Szybszy dostęp niż przeglądarce!
73 kontakty: Śląsk, Ślężanie, Łużyce, Białoruś, Bylaczenie, Dialekt, Dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński, Dialekt małopolski, Dialekt mazowiecki, Dialekt niestandardowy, Dialekt północnokaszubski, Dialekt północnokresowy, Dialekt południowokresowy, Dialekt wielkopolski, Dolny Śląsk, Etnolekt śląski, Fonetyka, Grupa pomorska języków lechickich, Gwara Mazurów wieleńskich, Gwara miejska, II Rzeczpospolita, Jabłonkowanie, Język białoruski, Język czeski, Język dolnoniemiecki, Język kaszubski, Język literacki, Język litewski, Język niemiecki, Język ogólnopolski, Język ogólny, Język połabski, Język polski, Język standardowy, Język ukraiński, Języki łużyckie, Języki słowiańskie, Kaszubienie, Kaszuby, Kociewie, Kresy Wschodnie, Labializacja, Litwa, Małopolska, Mazowszanie, Mazowsze, Mazurzenie, Miklós Kontra, Niwelacja dialektów, Nowe dialekty mieszane, ..., Plemiona polskie, Polanie, Polska, Pomorzanie, Pomorze, Pomorze Zachodnie, Prestiż (socjolingwistyka), Prusy Wschodnie, Słownictwo, Stanisław Urbańczyk, Suwalszczyzna, Szadzenie, Szwa, Ukraina, Wałczenie, Warmia, Wiślanie, Wielkopolska, Wileńszczyzna, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Ziemia chełmińska, Ziemia lubuska, Ziemie Odzyskane. Rozwiń indeks (23 jeszcze) »
Śląsk
Górny (kolor żółty) Śląsk (ang. Silesia) – kraina historyczna położona w Europie Środkowej, na terenie Polski, Czech i NiemiecJeśli uwzględniać łużyckie powiaty włączone w czasie reformy administracyjnej w 1815 roku do pruskiej prowincji śląskiej.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Śląsk · Zobacz więcej »
Ślężanie
Lokalizacja plemion śląskich w IX i X wieku Ślężanie – plemię Słowian zachodnich z grupy lechickiej zamieszkujące w średniowieczu wschodniączęść Dolnego Śląska, od Niemczy, przez obszar wokół góry Ślęży i rzeki Ślęzy aż po okolice Wrocławia.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Ślężanie · Zobacz więcej »
Łużyce
Mapa Łużyc Domowina – Symbol organizacji Mapa Łużyc Łużyce – kraina historyczno-geograficzna o powierzchni około 13 000 km², usytuowana pomiędzy Kwisąi Łabą, administracyjnie należąca do Niemiec (część zachodnia) i Polski (część wschodnia), zamieszkana przez 1,3 mln osób (Serbołużyczan, Niemców i Polaków).
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Łużyce · Zobacz więcej »
Białoruś
Białoruś, Republika Białorusi (biał.,, Bielarus’, Respublika Bielarus; lub Formąoficjalnie stosowanąjest według białoruskiego prawodawstwa Беларусь, natomiast Белоруссия to nazwa tradycyjnie stosowana w Rosji i uznawana za poprawnąprzez tamtejszych językoznawców.) – państwo w Europie Wschodniej.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Białoruś · Zobacz więcej »
Bylaczenie
Bylaczenie – zjawisko fonetyczne dialektu północnokaszubskiego, polegające na stwardnieniu spółgłoski ⟨ł⟩ w ⟨l⟩.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Bylaczenie · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Dialekt · Zobacz więcej »
Dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński
Urbańczyka w modyfikacji A. Krawczyk-Wieczorek Dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński – zespół młodszych gwar uznawanych przez część dialektologów za odgałęzienie dialektu wielkopolskiego, natomiast przez innączęść uczonych traktowany jako odrębna jednostka dialektologiczna.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński · Zobacz więcej »
Dialekt małopolski
Stanisława Urbańczyka Neon "weźże wyluzuj" Dialekt małopolski – dialekt języka polskiego, którym posługująsię mieszkańcy Małopolski.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Dialekt małopolski · Zobacz więcej »
Dialekt mazowiecki
Stanisława Urbańczyka Dialekt mazowiecki (dialekt mazowieski, gwara mazowiecka) – jeden z dialektów języka polskiego.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Dialekt mazowiecki · Zobacz więcej »
Dialekt niestandardowy
Dialekt niestandardowy, dialekt nieliteracki – odmiana języka niepełniąca funkcji normy instytucjonalnej, nieuprzywilejowana w procesie standaryzacji językowej i zwykle pozbawiona prestiżu przypisywanego dialektowi standardowemu.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Dialekt niestandardowy · Zobacz więcej »
Dialekt północnokaszubski
Dialekty języka kaszubskiego Dialekt północnokaszubski – jeden z zespołów gwarowych języka kaszubskiego.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Dialekt północnokaszubski · Zobacz więcej »
Dialekt północnokresowy
Zofii Kurzowej Dialekt północnokresowy – zespół dość zróżnicowanych gwar powstawały stopniowo po zawarciu unii lubelskiej w roku 1569 na obszarach Wielkiego Księstwa Litewskiego i istniejący współcześnie.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Dialekt północnokresowy · Zobacz więcej »
Dialekt południowokresowy
Zofii Kurzowej Dialekt południowokresowy – dialekt języka polskiego używany dawniej w południowej części Kresów Wschodnich ze Lwowem.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Dialekt południowokresowy · Zobacz więcej »
Dialekt wielkopolski
Stanisława Urbańczyka Dialekt wielkopolski – dialekt języka polskiego, używany w Wielkopolsce.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Dialekt wielkopolski · Zobacz więcej »
Dolny Śląsk
Dolny Śląsk – część historycznej krainy Śląska, położona w południowo-zachodniej Polsce nad środkowąOdrąoraz w północnej części Czech.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Dolny Śląsk · Zobacz więcej »
Etnolekt śląski
Stanisława Urbańczyka Przykład książek wydanych współcześnie po śląsku Katowicach Katowicach (2022) Chorzowie Opola Czeskiego Cieszyna Jabłonkowie (2019) Etnolekt śląski (śl., Zapis w tzw. ślabikŏrzowym szrajbōnku., Zapis w alfabecie śląskim Steuera.), także jako język śląski.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Etnolekt śląski · Zobacz więcej »
Fonetyka
rezonansu magnetycznego. Daniela Jonesa. Fonetyka (dawniej głosownia) – jeden z działów lingwistyki, zajmujący się badaniem dźwięków mowy ludzkiej (zwanych głoskami) od strony ich artykulacji (tj. sposobu wytwarzania za pomocąnarządów mowy - fonetyka artykulacyjna), ich cech fizycznych (dokładniej: akustycznych – fonetyka akustyczna), ich odbierania (fonetyka audytywna).
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Fonetyka · Zobacz więcej »
Grupa pomorska języków lechickich
Stefana Ramułta Dialekty wschodniolechickie Grupa pomorska języków lechickich – hipotetyczna grupa języków lub dialektów, którymi posługiwała się i nadal posługuje się autochtoniczna ludność polskiego Pomorza Zachodniego i Pomorza Gdańskiego.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Grupa pomorska języków lechickich · Zobacz więcej »
Gwara Mazurów wieleńskich
Gwara Mazurów wieleńskich – gwara dialektu wielkopolskiego związana ze społecznościąMazurów wieleńskich, charakteryzująca się mazurzeniem.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Gwara Mazurów wieleńskich · Zobacz więcej »
Gwara miejska
Gwara miejska, dialekt miejski, urbanolekt – dialekt właściwy dla obszaru miejskiego.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Gwara miejska · Zobacz więcej »
II Rzeczpospolita
Herb Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1927 Republika Polska w połowie listopada 1918 r. Urzędu Skarbu Narodowego, Kalisz, 1918 Gęstość zaludnienia II Rzeczypospolitej według spisu powszechnego w 1931 r. Belweder w Warszawie ulica Wiejska 1930 CzechosłowacjąWystawa światowa, Paryż, 1925, pawilon polski Wystawa światowa, Paryż, 1937, pawilon polski Wystawa światowa, Nowy Jork, 1939, pawilon polski władz RP na uchodźstwie XII 1939- VI 1940 II Rzeczpospolita (II RP; nazwa oficjalna: Rzeczpospolita Polska) – historyczne państwo polskie istniejące w latach 1918–1945, tj.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i II Rzeczpospolita · Zobacz więcej »
Jabłonkowanie
wydawca.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Jabłonkowanie · Zobacz więcej »
Język białoruski
Karski) Zasięg języka białoruskiego jako dialektu języka rosyjskiego, 1914 spisu powszechnego 1931 roku Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) język pomocniczy (08.02.2010). Język białoruski (biał.) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język białoruski · Zobacz więcej »
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język czeski · Zobacz więcej »
Język dolnoniemiecki
Zasięg dialektów języka dolnoniemieckiego, w tym także na terenie Holandii. Dialekty dolnosaksońskie: 1.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język dolnoniemiecki · Zobacz więcej »
Język kaszubski
Język kaszubski, dialekt kaszubski (kaszub.) – mowa zachodniosłowiańska i lechicka o spornym statusie – w zależności od przyjętych kryteriów uznawana za odrębny język lub dialekt języka polskiego.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język kaszubski · Zobacz więcej »
Język literacki
Język literacki – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język literacki · Zobacz więcej »
Język litewski
Język litewski (lit.) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się ok.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język litewski · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język ogólnopolski
Język ogólnopolski – standardowa, kanoniczna odmiana języka polskiego, nauczana i promowana w szkołach oraz pełniąca funkcję języka administracji, mediów i literatury, zwłaszcza w kontaktach publicznych.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język ogólnopolski · Zobacz więcej »
Język ogólny
Język ogólny (lub język powszechny) – zespół środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, stylistycznych) akceptowanych i rozumianych przez ogół użytkowników języka.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język ogólny · Zobacz więcej »
Język połabski
Języki serbołużyckie Rejon Lüchow-Dannenberg na mapie Niemiec język połabski, język drzewiański lub dialekt drzewiański (drzewiańsko-połabski: venskă rec, slüv́onsťĕ, slüvensťĕ lub vensťĕ – obie formy znaczyły to samo, tj. „słowiański”) – wymarły język zachodniosłowiański, należący do grupy języków lechickich.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język połabski · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język polski · Zobacz więcej »
Język standardowy
Język standardowy, standard językowy, dialekt standardowy – odmiana języka przyjęta przez dane społeczeństwo do celów komunikacji publicznej i oficjalnej, stawiana w opozycji do pozostałych odmian (w tym zarówno terytorialnych, jak i środowiskowych).
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język standardowy · Zobacz więcej »
Język ukraiński
Język ukraiński (ukr.) – język z grupy wschodniosłowiańskiej.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Język ukraiński · Zobacz więcej »
Języki łużyckie
'''Serbołużyckie''' Języki łużyckie – grupa obejmująca dwa blisko spokrewnione języki zachodniosłowiańskie: górnołużycki i dolnołużycki.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Języki łużyckie · Zobacz więcej »
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »
Kaszubienie
Kaszubienie – właściwość kaszubszczyzny, polegająca na stwardnieniu szeregu spółgłosek dziąsłowo-podniebiennych (ciszących) ć, ś, ź, dź w szereg spółgłosek zębowych (syczących) c, s, z, dz.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Kaszubienie · Zobacz więcej »
Kaszuby
Kaszuby (lub) – region kulturowy w północnej Polsce, będący częściąPomorza Gdańskiego.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Kaszuby · Zobacz więcej »
Kociewie
Kociewie – region etnograficzny na Pomorzu Gdańskim, położony na zachodnim brzegu Wisły w dorzeczu Wdy i Wierzycy, obejmujący wschodniączęść Borów Tucholskich.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Kociewie · Zobacz więcej »
Kresy Wschodnie
Porównanie zasięgu państwa polskiego od roku 1000 do 1946 Rzeczpospolita przed 1660 rokiem; Kresy w ówczesnym rozumieniu znajdowały się w prawym dolnym krańcu mapy strefie osiedlenia ok. 1905 roku Wincenty Pol – twórca pojęcia kresów we współczesnym rozumieniu Antoni Józef Rolle – autor ''Zameczków podolskich na kresach multańskich'' Kresy Wschodnie lub po prostu Kresy – dawne wschodnie pogranicze Polski, funkcjonujące w okresie międzywojennym i dawniej jako część polskiego terytorium państwowego, a obecnie stanowiące fragmenty obszarów państwowych Ukrainy, Białorusi i Litwy.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Kresy Wschodnie · Zobacz więcej »
Labializacja
Labializacja (uwargowienie) (labializacja od łac. labialis wargowy) – zjawisko zaokrąglenia warg przy artykulacji samogłosek lub spółgłosek.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Labializacja · Zobacz więcej »
Litwa
Prezydent Litwy Gitanas Nausėda Litwa, Republika Litewska (lit. Lietuva, Lietuvos Respublika) – państwo unitarne w Europie, jeden z krajów bałtyckich, członek Unii Europejskiej i NATO; graniczy od zachodu z Rosją(obwodem królewieckim), od południowego zachodu z Polską, od wschodu z Białorusią, od północy z Łotwą.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Litwa · Zobacz więcej »
Małopolska
Małopolska (łac. Polonia Minor) – kraina historyczna Polski, obejmująca obecnie południowo-wschodniączęść kraju, w górnym i częściowo środkowym dorzeczu Wisły oraz w dorzeczu górnej Warty.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Małopolska · Zobacz więcej »
Mazowszanie
Terytorium na którym zamieszkiwali Mazowszanie Mazowszanie, dawniej Mazurzy (gwarowo Mazury) – rodowici mieszkańcy Mazowsza.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Mazowszanie · Zobacz więcej »
Mazowsze
Mazowsze – kraina historyczna w centralnej oraz północno-wschodniej Polsce, położona w środkowym biegu Wisły oraz dorzeczu jej dopływów.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Mazowsze · Zobacz więcej »
Mazurzenie
Mazurzenie (także mazurowanie, rzadziej sakanie, na Śląsku sycenie) – proces fonetyczny polegający na wymawianiu zamiast spółgłosek dziąsłowych ⟨sz⟩, ⟨cz⟩, ⟨ż⟩, ⟨dż⟩ głosek zębowych: ⟨s⟩, ⟨c⟩, ⟨z⟩, ⟨dz⟩.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Mazurzenie · Zobacz więcej »
Miklós Kontra
Miklós Kontra (ur. 12 października 1950 w Budapeszcie) – węgierski językoznawca.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Miklós Kontra · Zobacz więcej »
Niwelacja dialektów
Niwelacja dialektów – proces lingwistyczny polegający na redukcji zróżnicowania w danym języku.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Niwelacja dialektów · Zobacz więcej »
Nowe dialekty mieszane
Stanisława Urbańczyka Nowe dialekty mieszane – ogólne określenie na nowsze gwary języka polskiego uformowane w wyniku wymieszania się dialektów przyniesionych przez osadników polskich na Ziemie Odzyskane po roku 1945.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Nowe dialekty mieszane · Zobacz więcej »
Plemiona polskie
Mapa pokazująca przybliżonąlokalizację ''plemion polskich''. Plemiona polskie – termin używany przez niektórych historyków dotyczący plemion zachodniosłowiańskich z grupy plemion lechickich, które wywarły wpływ na etnogenezę oraz genotyp współczesnych Polaków.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Plemiona polskie · Zobacz więcej »
Polanie
Plemiona polskie dendrochronologiczne grodzisk) Polanie – nazwa domniemanego plemienia zachodniosłowiańskiego zamieszkującego Pojezierze Wielkopolskie, które miało doprowadzić do powstania pierwszego państwa na ziemiach dzisiejszej Polski.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Polanie · Zobacz więcej »
Polska
Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Polska · Zobacz więcej »
Pomorzanie
Terytorium na którym zamieszkiwali Pomorzanie Gaci Leśniej z VIII-X wieku n.e. Pomorzanie – wielkie plemię słowiańskie, z grupy plemion lechickich zasiedlające południowy brzeg Bałtyku.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Pomorzanie · Zobacz więcej »
Pomorze
Pomorze (kaszub. Pòmòrskô, Pòmòrzé, łac. Pomerania, niem. i szw. Pommern) – kraina historyczna na terenie Polski i Niemiec, u ujścia Reknicy, Odry i Wisły do Morza Bałtyckiego.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Pomorze · Zobacz więcej »
Pomorze Zachodnie
Bolesława III Krzywoustego (1102-1138) Pomorze Zachodnie, Pomorze Nadodrzańskie, Pomorze Szczecińskie – kraina historyczna nad dolnąOdrąi mniejszymi rzekami uchodzącymi do Zatoki Pomorskiej, między Reknicąa Łebą.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Pomorze Zachodnie · Zobacz więcej »
Prestiż (socjolingwistyka)
Prestiż – poważanie przypisywane określonej formie języka w danym społeczeństwie.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Prestiż (socjolingwistyka) · Zobacz więcej »
Prusy Wschodnie
Prusy Wschodnie (niem. Provinz Ostpreußen) – część Królestwa Prus, a potem Cesarstwa Niemieckiego, Republiki Weimarskiej i III Rzeszy.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Prusy Wschodnie · Zobacz więcej »
Słownictwo
Słownictwo, inaczej leksyka – ogół wyrazów danego języka; pojedyncza warstwa leksykalna (np. słownictwo neutralne, książkowe, ekspresywne itp.) lub wyrazy używane przez konkretnąosobę.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Słownictwo · Zobacz więcej »
Stanisław Urbańczyk
Stanisław Urbańczyk (ur. 27 lipca 1909 w Kwaczale, zm. 23 października 2001 w Krakowie) – polski językoznawca, profesor nauk humanistycznych (1946), profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, od 1956 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności (1989); redaktor Encyklopedii wiedzy o języku polskim (1978).
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Stanisław Urbańczyk · Zobacz więcej »
Suwalszczyzna
Mapa polskiej Suwalszczyzny Suwalszczyzna – polsko-litewska kraina historyczna z centrum w Suwałkach i o zmiennym zasięgu terytorialnym.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Suwalszczyzna · Zobacz więcej »
Szadzenie
Szadzenie – zjawisko fonologiczne polegające na zastąpieniu szeregu spółgłosek zębowych zwarto-szczelinowych ⟨c, dz⟩ i spółgłosek zębowych szczelinowych ⟨s, z⟩ szeregiem spółgłosek dziąsłowych ⟨cz, sz, ż, dż⟩.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Szadzenie · Zobacz więcej »
Szwa
Szwa – w językoznawstwie, zwłaszcza w fonetyce i fonologii, określenie samogłoski średnio centralnej (zaokrąglonej lub niezaokrąglonej) znajdującej się w środku diagramu samogłoskowego, oznaczanej w międzynarodowym alfabecie fonetycznym symbolem ə lub innąsamogłoski bliskiej tej pozycji.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Szwa · Zobacz więcej »
Ukraina
Ukraina (Ukrajina,.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Ukraina · Zobacz więcej »
Wałczenie
Wałczenie – wymowa ł jak u niezgłoskotwórczego (w zapisie fonetycznym), spotykana w języku polskim od XVI−XVII wieku.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Wałczenie · Zobacz więcej »
Warmia
Warmia (warm. Warńija, prus. *Wormyan, Wārmi), również Warmia biskupia – kraina historyczna w północno-wschodniej Polsce, stanowiąca część dawnych Prus.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Warmia · Zobacz więcej »
Wiślanie
Plemiona polskie Wiślanie – plemię zachodniosłowiańskie z grupy plemion lechickich zamieszkujące we wczesnym średniowieczu tereny w dorzeczu górnej Wisły.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Wiślanie · Zobacz więcej »
Wielkopolska
Wielkopolska – kraina historyczna w środkowej i zachodniej Polsce, na Pojezierzu Wielkopolskim i Nizinie Południowowielkopolskiej, w dorzeczu środkowej i dolnej Warty; dzielnica historyczna Polski.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Wielkopolska · Zobacz więcej »
Wileńszczyzna
Mapa rozsiedlenia ludności polskiej, 1916 Wileńszczyzna, Wileńskie – terytorium leżące obecnie w granicach Litwy i Białorusi.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Wileńszczyzna · Zobacz więcej »
Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”
Wydawnictwo „Wiedza Powszechna” w Warszawie – wydawca słowników dwujęzycznych i podręczników do nauki języków obcych, słowników i poradników języka polskiego, podręczników do nauki języka polskiego dla cudzoziemców oraz popularnych rozmówek, a także leksykonów i książek popularnonaukowych z różnych dziedzin.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Wydawnictwo „Wiedza Powszechna” · Zobacz więcej »
Ziemia chełmińska
Ziemia chełmińska (łac. Terra Culmensis, niem. Kulmerland) – region historyczno-etnograficzny w północno-środkowej Polsce, stanowiący część Pomorza Nadwiślańskiego.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Ziemia chełmińska · Zobacz więcej »
Ziemia lubuska
reformacjąZiemia lubuska (Terra Lubucensis,, Lebuser Land) – kraina historyczna, położona po obu stronach środkowej Odry, między Śląskiem a Pomorzem.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Ziemia lubuska · Zobacz więcej »
Ziemie Odzyskane
upright.
Nowy!!: Dialekty języka polskiego i Ziemie Odzyskane · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Dialekty polskie, Gwary języka polskiego, Gwary polskie.
