Szybszy dostęp niż przeglądarce!
36 kontakty: Abarakku, Akitu, Amidu, Asyria, Asyryjskie hieroglify, Asyryjskie listy i kroniki eponimów, Aszur (bóg), Babilon, Babilonia, Bel-ibni, Borsippa, Chaldejczycy, Der, Dur-Szarrukin, E-zida, Elam, Język akadyjski, Kalhu, Magnat, Marduk, Marduk-apla-iddina II, Mina (jednostka), Nanna (bóg), Nashur-bel, Niniwa, Omega, Pismo klinowe, Sargon II, Sartennu, Sennacheryb, Sukkallu, Tab-szar-Aszur, Turtannu, Urartu, Uruk, Wielbłąd jednogarbny.
Abarakku
Abarakku lub masennu (mašennu) - jedna z ważniejszych godności urzędniczych w starożytnej Asyrii i Babilonii, oznaczająca osobę zarządzającąprywatnym lub królewskim domem, gospodarstwem, posiadłością, rezydencjączy pałacem.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Abarakku · Zobacz więcej »
Akitu
Akitu – jedno z najstarszych znanych świąt mezopotamskich, obchodzone niemal nieprzerwanie w różnych formach począwszy od czasów presargonidzkich (przed około 2350 rokiem p.n.e.) aż do pierwszych wieków naszej ery.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Akitu · Zobacz więcej »
Amidu
Amidu (aram. Amidu, asyr. AmediRadner K., Provinz. C, w: Reallexikon..., s. 49., Amidihasło Amidi (place), w:, klas. Amida, wsp. Diyarbakırhasło Amidu, w: Bryce T., The Routledge..., s. 38.) – starożytne miasto w północnej Mezopotamii, leżące na prawym brzegu Tygrysu, w górnym biegu tej rzeki; stolica aramejskiego królestwa Bit-Zamani.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Amidu · Zobacz więcej »
Asyria
Asyria (akad. māt Aššurki) – starożytne państwo semickie w północnej Mezopotamii istniejące od drugiej połowy III tysiąclecia p.n.e. do pierwszej połowy I tysiąclecia p.n.e.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Asyria · Zobacz więcej »
Asyryjskie hieroglify
Asyryjskie hieroglify – nazwa stosowana przez asyrologów na określenie grupy symboli widniejących na pewnych zabytkach z czasów panowania asyryjskich królów Sargona II (721-705 p.n.e.) i Asarhaddona (680-669 p.n.e.)Leichty E., The Royal Inscriptions..., s. 238.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Asyryjskie hieroglify · Zobacz więcej »
Asyryjskie listy i kroniki eponimów
Asyryjskie listy i kroniki eponimów – rodzaj sporządzanych w Asyrii dokumentów, w których w porządku chronologicznym wymieniani byli asyryjscy królowie i dygnitarze pełniący urząd limmu (eponima).
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Asyryjskie listy i kroniki eponimów · Zobacz więcej »
Aszur (bóg)
lwie-smoku Aszur (akad. daš-šur, zapisywane w piśmie klinowym 100x20px 100x20px) – bóg opiekuńczy miasta Aszur, który wraz z rosnącąpotęgąAsyrii stał się narodowym bogiem Asyryjczyków i najważniejszym bóstwem panteonu asyryjskiego.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Aszur (bóg) · Zobacz więcej »
Babilon
Mapa Babilonii w czasach Hammurabiego z zaznaczonym Babilonem Bramy Isztar, kompleksu z ziguratem E-temenanki i świątyni E-sagila. Babilon (sum. ká.dingir.raki „brama boga”; akad. Bāb-ilim „brama boga” lub Bāb-ilāni „brama bogów”; gr. Babylōn; bibl. בָּבֶל Bābel; arab. بابل Bābil) – starożytne miasto położone w Mezopotamii, nad Eufratem, w pobliżu obecnego miasta Al-Hilla, dawna stolica Babilonii; obecnie stanowisko archeologiczne Atlal Babil w Iraku.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Babilon · Zobacz więcej »
Babilonia
Babilonia (akad. 𒆳𒆍𒀭𒊏𒆠, māt Akkadī) – starożytne państwo semickie w Mezopotamii, na terenie obecnego Iraku.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Babilonia · Zobacz więcej »
Bel-ibni
Bel-ibni (akad. Bēl-ibni, tłum. „(bóg) Bel stworzył”) – król Babilonii w latach 703-700 p.n.e. Po niepowodzeniach polityki unii personalnej między Asyriąa Babiloniątrzech wcześniejszych królów asyryjskich i oporze stawianym przez Babilończyków Sennacheryb postanowił powołać na tron Babilonu lokalnego władcę.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Bel-ibni · Zobacz więcej »
Borsippa
Borsippa (obecnie Birs Nimrud w Iraku) – starożytne miasto położone ok.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Borsippa · Zobacz więcej »
Chaldejczycy
Kroniki norymberskiej) Chaldejczycy – starożytny lud posługujący się dialektem języka aramejskiego.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Chaldejczycy · Zobacz więcej »
Der
Der (sum. uruBAD3.ANki; akad. Dēru) – w II i I tys.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Der · Zobacz więcej »
Dur-Szarrukin
Plan miasta Dur-Szarrukin wykonany przez francuskiego archeologa Victora Place’a, który prowadził prace wykopaliskowe w Chorsabad w latach 1852–1855 kompleksu pałacowo-świątynnego w Dur-Szarrukin. Lamassu stojący przy wejściu do pałacu Sargona w Dur-Szarrukin – obecnie w muzeum w Luwrze Dur-Szarrukin (akad. Dūr-Šarrukīn, tłum. „Twierdza Sargona”) – starożytne miasto, będące stolicąpaństwa asyryjskiego w czasie panowania Sargona II (722–705 p.n.e.), który je zbudował od podstaw w latach 717–707 p.n.e. Położone było ok.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Dur-Szarrukin · Zobacz więcej »
E-zida
E-zida (sum. é.zi.da, tłum. „Prawdziwy dom”) – ceremonialna nazwa mezopotamskich świątyń poświęconych bogu Nabu.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i E-zida · Zobacz więcej »
Elam
Elam – starożytne państwo o strukturze federacyjnej, powstałe około 2400 roku p.n.e. na terenach obecnego południowo-zachodniego Iranu (prowincja Chuzestan na granicy z Irakiem) oraz górskiej prowincji Lurestan, sięgającej aż do Buszehr nad ZatokąPerską.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Elam · Zobacz więcej »
Język akadyjski
Język akadyjski (akad. lišānum akkadītum), dawniej też zwany „chaldejskim” – język z grupy semickiej, używany w Mezopotamii od połowy III tysiąclecia p.n.e. do początków I tysiąclecia n.e. Nazwa języka pochodzi od miasta Akad w środkowej Mezopotamii, stolicy imperium akadyjskiego, założonego około 2350 roku p.n.e. przez Sargona.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Język akadyjski · Zobacz więcej »
Kalhu
Kalchu – lamassu strzegące wejścia do pałacu królewskiego plan miasta Kalchu z zaznaczonym przebiegiem murów oraz wzgórzami Tell Nimrud (rezydencja królewska) i Tell 'Azar (arsenał) Aszurnasirpala II w Kalchu (na niebiesko zaznaczono dziedziniec w części ceremonialnej pałacu, na czerwono salę tronową, na żółto dziedziniec wewnętrzny w części prywatnej pałacu) Kalhuzapis według ustaleń Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych, w:, Kalchu (asyr. Kalḫu), biblijne Kalach – starożytne miasto w północnej Mezopotamii, na wschodnim brzegu rzeki Tygrys, w IX i VIII w. p.n.e. stolica imperium asyryjskiego.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Kalhu · Zobacz więcej »
Magnat
Magnat (Jan Zamoyski) Magnat (z – możnowładca, wielki) – członek najbogatszej grupy szlachty, wywodzącej się ze średniowiecznego możnowładztwa.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Magnat · Zobacz więcej »
Marduk
Marduk (sum. damar-dutu, tłum. „Młody byczek boga Utu”) – bóstwo opiekuńcze miasta Babilon, najważniejszy bóg panteonu babilońskiego, syn boga Enki/Ea, małżonek bogini Sarpanitu, utożsamiany z planetąJowisz i Syriuszem.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Marduk · Zobacz więcej »
Marduk-apla-iddina II
Marduk-apla-iddina II (sum. damar.utu.a.mu; akad. Marduk-apla-iddina, tłum. „Marduk dał mi następcę”Mezopotamia, Tajemnice starożytnych cywilizacji (Asyria), cz. 2,, t. 45, s.27.; bibl. Merodak-Baladan) – władca Babilonii w latach 721-710 p.n.e. oraz 703 p.n.e. Pochodził z chaldejskiego plemienia Bit-Jakini.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Marduk-apla-iddina II · Zobacz więcej »
Mina (jednostka)
Mina (stgr. μνᾶ mnã, łac. mĭnă) – w starożytności jednostka wagowa i monetarna używana w Persji i krajach Bliskiego Wschodu.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Mina (jednostka) · Zobacz więcej »
Nanna (bóg)
Nanna, Nannar – sumeryjski bóg Księżyca.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Nanna (bóg) · Zobacz więcej »
Nashur-bel
Nashur-bel lub Nashur-Bel, ewentualnie Nashir-bel lub Nashir-Bel (w transliteracji z pisma klinowego zapisywane mNIGIN-EN, odczytywane jako Nasḫur-bēl, tłum. „Przychylna opieka pana” lub Nasḫur-Bēl, tłum. „Przychylna opieka boga Bela”, ewentualnie Nasḫir-bēl, tłum. „Zwróć się (ku mnnie), o panie” lub Nasḫir-Bēl, tłum. „Zwróć się (ku mnie), o Belu”)hasło Nashir-Bel or Nashur-Bel (person), w: – asyryjski gubernator prowincji Amedi, częsty korespondent asyryjskiego króla Sargona II (722-705 p.n.e.); w 705 r. p.n.e. pełnił urząd limmu (eponima).
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Nashur-bel · Zobacz więcej »
Niniwa
Niniwa (akad. Ninūa) – starożytne miasto w północnej Mezopotamii, leżące nad wschodnim, lewym brzegiem Tygrysu; jedna ze stolic Asyrii.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Niniwa · Zobacz więcej »
Omega
Omega (st.gr. ὦ μέγα, nw.gr. ωμέγα, pisana Ωω) – dwudziesta czwarta, ostatnia litera współczesnego alfabetu greckiego.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Omega · Zobacz więcej »
Pismo klinowe
Mapa ważniejszych stanowisk archeologicznych na których znaleziono archiwa z tekstami zapisanymi pismem klinowym Pismo klinowe – jedna z najstarszych na świecie odmian pisma, powstała na Bliskim Wschodzie, stworzona najprawdopodobniej przez Sumerów ok.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Pismo klinowe · Zobacz więcej »
Sargon II
Sargon II, właśc.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Sargon II · Zobacz więcej »
Sartennu
Sartennuhasło sartennu, The Assyrian Dictionary, tom 15 (S), The Oriental Institute, Chicago 1984, s. 185-186.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Sartennu · Zobacz więcej »
Sennacheryb
Sennacheryb, właśc.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Sennacheryb · Zobacz więcej »
Sukkallu
Sukkallu (akad. sukkallu, šukkallu; sum. SUKKAL)hasło šukkallu(m), sukkallu(m), Akkadisches...
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Sukkallu · Zobacz więcej »
Tab-szar-Aszur
Tab-szar-Aszur (akad. Ṭāb-šār-AššurGlassner J.-J., Mesopotamian..., s. 175., tłum. „Oddech boga Aszura jest dobry”) – wysoki dostojnik pełniący urząd intendenta pałacu (abarakku) za rządów asyryjskiego króla Sargona II (722-705 p.n.e.); z asyryjskich list i kronik eponimów wiadomo, iż w 717 r. p.n.e. sprawował on również urząd eponima (limmu).
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Tab-szar-Aszur · Zobacz więcej »
Turtannu
Turtan(n)u, tartan(n)u (akad. turtānu, turtannu, tartānu, tartannu)hasło turtānu, w: Chicago..., s. 489.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Turtannu · Zobacz więcej »
Urartu
Urartu, Ararat, Biajnili, Królestwo Wan (urart. KURbi-a-i-na, orm. Ուրարտու, tur. Urartular, pers. اورارتو) – starożytne państwo na Bliskim Wschodzie, na Wyżynie Armeńskiej (współcześnie terytorium byłego Urartu znajduje się w granicach Armenii, Turcji i Iranu).
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Urartu · Zobacz więcej »
Uruk
Uruk (sum. unug/unuki; akad. Uruk; bibl. Erech) – starożytne miasto w południowej Mezopotamii, położone nad starym korytem Eufratu, współcześnie stanowisko archeologiczne Warka (też Al-Warka) w południowym Iraku, leżące ok.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Uruk · Zobacz więcej »
Wielbłąd jednogarbny
Wielbłąd jednogarbny, dawniej także: dromader lub dromedar (Camelus dromedarius) – gatunek dużego, udomowionego ssaka lądowego z rodziny wielbłądowatych (Camelidae), blisko spokrewniony z wielbłądem dwugarbnym (baktrianem) oraz z lamą, alpaką, gwanako andyjskim i wikuniąandyjską.
Nowy!!: Sin-ahu-usur i Wielbłąd jednogarbny · Zobacz więcej »
