47 kontakty: Akropol, Aleksander Krawczuk, Amfitryta, Apokalipsa św. Jana, Apollo, Archeologia, Ares, Artemida, Atena, August, Berlin, Biblia, Bogowie olimpijscy, Carl Humann, Doris (okeanida), Eos (mitologia), Eumenes II, Fryz, Galatowie, Giganci (mitologia grecka), Gigantomachia, Helios (mitologia), Hera, Herakles, Leto (mitologia), Magnezja nad Meandrem, Mit, Muzeum Pergamońskie, Nereus (mitologia), Niemcy, Ołtarz, Pergamon (miasto), Perystaza, Pilaster, Portyk, Porządek joński, Priene, Relief, Selene (mitologia), Szatan, Sztuka grecka w okresie hellenistycznym, Sztuka starożytnej Grecji, Telefos, Tetyda (tytanida), Tryton (syn Posejdona), Waldemar Chrostowski, Zeus.
Akropol
Akropol ateński Akropol (gr. akrópolis, od akros ‘najwyższy’ i pólis ‘miasto’) – w starożytnej Grecji osiedle, miasto lub jego część znajdująca się na wysokim wzgórzu, cytadela z pałacami i świątyniami.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Akropol · Zobacz więcej »
Aleksander Krawczuk
Aleksander Włodzimierz Krawczuk (ur. 7 czerwca 1922 w Krakowie, zm. 27 stycznia 2023 tamże) – polski historyk starożytności, eseista i nauczyciel akademicki, profesor nauk humanistycznych, w latach 1986–1989 minister kultury i sztuki, poseł na Sejm I i II kadencji.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Aleksander Krawczuk · Zobacz więcej »
Amfitryta
Rynku we Lwowie Pomnik (z fontanną) Amfitryty w Szczecinie (istniał w latach 1902-1932). Amfitryta (Amphitrítē, ‘otaczająca świat’) – w mitologii greckiej jedna z najbardziej znanych nereid (lub okeanid); bogini morza (królowa Morza), utożsamiana z rzymskąSalacją.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Amfitryta · Zobacz więcej »
Apokalipsa św. Jana
Bardzo bogatych godzinek księcia de Berry'' (ok. 1410) Apokalipsa Świętego Jana, Księga Objawienia, Objawienie Jana (gr., „Objawienie Jana”) – jedyna prorocza księga Nowego Testamentu, opisująca wizje dotyczące końca istnienia obecnego świata, dzieje wierzących w Jezusa Chrystusa i całej ludzkości oraz Sąd Ostateczny.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Apokalipsa św. Jana · Zobacz więcej »
Apollo
Apollo (gr. Apóllōn, zwany też Phoibos ‘Jaśniejący’, łac. Apollo) – w mitologii greckiej syn Zeusa i Leto.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Apollo · Zobacz więcej »
Archeologia
autostrady A2 Archeologia (z gr. ἀρχαῖος archaīos – dawny, stary i -λογία -logiā – mowa, nauka) – nauka, której celem jest odtwarzanie społeczno-kulturowej przeszłości człowieka na podstawie znajdujących się w ziemi, na ziemi lub w wodzie źródeł archeologicznych, czyli materialnych pozostałości działań ludzkich.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Archeologia · Zobacz więcej »
Ares
Ares (gr. Árēs) – w mitologii greckiej bóg wojny, syn Zeusa i Hery.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Ares · Zobacz więcej »
Artemida
Posąg Artemidy z Efezu Artemida, Artemis; Ártemis) – w mitologii greckiej bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności; wielka łowczyni. Uważana również za boginię płodności, niosącąpomoc rodzącym kobietom. Podobnie jak Apollo był bogiem słońca i życia, tak Artemidę uznawano za boginię księżyca i śmierci. Wierzono bowiem, że bliźniacze rodzeństwo charakteryzuje podobna konstrukcja duchowa. Ze względu na związek między obrotami księżyca a przypływami i odpływami morza, Artemidę zaczęto uważać za bóstwo opiekuńcze rybaków. Jej atrybutami były łuk, strzały i kołczan, a ulubionym zwierzęciem łania. Była córkąZeusa i Latony, siostrąbliźniaczkąApollina. Należała do grona 12 bogów olimpijskich. Bogini-dziewica. Ulubionym zajęciem bogini było przemierzanie nocądzikich górskich dolin, kotlin, gajów i lasów. Podróżowała zawsze w towarzystwie wiernych jej nimf. Jej obecność najbardziej odczuwano w pobliżu rzek i źródeł, w okolicach podmokłych i bagiennych. Uważano, że to podczas księżycowych nocy bezpieczniejsi sąpodróżni i trzody – Artemida była bowiem postrachem dla groźnych zwierząt. Jej ukochanym terenem łowieckim była Arkadia – dziewicza kraina wzgórz i zalesionych kotlin. Bliźniacza więź z Apollem, a także afirmacja życia spowodowały, że uznano jąza wielkąmiłośniczkę tańca i muzyki. Jej ulubionym napojem była woda źródlana, którąceniła wyżej niż ambrozję. Uwielbiała także mięso pieczone na ogniu. Utożsamiano jąz rzymskąboginiąDianąoraz z małoazjatyckąboginiąksiężyca i śmierci, Hekate. W badaniach współczesnych utożsamiono z niąstaropolskąDziewannę oraz łużyckąDziwicę.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Artemida · Zobacz więcej »
Atena
Atena (gr. Athene, Athenaie, łac. Minerva) – w mitologii greckiej bogini mądrości, sztuki, sprawiedliwej wojny oraz opiekunka miast, m.in.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Atena · Zobacz więcej »
August
* August – imię męskie.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i August · Zobacz więcej »
Berlin
Berlin – stolica, największe miasto Niemiec i zarazem kraj związkowy.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Berlin · Zobacz więcej »
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Biblia · Zobacz więcej »
Bogowie olimpijscy
Nicolas-André Monsiau: ''Bogowie olimpijscy'' Bogowie olimpijscy – bogowie zamieszkujący górę Olimp w mitologii greckiej.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Bogowie olimpijscy · Zobacz więcej »
Carl Humann
Carl Humann (ur. 4 stycznia 1839 w Steele, zm. 12 kwietnia 1896 w Izmirze) – niemiecki inżynier i archeolog-samouk.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Carl Humann · Zobacz więcej »
Doris (okeanida)
Doris (także Doryda; gr. Dōrís, łac. Doris) – w mitologii greckiej jedna z okeanid.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Doris (okeanida) · Zobacz więcej »
Eos (mitologia)
Iliady'', Muzeum Narodowe w Warszawie obraz olejny na płótnie, 1881 Eos (także Świt, Jutrzenka; gr. Ēṓs ‘jutrzenka’, łac. Aurora ‘jutrzenka’, ‘zorza’) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie zorzy porannej, brzasku i świtu; jedna z tytanid; utożsamiana z Hemerąi rzymskąAurorą.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Eos (mitologia) · Zobacz więcej »
Eumenes II
Eumenes II Filadelfos Soter (ur. ?, zm. 159 p.n.e.) – król (basileus) Pergamonu panujący od 197 p.n.e., z dynastii Attalidów, syn Attalosa I Sotera, brat Attalosa II Filadelfosa, ojciec Attalosa III Filometora i Aristonikosa.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Eumenes II · Zobacz więcej »
Fryz
Fryz (wł. fregio) – pośredni, poziomy człon belkowania z reguły położony między architrawem i gzymsem; ogólnie – każdy poziomy pas dekoracyjny.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Fryz · Zobacz więcej »
Galatowie
Galatowie, Galaci – grecka nazwa nadana Celtom, którzy wtargnęli do Grecji i Macedonii na początku III w. p.n.e. i osiedlili się w Azji Mniejszej (głównie w północnej i środkowej części, w regionie nazwanym później Galacją) zachowując etnicznąodrębność.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Galatowie · Zobacz więcej »
Giganci (mitologia grecka)
Stambule Giganci (lm gr. Gígantes, łac. Gigantes, lp gr. Gigas, Gigantos, łac. Gigant) – w mitologii greckiej olbrzymy o wężowych splotach zamiast nóg.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Giganci (mitologia grecka) · Zobacz więcej »
Gigantomachia
Enkeladosem'' (ok. 525 r. p.n.e., misa czerwonofigurowa) Gigantomachia (gr. Gigantomachía) – w mitologii greckiej walka bogów olimpijskich z gigantami.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Gigantomachia · Zobacz więcej »
Helios (mitologia)
Iliady'', Muzeum Narodowe w Warszawie czarnofigurowym, 500 r. p.n.e., Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork Helios (także Słońce; gr. Hḗlios ‘Słońce’, łac. Sol ‘Słońce’) – w mitologii greckiej bóg i uosobienie Słońca; jeden z tytanów; utożsamiany z rzymskim Solem.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Helios (mitologia) · Zobacz więcej »
Hera
Hera (Hēra) – w mitologii greckiej trzecia córka Kronosa i Rei, żona Zeusa.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Hera · Zobacz więcej »
Herakles
Pałacu Nordkirchen Herakles (gr., trl. Hēraklēs, gr., trl. Hērakléēs), Alkides, Palajmon – w mitologii greckiej jeden z herosów, syn Zeusa i śmiertelniczki Alkmeny.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Herakles · Zobacz więcej »
Leto (mitologia)
amforze z VI w. p.n.e., Luwr, Paryż Leto (także Latona; Lētṓ) – w mitologii greckiej jedna z tytanid.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Leto (mitologia) · Zobacz więcej »
Magnezja nad Meandrem
Propyleje w mieście Magnezja nad Meandrem Magnezja nad Meandrem – starożytne greckie miasto w zachodniej części małoazjatyckiej Jonii (przydatek „nad Meandrem” służył odróżnieniu od Magnezji koło Sipylosu, położonej dalej na północy w Lydii).
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Magnezja nad Meandrem · Zobacz więcej »
Mit
Cornelisa van Poelenburgha z ok. 1630, galeria Mauritshuis w Hadze Mit – opowieść o bóstwach i istotach nadprzyrodzonych, przekazywana przez danąspołeczność, zawierająca w sobie wyjaśnienie sensu świata i ludzi w ich doświadczeniach zbiorowych oraz indywidualnych (według definicji etnoreligijnej) lub wywodzące się z tradycji ustnej ponadczasowe, anonimowe opowiadanie o postaciach nadprzyrodzonych, które trwa w kulturze dzięki ciągłym transformacjom i reinterpretacjom dokonywanym przez pisarzy, przy zachowaniu jednocześnie swojego pierwotnego sensu (według definicji literackiej).
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Mit · Zobacz więcej »
Muzeum Pergamońskie
Rekonstrukcja Wielkiego Ołtarza Zeusa (pergamońskiego ołtarza) Zbliżenie eksponatu Muzeum Pergamońskie (niem. Pergamonmuseum) – muzeum znajdujące się w Berlinie, w którym zrekonstruowano Wielki Ołtarz Zeusa (ołtarz pergamoński).
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Muzeum Pergamońskie · Zobacz więcej »
Nereus (mitologia)
Nereus (także Nereusz, gr. Nēreús, łac. Nereus, gr. Gerōn Halios, łac. Geron Halius ‘Starzec Morski’) – w mitologii greckiej bóg morski, wróżbita.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Nereus (mitologia) · Zobacz więcej »
Niemcy
Niemcy; Republika Federalna Niemiec, RFN (niem. Deutschland; Bundesrepublik Deutschland, BRD,.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Niemcy · Zobacz więcej »
Ołtarz
strony.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Ołtarz · Zobacz więcej »
Pergamon (miasto)
Akropol, po lewej ruiny świątyni Trajana Muzeum Pergamońskim Teatr Świątynia Trajana Pergamon (Pérgamon, łac. Pergamum) – miasto w starożytnej Myzji, w Azji Mniejszej, stolica państwa pergamońskiego, współcześnie stanowisko archeologiczne w pobliżu miasta Bergama w Turcji, położonego poniżej starożytnego akropolu.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Pergamon (miasto) · Zobacz więcej »
Perystaza
Pozostałości kolumnady Świątyni Jowisza w Baalbeku pałacu Woroncowa Perystaza (peristaza, kolumnada) – rząd (lub kilka rzędów) kolumn połączonych ze sobąbelkowaniem lub łukami arkadowymi.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Perystaza · Zobacz więcej »
Pilaster
Pilaster – element architektoniczny w formie płaskiego filara, nieznacznie występującego przed lico ściany.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Pilaster · Zobacz więcej »
Portyk
Portyk domu w Tarnobrzegu Polanicy-Zdroju Portyk (łac. porticus „kolumnada, kryte przejście”) – część budynku na planie prostokąta z jednym lub kilkoma rzędami kolumn, które wspierajądach, otwarta co najmniej z jednej strony, najczęściej jedno- lub dwukondygnacyjna, czasami zwieńczony frontonem.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Portyk · Zobacz więcej »
Porządek joński
Schemat porządku jońskiego Współczesne kolumny w porządku jońskim Porządek joński – jeden z trzech podstawowych porządków architektonicznych występujących w architekturze starożytnej Grecji.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Porządek joński · Zobacz więcej »
Priene
Ruiny świątyni Ateny Teatr Marmurowy blok ze świątyni Ateny Polias z inskrypcjąupamiętniającądonację Aleksandra Wielkiego Priene (Priena) – miasto jońskie leżące u ujścia rzeki Meander do dawnej Zatoki Latmijskiej (ruiny niedaleko współczesnej wsi Güllübahçe), w czasach przedjońskich zwane Kadme, obecnie stanowisko archeologiczne w Turcji.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Priene · Zobacz więcej »
Relief
Ministerstwa Infrastruktury w Warszawie (architekt Rudolf Świerczyński 1931). Relief jako ozdoba ołtarza Płaskorzeźba jako dekoracja architektoniczna Relief nad wejściem do kościoła Relief (płaskorzeźba) – kompozycja rzeźbiarska wykonana na płycie kamiennej, metalowej lub drewnianej z pozostawieniem na niej tła.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Relief · Zobacz więcej »
Selene (mitologia)
''Bogini Księżyca'' (w himationie, z półksiężycem i pochodnią), marmurowa kopia rzymska według greckiego oryginału z III wieku p.n.e., Muzea Watykańskie czerwonofigurowym, V wiek p.n.e., Stare Muzeum, Berlin Selene (także Księżyc; Selḗnē ‘Księżyc’, ‘Księżyc’) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie Księżyca; jedna z tytanid; utożsamiana z rzymskąLuną.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Selene (mitologia) · Zobacz więcej »
Szatan
Gustawa Doré Szatan (satan – ‘przeciwnik’, ‘oskarżyciel’, ‘oszczerca’;, Satanás;, Szajtan) – w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie jest to jeden z aniołów, który zbuntował się przeciwko Bogu i pociągnął do buntu inne anioły, główny sprawca zła na świecie.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Szatan · Zobacz więcej »
Sztuka grecka w okresie hellenistycznym
Świątynia Zeusa Olimpijskiego w Atenach, tzw. Olimpiejon (porządek koryncki) Zrekonstruowany portyk – Stoa Attalosa w Atenach (ok. 140 p.n.e.) Wielki Ołtarz Zeusa (ołtarz pergamoński) – rekonstrukcja (Muzeum Pergamońskie w Berlinie) Muzeum Kapitolińskie, Rzym) Grupa Laokoona – rzymska kopia rzeźby Agesandrosa, Polydorosa i Atenodorosa (Muzea Watykańskie, Rzym) Nike z Samotraki ok. 180 p.n.e. (Luwr, Paryż) Afrodyta, fragment rzymskiej kopii (Luwr, Paryż) Śpiący Hermafrodyta, fragment rzymskiej kopii (Luwr, Paryż) Wenus z Milo (Luwr, Paryż) Portret Homera, rzymska kopia rzeźby z ok. 150 p.n.e. (Luwr, Paryż) Sztuka grecka okresu hellenistycznego – ostatni etap rozwoju sztuki starogreckiej, obejmujący czasy od śmierci Aleksandra Macedońskiego (323 p.n.e.) do przejęcia Egiptu Ptolemeuszy przez Rzymian (30 p.n.e.). Podboje Aleksandra Wielkiego rozszerzyły zasięg oddziaływania sztuki greckiej na wiele podbitych ziem, mających już wcześniej bogate tradycje kulturowe (np. Egipt, Mezopotamia, Persja czy dolina Indusu).
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »
Sztuka starożytnej Grecji
Sztuka starożytnej Grecji powstała i rozwijała się po upadku kultury mykeńskiej, spowodowanym w głównym stopniu najazdem Dorów.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Sztuka starożytnej Grecji · Zobacz więcej »
Telefos
Telefos (gr.: Τήλεφος, Telefos) – syn Heraklesa i królewny tegejskiej Auge, heros Pergamonu.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Telefos · Zobacz więcej »
Tetyda (tytanida)
Tetyda (także Tetys; gr. Tēthýs, łac. Tethys) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie żeńskiej siły rozrodczej morza; jedna z tytanid.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Tetyda (tytanida) · Zobacz więcej »
Tryton (syn Posejdona)
Tryton (także Triton; gr. Trítōn, łac. Triton) – w mitologii greckiej bóg morski.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Tryton (syn Posejdona) · Zobacz więcej »
Waldemar Chrostowski
Waldemar Chrostowski (ur. 1 lutego 1951 w Chrostowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor doktor habilitowany teologii, biblista, konsultor Rady Episkopatu Polski ds.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Waldemar Chrostowski · Zobacz więcej »
Zeus
Statua Zeusa w Olimpii Zeus (także Dzeus, stgr. Zeús, nowogr. Días, łac. Iupiter, Iuppiter) – w mitologii greckiej najwyższy z bogów.
Nowy!!: Ołtarz pergamoński i Zeus · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Ołtarz Pergamoński, Pergameński ołtarz, Wielki Ołtarz Zeusa.