstawowych wierzeń.
Nowy!!: Język litewski i Chrześcijańskie wyznania wiary · Zobacz więcej »
Czasownik
Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.
Nowy!!: Język litewski i Czasownik · Zobacz więcej »
Deklinacja (językoznawstwo)
Deklinacja (od „odmieniać”) – odmiana wyrazu (imienia) przez przypadki i liczby.
Nowy!!: Język litewski i Deklinacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język litewski i Dialekt · Zobacz więcej »
Dyftong
Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.
Nowy!!: Język litewski i Dyftong · Zobacz więcej »
Dystrybucja komplementarna
Dystrybucja komplementarna – sposób pojawienia się dwóch głosek w dwóch różnych fonetycznie kontekstach.
Nowy!!: Język litewski i Dystrybucja komplementarna · Zobacz więcej »
Fleksja
Fleksja – system opozycji słów należących do jednego leksemu.
Nowy!!: Język litewski i Fleksja · Zobacz więcej »
Fonem
Fonem – podstawowa jednostka struktury fonologicznej mowy.
Nowy!!: Język litewski i Fonem · Zobacz więcej »
Glosa (prawo)
Glosa (z jęz. greckiego γλώσσα, glóssa, dosł. „język”) – naukowy komentarz do orzeczenia sądowego zawierający jego analizę.
Nowy!!: Język litewski i Glosa (prawo) · Zobacz więcej »
Gminy w Polsce z językiem pomocniczym
Gminy, w których wprowadzono język mniejszości jako język pomocniczy (stan na 21.02.2014) Gminy w Polsce z językiem pomocniczym – gminy, w których zgodnie z ustawąz dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym, samorządy mogąwprowadzić język mniejszości jako język pomocniczy stosowany w kontaktach z organami gminy.
Nowy!!: Język litewski i Gminy w Polsce z językiem pomocniczym · Zobacz więcej »
Grawis
Grawis (akcent ciężki, akcent słaby) – znak diakrytyczny używany w językach: greckim, katalońskim, wietnamskim, norweskim, portugalskim, francuskim, walijskim, włoskim i innych, oznaczający akcent samogłoski krótkiej o intonacji opadającej.
Nowy!!: Język litewski i Grawis · Zobacz więcej »
Gwara
Gwara – termin określający odmiany języka odrębne od odmiany ogólnej.
Nowy!!: Język litewski i Gwara · Zobacz więcej »
Imiesłów
Imiesłów (łac. participium) – nieosobowa forma czasownika mająca cechy składniowe i fleksyjne przymiotnika.
Nowy!!: Język litewski i Imiesłów · Zobacz więcej »
Intonacja (językoznawstwo)
Intonacja – w trakcie wypowiadania tekstu nadawanie mu pewnego rodzaju melodii, poprzez zmianę modulacji głosu, w celu wyrażenia emocji lub tylko dla oddania specyficznego charakteru danej wypowiedzi.
Nowy!!: Język litewski i Intonacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Język litewski i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język żmudzki
Język żmudzki (żmudz.) – język bałtycki używany na Żmudzi w zachodniej części Litwy.
Nowy!!: Język litewski i Język żmudzki · Zobacz więcej »
Język łotewski
Język łotewski (łot. latviešu valoda) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się w sumie ok.
Nowy!!: Język litewski i Język łotewski · Zobacz więcej »
Język białoruski
Karski) Zasięg języka białoruskiego jako dialektu języka rosyjskiego, 1914 spisu powszechnego 1931 roku Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) język pomocniczy (08.02.2010). Język białoruski (biał.) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi.
Nowy!!: Język litewski i Język białoruski · Zobacz więcej »
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język litewski i Język czeski · Zobacz więcej »
Język pisany
Język pisany – reprezentacja języka naturalnego lub języka sztucznego wyrażona za pomocąpisma.
Nowy!!: Język litewski i Język pisany · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język litewski i Język polski · Zobacz więcej »
Język praindoeuropejski
Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język litewski i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »
Język pruski
Język pruski, – wymarły język bałtyckich Prusów.
Nowy!!: Język litewski i Język pruski · Zobacz więcej »
Język rosyjski
Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Język litewski i Język rosyjski · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język litewski i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Języki bałtosłowiańskie
Różne schematy możliwego pokrewieństwa języków bałtyckich i słowiańskich; Van Wijk, 1923 Języki bałtosłowiańskie, języki bałtycko-słowiańskie – hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie.
Nowy!!: Język litewski i Języki bałtosłowiańskie · Zobacz więcej »
Języki bałtyckie
Języki bałtyckie lub bałtyjskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi w przeszłości posługiwali się Bałtowie na terenach od ujścia Wisły po południowe granice dzisiejszej Estonii (północne krańce łotewskiej krainy zwanej Liwonią).
Nowy!!: Język litewski i Języki bałtyckie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język litewski i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki wschodniobałtyckie
Języki wschodniobałtyckie – grupa, do której zalicza się blisko spokrewnione języki bałtyckie: litewski i łotewski, łatgalski, żmudzki oraz wymarłe kuroński, seloński i zemgalski.
Nowy!!: Język litewski i Języki wschodniobałtyckie · Zobacz więcej »
Językoznawstwo
Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju.
Nowy!!: Język litewski i Językoznawstwo · Zobacz więcej »
Johann Herolt
Johann Herolt (ur. ok. 1380 prawdopodobnie w Norymberdze, zm. 1468 w Ratyzbonie) – dominikański kaznodzieja oraz pisarz homileta.
Nowy!!: Język litewski i Johann Herolt · Zobacz więcej »
Jonas Jablonskis
Jonas Jablonskis Jonas Jablonskis, ps.
Nowy!!: Język litewski i Jonas Jablonskis · Zobacz więcej »
Kanada
Kanada (ang. i fr. Canada) – państwo położone w Ameryce Północnej, rozciągające się od Oceanu Atlantyckiego na wschodzie do Oceanu Spokojnego na zachodzie i Oceanu Arktycznego na północy.
Nowy!!: Język litewski i Kanada · Zobacz więcej »
Kategoria gramatyczna
Kategoria gramatyczna – typ cech semantycznych słowa, realizowanych w warstwie jego morfologii i wzajemnie wykluczających się.
Nowy!!: Język litewski i Kategoria gramatyczna · Zobacz więcej »
Korona Królestwa Polskiego
Korona Królestwa Polskiego, w skrócie Korona Polska lub Królestwo Polskie, potocznie i skrótowo: Korona – 1.
Nowy!!: Język litewski i Korona Królestwa Polskiego · Zobacz więcej »
Liczba podwójna
Liczba podwójna (liczba mnoga podwójna, dualis) – występująca w niektórych językach (w tym w dawnej polszczyźnie i czeszczyźnie) kategoria gramatyczna, służąca wyrażaniu podwójności, parzystości.
Nowy!!: Język litewski i Liczba podwójna · Zobacz więcej »
Litwa
Prezydent Litwy Gitanas Nausėda Litwa, Republika Litewska (lit. Lietuva, Lietuvos Respublika) – państwo unitarne w Europie, jeden z krajów bałtyckich, członek Unii Europejskiej i NATO; graniczy od zachodu z Rosją(obwodem królewieckim), od południowego zachodu z Polską, od wschodu z Białorusią, od północy z Łotwą.
Nowy!!: Język litewski i Litwa · Zobacz więcej »
Maciej Stryjkowski
Maciej Stryjkowski Matys Strykowski (ps. „Osostevitius”) herbu Leliwa (ur. 1547 w Strykowie, zm. między 21 października 1586 a 1593) – polski historyk i poeta, dyplomata, kanonik.
Nowy!!: Język litewski i Maciej Stryjkowski · Zobacz więcej »
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
Międzynarodowy alfabet fonetycznyW polskich opracowaniach często można spotkać się z angielskąnazwąInternational Phonetic Alphabet oraz skrótem IPA, czasami również z francuskąnazwąAlphabet phonétique international (API).
Nowy!!: Język litewski i Międzynarodowy alfabet fonetyczny · Zobacz więcej »
Morfem
Morfem – najmniejsza grupa fonemów, która niesie ze sobąokreślone znaczenie i której nie można podzielić na mniejsze jednostki znaczeniowe.
Nowy!!: Język litewski i Morfem · Zobacz więcej »
Muzeum Narodowe w Krakowie
Muzeum Narodowe w Krakowie – muzeum utworzone przez Radę Miasta Krakowa uchwałąz 7 października 1879, wpisane w 1998 do Państwowego Rejestru Muzeów.
Nowy!!: Język litewski i Muzeum Narodowe w Krakowie · Zobacz więcej »
Niemcy
Niemcy; Republika Federalna Niemiec, RFN (niem. Deutschland; Bundesrepublik Deutschland, BRD,.
Nowy!!: Język litewski i Niemcy · Zobacz więcej »
Nuncjusz apostolski
Nuncjusz apostolski (wł. nunzio apostolico) – legat papieski pełniący równocześnie stałąmisję dyplomatyczną.
Nowy!!: Język litewski i Nuncjusz apostolski · Zobacz więcej »
Obstruent
Obstruent (in. spółgłoska właściwa) – niebędąca sonorantem, wymawiana ze zwarciem lub silnym zbliżeniem narządów mowy, bądź też z takąkombinacjąpowyższych artykulacji, że wytworzenie szczeliny bezpośrednio po zwarciu zapobiega plozji.
Nowy!!: Język litewski i Obstruent · Zobacz więcej »
Ojcze nasz
Fridolin Leiber, ''Pater noster'' Zygmunta Glogera Jerozolimie kościoła Pater Noster w Jerozolimie Ojcze nasz, Modlitwa Pańska, Modlitwa wzorcowa (łac. Oratio Dominica, Pater Noster) – najstarsza, a zarazem najważniejsza, modlitwa chrześcijan.
Nowy!!: Język litewski i Ojcze nasz · Zobacz więcej »
Orzecznik
Orzecznik – część orzeczenia imiennego stanowiąca dopełnienie zdaniowe łącznika i orzekająca o podmiocie.
Nowy!!: Język litewski i Orzecznik · Zobacz więcej »
Państwowa Komisja Języka Litewskiego
Państwowa Komisja Języka Litewskiego – instytucja zajmująca się regulowaniem współczesnego języka litewskiego.
Nowy!!: Język litewski i Państwowa Komisja Języka Litewskiego · Zobacz więcej »
Palatalizacja
Palatalizacja (zmiękczenie) – zjawisko wymowy danej głoski z dodatkowąartykulacjąśrodkowopodniebienną(obok głównego zbliżenia narządów mowy pojawia się zbliżenie środkowej części języka do podniebienia), np.
Nowy!!: Język litewski i Palatalizacja · Zobacz więcej »
Paradygmat fleksyjny
Paradygmat fleksyjny leksemu – zbiór wszystkich form fleksyjnych danego wyrazu.
Nowy!!: Język litewski i Paradygmat fleksyjny · Zobacz więcej »
Pius V
Pius V (łac. Pius V, właśc. Michele Ghislieri OP; ur. 17 stycznia 1504 w Bosco Marengo, zm. 1 maja 1572 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, papież w okresie od 7 stycznia 1566 do 1 maja 1572, święty Kościoła katolickiego.
Nowy!!: Język litewski i Pius V · Zobacz więcej »
Polska
Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry.
Nowy!!: Język litewski i Polska · Zobacz więcej »
Proces fonetyczny
Proces fonetyczny (zjawisko fonetyczne) – zmiana języka w zakresie fonetyki.
Nowy!!: Język litewski i Proces fonetyczny · Zobacz więcej »
Prusowie
Prusowie – ludy bałtyckie zamieszkujące w średniowieczu tereny między Pomorzem, Mazowszem, Litwą, Bałtykiem, między dolnąWisłąa dolnym Niemnem oraz Niwą.
Nowy!!: Język litewski i Prusowie · Zobacz więcej »
Przymiotnik
Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.
Nowy!!: Język litewski i Przymiotnik · Zobacz więcej »
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Nowy!!: Język litewski i Przyrostek · Zobacz więcej »
Przysłówek
Przysłówek – nieodmienna część mowy, która głównie służy jako modyfikator czasownika i przymiotnika.
Nowy!!: Język litewski i Przysłówek · Zobacz więcej »
Puńsk (gmina)
Puńsk (do 1952 gmina Sejwy) – gmina wiejska w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim; siedzibągminy jest Puńsk.
Nowy!!: Język litewski i Puńsk (gmina) · Zobacz więcej »
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Nowy!!: Język litewski i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »
Rosja
zarchiwizowano.
Nowy!!: Język litewski i Rosja · Zobacz więcej »
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Nowy!!: Język litewski i Rzeczownik · Zobacz więcej »
Samogłoska średnia
Samogłoska średnia – typ samogłoski występujący w niektórych językach.
Nowy!!: Język litewski i Samogłoska średnia · Zobacz więcej »
Samogłoska centralna
Samogłoska centralna, samogłoska środkowa – samogłoska wymawiana bez przesunięcia języka ku przodowi lub tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język litewski i Samogłoska centralna · Zobacz więcej »
Samogłoska nosowa
Samogłoska nosowa – samogłoska, podczas wymawiania której strumień powietrza przepływa zarówno przez jamę ustną, jak i jamę nosową.
Nowy!!: Język litewski i Samogłoska nosowa · Zobacz więcej »
Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona
Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język litewski i Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska przednia
Samogłoska przednia – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku przodowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język litewski i Samogłoska przednia · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta
Samogłoska przymknięta, samogłoska wysoka – samogłoska wymawiana przy wysokim położeniu języka.
Nowy!!: Język litewski i Samogłoska przymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska tylna
Samogłoska tylna – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język litewski i Samogłoska tylna · Zobacz więcej »
Slawizm
Slawizm – jednostka językowa zaczerpnięta z języka słowiańskiego, zadomowiona w języku nienależącym do grupy słowiańskiej lub wpleciona do doraźnej wypowiedzi.
Nowy!!: Język litewski i Slawizm · Zobacz więcej »
Spółgłoska miękkopodniebienna
Spółgłoska miękkopodniebienna lub welarna – spółgłoska, której wymowa polega na zbliżeniu języka do podniebienia miękkiego (łac. velum).
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska miękkopodniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska płynna
Spółgłoski płynne – ustne spółgłoski zwarto-otwarte zaliczające się do aproksymantów.
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska płynna · Zobacz więcej »
Spółgłoska podniebienna
Spółgłoska podniebienna, inaczej palatalna – spółgłoska średniojęzykowa wymawiana, gdy środkowa część języka dotyka podniebienia twardego.
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska wargowa
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska wargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zadziąsłowa
Spółgłoski zadziąsłowe – spółgłoski wymawiane z językiem stykającym się z tylnączęściąwałka dziąsłowego, nieco bardziej do tyłu niż zbliżone do nich spółgłoski dziąsłowe.
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska zadziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zatrzymana
Spółgłoska zatrzymana, spółgłoska implozyjna (ang. unreleased stop, unreleased plosive) – typ spółgłosek zwartych, charakteryzujących się brakiem natychmiastowego rozwarcia po zwarciu organów mowy w miejscu artykulacji.
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska zatrzymana · Zobacz więcej »
Spółgłoska zębowa
Spółgłoski zębowe (przedniojęzykowo-zębowe) – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na miejsce artykulacji, które znajduje się przy górnych zębach – siekaczach, u ich szczytu, tuż za ich tylnąścianąlub u ich nasady na granicy z dziąsłami.
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska zębowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-otwarta
Spółgłoska zwarto-otwarta, także: sonorant – spółgłoska powstająca, gdy w czasie artykulacji dochodzi do zwarcia i równocześnie otwarcia innego kanału (ustnego lub nosowego), którym uchodzi powietrze lub zwarcia i otwarcia następująszybko po sobie.
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska zwarto-otwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa
Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) powstają, gdy w pierwszej fazie artykulacji dochodzi do blokady przepływu przez jamę ustnąi nosową(zwarcia), po czym tworzy się dostatecznie wąska szczelina, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język litewski i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Zobacz więcej »
Stany Zjednoczone
Stany Zjednoczone Ameryki, Stany Zjednoczone, potocznie Ameryka (ang. United States of America, USA; United States, US; pot. America), do 11 lipca 1778 r. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej – państwo federacyjne w Ameryce Północnej składające się z 50 stanów, graniczące z Kanadąod północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.
Nowy!!: Język litewski i Stany Zjednoczone · Zobacz więcej »
Statuta synodalia episcoporum Wratislaviensium
Zygmunta Glogera. Statuta synodalia episcoporum Wratislaviensium (łac. Statuty synodalne biskupów wrocławskich; potocznie Statuty Elyana) – uchwała dla diecezji wrocławskiej ze zjazdu biskupów oraz kleru z synodu wrocławskiego, który odbył się w roku 1446, która została opublikowana w roku 1475 we Wrocławiu przez drukarnię Świętokrzyską.
Nowy!!: Język litewski i Statuta synodalia episcoporum Wratislaviensium · Zobacz więcej »
Strona (językoznawstwo)
Strona (diateza) – kategoria gramatyczna, która sygnalizuje różnice w hierarchizacji argumentów predykatu wyrażane za pomocąśrodków formalnych, tj.
Nowy!!: Język litewski i Strona (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Suwalszczyzna
Mapa polskiej Suwalszczyzny Suwalszczyzna – polsko-litewska kraina historyczna z centrum w Suwałkach i o zmiennym zasięgu terytorialnym.
Nowy!!: Język litewski i Suwalszczyzna · Zobacz więcej »
Tryb nieświadka
Tryb nieświadka (łac. imperceptivus, auditivus) – tryb gramatyczny charakterystyczny dla języków bułgarskiego, macedońskiego, tureckiego oraz (w pewnym stopniu) albańskiego.
Nowy!!: Język litewski i Tryb nieświadka · Zobacz więcej »
Unia Europejska
Komisji Europejskiej Parlamentu Europejskiego w Strasburgu Unia Europejska, UE (ang. European Union, EU) – gospodarczo-polityczny związek 27 demokratycznych państw europejskich.
Nowy!!: Język litewski i Unia Europejska · Zobacz więcej »
Wikipedia litewskojęzyczna
Wikipedia litewskojęzyczna – litewskojęzyczna edycja Wikipedii i zarazem największa litewska darmowa encyklopedia.
Nowy!!: Język litewski i Wikipedia litewskojęzyczna · Zobacz więcej »
Województwo podlaskie
Województwo podlaskie – jednostka podziału administracyjnego Polski, jedno z 16 województw.
Nowy!!: Język litewski i Województwo podlaskie · Zobacz więcej »
XIX wiek
XVIII wiek XX wiek Lata 1800. • Lata 1810. • Lata 1820. • Lata 1830. • Lata 1840. • Lata 1850. • Lata 1860. • Lata 1870. • Lata 1880. • Lata 1890. 1801 1802 1803 1804 1805 1806 1807 1808 1809 1810 1811 1812 1813 1814 1815 1816 1817 1818 1819 1820 1821 1822 1823 1824 1825 1826 1827 1828 1829 1830 1831 1832 1833 1834 1835 1836 1837 1838 1839 1840 1841 1842 1843 1844 1845 1846 1847 1848 1849 1850 1851 1852 1853 1854 1855 1856 1857 1858 1859 1860 1861 1862 1863 1864 1865 1866 1867 1868 1869 1870 1871 1872 1873 1874 1875 1876 1877 1878 1879 1880 1881 1882 1883 1884 1885 1886 1887 1888 1889 1890 1891 1892 1893 1894 1895 1896 1897 1898 1899 1900 ----.
Nowy!!: Język litewski i XIX wiek · Zobacz więcej »
Zaimek
Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.
Nowy!!: Język litewski i Zaimek · Zobacz więcej »
Zakon krzyżacki
Domy zakonu krzyżackiego w Europie oraz państwo zakonne w Prusach i Inflantach około 1300 roku data dostępu.
Nowy!!: Język litewski i Zakon krzyżacki · Zobacz więcej »
Zdrowaś Maryjo
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie Ołtarzewa Zdrowaś Maryjo (łac. Ave Maria), także Zdrowaś Mario lub Pozdrowienie anielskie – modlitwa chrześcijańska za wstawiennictwem Maryi, Matki Jezusa, oddająca cześć jej (wraz z prośbąo modlitwę wstawienniczą) i Jezusowi.
Nowy!!: Język litewski i Zdrowaś Maryjo · Zobacz więcej »
