Szybszy dostęp niż przeglądarce!
44 kontakty: Aleksander Macedoński, Azja Zachodnia, Elam, Europa, Gutejowie, Hiszpania, Huryci, Hydronimy staroeuropejskie, Indie, Italia (kraina historyczna), Język baskijski, Język czeczeński, Język elamicki, Język etruski, Język iberyjski, Język liguryjski (starożytny), Język minojski, Język piktyjski, Języki abchasko-adygejskie, Języki drawidyjskie, Języki indoeuropejskie, Języki izolowane, Języki kaukaskie, Języki nostratyczne, Języki waskońskie, Kasyci, Kreta, Kultura minojska, Kultura starej Europy, Liga językowa, Marija Gimbutas, Paleolit, Pismo linearne A, Pokrewieństwo języków, Prajęzyk, Retowie, Rodzina językowa, Starożytny Iran, Subartu, Substrat językowy, Sumerowie, Teoria jafetycka, Theo Vennemann, Winfred P. Lehmann.
Aleksander Macedoński
Aleksander III Macedoński (Aleksandros ho Tritos ho Makedon) zwany też Aleksandrem Wielkim (Aleksandros ho Megas) i niezwyciężonym (άνίκητος) (ur. 19–20 lipca 356 p.n.e. w Pelli, zm. 10 czerwca 323 p.n.e. w Babilonie) – król Macedonii z dynastii Argeadów w latach 336–323 p.n.e. Jest powszechnie uznawany za wybitnego stratega i jednego z największych zdobywców w historii ludzkości.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Aleksander Macedoński · Zobacz więcej »
Azja Zachodnia
Azja Zachodnia, Azja Południowo-Zachodnia, Azja Przednia – region geograficzny Azji obejmujący wyspę Cypr, półwyspy: Azja Mniejsza, Arabski, Synaj; teren górzysty na styku kontynentów Azji i Europy (tak zwane Zakaukazie) oraz wyżyny: Armeńskąi Irańską.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Azja Zachodnia · Zobacz więcej »
Elam
Elam – starożytne państwo o strukturze federacyjnej, powstałe około 2400 roku p.n.e. na terenach obecnego południowo-zachodniego Iranu (prowincja Chuzestan na granicy z Irakiem) oraz górskiej prowincji Lurestan, sięgającej aż do Buszehr nad ZatokąPerską.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Elam · Zobacz więcej »
Europa
Europa Mapa polityczna Europy Europa – część świata leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Europa · Zobacz więcej »
Gutejowie
Gutejowie (Gutejczycy, Gutowie) – starożytny lud wywodzący się z gór Zagros (dzisiejszy zachodni Iran), o nieznanej bliżej przynależności etnicznej.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Gutejowie · Zobacz więcej »
Hiszpania
Hiszpania, Królestwo Hiszpanii (hiszp. España, Reino de España) – państwo w zachodniej części Europy Południowej, położone głównie na Półwyspie Iberyjskim, obejmujące także Baleary na Morzu Śródziemnym, Wyspy Kanaryjskie na Oceanie Atlantyckim oraz mniejsze wysepki i tereny w północnej Afryce.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Hiszpania · Zobacz więcej »
Huryci
epoce brązu (kolor różowy). Huryci – lud wywodzący się z Wyżyny Armeńskiej, później zasiedlający Mezopotamię.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Huryci · Zobacz więcej »
Hydronimy staroeuropejskie
Hydronimy staroeuropejskie – hydronimy (nazwy zbiorników wodnych) w hipotetycznych językach staroeuropejskich.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Hydronimy staroeuropejskie · Zobacz więcej »
Indie
Indie (niezaakceptowana społecznie propozycja PAN z 1959 r.: India,, trl. Bhārat, trb. Bharat), Republika Indii (hindi: भारत गणराज्य, trl. Bhārat Gaṇarājya, trb. Bharat Ganaradźja; ang. Republic of India) – państwo położone w Azji Południowej, zajmujące większość subkontynentu indyjskiego.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Indie · Zobacz więcej »
Italia (kraina historyczna)
Augusta. Południowa Italia w czasach Augusta. Italia – kraina historyczna i geograficzna położona na Półwyspie Apenińskim, której obszar zmieniał się na przestrzeni dziejów.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Italia (kraina historyczna) · Zobacz więcej »
Język baskijski
Basque Country in Spain and France Język baskijski (nazwy własne, zależnie od dialektu) – język Basków, zamieszkujących kilka prowincji i departamentów na pograniczu Hiszpanii i Francji.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Język baskijski · Zobacz więcej »
Język czeczeński
Język czeczeński (czecz.) – język Czeczenów, zamieszkujących głównie autonomicznąrepublikę Czeczenii, wchodzącąw skład Federacji Rosyjskiej.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Język czeczeński · Zobacz więcej »
Język elamicki
Tabliczka zapisana pismem elamickim Hitą, elamickim władcąz Awan; najstarszy znany tekst historyczny spisany w języku elamickim; zbiory Luwru. Język elamicki – wymarły język starożytnego Elamu, używany przez lud Elamitów od III tysiąclecia p.n.e. W okresie od VI do IV wieku p.n.e. był oficjalnym językiem starożytnej Persji, wyszedł z użycia po podbojach Aleksandra Wielkiego.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Język elamicki · Zobacz więcej »
Język etruski
Język etruski – wymarły po I wieku n.e. język nieindoeuropejski o nieustalonym pochodzeniu i pokrewieństwie z innymi językami.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Język etruski · Zobacz więcej »
Język iberyjski
Płytka ołowiana z Ullastret zapisana wariantem północno-wschodniego pisma iberyjskiego Płytka ołowiana z La Bastida de les Alcuses (Mogente) zapisana południowo-wschodnim pismem iberyjskim Płytka ołowiana z la Serreta (Alcoy) zapisana grecko-iberyjskim alfabetem Płytka ołowiana z Castellet de Bernabè, Valencia Język iberyjski – język używany przez starożytnych Iberów, zamieszkujących wschodnie i południowo-wschodnie wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Język iberyjski · Zobacz więcej »
Język liguryjski (starożytny)
Starożytny język liguryjski – wymarły język Ligurów, którzy zamieszkiwali terytorium północno-zachodnich Włoch, południowo-wschodniej Francji (w tym Korsyki) i północno-wschodniej Hiszpanii przed przybyciem Rzymian.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Język liguryjski (starożytny) · Zobacz więcej »
Język minojski
Język minojski – język (lub języki) używane przez starożytnącywilizację minojskązamieszkującąKretę w latach ok.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Język minojski · Zobacz więcej »
Język piktyjski
Język piktyjski – język używany w czasach rzymskich oraz we wczesnym średniowieczu przez Piktów – lud zamieszkujący północnąi środkowączęść Szkocji.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Język piktyjski · Zobacz więcej »
Języki abchasko-adygejskie
Języki abchasko-adygejskie, inaczej północno-zachodniokaukaskie lub abchasko-adygijskie – rodzina pięciu języków kaukaskich.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Języki abchasko-adygejskie · Zobacz więcej »
Języki drawidyjskie
Języki drawidyjskie – rodzina językowa, obejmująca 85 języków południowych Indii i Sri Lanki.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Języki drawidyjskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki izolowane
Języki izolowane, języki odosobnione – języki, które ze względu na swąspecyfikę, tj.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Języki izolowane · Zobacz więcej »
Języki kaukaskie
Języki kaukaskie – grupa języków używanych przez rdzennąludność Kaukazu, uznawana przez niektórych językoznawców za rodzinę językową.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Języki kaukaskie · Zobacz więcej »
Języki nostratyczne
Języki nostratyczne sązaznaczone na zielono Języki nostratyczne – hipotetyczna makrorodzina językowa zaproponowana przez duńskiego językoznawcę Holgera Pedersena w 1903 roku.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Języki nostratyczne · Zobacz więcej »
Języki waskońskie
Postulowany zasięg języków waskońskich Języki waskońskie – hipotetyczna rodzina językowa, która zajmowała duży fragment zachodniej części Europy, zanim została wyparta przez języki indoeuropejskie.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Języki waskońskie · Zobacz więcej »
Kasyci
Babilonia za panowania Kasytów. Kasyci (Kaššu, Kaszszu, Kaszu) – jeden ze starożytnych ludów, który zamieszkiwał rejon gór Zagros, a w latach ok.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Kasyci · Zobacz więcej »
Kreta
Kreta (od słowa krateia – silna,,, wen. Candia) – grecka wyspa na Morzu Śródziemnym.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Kreta · Zobacz więcej »
Kultura minojska
Ruiny pałacu w Knossos Makieta ruin pałacu w Malii Obszar wpływów kultury minojskiej Kultura minojska, kultura kreteńska – jedna z najstarszych cywilizacji epoki brązu w obszarze Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Kultura minojska · Zobacz więcej »
Kultura starej Europy
Ekspansja neolityczna 7 do 5 tysiąclecia p.n.e. Europa ok. 4500 – 4000 p.n.e. Europa ok. 4000 – 3500 p.n.e. kultury Yamna. Prehistoryczna figura śpiącej kobiety (Malta) Stara Europa – termin wprowadzony przez Mariję Gimbutas na określenie, według niej, stosunkowo jednorodnej i rozpowszechnionej neolitycznej kultury w Europie, w szczególności Malty i przedhistorycznych Bałkanów, którąmieli tworzyć użytkownicy języków przed-indoeuropejskich.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Kultura starej Europy · Zobacz więcej »
Liga językowa
Liga językowa – grupa języków różnego pochodzenia, które wskutek długotrwałego wzajemnego oddziaływania wytworzyły wiele wspólnych cech w strukturze leksykalnej, gramatycznej i fonologicznej, np.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Liga językowa · Zobacz więcej »
Marija Gimbutas
Marija Gimbutas (ur. 23 stycznia 1921 w Wilnie, zm. 2 lutego 1994 w Los Angeles) – amerykańska archeolożka pochodzenia litewskiego, profesorka Uniwersytetu Kalifornijskiego, badaczka religii i kultur neolitycznych i epoki brązu Starej Europy (zgodnie z terminem, który wprowadziła do archeologii) oraz autorka teorii kurhanowej.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Marija Gimbutas · Zobacz więcej »
Paleolit
Wenus z Willendorfu (2011) Paleolit (gr. παλαιός, palaiós 'stary', λίθος, líthos 'kamień'), starsza epoka kamienia, epoka kamienia łupanego – pierwszy okres epoki kamienia, jedna z epok prehistorii, najstarszy i najdłuższy etap w dziejach rozwoju społeczności ludzkiej.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Paleolit · Zobacz więcej »
Pismo linearne A
Tabliczki pokryte pismem linearnym A, znalezione na Santorynie Pismo linearne A – pismo używane w starożytnej Krecie; prawdopodobnie wywodzi się od najstarszego pisma tej cywilizacji, jakim było kreteńskie pismo hieroglificzne.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Pismo linearne A · Zobacz więcej »
Pokrewieństwo języków
Pokrewieństwo języków – powiązanie między językami naturalnymi polegające na pochodzeniu tych języków od wspólnego prajęzyka.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Pokrewieństwo języków · Zobacz więcej »
Prajęzyk
Prajęzyk – wspólny przodek rodziny językowej lub innej jednostki pokrewieństwa języków, najczęściej nie zaświadczony bezpośrednio, ale częściowo zrekonstruowany za pomocąmetody porównawczej.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Prajęzyk · Zobacz więcej »
Retowie
Retowie – pochodząca z łaciny nazwa ludu zamieszkującego od około 500 roku p.n.e. do II wieku n.e. rejon środkowych Alp.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Retowie · Zobacz więcej »
Rodzina językowa
Rodzina językowa – w klasyfikacji języków jednostka obejmująca grupę (zespół) języków, co do których zakłada się, że wywodząsię one od wspólnego prajęzyka; tzw.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Rodzina językowa · Zobacz więcej »
Starożytny Iran
Starożytny Iran, starożytna Persja − Iran w starożytności, od początku do podboju arabskiego.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Starożytny Iran · Zobacz więcej »
Subartu
Subartu, Szubartu, Subir (akad. Subartu, Šubartu; sumer. su.bir4ki) – w źródłach mezopotamskich nazwa obszaru w północnej Mezopotamii, którego granice, przynależność polityczna i skład etniczny zmieniały się wraz z upływem czasu.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Subartu · Zobacz więcej »
Substrat językowy
Substrat językowy („podłoże”) – pierwotne podłoże językowe (lub etniczno-językowe) na określonym obszarze zamieszkanym później przez ludność używającąinnego języka.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Substrat językowy · Zobacz więcej »
Sumerowie
Sumeryjska figurka oranta z ogolonągłowąoraz w stroju w liściaste wzory (około 2400 roku p.n.e.) Sumerowie (sum. 𒊕𒈪, saĝ-ĝi6-ga, tłum. „czarnogłowi”) – starożytny lud nieznanego pochodzenia, który pod koniec IV tysiąclecia p.n.e. stworzył cywilizację w południowej Mezopotamii – Sumer.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Sumerowie · Zobacz więcej »
Teoria jafetycka
Teoria jafetycka (od imienia biblijnego Jafeta, syna Noego) – teoria grupy języków, postulowana po raz pierwszy przez Marra, obejmowała początkowo tylko języki kaukaskie, około roku 1920 poszerzona o w zasadzie wszystkie stare języki Europy i Bliskiego Wschodu, niebędące językami indoeuropejskimi ani semickimi, przy czym miały być one ze sobąspokrewnione.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Teoria jafetycka · Zobacz więcej »
Theo Vennemann
Theo Vennemann (ur. 27 maja 1937 w Oberhausen-Sterkrade) – niemiecki językoznawca, specjalizujący się w lingwistyce historycznej.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Theo Vennemann · Zobacz więcej »
Winfred P. Lehmann
Winfred Philip Lehmann (ur. 23 czerwca 1916 w Surprise, zm. 1 sierpnia 2007 w Austin) – amerykański językoznawca.
Nowy!!: Przedindoeuropejski substrat językowy i Winfred P. Lehmann · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Języki azjanickie, Języki przedindoeuropejskie.
