Szybszy dostęp niż przeglądarce!
26 kontakty: Łużyce, Budziszyn, Chociebuż, Dialekty zachodniolechickie, Jakub Bart-Ćišinski, Język czeski, Język dolnołużycki, Język górnołużycki, Język kaszubski, Język niemiecki, Język połabski, Język polski, Język rosyjski, Język słowacki, Język wschodniołużycki, Języki bałtosłowiańskie, Języki indoeuropejskie, Języki słowiańskie, Języki zachodniosłowiańskie, Liczba podwójna, Mikławš Andricki, Niemcy, Panschwitz-Kuckau, Ponaschemu (język), Serbołużyczanie, Serbske Nowiny.
Łużyce
Mapa Łużyc Domowina – Symbol organizacji Mapa Łużyc Łużyce – kraina historyczno-geograficzna o powierzchni około 13 000 km², usytuowana pomiędzy Kwisąi Łabą, administracyjnie należąca do Niemiec (część zachodnia) i Polski (część wschodnia), zamieszkana przez 1,3 mln osób (Serbołużyczan, Niemców i Polaków).
Nowy!!: Języki łużyckie i Łużyce · Zobacz więcej »
Budziszyn
Budziszyn – miasto powiatowe w Niemczech, we wschodniej części kraju związkowego Saksonia, w okręgu administracyjnym Drezno, siedziba powiatu Budziszyn, nad rzekąSprewą, liczy 38 690 mieszkańców (2019).
Nowy!!: Języki łużyckie i Budziszyn · Zobacz więcej »
Chociebuż
Chociebuż (niem. Cottbus, wym.; dolnołuż. Chóśebuz, wym. lub; górnołuż. Choćebuz, wym.; czes. Chotěbuz, wym.) – miasto na prawach powiatu we wschodnich Niemczech w kraju związkowym Brandenburgia, nad Sprewą.
Nowy!!: Języki łużyckie i Chociebuż · Zobacz więcej »
Dialekty zachodniolechickie
Dialekty wschodniolechickie Dialekty zachodniolechickie – grupa wymarłych dialektów lechickich, używana przez słowiańskąludność Pomorza, Brandenburgii, Meklemburgii oraz ziem nad dolnąi środkowąŁabą.
Nowy!!: Języki łużyckie i Dialekty zachodniolechickie · Zobacz więcej »
Jakub Bart-Ćišinski
Jakub Bart-Ćišinski na znaczku wydanym przez pocztę NRD w 1956 r. Tablica pamiątkowa w języku serbskołużyckim na domu Jakuba Barta-Ćišinskiego w Pančicach: ''W tym domu spędził ostatnie lata swego życia J. B. Ćišinski'' Ulica Ćišinskiego dwujęzyczna niemiecko-serbskołużycka tabliczka w Pančicach-Kukowie Jakub Bart-Ćišinski (wym., ur. 20 sierpnia 1856 w Kukowie/Kuckau, zm. 16 października 1909 w Pančicach/Panschwitz) – serbołużycki poeta, pisarz i dramatopisarz, tworzący w języku górnołużyckim, teoretyk literatury i kultury serbołużyckiej, duchowny katolicki.
Nowy!!: Języki łużyckie i Jakub Bart-Ćišinski · Zobacz więcej »
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Języki łużyckie i Język czeski · Zobacz więcej »
Język dolnołużycki
Język dolnołużycki (dolnołuż.) – jeden z dwóch języków łużyckich, którym posługująsię Dolnołużyczanie na niewielkim obszarze wokół Chociebuża we wschodniej części Niemiec.
Nowy!!: Języki łużyckie i Język dolnołużycki · Zobacz więcej »
Język górnołużycki
Język górnołużycki (górnołuż.) – jeden z dwóch języków łużyckich, którym posługująsię Serbołużyczanie na niewielkim obszarze wokół Budziszyna we wschodniej części Niemiec (kraina historyczna Łużyce Górne).
Nowy!!: Języki łużyckie i Język górnołużycki · Zobacz więcej »
Język kaszubski
Język kaszubski, dialekt kaszubski (kaszub.) – mowa zachodniosłowiańska i lechicka o spornym statusie – w zależności od przyjętych kryteriów uznawana za odrębny język lub dialekt języka polskiego.
Nowy!!: Języki łużyckie i Język kaszubski · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Języki łużyckie i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język połabski
Języki serbołużyckie Rejon Lüchow-Dannenberg na mapie Niemiec język połabski, język drzewiański lub dialekt drzewiański (drzewiańsko-połabski: venskă rec, slüv́onsťĕ, slüvensťĕ lub vensťĕ – obie formy znaczyły to samo, tj. „słowiański”) – wymarły język zachodniosłowiański, należący do grupy języków lechickich.
Nowy!!: Języki łużyckie i Język połabski · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Języki łużyckie i Język polski · Zobacz więcej »
Język rosyjski
Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Języki łużyckie i Język rosyjski · Zobacz więcej »
Język słowacki
Europy Środkowo-Wschodniej Język słowacki (słow., też) – język należący do zachodniosłowiańskiej grupy językowej.
Nowy!!: Języki łużyckie i Język słowacki · Zobacz więcej »
Język wschodniołużycki
Język wschodniołużycki – język lub wymarłe dialekty przejściowe polsko-dolnołużyckie języków zachodniosłowiańskich, znane przede wszystkim z Nowego Testamentu Mikołaja Jakubicy z 1548 roku i słownika Hieronima Megisera z roku 1603, stąd też zwane często dialektami Jakubicy i Megisera.
Nowy!!: Języki łużyckie i Język wschodniołużycki · Zobacz więcej »
Języki bałtosłowiańskie
Różne schematy możliwego pokrewieństwa języków bałtyckich i słowiańskich; Van Wijk, 1923 Języki bałtosłowiańskie, języki bałtycko-słowiańskie – hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie.
Nowy!!: Języki łużyckie i Języki bałtosłowiańskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Języki łużyckie i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Języki łużyckie i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »
Języki zachodniosłowiańskie
Europy Środkowo-Wschodniej Języki zachodniosłowiańskie – jeden z trzech zespołów języków słowiańskich (obok języków wschodnio- i południowosłowiańskich), którymi posługuje się około 56 mln mówiących w Europie Środkowej.
Nowy!!: Języki łużyckie i Języki zachodniosłowiańskie · Zobacz więcej »
Liczba podwójna
Liczba podwójna (liczba mnoga podwójna, dualis) – występująca w niektórych językach (w tym w dawnej polszczyźnie i czeszczyźnie) kategoria gramatyczna, służąca wyrażaniu podwójności, parzystości.
Nowy!!: Języki łużyckie i Liczba podwójna · Zobacz więcej »
Mikławš Andricki
Mikławš Andricki (wym.; ur. 30 maja 1871 w Panschwitz-Kuckau/Pančicach-Kukowie, zm. 18 grudnia 1908 w Żytawie, serbołużycki ksiądz katolicki, redaktor pisma Łužica, pisarz i tłumacz, tworzący w języku górnołużyckim. W latach 1896-1904 zajmował się publicystykąi beletrystyką. Przeciwstawiał się germanizacji, działał na rzecz praw narodu serbołużyckiego. Jeden z najlepszych stylistów literatury górnołużyckiej. Autor wielu dramatów jednoaktowych. Napisał pierwsząbiografię poety łużyckiego Jakuba Barta-Ćišinskiego. Przetłumaczył z języka polskiego i czeskiego dzieła takich pisarzy jak: Henryk Sienkiewicz, Jan Neruda, Alois Jirásek i innych Alois Jirásek u Lužických Srbů (dostęp: 15.11.2017). Zmarł na gruźlicę. Był starszym bratem serbołużyckiego działacza społecznego Jana Andrickiego i stryjem katolickiego błogosławionego Alojsa Andrickiego.
Nowy!!: Języki łużyckie i Mikławš Andricki · Zobacz więcej »
Niemcy
Niemcy; Republika Federalna Niemiec, RFN (niem. Deutschland; Bundesrepublik Deutschland, BRD,.
Nowy!!: Języki łużyckie i Niemcy · Zobacz więcej »
Panschwitz-Kuckau
Panschwitz-Kuckau (górnołuż.: Pančicy-Kukow, wym.) – gmina w Niemczech, w kraju związkowym Saksonia, w okręgu administracyjnym Drezno, w powiecie Budziszyn, siedziba związku gmin Am Klosterwasser.
Nowy!!: Języki łużyckie i Panschwitz-Kuckau · Zobacz więcej »
Ponaschemu (język)
Ponaschemu – język pośredni pomiędzy językiem niemieckim a językiem dolnołużyckim, używany na Łużycach przez Serbołużyczan.
Nowy!!: Języki łużyckie i Ponaschemu (język) · Zobacz więcej »
Serbołużyczanie
Mapa niemieckich Łużyc z podziałem na powiaty z zaznaczonym obszarem zamieszkanym przez Serbołużyczan Flaga narodowa Serbołużyczan Serbołużyczanie – Łużyczanie, Serbowie łużyccy, nazwa własna:,, nazwa niemiecka: i (ta ostatnia dotyczy głównie Dolnołużyczan) – słowiańska grupa etniczna, zamieszkująca Łużyce, ziemie leżące na terytorium Niemiec.
Nowy!!: Języki łużyckie i Serbołużyczanie · Zobacz więcej »
Serbske Nowiny
Serbske Nowiny („Wiadomości Łużyckie”) – jedyna gazeta codzienna w języku górnołużyckim.
Nowy!!: Języki łużyckie i Serbske Nowiny · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Język serbo-łużycki, Język serbołużycki, Język łużycki, Łuż..
