Szybszy dostęp niż przeglądarce!
72 kontakty: Śikszananda, Avatamsaka Sutra, Ŭisang, Bodhićitta, Bodhisattwa, Budda, Chan (buddyzm), Chengguan, Czittamatra, Dharma, Dharmadhatu, Dixin Dushun, Doświadczenie, Drzewo Bodhi, Dynastia Ming, Dynastia Qing, Dynastia Song, Faxiang, Fazang, George Berkeley (filozof), Guifeng Zongmi, Haein sa, Hanshan Deqing, Hanyu pinyin, Hinajana, Hwaŏm, Idealizm (filozofia), Intelekt, Intuicja, Japonia, Język japoński, Język koreański, Język polski, Karma w buddyzmie, Kegon, Klasztor buddyjski, Korea, Kult religijny, Lankavatara, Li (noumen), Li Tongxuan, Lokakszema, Luoyang, Madhjamaka, Mahajana, Nankin, Paramita, Patriarchat zen, Pekin, Pole zasług, ..., Rzecz sama w sobie, Sanlun, Sanskryt, Siunjata, Song gaoseng chuan, Stupa, Sutra lotosu, Sutra Serca, Szanghaj, Szkoła Czystej Krainy, Taishō Shinshū Daizōkyō, Taoizm, Tiantai, Wajroczana, Wegetarianizm, Wu Zetian, Wutai Shan, Xi’an, Xuelang Hong’en, Yangzhou, Yunhua Zhiyan, Zjawisko. Rozwiń indeks (22 jeszcze) »
Śikszananda
Śikszananda (ur. 652, zm. 710; skt Śikṣānanda; chiń. 實叉難陀 Shichanantuo; kor. Silch'ananda; jap.; Jisshananda; wiet. Thật-xoa-nan-đà – misjonarz buddyjski i tłumacz działający w Chinach.
Nowy!!: Huayan i Śikszananda · Zobacz więcej »
Avatamsaka Sutra
Avatasaka sūtra lub Buddhāvatasaka sūtra (Mahāvaipulya Buddhāvataṃsaka Sūtra;; kor. (Taebang gwangbul) hwaŏm kyŏng (화엄경); jap.(Daihōkōbutsu) kegon kyō;; tyb.Sangs-rgyas phal-po-che shes-bya ba śin-tu-rgyas-pa-chen-pohi mdo) – sanskryckie pismo mahajany, powstałe w Indiach ok.
Nowy!!: Huayan i Avatamsaka Sutra · Zobacz więcej »
Ŭisang
Ŭisang (kor. 의상; ur. 625, zm. 702) – koreański buddysta, który w wielkiej mierze ukształtował buddyzm w Korei i wpłynął na cały jego późniejszy rozwój.
Nowy!!: Huayan i Ŭisang · Zobacz więcej »
Bodhićitta
Bodhićitta (dosł. umysł oświecenia, przebudzone serce-umysł lub serce przebudzonego umysłu) – aspiracja osiągnięcia oświecenia dla dobra wszystkich czujących istot (pragnienie uwolnienia wszystkich istot od cierpienia).
Nowy!!: Huayan i Bodhićitta · Zobacz więcej »
Bodhisattwa
Boddhisattva Mandźuśri (Monju), Japonia Sakralny posąg buddyjski (Bodhisattwa Kannon), 2 poł XIX wieku, Japonia, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie Bodhisattwa (skt.: बोधिसत्त्व bodhisattva, dosł. przebudzone dobro; tyb. བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་, Wylie: byang chub sems dpa', dosł. bohater umysłu oświecenia; chiń. 菩薩, pinyin: púsà, kor. 보살 posal; jap. bosatsu; wiet. bồ tát) – w buddyzmie tradycji mahāyāna istota, która przez systematyczne ćwiczenie wyzwalających działań (skt. paramita) dąży do stanu buddy, kierując się altruistycznąmotywacjąprzynoszenia pożytku innym.
Nowy!!: Huayan i Bodhisattwa · Zobacz więcej »
Budda
Budda Japonii Wizerunek Buddy w świątyni koreańskiej Posążek Buddy Przedstawienie leżącego Buddy, Tajlandia Statuetki Buddy w budynku przyjęć Pałacu Królewskiego w Phnom Penh Budda (sanskr. Buddha „oświecony”, „przebudzony”, „nieuśpiony”), właśc.
Nowy!!: Huayan i Budda · Zobacz więcej »
Chan (buddyzm)
Chan (chiń. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę.
Nowy!!: Huayan i Chan (buddyzm) · Zobacz więcej »
Chengguan
Chengguan (chiń. 澄觀 pinyin Chéngguān; kor. 징관 Jinggwan; jap. Chōgan; wiet. Chừng Quan; ur. 738, zm. 23 kwietnia 839) – chiński buddysta, mistrz szkoły huayan i jej czwarty patriarcha.
Nowy!!: Huayan i Chengguan · Zobacz więcej »
Czittamatra
Majtreję nauczającego traktatów o naturze buddy. Czittamatra – doktryna „tylko umysłu” w buddyzmie wywodząca się od przekazu nauk o naturze buddy Maitrei przekazanego przez Asangę (Indie, IV w.n.e) oraz rozpowszechnionego przez Vasubandhu (Indie, IV).
Nowy!!: Huayan i Czittamatra · Zobacz więcej »
Dharma
Dharma (skt. धर्म; pali Dhamma धम्म; chiń. 法, pinyin fǎ; kor. pŏp 법, talma; jap. 法 hō lub ダルマ daruma; wiet. pháp, đạt-ma; tyb. ལྷ་ཆོས།, Wylie lha chos) – wieloznaczny termin występujący w religiach dharmicznych, np.
Nowy!!: Huayan i Dharma · Zobacz więcej »
Dharmadhatu
Dharmadhatu (skr. धर्मधात dharmadhātu; chiń. fajie 法界; kor. pŏpkye 법계; jap. hokke; wiet. pháp giới; tyb. ch'os kyi dbyings) – dosłownie „Zakres Nauki Buddy”; przestrzeń, obszar lub sfera Dharmy, która jest niezmienna i nie tworzona, w której wszystkie zjawiska powstają, trwająi rozpuszczająsię.
Nowy!!: Huayan i Dharmadhatu · Zobacz więcej »
Dixin Dushun
Dixin Dushun (557-640; chiń. trad. 帝心杜順, pinyin Dìxīn Dùshùn) – chiński mnich buddyjski, przyczynił się do sinizacji buddyzmu, pierwszy patriarcha szkoły huayan. Znany także jako Fashun.
Nowy!!: Huayan i Dixin Dushun · Zobacz więcej »
Doświadczenie
Azji raczej przez ''doświadczenie'' niż przez uczenie się na pamięć. Doświadczenie – powszechne pojęcie składające się z wiedzy lub umiejętności w obserwacjach pewnych rzeczy, wydarzeń, uzyskanych poprzez zaangażowanie w ujawnienie tych rzeczy lub wydarzeń.
Nowy!!: Huayan i Doświadczenie · Zobacz więcej »
Drzewo Bodhi
Drzewo Bodhi (albo z syng. Bo) – figowiec pagodowy (łac. ficus religiosa L.; sans. ashvattha), pod którym Budda Siakjamuni osiągnął oświecenie, i który od tamtej pory na pamiątkę jest nazywany drzewem oświecenia.
Nowy!!: Huayan i Drzewo Bodhi · Zobacz więcej »
Dynastia Ming
Dynastia Ming (1368–1644) (wym.) – dynastia cesarska Chin, panująca po upadku mongolskiej dynastii Yuan.
Nowy!!: Huayan i Dynastia Ming · Zobacz więcej »
Dynastia Qing
Dynastia Qing, wym.
Nowy!!: Huayan i Dynastia Qing · Zobacz więcej »
Dynastia Song
Dynastia Song (wym.) – dynastia panująca w Chinach od 960 do 1279 roku, po okresie Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw, a przed panowaniem dynastii Yuan.
Nowy!!: Huayan i Dynastia Song · Zobacz więcej »
Faxiang
Faxiang – (Cechy Dharm; chiń. 法相 pinyin Fǎxiàng; kor. 법상 Beopsang; jap. Hossō; wiet. Pháp tương) – chińska szkoła buddyjska (chiń. zong 宗) będąca odpowiednikiem czittamatry.
Nowy!!: Huayan i Faxiang · Zobacz więcej »
Fazang
Fazang (chiń. 賢首法藏 pinyin Xiánshǒu Fǎzàng; kor. Hyeonsu Beopjang (현수법장); jap. Kenshū Hōzō (ホウゾウ); wiet. Hiền Thủ Pháp Tạng; ur. 643. zm. 712) – filozof i buddysta chiński, trzeci patriarcha szkoły huayan.
Nowy!!: Huayan i Fazang · Zobacz więcej »
George Berkeley (filozof)
George Berkeley (IPA; ur. 12 marca 1685 w Dysert Castle w hrabstwie Kilkenny, zm. 14 stycznia 1753 w Oksfordzie) – irlandzki filozof, myśliciel, misjonarz anglikański i biskup Cloyne.
Nowy!!: Huayan i George Berkeley (filozof) · Zobacz więcej »
Guifeng Zongmi
Guifeng Zongmi (chiń. 圭峰宗密, pinyin Guīfēng Zōngmì; kor. 규봉종밀 Kyubong Chongmil; jap. Keihō Shūmitsu; wiet. Khuê Phong Tông Mật; ur. 780, zm. 1 lutego 841) – chiński mistrz chan ze szkoły heze i teoretyk chanu oraz piąty patriarcha szkoły huayan (華嚴).
Nowy!!: Huayan i Guifeng Zongmi · Zobacz więcej »
Haein sa
Haein sa (Klasztor Pieczęci Oceanu 해인사) – klasztor buddyjski w Korei Południowej na górze Kaya (가야산) w prowincji Południowy Kyŏngsang (Kyŏngsangnam-to 경상 남도).
Nowy!!: Huayan i Haein sa · Zobacz więcej »
Hanshan Deqing
Mumia mistrza chan Hanshana Deqinga Hanshan Deqing (kor. 감산덕청 Gamsan Tŏkch’ŏng; jap. Kanzan Tokushō; wiet. Hám Sơn Đức Thanh; ur. 1545, zm. 1623) – chiński mistrz chan.
Nowy!!: Huayan i Hanshan Deqing · Zobacz więcej »
Hanyu pinyin
Hanyu pinyin – oficjalna transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego (putonghua, hanyu pinyin: pǔtōnghuà) – urzędowego języka Chin – na alfabet łaciński.
Nowy!!: Huayan i Hanyu pinyin · Zobacz więcej »
Hinajana
Hinajana – nazwa „hīnayāna” (sanskr. हीनयान; chiń. xiaosheng 小乘, kor. sosŭng 소승, jap. shōjō, wiet. tiểu thừa) oznacza Podrzędny Pojazd, Gorszy Wóz, Niższy Wóz (według Pali Text Society: hina.
Nowy!!: Huayan i Hinajana · Zobacz więcej »
Hwaŏm
Hwaŏm (chong) – koreańska szkoła (kor. 화엄 Hwaeom) Sutry Avatamsaki, odpowiednik chińskiej szkoły huayan.
Nowy!!: Huayan i Hwaŏm · Zobacz więcej »
Idealizm (filozofia)
Idealizm – pogląd, wedle którego świat dostępny ludzkim zmysłom nie jest całościąrzeczywistości.
Nowy!!: Huayan i Idealizm (filozofia) · Zobacz więcej »
Intelekt
Intelekt (łac. intellectus: percepcja, postrzeganie, poznanie) – zdolności umysłowe, kultura umysłowa człowieka (potencjalnie również istot pozaziemskich czy sztucznej inteligencji).
Nowy!!: Huayan i Intelekt · Zobacz więcej »
Intuicja
Intuicja (z łac. intuitio – wejrzenie) – sądy oraz przekonania pojawiające się bezpośrednio, niebędące świadomym operowaniem przesłankami, rozumowanie bez uświadamiania procesu dochodzenia do rozwiązania problemu.
Nowy!!: Huayan i Intuicja · Zobacz więcej »
Japonia
Region Japonii – państwo wyspiarskie położone na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys.
Nowy!!: Huayan i Japonia · Zobacz więcej »
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Nowy!!: Huayan i Język japoński · Zobacz więcej »
Język koreański
Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.
Nowy!!: Huayan i Język koreański · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Huayan i Język polski · Zobacz więcej »
Karma w buddyzmie
Karma lub karman sanskr.
Nowy!!: Huayan i Karma w buddyzmie · Zobacz więcej »
Kegon
− wodospad w Parku Narodowym Nikkō o wysokości 97 m wysokości, jeden z trzech najwyższych w Japonii.
Nowy!!: Huayan i Kegon · Zobacz więcej »
Klasztor buddyjski
Klasztor buddyjski (chiń. si 寺; kor. sa 사; jap. 寺 ji lub tera; wiet. tự lub chùa) – budynek lub kompleks budynków, w którym przebywająi praktykująmnisi buddyjscy lub mniszki buddyjskie.
Nowy!!: Huayan i Klasztor buddyjski · Zobacz więcej »
Korea
Korea (Chosŏn, Han'guk, Cháoxiǎn) – kraina historyczna na Półwyspie Koreańskim we wschodniej Azji; obszar zamieszkany przez jednolitągrupę etniczną– Koreańczyków.
Nowy!!: Huayan i Korea · Zobacz więcej »
Kult religijny
hinduista podczas modlitwy w rzece Kult religijny – integralny składnik religii, który w szerokim tego pojęcia znaczeniu oznacza czynności, dokonywane z pobudek religijnych, zaś w wąskim znaczeniu oznacza ustalone rytuały, odprawiane ku czci wobec sacrumJ.
Nowy!!: Huayan i Kult religijny · Zobacz więcej »
Lankavatara
Strona z chińskiego tłumaczenia sutry Lankavatary Lankavatara Sutra (skt लंकावतारसूत्र Lankāvatāra sūtra; chiń.: (入)楞伽經, (ru)lengqie jing, pinyin (rùl)éngqié jīng; kor. (입)릉가경 (im)nŭngga kyŏng; jap. (nyū)ryōga-kyō; wiet. (Nhập) Lăng-già kinh) – jest jednąz najważniejszych sutr buddyzmu mahajany i wadżrajany.
Nowy!!: Huayan i Lankavatara · Zobacz więcej »
Li (noumen)
Li (理) – zasada, noumen, absolut, takość (skt tathatā) (kor. li; jap. ri; wiet. li) – jeden z podstawowych terminów chińskiej buddyjskiej szkoły huayan, czyli szkoły Awatamsaki, powstałej pod wpływem Sutry Awatamsaki.
Nowy!!: Huayan i Li (noumen) · Zobacz więcej »
Li Tongxuan
Li Tongxuan (ur. 635, zm. 730; chiń. 李通玄, pinyin Lǐ; kor. 리통현 Li T'onghyŏn; jap. Ritsugen; wiet. Lí Thông Huyền) – chiński buddysta związany ze szkołąhuayan.
Nowy!!: Huayan i Li Tongxuan · Zobacz więcej »
Lokakszema
Lokakszema (ur. 136; 支婁迦讖 Zhī Lóujiāchèn lub 支讖 Zhī Chèn) – pierwszy tłumacz sutr mahajany w Chinach.
Nowy!!: Huayan i Lokakszema · Zobacz więcej »
Luoyang
Brama miejska Uliczka w mieście Luoyang: most przez Luo He przed jej ujściem do Huang He Luoyang (wym.) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Henan, nad rzekąLuo He (dopływ Huang He).
Nowy!!: Huayan i Luoyang · Zobacz więcej »
Madhjamaka
Posążek przedstawiający nauczającego Nagardżunę, klasztor tybetański w Kullu, Indie. Madhjamaka, czyli „Droga Środka” (sanskryt: माध्यमक, Mādhyamaka, chiń. 中觀派 Zhōngguānpài lub 中道宗 Zhōngdàozōng; zwana też Śunyavada) – jest tradycjąnauk mahajany, na temat m.in.
Nowy!!: Huayan i Madhjamaka · Zobacz więcej »
Mahajana
Mahajana (skt. mahāyāna „Wielki Wóz”, chiń.: 大乘, dàshèng; kor. 대승 taesŭng, jap.: 大乗, daijō, wiet. đại thừa) – kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w I wieku p.n.e.
Nowy!!: Huayan i Mahajana · Zobacz więcej »
Nankin
Nankin – stolica prowincji Jiangsu, port nad dolnąJangcy, dawna stolica Chin.
Nowy!!: Huayan i Nankin · Zobacz więcej »
Paramita
Paramita (skt. pāramitā पारमिता; chiń. boluomi(duo) 婆羅蜜(多); kor. paramil(t'a) 바라밀(타); jap. harami(ta); wiet. ba-la-mật(-đa)) czyli „przekroczenie", „wyjście poza", „osiągnięcie drugiego brzegu": w buddyzmie praktyka bądź cnota pozwalająca na osiągnięcie oświecenia i przejście do nirwany.
Nowy!!: Huayan i Paramita · Zobacz więcej »
Patriarchat zen
Patriarchat zen – szczególna linia sukcesji patriarchów zen biegnąca od siedmiu buddów przeszłości, poprzez historycznego Buddę Siakjamuniego, patriarchów (chiń. zu (祖); kor. cho; jap. so; wiet. tổ) linii medytacyjnej Indii (dhyana), Chin (chan), Korei (sŏn) i Japonii (zen).
Nowy!!: Huayan i Patriarchat zen · Zobacz więcej »
Pekin
Chaoyang) mały Pekin – stolica Chińskiej Republiki Ludowej oraz jedno z czterech miast wydzielonych, podlegające bezpośrednio władzom kraju.
Nowy!!: Huayan i Pekin · Zobacz więcej »
Pole zasług
Zasługi − w buddyzmie wszelkie czyny tworzące dobrąkarmę.
Nowy!!: Huayan i Pole zasług · Zobacz więcej »
Rzecz sama w sobie
„Rzecz sama w sobie”, noumen (gr. νοούμενoν; rzecz wyobrażona; pomyślana od nous – rozum, duch) – termin wprowadzony do filozofii przez Immanuela Kanta.
Nowy!!: Huayan i Rzecz sama w sobie · Zobacz więcej »
Sanlun
Sanlun (chiń. 三論宗, pinyin Sānlún zōng; kor. 삼논종, Samnon chong (jeong); jap. Sanron-shū; wiet. Tam luận tông; pol. Szkoła Trzech Traktatów) – jedna z wczesnych szkół chińskiego buddyzmu, kontynuacja madhjamiki.
Nowy!!: Huayan i Sanlun · Zobacz więcej »
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Nowy!!: Huayan i Sanskryt · Zobacz więcej »
Siunjata
Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.
Nowy!!: Huayan i Siunjata · Zobacz więcej »
Song gaoseng chuan
Song gaoseng chuan (język chiński 宋高僧傳, pinyin Sòng gāosēng zhuàn; język koreański 송고승전 Song kosŭng chŏn; język japoński Sō kōsōden; język wietnamski Tống cao tăng truyền; pol. Biografie wybitnych mnichów Song) – jedno z głównych dzieł do poznania historii wczesnego buddyzmu w Chinach i chanu poprzez biografie.
Nowy!!: Huayan i Song gaoseng chuan · Zobacz więcej »
Stupa
Stupa (sanskr. स्तूप stūpa; pali थुप thūpa, czedi;; jap. 卒塔婆 sotoba, kopiec, szczyt) – najprostszy typ budowli sakralnej buddyjskiej, rzadziej dźinijskiej, wywodzącej się z Indii, pełniącej funkcję relikwiarza.
Nowy!!: Huayan i Stupa · Zobacz więcej »
Sutra lotosu
Fragment Sutry Lotosu w formie wachlarza, Japonia XII w. Sutra Lotosu Mistycznego Prawa (skr. Saddharma Puṇḍarīka Sūtra सद्धर्मपुण्डरीकसूत्र;; chiń. Miàofǎ Liánhuā jīng 妙法蓮華經; kor. Myobŏm nyŏnhwa gyŏng; jap. Myōhō Renge Kyō; wiet. Diệu Pháp Liên Hoa Kinh; pol. „Sutra Lotosu Mistycznego Prawa”. Często w formie skróconej: chiń. Fǎhuá jīng 法華經, kor. Pŏphwagyŏng 법화경, jap. Hokekyō, wiet. Pháp Hoa Kinh) – jest według jej wyznawców, czyli chińskiej szkoły tiantai, jej japońskiego odpowiednika tendai i szkoły japońskiej nichiren shū najważniejsząsutrąbuddyzmu mahajanistycznego.
Nowy!!: Huayan i Sutra lotosu · Zobacz więcej »
Sutra Serca
Sutra Serca Sutra Serca (skr. Mahā-prajñā-pāramitā-hdaya Sūtra, chiń. 摩訶般若波羅蜜多心經, Boreboluomiduo Xinjing, kor. Mahabanya paramilda shimgyŏng, jap. Makahannya haramita shin gyō, wiet. Bát-nhã-ba-la-mật-đa tâm kinh) – jest bardzo krótkąsutrą, o której mówi się, że zawiera esencję potężnego zbioru Sutr Mądrości.
Nowy!!: Huayan i Sutra Serca · Zobacz więcej »
Szanghaj
Szanghaj, dzielnica Pudong Szanghaj – miasto we wschodnich Chinach, przy ujściu rzeki Jangcy, jedno z czterech miast wydzielonych Chińskiej Republiki Ludowej.
Nowy!!: Huayan i Szanghaj · Zobacz więcej »
Szkoła Czystej Krainy
Amitabha w Zachodnim Raju Szkoła Czystej Krainy (także: Szkoła Czystej Ziemi; chiń. jingtuzong (淨土宗); kor. chŏngt'o chong (정토종); jap. jōdo-shū (浄土宗); wiet. Tịnh độ tông) – jedna z tradycji buddyzmu chińskiego związana z amidyzmem.
Nowy!!: Huayan i Szkoła Czystej Krainy · Zobacz więcej »
Taishō Shinshū Daizōkyō
— największe, współczesne wydanie kanonu pism buddyjskich, uznane za jego najbardziej autorytatywnąi wiarygodnąedycję, szeroko studiowanąna świecie.
Nowy!!: Huayan i Taishō Shinshū Daizōkyō · Zobacz więcej »
Taoizm
yang'' Taoizm (czasem zapisywany jako daoizm) – tradycyjny chiński system filozoficzny i religijny.
Nowy!!: Huayan i Taoizm · Zobacz więcej »
Tiantai
Tiantai (pinyin Tiāntái zōng; Wade-Giles T’ien-t’ai tsung; kor. 천태 Ch'ŏnt'ae chong; jap. Tendai; wiet. Thiên thai) – jedna z najważniejszych szkół buddyzmu chińskiego, założona w VI wieku przez Zhiyi.
Nowy!!: Huayan i Tiantai · Zobacz więcej »
Wajroczana
Mandala Wairoćany Dainichi Nyorai w Todaiji Ołtarzyk szafkowy buddy Wairoćany, Japonia, XVIII – XIX wiek. Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie. Wajroćana (również Vairocana वैरोचन, Vairochana lub Mahavairocana; chiń. 大日如來 Dàrì Rúlái lub 毘盧遮那佛 Pílúzhēnàfó, język koreański: 비로자나불 Birojanabul lub 대일여래 Daeil Yeorae, język japoński: 大日如来 Dainichi Nyorai) – zgodnie z buddyjskądoktrynąTrikai jest buddąstanowiącym ucieleśnienie Dharmakai, i który może dzięki temu być postrzegany jako uniwersalny aspekt historycznego Buddy Gautamy Siddharty.
Nowy!!: Huayan i Wajroczana · Zobacz więcej »
Wegetarianizm
grzyby, rośliny strączkowe – podstawa wegetariańskiej diety Składniki wegetariańskiej diety Wegetarianizm, dawniej jarstwo – świadome i celowe wyłączanie z diety mięsa, w tym ryb, owoców morza i owadów.
Nowy!!: Huayan i Wegetarianizm · Zobacz więcej »
Wu Zetian
Wu Zetian (także, Wu Zhao) (ur. ok. 625, zm. 705) – pierwsza i jedyna oficjalna kobieta-cesarz (nie cesarzowa) w historii Chin.
Nowy!!: Huayan i Wu Zetian · Zobacz więcej »
Wutai Shan
Wutai Shan (chiń. 五台山, pinyin: Wǔtái Shān.
Nowy!!: Huayan i Wutai Shan · Zobacz więcej »
Xi’an
Xi’an – ośrodek administracyjny prowincji Shaanxi, jedno z najważniejszych historycznie miast Chin.
Nowy!!: Huayan i Xi’an · Zobacz więcej »
Xuelang Hong’en
Xuelang Hong’en (1545-1608; chiń. 雪浪洪恩, pinyin Xuěláng Hóng’ēn) – chiński mnich buddyjski, jeden z odnowicieli tradycji huayan i faxiang w okresie Ming.
Nowy!!: Huayan i Xuelang Hong’en · Zobacz więcej »
Yangzhou
Yangzhou – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Jiangsu, nad Wielkim Kanałem.
Nowy!!: Huayan i Yangzhou · Zobacz więcej »
Yunhua Zhiyan
Yunhua Zhiyan (602-668; chiń. trad. 雲華智儼, pinyin Yúnhuá Zhìyǎn) – chiński mnich buddyjski, przyczynił się do sinizacji buddyzmu, drugi patriarcha szkoły huayan.
Nowy!!: Huayan i Yunhua Zhiyan · Zobacz więcej »
Zjawisko
Zjawisko, fenomen (– obserwowany) – pojęcie filozoficzne oznaczające to, co dane jest w poznaniu zmysłowym, a więc obrazy, dźwięki, zapachy, smaki itd.
Nowy!!: Huayan i Zjawisko · Zobacz więcej »
