Szybszy dostęp niż przeglądarce!
14 kontakty: Całka względem miary wektorowej, Ciało zbiorów, Funkcja addytywna zbioru, Funkcja charakterystyczna zbioru, Miara (matematyka), Miara σ-skończona, Miara Lebesgue’a, Operator liniowy ograniczony, Przekształcenie liniowe, Przestrzeń mierzalna, Przestrzeń unormowana, Rodzina zbiorów, Twierdzenie Dieudonnégo-Grothendiecka, Wektor.
Całka względem miary wektorowej
Całka względem miary wektorowej – rozszerzenie konstrukcji całki Lebesgue’a na miary wektorowe.
Nowy!!: Miara wektorowa i Całka względem miary wektorowej · Zobacz więcej »
Ciało zbiorów
Ciało zbiorów, algebra zbiorów – rodzina \mathcal F podzbiorów pewnego niepustego zbioru X spełniająca warunki.
Nowy!!: Miara wektorowa i Ciało zbiorów · Zobacz więcej »
Funkcja addytywna zbioru
Funkcja addytywna zbioru – funkcja określona na pewnej rodzinie zbiorów o wartościach w rozszerzonym zbiorze liczb rzeczywistych, której wartość dla sumy dwu zbiorów rozłącznych jest sumąwartości dla każdego z tych zbiorów.
Nowy!!: Miara wektorowa i Funkcja addytywna zbioru · Zobacz więcej »
Funkcja charakterystyczna zbioru
Funkcja charakterystyczna zbioru, indykator zbioru – niech A będzie dowolnym zbiorem, zaś B jego podzbiorem, B \subseteq A. Funkcjącharakterystycznązbioru B nazywa się funkcję rzeczywistąf\colon A \longrightarrow \ określonąnastępującym wzorem: Oznaczeniem funkcji charakterystycznej zbioru B\subseteq A jest \mathbf 1_, \ \chi_, \ \mathbf 1_B, bądź \chi_B.
Nowy!!: Miara wektorowa i Funkcja charakterystyczna zbioru · Zobacz więcej »
Miara (matematyka)
Nieformalnie miara przypisuje zbiorom nieujemne liczby rzeczywiste tak, by większym zbiorom odpowiadały większe liczby. Miara – funkcja określająca „wielkości” mierzalnych podzbiorów ustalonego zbioru poprzez przypisanie im liczb nieujemnych bądź nieskończoności przy założeniu, że zbiór pusty ma miarę zero, a miara sumy zbiorów rozłącznych jest sumąich miar.
Nowy!!: Miara wektorowa i Miara (matematyka) · Zobacz więcej »
Miara σ-skończona
Miara skończona – miara przypisująca skończonąwartość przestrzeni mierzalnej, na której jest określona.
Nowy!!: Miara wektorowa i Miara σ-skończona · Zobacz więcej »
Miara Lebesgue’a
Miara Lebesgue’a (czyt. „lebega”) – pojęcie teorii miary uogólniające pojęcia długości, pola powierzchni i objętości (np. wg Jordana).
Nowy!!: Miara wektorowa i Miara Lebesgue’a · Zobacz więcej »
Operator liniowy ograniczony
Operator T\colon X\to Y nazywa się operatorem liniowym ograniczonym jeżeli.
Nowy!!: Miara wektorowa i Operator liniowy ograniczony · Zobacz więcej »
Przekształcenie liniowe
Przekształcenie liniowe (homomorfizm liniowy, operator liniowy, odwzorowanie liniowe, transformacja liniowa) – w algebrze liniowej jest to funkcja \mathrm f\colon U \to V między przestrzeniami liniowymi U, V zachowująca ich działania w tym sensie, że (dokładna definicja – patrz niżej).
Nowy!!: Miara wektorowa i Przekształcenie liniowe · Zobacz więcej »
Przestrzeń mierzalna
Przestrzeń mierzalna – przestrzeń wraz z wyróżnionąrodzinąjej zbiorów nazywanąσ-ciałem lub σ-algebrązbiorów lub ciałem przeliczalnie addytywnym, do której należązbiór pusty, dopełnienie dowolnego zbioru z rodziny oraz suma dowolnej przeliczalnej liczby jej zbiorów (skończonej lub nieskończonej).
Nowy!!: Miara wektorowa i Przestrzeń mierzalna · Zobacz więcej »
Przestrzeń unormowana
Przestrzeń unormowana – przestrzeń liniowa, w której określono pojęcie normy będące uogólnieniem pojęcia długości (modułu) wektora w przestrzeni euklidesowej.
Nowy!!: Miara wektorowa i Przestrzeń unormowana · Zobacz więcej »
Rodzina zbiorów
Rodzina zbiorów – wygodniejsza, często używana nazwa na określenie „zbioru zbiorów”.
Nowy!!: Miara wektorowa i Rodzina zbiorów · Zobacz więcej »
Twierdzenie Dieudonnégo-Grothendiecka
Twierdzenie Dieudonnégo-Grothendiecka – twierdzenie charakteryzujące ograniczone miary wektorowe określone na σ-ciałach.
Nowy!!: Miara wektorowa i Twierdzenie Dieudonnégo-Grothendiecka · Zobacz więcej »
Wektor
Ilustracja wektora Wektor – obiekt matematyczny opisywany za pomocąwielkości: modułu (nazywanego też – zdaniem niektórych niepoprawnie – długościąlub (wartością), kierunku wraz ze zwrotem (określającym orientację wzdłuż danego kierunku); istotny przede wszystkim w matematyce elementarnej, inżynierii i fizyce. Wiele działań algebraicznych na liczbach rzeczywistych ma swoje odpowiedniki dla wektorów: mogąbyć one dodawane, odejmowane, mnożone przez liczbę i odwracane. Operacje te spełniająznane prawa algebraiczne: przemienności, łączności, rozdzielności (odejmowanie traktowane jest jako szczególny przypadek dodawania). Suma dwóch wektorów o tym samym początku może być znaleziona geometrycznie za pomocąreguły równoległoboku. Mnożenie przez liczbę, w tym kontekście nazywanązwykle skalarem, zmienia moduł wektora, tzn. rozciąga go lub ściska zachowując jego kierunek oraz jeżeli liczba jest dodatnia zachowuje zwrot, a gdy ujemna zmienia zwrot wektora. Współrzędne kartezjańskie sąspójnym środkiem opisu wektorów i operacji na nich. Wektor staje się ciągiem liczb rzeczywistych nazywanymi składowymi skalarnymi. Dodawanie wektorów i mnożenie wektora przez skalar sąwykonywane składowa po składowej (zob. przestrzeń współrzędnych). Wektory odgrywająważnąrolę w fizyce: prędkość oraz przyspieszenie poruszającego się obiektu oraz siła działająca na ciało mogąbyć opisane za pomocąwektorów. Wiele innych wielkości fizycznych może być rozpatrywanych jako wektory. Matematyczna reprezentacja wektora fizycznego zależy od układu współrzędnych wykorzystanego do jego opisu. Inne obiekty podobne wektorom, które opisująwielkości fizyczne i ulegająprzekształceniom w podobny sposób wraz ze zmianąukładu współrzędnych to pseudowektory i tensory.
Nowy!!: Miara wektorowa i Wektor · Zobacz więcej »
