Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Zainstaluj
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Ъ

Indeks Ъ

Ъ, Ъъ (jer, jor, twardy znak) – podstawowa litera cyrylicy, używana dzisiaj.

29 kontakty: Analogia, Apostrof, Cyrylica, Dźwięk, Hamza, Język (mowa), Język białoruski, Język bułgarski, Język praindoeuropejski, Język rosyjski, Język serbski, Język staro-cerkiewno-słowiański, Język starogrecki, Język tadżycki, Język ukraiński, Język uzbecki, Jer (głoska), Litera, Ҍ, Prawo sylaby otwartej, Rosja, Sanskryt, Spółgłoska, U, Vuk Karadžić, Windows-1251, Zwarcie krtaniowe, Ы, Ь.

Analogia

Analogia (gr. ἀναλογία – odpowiedniość, podobieństwo) – oznacza orzekanie o pewnych cechach (właściwościach) jednego przedmiotu (rzeczy, osoby, zjawiska, pojęcia itp.) na zasadzie jego podobieństwa do innego przedmiotu (którego odpowiednie cechy sąokreślone i znane) lub równoległości występujących pomiędzy nimi innych cech.

Nowy!!: Ъ i Analogia · Zobacz więcej »

Apostrof

Apostrof (gr. apóstrophos) – znak pisarski w kształcie przecinka, umieszczany we frakcji górnej: ’.

Nowy!!: Ъ i Apostrof · Zobacz więcej »

Cyrylica

Obszar, na którym używana jest cyrylica Cyrylica – pismo alfabetyczne służące do zapisu języków wschodniosłowiańskich, większości południowosłowiańskich i innych.

Nowy!!: Ъ i Cyrylica · Zobacz więcej »

Dźwięk

Dźwięk – zaburzenie mechaniczne falowe rozchodzące się w ośrodku sprężystym zdolne do wrażenia słuchowego u człowieka lub zwierząt, a także wrażenie słuchowe wywołane takąfalą„Encyklopedia fizyki” praca zbiorowa PWN 1973 t. 1 s. 448.

Nowy!!: Ъ i Dźwięk · Zobacz więcej »

Hamza

Hamza (ء) – znak pisma arabskiego, reprezentujący zwarcie krtaniowe (IPA). Hamza nie jest uznawana za literę i istnieje ze względu na niejasności w zapisie pewnych wyrazów, powstałe w czasach wczesnego islamu.

Nowy!!: Ъ i Hamza · Zobacz więcej »

Język (mowa)

Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.

Nowy!!: Ъ i Język (mowa) · Zobacz więcej »

Język białoruski

Karski) Zasięg języka białoruskiego jako dialektu języka rosyjskiego, 1914 spisu powszechnego 1931 roku Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) język pomocniczy (08.02.2010). Język białoruski (biał.) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi.

Nowy!!: Ъ i Język białoruski · Zobacz więcej »

Język bułgarski

Język bułgarski (bułg.) – język z grupy języków południowosłowiańskich oraz bałkańskiej ligi językowej.

Nowy!!: Ъ i Język bułgarski · Zobacz więcej »

Język praindoeuropejski

Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.

Nowy!!: Ъ i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Język rosyjski

Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Nowy!!: Ъ i Język rosyjski · Zobacz więcej »

Język serbski

Diasystem serbsko-chorwacki (2006) Język serbski (serb. /) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Serbów.

Nowy!!: Ъ i Język serbski · Zobacz więcej »

Język staro-cerkiewno-słowiański

Język staro-cerkiewno-słowiański, język scs., język starosłowiański – najstarszy literacki język słowiański, formujący się od połowy IX wieku, oparty głównie na słowiańskich gwarach okolic Sołunia (dzisiejsze Saloniki).

Nowy!!: Ъ i Język staro-cerkiewno-słowiański · Zobacz więcej »

Język starogrecki

Język starogrecki, greka starożytna (stgr. dialekt attycki:, he Hellenikè glõtta) – ogólna nazwa okresu w rozwoju języka greckiego, trwającego od okresu archaicznego przez okres klasyczny aż po okres hellenistyczny w dziejach starożytnej Grecji.

Nowy!!: Ъ i Język starogrecki · Zobacz więcej »

Język tadżycki

Język tadżycki (тоҷикӣ, забони тоҷикӣ) albo tadżycki farsi (форсии тоҷикӣ) – etnolekt z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, zazwyczaj uważany za wariant języka perskiego.

Nowy!!: Ъ i Język tadżycki · Zobacz więcej »

Język ukraiński

Język ukraiński (ukr.) – język z grupy wschodniosłowiańskiej.

Nowy!!: Ъ i Język ukraiński · Zobacz więcej »

Język uzbecki

Język uzbecki (uzb. Oʻzbekcha) – język z rodziny języków tureckich, urzędowy w Uzbekistanie.

Nowy!!: Ъ i Język uzbecki · Zobacz więcej »

Jer (głoska)

Jer – jedna z dwóch samogłosek występujących w języku prasłowiańskim, które różniły się od wszystkich pozostałych samogłosek krótszym czasem wymawiania.

Nowy!!: Ъ i Jer (głoska) · Zobacz więcej »

Litera

150x150px Litera – znak graficzny charakterystyczny dla pism głoskowych, odpowiadający zwykle pojedynczemu fonemowi.

Nowy!!: Ъ i Litera · Zobacz więcej »

Ҍ

Ҍ, Ҍҍ (znak półmiękki) – znak cyrylicy uwzględniający zmianę dźwięku na półmiękki.

Nowy!!: Ъ i Ҍ · Zobacz więcej »

Prawo sylaby otwartej

Prawo sylaby otwartej – prawo fonetyczne języka prasłowiańskiego, zgodnie z którym każda sylaba w wyrazie kończyła się samogłoską.

Nowy!!: Ъ i Prawo sylaby otwartej · Zobacz więcej »

Rosja

zarchiwizowano.

Nowy!!: Ъ i Rosja · Zobacz więcej »

Sanskryt

Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.

Nowy!!: Ъ i Sanskryt · Zobacz więcej »

Spółgłoska

Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).

Nowy!!: Ъ i Spółgłoska · Zobacz więcej »

U

U (minuskuła: u) (dla odróżnienia od ó nazywana często u zwykłym lub u otwartym) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta siódma litera alfabetu polskiego.

Nowy!!: Ъ i U · Zobacz więcej »

Vuk Karadžić

Vuk Stefanović Karadžić, (ur. 7 listopada 1787 w Tršiciu, zm. 7 lutego 1864 w Wiedniu) – serbski myśliciel, pisarz, językoznawca, leksykograf, etnograf żyjący w XIX wieku.

Nowy!!: Ъ i Vuk Karadžić · Zobacz więcej »

Windows-1251

Windows-1251 jest 8–bitowym kodowaniem znaków, zaprojektowanym do pokrycia języków używających cyrylicy, takich jak język rosyjski i inne.

Nowy!!: Ъ i Windows-1251 · Zobacz więcej »

Zwarcie krtaniowe

Zwarcie krtaniowe – w fonetyce określenie bezdźwięcznej zwartej spółgłoski krtaniowej.

Nowy!!: Ъ i Zwarcie krtaniowe · Zobacz więcej »

Ы

Ы, Ыы (jery) – podstawowa litera cyrylicy, będąca pierwotnie ligaturąliter Ъ i І, później liter Ь i І.

Nowy!!: Ъ i Ы · Zobacz więcej »

Ь

Ь, miękki znak (Ь, ь) – znak cyrylicy służący do zmiękczania.

Nowy!!: Ъ i Ь · Zobacz więcej »

Przekierowuje tutaj:

Jer (cyrylica), Twardy znak, Znak twardy.

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »