Szybszy dostęp niż przeglądarce!
78 kontakty: Abessivus, Ablatyw, Absolutyw, Adessivus, Allatyw, Biernik, Celownik (przypadek), Comitativus, Deklinacja (językoznawstwo), Dopełniacz (przypadek), Elativus, Ergatyw, Esperanto, Essivus, Illativus, Inessivus, Instructivus, Intransitivus, Inuktitut, Język agulski, Język angielski, Język arabski, Język łotewski, Język baskijski, Język białoruski, Język bułgarski, Język cezyjski, Język czeczeński, Język czeski, Język egipski, Język erzja, Język estoński, Język ewenkijski, Język fiński, Język francuski, Język grecki, Język grenlandzki, Język hindi, Język keczua, Język lezgiński, Język limbu, Język litewski, Język macedoński, Język niderlandzki, Język niemiecki, Język nominatywno-absolutywny, Język nominatywno-akuzatywny, Język polski, Język rosyjski, Język rumuński, ..., Język samoański, Język słowacki, Język serbsko-chorwacki, Język staroturecki, Język szwedzki, Język turecki, Język udmurcki, Język ukraiński, Język węgierski, Języki drawidyjskie, Języki kaukaskie, Języki lapońskie, Jidysz, Klasyfikacja języków, Mianownik (przypadek), Miejscownik, Narzędnik, Partitivus, Prolativus, Przypadek zależny, Quenya, Rola semantyczna, Sanskryt, Stosunki morfosyntaktyczne, Synkretyzm przypadków, Translativus, Wołacz, Zaimek. Rozwiń indeks (28 jeszcze) »
Abessivus
Abessivus (caritivus, caritativus) – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający brak danego desygnatu.
Nowy!!: Lista przypadków i Abessivus · Zobacz więcej »
Ablatyw
right Ablatyw (łac. ablativus, w języku polskim nazywany także pochodnikiem lub oddalnikiem) – przypadek w językach aglutynacyjnych i niektórych fleksyjnych, wyraża odchodzenie i oddzielanie się od czegoś (odwrotnie niż allatyw).
Nowy!!: Lista przypadków i Ablatyw · Zobacz więcej »
Absolutyw
Absolutyw (łac. absolutivus) – przypadek gramatyczny; w językach ergatywno-absolutywnych określa podmiot czasownika nieprzechodniego oraz dopełnienie czasownika przechodniego.
Nowy!!: Lista przypadków i Absolutyw · Zobacz więcej »
Adessivus
Adessivus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający przebywanie desygnatu na powierzchni pewnego określonego obiektu.
Nowy!!: Lista przypadków i Adessivus · Zobacz więcej »
Allatyw
right Allatyw (Allativus) – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający przemieszczanie się desygnatu w kierunku do i do wewnątrz pewnego określonego obiektu (odwrotnie niż ablatyw).
Nowy!!: Lista przypadków i Allatyw · Zobacz więcej »
Biernik
Biernik – czwarty przypadek deklinacji.
Nowy!!: Lista przypadków i Biernik · Zobacz więcej »
Celownik (przypadek)
Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).
Nowy!!: Lista przypadków i Celownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Comitativus
Comitativus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych; występowanie danego desygnatu w parze z innym.
Nowy!!: Lista przypadków i Comitativus · Zobacz więcej »
Deklinacja (językoznawstwo)
Deklinacja (od „odmieniać”) – odmiana wyrazu (imienia) przez przypadki i liczby.
Nowy!!: Lista przypadków i Deklinacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Nowy!!: Lista przypadków i Dopełniacz (przypadek) · Zobacz więcej »
Elativus
Elativus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający opuszczenie przez desygnat pewnego określonego obiektu.
Nowy!!: Lista przypadków i Elativus · Zobacz więcej »
Ergatyw
Ergatyw – przypadek w językach ergatywno-absolutywnych, określający podmiot czasownika przechodniego.
Nowy!!: Lista przypadków i Ergatyw · Zobacz więcej »
Esperanto
Flaga esperancka Ludwik Zamenhof ''Lingva Komitato'' (Komitet Językowy), poprzednik ''Akademio de Esperanto'', 1907 r. Esperanto (esperanto: osoba mająca nadzieję, pierwotnie Lingvo Internacia, w tłum. język międzynarodowy) – najbardziej rozpowszechniony na świecie międzynarodowy język pomocniczy.
Nowy!!: Lista przypadków i Esperanto · Zobacz więcej »
Essivus
Essivus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający występowanie desygnatu w pewnym stanie, służenie w jakimś celu.
Nowy!!: Lista przypadków i Essivus · Zobacz więcej »
Illativus
Illativus (illatiwus) – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający kierunek ruchu przedmiotu do wewnątrz jakiegoś obiektu.
Nowy!!: Lista przypadków i Illativus · Zobacz więcej »
Inessivus
Inessivus - przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający przebywanie desygnatu wewnątrz pewnego określonego obiektu.
Nowy!!: Lista przypadków i Inessivus · Zobacz więcej »
Instructivus
Instructivus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający narzędzie lub sposób, którym desygnat jest wykonywany.
Nowy!!: Lista przypadków i Instructivus · Zobacz więcej »
Intransitivus
Intransitivus - w językach trójdzielnych przypadek podmiotu przy czasowniku nieprzechodnim.
Nowy!!: Lista przypadków i Intransitivus · Zobacz więcej »
Inuktitut
Dwujęzyczny znak drogowy w Iqaluit Inuktitut (ᐃᓄᒃᑎᑐᑦ inuktitut, dosł. język ludzi albo „nasz język”), język eskimoski – język z rodziny eskimo-aleuckiej, używany głównie w Kanadzie.
Nowy!!: Lista przypadków i Inuktitut · Zobacz więcej »
Język agulski
Język agulski (agulski агъул чIал, ros. агульский язык) – język Agulów, zamieszkujących południowo-wschodniączęść Dagestanu.
Nowy!!: Lista przypadków i Język agulski · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Lista przypadków i Język angielski · Zobacz więcej »
Język arabski
Język arabski – język z rodziny języków semickich, w której zaliczany jest do grupy języków południowo-zachodnich według klasycznego podziału, bądź grupy języków zachodnich, centralnych według podziału Hetzrona i Voigta.
Nowy!!: Lista przypadków i Język arabski · Zobacz więcej »
Język łotewski
Język łotewski (łot. latviešu valoda) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się w sumie ok.
Nowy!!: Lista przypadków i Język łotewski · Zobacz więcej »
Język baskijski
Basque Country in Spain and France Język baskijski (nazwy własne, zależnie od dialektu) – język Basków, zamieszkujących kilka prowincji i departamentów na pograniczu Hiszpanii i Francji.
Nowy!!: Lista przypadków i Język baskijski · Zobacz więcej »
Język białoruski
Karski) Zasięg języka białoruskiego jako dialektu języka rosyjskiego, 1914 spisu powszechnego 1931 roku Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) język pomocniczy (08.02.2010). Język białoruski (biał.) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi.
Nowy!!: Lista przypadków i Język białoruski · Zobacz więcej »
Język bułgarski
Język bułgarski (bułg.) – język z grupy języków południowosłowiańskich oraz bałkańskiej ligi językowej.
Nowy!!: Lista przypadków i Język bułgarski · Zobacz więcej »
Język cezyjski
Język cezyjski (także język didojski) – jeden z niewielkich języków kaukaskich, używany przez 13 tys.
Nowy!!: Lista przypadków i Język cezyjski · Zobacz więcej »
Język czeczeński
Język czeczeński (czecz.) – język Czeczenów, zamieszkujących głównie autonomicznąrepublikę Czeczenii, wchodzącąw skład Federacji Rosyjskiej.
Nowy!!: Lista przypadków i Język czeczeński · Zobacz więcej »
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Lista przypadków i Język czeski · Zobacz więcej »
Język egipski
Język egipski – wymarły język z grupy języków afroazjatyckich, używany przez starożytnych Egipcjan.
Nowy!!: Lista przypadków i Język egipski · Zobacz więcej »
Język erzja
Trójjęzyczna tablica z nazwąulicy w Sarańsku w językach: rosyjskim, moksza, erzja Język erzja – język używany przez Erzjan, jednąz dwóch grup Mordwinów, zamieszkujących wschodni skrawek europejskiej części Rosji: Mordowię, gdzie jest objęty statusem języka urzędowego, a także Tatarstan, Baszkirię, Czuwaszję oraz obwody: niżegorodzki, orenburski, penzeński, samarski, saratowski i uljanowski.
Nowy!!: Lista przypadków i Język erzja · Zobacz więcej »
Język estoński
Język estoński (est., wym.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, w grupie fińskiej zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej w rodzinie uralskiej.
Nowy!!: Lista przypadków i Język estoński · Zobacz więcej »
Język ewenkijski
Język ewenkijski (Эвэды̄ турэ̄н) − język tunguski ludu Ewenków.
Nowy!!: Lista przypadków i Język ewenkijski · Zobacz więcej »
Język fiński
Język fiński na obszarze południowej Szwecji (stan na 2005) Język fiński (fiń.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, zaliczanej do podrodziny języków ugrofińskich z rodziny uralskiej.
Nowy!!: Lista przypadków i Język fiński · Zobacz więcej »
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Nowy!!: Lista przypadków i Język francuski · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Lista przypadków i Język grecki · Zobacz więcej »
Język grenlandzki
Język grenlandzki (gren.) – język z rodziny eskimo-aleuckiej, używany na Grenlandii.
Nowy!!: Lista przypadków i Język grenlandzki · Zobacz więcej »
Język hindi
Zasięg języka hindi jako języka ojczystego Obszar, na którym hindi jest językiem administracji i szkolnictwa Język hindi – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się jako pierwszym językiem 180 milionów osób, natomiast przy zaklasyfikowaniu jako dialekty hindi języków radżastani, bihari oraz pahari (bez nepalskiego) aż 422 mln osób, czyli 41% mieszkańców Indii.
Nowy!!: Lista przypadków i Język hindi · Zobacz więcej »
Język keczua
Język keczua, kiczua (runa simi – „język ludzi”) – język z rodziny keczua, którym posługująsię Indianie Keczua.
Nowy!!: Lista przypadków i Język keczua · Zobacz więcej »
Język lezgiński
Język lezgiński (także: język lezgijski; lezg.) – język Lezginów, zamieszkujących południowo-wschodniączęść Dagestanu i północne rejony Azerbejdżanu.
Nowy!!: Lista przypadków i Język lezgiński · Zobacz więcej »
Język limbu
Język limbu – język tybeto-birmański używany przez lud Limbu w Nepalu, a także w Indiach i Bhutanie.
Nowy!!: Lista przypadków i Język limbu · Zobacz więcej »
Język litewski
Język litewski (lit.) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się ok.
Nowy!!: Lista przypadków i Język litewski · Zobacz więcej »
Język macedoński
Język macedoński (mac.) – należy do grupy bułgarsko-macedońskiej (wschodniej) języków południowosłowiańskich.
Nowy!!: Lista przypadków i Język macedoński · Zobacz więcej »
Język niderlandzki
Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.
Nowy!!: Lista przypadków i Język niderlandzki · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Lista przypadków i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język nominatywno-absolutywny
Język nominatywno-absolutywny (aktywny) – język, w którym rozróżnia się pomiędzy podmiotem aktywnym nominativus a podmiotem nieaktywnym absolutivus.
Nowy!!: Lista przypadków i Język nominatywno-absolutywny · Zobacz więcej »
Język nominatywno-akuzatywny
Język nominatywno-akuzatywny (inaczej: nominatywny) – język charakteryzujący się tym, że do wyrażania agensa zdania przechodniego używa się mianownika (nominativus; stąd nazwa), do wyrażania pacjensa – biernika (accusativus), a podmiotu zdania nieprzechodniego – także mianownika.
Nowy!!: Lista przypadków i Język nominatywno-akuzatywny · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Lista przypadków i Język polski · Zobacz więcej »
Język rosyjski
Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Lista przypadków i Język rosyjski · Zobacz więcej »
Język rumuński
Język rumuński, sporadycznie dakorumuński (rum.) – język z bałkańskiej gałęzi języków romańskich, którym posługuje się około 22,5 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Rumunię i Mołdawię, przyległe regiony Bułgarii, Serbii i Ukrainę, a także, w wyniku migracji w XXI wieku, Hiszpanię i Włochy.
Nowy!!: Lista przypadków i Język rumuński · Zobacz więcej »
Język samoański
Język samoański (samoański) – język z grupy języków polinezyjskich z wielkiej rodziny austronezyjskiej, używany przez ok.
Nowy!!: Lista przypadków i Język samoański · Zobacz więcej »
Język słowacki
Europy Środkowo-Wschodniej Język słowacki (słow., też) – język należący do zachodniosłowiańskiej grupy językowej.
Nowy!!: Lista przypadków i Język słowacki · Zobacz więcej »
Język serbsko-chorwacki
język chorwacki, język bośniacki, język serbski (2006) Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. /) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków.
Nowy!!: Lista przypadków i Język serbsko-chorwacki · Zobacz więcej »
Język staroturecki
Język staroturecki, język staroturkijski – nazwa używana w odniesieniu do najstarszego zaświadczonego w piśmie języka turkijskiego.
Nowy!!: Lista przypadków i Język staroturecki · Zobacz więcej »
Język szwedzki
Język szwedzki (szw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich, ojczysty dla ponad 10 milionów osób, używany głównie w Szwecji i niektórych częściach Finlandii.
Nowy!!: Lista przypadków i Język szwedzki · Zobacz więcej »
Język turecki
Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.
Nowy!!: Lista przypadków i Język turecki · Zobacz więcej »
Język udmurcki
Język udmurcki (удмурт кыл), język wotiacki – język należący do permskiej grupy języków ugrofińskich.
Nowy!!: Lista przypadków i Język udmurcki · Zobacz więcej »
Język ukraiński
Język ukraiński (ukr.) – język z grupy wschodniosłowiańskiej.
Nowy!!: Lista przypadków i Język ukraiński · Zobacz więcej »
Język węgierski
Europy Środkowo-Wschodniej Język węgierski (węg.) – język należący do grupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej (w ramach rodziny uralskiej).
Nowy!!: Lista przypadków i Język węgierski · Zobacz więcej »
Języki drawidyjskie
Języki drawidyjskie – rodzina językowa, obejmująca 85 języków południowych Indii i Sri Lanki.
Nowy!!: Lista przypadków i Języki drawidyjskie · Zobacz więcej »
Języki kaukaskie
Języki kaukaskie – grupa języków używanych przez rdzennąludność Kaukazu, uznawana przez niektórych językoznawców za rodzinę językową.
Nowy!!: Lista przypadków i Języki kaukaskie · Zobacz więcej »
Języki lapońskie
Rozmieszczenie języków lapońskich: 1. południowolapoński, 2. ume, 3. pite, 4. lule, 5. północnolapoński, 6. skolt, 7. inari, 8. kildin, 9. ter. Obszar ciemniejszy oznacza gminy, w których języki lapońskie sąjęzykami urzędowymi. Języki lapońskie, języki saamskie, języki saami – grupa języków ugrofińskich (rodzina uralska), różniących się jednak dość znacznie od pozostałych języków ugrofińskich i nie zaliczanych do żadnego z trzech głównych zespołów językowych, to znaczy bałtycko-fińskiego, permskiego ani wołżańskiego.
Nowy!!: Lista przypadków i Języki lapońskie · Zobacz więcej »
Jidysz
''Elementarz'', Warszawa 1958 Jidysz (jid. jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok.
Nowy!!: Lista przypadków i Jidysz · Zobacz więcej »
Klasyfikacja języków
Istniejądwa podstawowe sposoby klasyfikacji języków – klasyfikacja genetyczna i klasyfikacja strukturalna.
Nowy!!: Lista przypadków i Klasyfikacja języków · Zobacz więcej »
Mianownik (przypadek)
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.
Nowy!!: Lista przypadków i Mianownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Miejscownik
Miejscownik – forma używana do opisu miejsca akcji.
Nowy!!: Lista przypadków i Miejscownik · Zobacz więcej »
Narzędnik
Narzędnik – w językoznawstwie przypadek używany m.in.
Nowy!!: Lista przypadków i Narzędnik · Zobacz więcej »
Partitivus
Partitivus, partytyw, cząstkownik - przypadek występujący w niektórych grupach językowych (np. w języku fińskim).
Nowy!!: Lista przypadków i Partitivus · Zobacz więcej »
Prolativus
Prolativus – jeden z przypadków w deklinacji występujący przede wszystkim w językach ugrofińskich.
Nowy!!: Lista przypadków i Prolativus · Zobacz więcej »
Przypadek zależny
Przypadek zależny (łac. casus obliquus, dosł. „przypadek zgięty, skośny”, w standardzie glosowania oznaczany jako OBL) – przypadek, który służy do wyrażania funkcji określnika – czyli funkcji innej niż podmiot – w zdaniu.
Nowy!!: Lista przypadków i Przypadek zależny · Zobacz więcej »
Quenya
Quenya (wym.), także język quenejski, Wysoka Mowa (qya. tarquesta), Starodawna Mowa, język eldariński, elfia łacina – sztuczny język opracowany przez J.R.R. Tolkiena.
Nowy!!: Lista przypadków i Quenya · Zobacz więcej »
Rola semantyczna
Rola semantyczna – element struktury semantycznej wypowiedzenia.
Nowy!!: Lista przypadków i Rola semantyczna · Zobacz więcej »
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Nowy!!: Lista przypadków i Sanskryt · Zobacz więcej »
Stosunki morfosyntaktyczne
Stosunki morfosyntaktyczne – system używany do odróżniania argumentów czasowników przechodnich i czasowników nieprzechodnich.
Nowy!!: Lista przypadków i Stosunki morfosyntaktyczne · Zobacz więcej »
Synkretyzm przypadków
Synkretyzm przypadków, synkretyzm fleksyjny – zachodzące w językach fleksyjnych zjawisko przejmowania funkcji jednego przypadka deklinacji przez inny i będąca tego następstwem homonimia dwóch bądź kilku form fleksyjnych jednego leksemu.
Nowy!!: Lista przypadków i Synkretyzm przypadków · Zobacz więcej »
Translativus
Translativus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający zmianę stanu.
Nowy!!: Lista przypadków i Translativus · Zobacz więcej »
Wołacz
Wołacz (łac. vocativus) – przypadek gramatyczny, przypadek polskiej deklinacji, występuje także w wielu innych językach.
Nowy!!: Lista przypadków i Wołacz · Zobacz więcej »
Zaimek
Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.
Nowy!!: Lista przypadków i Zaimek · Zobacz więcej »
