Szybszy dostęp niż przeglądarce!
18 kontakty: Artykulacja (fonetyka), Cecha fonologiczna relewantna, Chi (litera), Fonetyka, Język angielski, Język chiński, Język grecki klasyczny, Język nowogrecki, Język polski, Język praindoeuropejski, Język zulu, Języki drawidyjskie, Języki indoaryjskie, Języki tajskie, Phi, Spółgłoska zwarta, Spirantyzacja, Theta.
Artykulacja (fonetyka)
Ułożenie strun głosowych w czasie wypowiadania głosek Artykulacja – proces kształtowania dźwięków mowy ludzkiej, odbywający się w części aparatu mowy obejmującąjamy ponadkrtaniowe, tzw.
Nowy!!: Przydech i Artykulacja (fonetyka) · Zobacz więcej »
Cecha fonologiczna relewantna
Cecha fonologiczna relewantna (inaczej cecha odróżniająca, dystynktywna, kontrastywna lub istotna) – właściwość fonemu, której zmiana powoduje zmianę znaczenia wyrazów, w których ów fonem został użyty.
Nowy!!: Przydech i Cecha fonologiczna relewantna · Zobacz więcej »
Chi (litera)
Chi (st.gr. χῖ, nw.gr. χι, pisana Χχ) – dwudziesta druga litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Przydech i Chi (litera) · Zobacz więcej »
Fonetyka
rezonansu magnetycznego. Daniela Jonesa. Fonetyka (dawniej głosownia) – jeden z działów lingwistyki, zajmujący się badaniem dźwięków mowy ludzkiej (zwanych głoskami) od strony ich artykulacji (tj. sposobu wytwarzania za pomocąnarządów mowy - fonetyka artykulacyjna), ich cech fizycznych (dokładniej: akustycznych – fonetyka akustyczna), ich odbierania (fonetyka audytywna).
Nowy!!: Przydech i Fonetyka · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Przydech i Język angielski · Zobacz więcej »
Język chiński
Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.
Nowy!!: Przydech i Język chiński · Zobacz więcej »
Język grecki klasyczny
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.
Nowy!!: Przydech i Język grecki klasyczny · Zobacz więcej »
Język nowogrecki
Język nowogrecki, język grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk(a) (η Ελληνική γλώσσα, i Ellinikí glóssa; τα Ελληνικά, ta Elliniká) – język indoeuropejski używany współcześnie w Grecji (ok. 11 mln mówiących) i na Cyprze (ok. 750 tys.). Jest on jednocześnie językiem urzędowym tych państw (na Cyprze obok tureckiego).
Nowy!!: Przydech i Język nowogrecki · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Przydech i Język polski · Zobacz więcej »
Język praindoeuropejski
Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Przydech i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »
Język zulu
Język zulu, język zuluski (zulu) – język z grupy bantu, używany przede wszystkim przez Zulusów, spośród których 95% mieszka w Republice Południowej Afryki.
Nowy!!: Przydech i Język zulu · Zobacz więcej »
Języki drawidyjskie
Języki drawidyjskie – rodzina językowa, obejmująca 85 języków południowych Indii i Sri Lanki.
Nowy!!: Przydech i Języki drawidyjskie · Zobacz więcej »
Języki indoaryjskie
Zasięg języków indoaryjskich Języki indoaryjskie (indyjskie) – grupa języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Przydech i Języki indoaryjskie · Zobacz więcej »
Języki tajskie
Zasięg geograficzny języków tajskich Różne systemy pisma używane do zapisu języków tajskich Języki tajskie – podgrupa w obrębie rodziny języków dajskich (kam-tai, kradai, tai-kadai).
Nowy!!: Przydech i Języki tajskie · Zobacz więcej »
Phi
Phi (fi, st.gr. φῖ', nw.gr. φι, pisana Φφ lub ϕ) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Przydech i Phi · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Przydech i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Spirantyzacja
Spirantyzacja – proces fonetyczny zmieniający spółgłoski zwarte w szczelinowe.
Nowy!!: Przydech i Spirantyzacja · Zobacz więcej »
Theta
Theta (thita, θῆτα, pisana θΘ lub ϴϑ) – ósma litera alfabetu greckiego oznaczająca spółgłoskę aspirowaną"t" (czyli "th").
Nowy!!: Przydech i Theta · Zobacz więcej »
