Szybszy dostęp niż przeglądarce!
126 kontakty: Adam Władysławiusz, Ambicja, Andrzej Frycz Modrzewski, Andrzej Krzycki, Anonim, Apokryf, Architektura, Autobiografia, Azyl, Łacina, Łukasz Górnicki, Źwierciadło (książka Reja), Źwierzyniec, Życie i obyczaje Grzegorza z Sanoka, Żywot Ezopa Fryga, Żywot Pana Jezu Krysta, Żywoty filozofów, Bajka, Baltazar Opec, Barok, Biblia, Biernat z Lublina, Bona Sforza, Carmen Nicolai Hussoviani de statura, feritate ac venatione bisontis, Commentariorum de Republica emendanda libri quinque, Cudzoziemiec, De revolutionibus orbium coelestium, Dwór monarszy, Dyskusja, Elegia, Elita, Epigramat, Epoka literacka, Etyka, Europa, Facecja, Facecje polskie, Filip Kallimach, Flis, to jest Spuszczanie statków Wisłą i inszymi rzekami do niej przypadającymi, Fortuna (książka), Franciszek Śmiadecki, Fraszka, Grzegorz z Sanoka, Historia Aleksandra Wielkiego, Historia o Meluzynie, Historia trojańska, Jan Dantyszek, Jan Kochanowski, Jan z Kijan, Jan z Koszyczek, ..., Jan z Wiślicy, Język czeski, Jerozolima wyzwolona, Kantor, Kazania sejmowe, Klemens Janicki, Komedyja Justyna i Konstancyjej, Konrad Celtis, Kraków, Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem a Plebanem, Kronika polska Marcina Bielskiego nowo wydana, Kronika wszytkiego świata, Kultura, Kupiec, to jest Kształt a podobieństwo Sądu Bożego ostatecznego, Liryka polsko-łacińska, Literatura, Literatura średniowiecza, Literatura polska, Ludycje wieśne, Malarstwo, Mapa, Marchołt (postać literacka), Marcin Bielski, Mikołaj Hussowczyk, Mikołaj Kopernik, Mikołaj Rej, Mikołaj Sęp Szarzyński, Nazwisko, Niemcy, Odprawa posłów greckich, Panegiryk, Parodia, Paweł z Krosna, Piękna Magielona, Pieśń (gatunek literacki), Piotr Kochanowski (1566–1620), Piotr Skarga, Plebejusze, Poezja, Polityka, Polska, Poncjan (utwór literacki), Proza, Psałterz Dawidów, Psalm, Raj duszny, Reforma, Renesans, Rozmowa nowych proroków, Rybałt, Sebastian Fabian Klonowic, Sielanki (Szymon Szymonowic), Sodalitas Litteraria Vistulana, Stanisław Kleryka, Stanisław Orzechowski (pisarz), Stanisław ze Szczepanowa, Stosunek społeczny, Szlachta, Sztuka kulinarna, Szymon Szymonowic, Tłumacz, Tłumaczenie (przekład), Tolerancja religijna, Torquato Tasso, Tragedia, Tragedia żebracza, Traktat (nauka), Tren (literatura), Tristium liber, Uniwersytet Jagielloński, Walenty Roździeński, Wiersz, Wizerunk własny, Worek Judaszów, Wydawnictwo Literackie, Zygmunt I Stary. Rozwiń indeks (76 jeszcze) »
Adam Władysławiusz
Adam Władysławiusz – polski poeta i tłumacz, papiernik krzeszowicki, żyjący na przełomie XVI i XVII wieku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Adam Władysławiusz · Zobacz więcej »
Ambicja
Ambicja (łac. ambitio – żądza sławy, czci, uznania; staranie się, szlachetna duma, poczucie własnej godności) – postawa człowieka, cecha charakteru polegająca na silnym poczuciu godności osobistej oparta na stawianiu sobie trudnych celów i dążeniu do ich realizacji (człowiek ambitny), także nieuporządkowane dążenie do sławy i zaszczytów.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Ambicja · Zobacz więcej »
Andrzej Frycz Modrzewski
Zygmunta Augusta Zygmunta Augusta Andrzej Frycz Modrzewski, właśc.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Andrzej Frycz Modrzewski · Zobacz więcej »
Andrzej Krzycki
Andrzej Krzycki, herbu Kotwicz (ur. 7 lipca 1482 w Krzycku w Wielkopolsce, zm. 10 maja 1537 w Skierniewicach) – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1520-1523 i 1525–1526, scholastyk poznański i prepozyt średzki w 1516 roku, sekretarz królowej Bony, polityk, mecenas sztuki, poeta staropolski piszący w języku łacińskim, humanista, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1516 roku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Andrzej Krzycki · Zobacz więcej »
Anonim
Anonimowy list Anonim (– „bezimienny”) – termin oznaczający nieznanego autora dzieła, jak również samo niepodpisane dzieło.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Anonim · Zobacz więcej »
Apokryf
Apokryf (ápókryphos – ukryty, tajemny) – określenie używane obecnie głównie w kontekście religijnym wobec ksiąg o tematyce biblijnej, uważanych za nienatchnione i co za tym idzie niewchodzących w skład Kanonu Biblii.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Apokryf · Zobacz więcej »
Architektura
Koloseum w Rzymie Angkor Wat Santa Maria del Fiore we Florencji autorstwa architekta F. Brunelleschiego. Polski pawilon na Wystawie Światowej w Paryżu (1925), Józef Czajkowski Wieża wentylacyjna tunelu pod Moząw Rotterdamie (1937) Dom nad wodospadem (1939), proj. Frank Lloyd Wright Opera w Sydney (1973) Elektrownia Battersea nad Tamizą(1939,1955) Architektura (od „buduję” z gr. archi „naczelny” i tekton „budowniczy”) – ogół obiektów materialnych, tworzonych przez człowieka, trwale związanych z określonym punktem powierzchni Ziemi służących zaspokojeniu jego potrzeb osobistych, jak i społecznych.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Architektura · Zobacz więcej »
Autobiografia
Benjamina Franklina z roku 1793 Autobiografia (gr. autós „sam” + bíos „życie” + gráphō „piszę”) – utwór piśmienniczy, którego tematem jest własne życie autora, jego koleje losów i czyny, zdarzenia, których był świadkiem, doświadczenia, które nabywał, ewolucja zapatrywań i postawy wobec świata.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Autobiografia · Zobacz więcej »
Azyl
Azyl (z gr. ásylon „wolny od grabieży; nietykalny”; a- „bez” i sýlon „prawo zagarnięcia”) – miejsce odosobnienia, ucieczki, schronienia, zwłaszcza dla osób ściganych przez prawo.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Azyl · Zobacz więcej »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Łacina · Zobacz więcej »
Łukasz Górnicki
Łukasz Górnicki herbu Ogończyk (ur. 1527 w Oświęcimiu, zm. 22 lipca 1603 w Lipnikach pod Tykocinem) – polski humanista renesansowy, poeta, pisarz polityczny, tłumacz, sekretarz królewski Zygmunta Augusta (1559) i jego bibliotekarz, sekretarz Stefana Batorego, starosta niegrodowy tykociński (1571), starosta wasilkowski (1576), prebendarz dóbr duchownych (otrzymywał dochody z probostw wielickiego i kęckiego oraz kanonii kruszwickiej), wójt wasilkowski.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Łukasz Górnicki · Zobacz więcej »
Źwierciadło (książka Reja)
Źwierciadło albo Kstałt, w którym każdy stan snadnie sie może swym sprawam jako we źwierciedle przypatrzyć – książka Mikołaja Reja, wydana w 1567/1568 w Krakowie przez Macieja Wirzbiętę.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Źwierciadło (książka Reja) · Zobacz więcej »
Źwierzyniec
Emblematy z czwartego rozdziału Źwierzyniec (pełny tytuł: Źwierzyniec, w którym rozmaitych stanów, ludzi, źwirząt i ptaków kstałty, przypadki i obyczaje sąwłaśnie wypisane. A zwłaszcza ku czasom dzisiejszym naszym niejako przypadające) – zbiór epigramatów autorstwa Mikołaja Reja, obejmujący kilkaset utworów wierszowanych, opublikowany po raz pierwszy w Krakowie w 1562.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Źwierzyniec · Zobacz więcej »
Życie i obyczaje Grzegorza z Sanoka
Życie i obyczaje Grzegorza z Sanoka (łac. Vita et mores Gregorii Sanocei) – utwór Filipa Kallimacha w języku łacińskim z 1476.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Życie i obyczaje Grzegorza z Sanoka · Zobacz więcej »
Żywot Ezopa Fryga
Karta tytułowa wydania z 1578 roku. ''Chłop w dybach'', Kraków 1578. Żywot Ezopa Fryga, mędrca obyczajnego, z przypowieściami jego – utwór Biernata z Lublina wydany po raz pierwszy w Krakowie ok.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Żywot Ezopa Fryga · Zobacz więcej »
Żywot Pana Jezu Krysta
Żywot wszechmocnego syna bożego, Pana Jezu Krysta, stworzyciela i Zbawiciela stworzenia wszytkiego – utwór narracyjny proząBaltazara Opeca w języku polskim, wydany po raz pierwszy w 1522 w Krakowie przez Hieronima Wietora.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Żywot Pana Jezu Krysta · Zobacz więcej »
Żywoty filozofów
Żywoty filozofów (Żywoty filozofów, to jest Mędrców nauk przyrodzonych i też inszych mężów cnotami ozdobionych ku obyczajnemu nauczaniu człowieka każdego krótko wybrane) – dzieło Marcina Bielskiego wydane w 1535 w Krakowie.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Żywoty filozofów · Zobacz więcej »
Bajka
Strona tytułowa pierwszego tomu ''Fables choisies'' La Fontaine’a, wyd. 1678 Bajka – krótki utwór literacki zawierający morał (pouczenie), często jest wierszowany, czasem żartobliwy.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Bajka · Zobacz więcej »
Baltazar Opec
Baltazar Opec (inne formy nazwiska: Balthazar de Cracovia, Opeć, Opecki, ur. lata 80. XV w. w Krakowie, zm. 1. połowa XVI w.) – pisarz religijny przełomu XV i XVI wieku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Baltazar Opec · Zobacz więcej »
Barok
Fara poznańskaAnnibale Carracci, ''Domine, quo vadis'' Kościół Il Gesù w RzymieAndrea Pozzo, ''Apoteoza św. Ignacego'' Bartolomé Esteban Murillo, ''Immaculata'' Pałac w WilanowieBarok (prawdopodobnie z port. barroco – perła o nieregularnym kształcie, z wł. – dziwność, nietypowość) – główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wiekuCz.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Barok · Zobacz więcej »
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Biblia · Zobacz więcej »
Biernat z Lublina
"Chłop w dybach", Biernat z Lublina w: "Żywot Ezopa Fryga", Kraków 1578 Biernat z Lublina, inne formy nazwiska: Lubelczyk, Bernardus Lublinensis, Bernardus Lublinius, (ur. ok. 1465 w Lublinie, zm. ok. 1529) – polski renesansowy poeta, tłumacz, bajkopisarz.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Biernat z Lublina · Zobacz więcej »
Bona Sforza
Bona Sforza d’Aragona (ur. 2 lutego 1494 w Vigevano, zm. 19 listopada 1557 w Bari) – od 1518 królowa Polski i wielka księżna litewska, księżna Rusi, Prus i Mazowsza itd., księżna Bari i Rosano, spadkobierczyni pretensji do Królestwa Jerozolimy od 1524.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Bona Sforza · Zobacz więcej »
Carmen Nicolai Hussoviani de statura, feritate ac venatione bisontis
Carmen Nicolai Hussoviani de statura, feritate ac venatione bisontis (Pieśń o wyglądzie, dzikości i polowaniu na żubra, także: Pieśń o żubrze) – łaciński poemat Mikołaja Hussowczyka wydany drukiem w Krakowie w 1523 roku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Carmen Nicolai Hussoviani de statura, feritate ac venatione bisontis · Zobacz więcej »
Commentariorum de Republica emendanda libri quinque
Strona tytułowa wydania polskiego w przekładzie Cypriana Bazylika (1914) O naprawie Rzeczypospolitej, właśc.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Commentariorum de Republica emendanda libri quinque · Zobacz więcej »
Cudzoziemiec
Cudzoziemiec, obcokrajowiec (łac. peregrinus – osoba pochodząca z innego kraju, ang. foreigner, fr. étranger, niem. Ausländer, ros. иностранец) – osoba nieposiadająca obywatelstwa państwa, w którym przebywa.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Cudzoziemiec · Zobacz więcej »
De revolutionibus orbium coelestium
Pomnik „De revolutionibus” w Toruniu, 1973 rok De revolutionibus orbium coelestium – dzieło polskiego astronoma Mikołaja Kopernika, które zawiera wykład heliocentrycznej i heliostatycznej budowy wszechświata.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i De revolutionibus orbium coelestium · Zobacz więcej »
Dwór monarszy
Katarzyna II Wielka i jej dwór Dwór monarszy – otoczenie monarchy, stanowiące ośrodek władzy i kultury.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Dwór monarszy · Zobacz więcej »
Dyskusja
Dyskusja w grupie. Dyskusja (od łac. discussio 'roztrząsanie') – jeden ze sposobów wymiany poglądów na określony temat, popartych argumentami, prowadzona w gronie dwóch lub więcej osób.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Dyskusja · Zobacz więcej »
Elegia
Williama-Adolphe’a Bouguereau, 1899. Elegia (gr. ἐλεγεία elegeia – pieśń żałobna) – utwór liryczny o treści poważnej, refleksyjny, utrzymany w tonie smutnego rozpamiętywania, rozważania lub skargi, dotyczący spraw osobistych lub problemów egzystencjalnych (przemijanie, śmierć, miłość); wyróżnia się elegie miłosne i patriotyczne.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Elegia · Zobacz więcej »
Elita
Elita – kategoria osób znajdujących się najwyżej w hierarchii społecznej, pod jakimś względem wyróżnionych z ogółu społeczeństwa.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Elita · Zobacz więcej »
Epigramat
Epigramat, epigram (epigramma „inskrypcja”) – krótki utwór poetycki w formie aforyzmu, wywodzący się z napisów informacyjnych w starożytnej Grecji zamieszczanych na grobach, pomnikach lub ofiarach wotywnych.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Epigramat · Zobacz więcej »
Epoka literacka
Epoka literacka – epoka w historii literatury powszechnej lub narodowej, w której dominujązbliżone do siebie kierunki literackie; epoka literacka może się składać z okresów literackich.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Epoka literacka · Zobacz więcej »
Etyka
Etyka (z, ēthos – stałe miejsce zamieszkania, obyczaj, zwyczaj) – dział filozofii dotyczący powinności moralnej: moralnego dobra lub zła.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Etyka · Zobacz więcej »
Europa
Europa Mapa polityczna Europy Europa – część świata leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Europa · Zobacz więcej »
Facecja
Facecja (z łac. facetia – żart, dowcip) – krótkie opowiadanie, w formie pisanej lub ustnej, o żartobliwej treści, zakończone dowcipnąpointą.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Facecja · Zobacz więcej »
Facecje polskie
Facecje polskie – anonimowy polski zbiór facecji z drugiej połowy XVI wieku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Facecje polskie · Zobacz więcej »
Filip Kallimach
Wita Stwosza Filip Kallimach, łac. Philippus Callimachus Experiens, właśc.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Filip Kallimach · Zobacz więcej »
Flis, to jest Spuszczanie statków Wisłą i inszymi rzekami do niej przypadającymi
Flis, to jest Spuszczanie statków Wisłąi inszymi rzekami do niej przypadającymi – czteroczęściowy poemat barokowy Sebastiana Fabiana Klonowica opublikowany w Krakowie w 1595.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Flis, to jest Spuszczanie statków Wisłą i inszymi rzekami do niej przypadającymi · Zobacz więcej »
Fortuna (książka)
Fortuna – zbiór żartobliwych wróżb, opracowany przez Stanisława Klerykę, wydany w 1531.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Fortuna (książka) · Zobacz więcej »
Franciszek Śmiadecki
Karola II Stuarta z około 1661 roku'' Franciszek Śmiadecki (ur. ok. 1580 w Bodzentynie, zm. po 1650 w Anglii) – polski malarz, miniaturzysta.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Franciszek Śmiadecki · Zobacz więcej »
Fraszka
Fraszka (wł. frasca – gałązka, drobiazg, bagatela, błahostka) – krótki utwór liryczny, zazwyczaj rymowany lub wierszowany, o różnorodnej tematyce, często humorystycznej lub ironicznej (satyrycznej).
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Fraszka · Zobacz więcej »
Grzegorz z Sanoka
Gregorius Sanocensis - z rysunku znajdującego się u Gwalberta Pawlikowskiego (1825-1850) Grzegorz z Sanoka herbu Strzemię, inne formy nazwiska Gregorius Sanocensis, Gregorius Sanoceus, Gregorius de Sanok (ur. ok. 1407 w okolicach Sanoka, zm. 29 stycznia 1477 w Rohatynie) – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor Akademii Krakowskiej, arcybiskup metropolita lwowski w latach 1451–1477, pierwszy przedstawiciel renesansowego humanizmu w Polsce, krytyk scholastyki i poeta.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Grzegorz z Sanoka · Zobacz więcej »
Historia Aleksandra Wielkiego
Pierwsza strona oryginalnego zapisu utworu Historia Aleksandra Wielkiego, krola Macedońskiego, o walkach – utwór prozatorski w języku polskim z początku XVI wieku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Historia Aleksandra Wielkiego · Zobacz więcej »
Historia o Meluzynie
Historia o Meluzynie – polskie tłumaczenie romansu o Meluzynie autorstwa Marcina Siennika wydane w 1569.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Historia o Meluzynie · Zobacz więcej »
Historia trojańska
Historia trojańska (Historyja barzo piękna, ucieszna i każdemu stanu … iście pożyteczna … o zburzeniu a zniszczeniu onego sławnego a znamienitego miasta i państwa trojańskiego) – anonimowe tłumaczenie na język polski romansów o Troi, wydane w 1563.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Historia trojańska · Zobacz więcej »
Jan Dantyszek
''Ad magnificum dominum Sigismundum de Erberstain'', 1518 J. Gosławski, 1958) Jan Dantyszek herbu Dantyszek (łac. Dantiscus, Dantiscus de Curiis), właściwie Johann(es) von Hoefen, przydomki: Flachsbinder, Linodesmon (ur. 1 listopada 1485 w Gdańsku, zm. 28 października 1548 w Lidzbarku Warmińskim) – polski duchowny katolicki, literat, dyplomata i podróżnik.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Jan Dantyszek · Zobacz więcej »
Jan Kochanowski
Jan Kochanowski, (ur. ok. 1530 w Sycynie, zm. 22 sierpnia 1584 w Lublinie) – polski poeta epoki renesansu, tłumacz, prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1564–1574, poeta nadworny Stefana Batorego w 1579 roku, sekretarz królewski Zygmunta Augusta i Stefana Batorego, wojski sandomierski w latach 1579–1584.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Jan Kochanowski · Zobacz więcej »
Jan z Kijan
Jan z Kijan (przełom XVI i XVII wieku), pseudonim nieznanego polskiego poety plebejskiego, czołowego twórcy literatury sowizdrzalskiej.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Jan z Kijan · Zobacz więcej »
Jan z Koszyczek
''Historia piękna i ucieszna o siedmiu mędrcach'' (przedruk z 1804) Jan z Koszyczek, inne formy nazwiska: Kossyczek, Joannes De Coszycze, Joannes de Koszycze, Joannes de Koschycze (ur. ok. 1488 w Koszycach – zm. 1546) – pisarz, jeden z pierwszych znanych polskich tłumaczy.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Jan z Koszyczek · Zobacz więcej »
Jan z Wiślicy
Jan z Wiślicy inne formy nazwiska: Ioannes Visliciensis, Joannes Vislicius, (ur. około 1485 w Wiślicy, zm. pomiędzy 1516 a około 1520) – poeta polsko-łaciński, znany jako autor epopei Bellum Prutenum.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Jan z Wiślicy · Zobacz więcej »
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Język czeski · Zobacz więcej »
Jerozolima wyzwolona
Jerozolima wyzwolona (wł. Gerusalemme liberata, inny tytuł: Goffred albo Jeruzalem wyzwolona) – epos rycerski utrzymany w konwencji gatunku, utwór poety włoskiego Torquata Tassa, wydany po raz pierwszy w 1581 r., na język polski przełożony w 1618 roku przez Piotra Kochanowskiego (bratanka Jana).
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Jerozolima wyzwolona · Zobacz więcej »
Kantor
Umberto Bertini w stroju kantora ze stypułąkantorowską, trzymający w ręku brewiarz. Kantor – w religii to osoba duchowna prowadzi apostolstwo według tradycji apostolskiej we wspólnocie religijnej jak modlitwy, nauki i życia wiarą.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Kantor · Zobacz więcej »
Kazania sejmowe
''Kazania na niedziele i święta całego roku'' ''Kazania o Siedmi Sákrámentách'' Kazania sejmowe – utwór napisany przez polskiego jezuitę Piotra Skargę w 1597 roku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Kazania sejmowe · Zobacz więcej »
Klemens Janicki
Pomnik Klemensa Janickiego w Poznaniu z 2015 roku Klemens Janicki, łac. Ianicius, inne formy nazwiska: Janeczko, Janicius (Janitius), Janicjusz, Janicz, Janik, Januscovius, Januszkowski (ur. 17 listopada 1516 w Januszkowie, zm. prawdopodobnie w 1543 w Krakowie) – polski poeta piszący w języku łacińskim, humanista okresu odrodzenia.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Klemens Janicki · Zobacz więcej »
Komedyja Justyna i Konstancyjej
Komedyja Justyna i Konstancyjej brata z siostrą, jako im Ociec nauke po sobie zostawiał dając miejsce napirwej uczciwej Starości i jej mistrzyni Mądrości... – moralitet Marcina Bielskiego wydany Krakowie w 1557 przez Macieja Wirzbiętę.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Komedyja Justyna i Konstancyjej · Zobacz więcej »
Konrad Celtis
Konrad Celtis Fragment mapy ''Tabula Peutingeriana'' Konrad Celtis, właściwie Konrad Pickel (Bickel), znany też jako Celtes, Conradus Protacius Johannis de Herbipoli, Protucius (Meissel), (ur. 1 lutego 1459 w Wipfeld pod Würzburgiem, zm. 4 lutego 1508 w Wiedniu) – niemiecki humanista, nauczyciel uniwersytecki, poeta i wydawca.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Konrad Celtis · Zobacz więcej »
Kraków
alt.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Kraków · Zobacz więcej »
Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem, a Plebanem, którzy i swe i innych ludzi przygody wyczytają, a takież i zbytki i pożytki dzisiejszego świata – dialog napisany przez Mikołaja Reja, wydany w Krakowie w roku 1543 pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem a Plebanem · Zobacz więcej »
Kronika polska Marcina Bielskiego nowo wydana
Kronika polska Marcina Bielskiego nowo...
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Kronika polska Marcina Bielskiego nowo wydana · Zobacz więcej »
Kronika wszytkiego świata
Kronika wszytkiego świata – kronika Marcina Bielskiego wydana w 1551 w Krakowie.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Kronika wszytkiego świata · Zobacz więcej »
Kultura
Kultura (z, 'uprawa, dbać, pielęgnować, kształcenie’) – wieloznaczny termin pochodzący od („uprawa roli”), interpretowany w wieloraki sposób przez przedstawicieli różnych nauk.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Kultura · Zobacz więcej »
Kupiec, to jest Kształt a podobieństwo Sądu Bożego ostatecznego
Kupiec, to jest Kształt a podobieństwo Sądu Bożego ostatecznego – dramat religijny Mikołaja Reja wydany w anonimowo Królewcu w 1549.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Kupiec, to jest Kształt a podobieństwo Sądu Bożego ostatecznego · Zobacz więcej »
Liryka polsko-łacińska
Liryka polsko-łacińska – nurt literatury polskiej rozwijający się od wczesnego średniowiecza (ok. X–XII w.) do XVIII wieku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Liryka polsko-łacińska · Zobacz więcej »
Literatura
Literatura Literatura – wszystkie „sensowne twory słowne” (według definicji Stefanii Skwarczyńskiej), czyli dzieła artystyczne, tj.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Literatura · Zobacz więcej »
Literatura średniowiecza
Średniowieczna literatura posługuje się schematami pochodzącymi z ludowych pieśni sławiących bohaterów.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Literatura średniowiecza · Zobacz więcej »
Literatura polska
strony.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Literatura polska · Zobacz więcej »
Ludycje wieśne
Ludycje wieśne (Rurale iudicium to jest Ludycyje wiesne na ten nowy Rok 1544. Przez chwalebnego pana Macieja Zaicowica w Bysinie podgornego proroka złożone) – polski utwór prozatorski będący parodiąprzepowiedni kalendarzowych, wydany w 1543.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Ludycje wieśne · Zobacz więcej »
Malarstwo
Mona Lisa, Leonardo da Vinci Malarstwo – obok rzeźby i grafiki jedna z gałęzi sztuk plastycznych.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Malarstwo · Zobacz więcej »
Mapa
Mapa (z łac. mappa – obrus) – graficzny obraz powierzchni Ziemi lub jej części (także nieba lub planety czy innego ciała niebieskiego), wykonywany na płaszczyźnie, w skali, według zasad odwzorowania kartograficznego, przy użyciu umownych znaków graficznych.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Mapa · Zobacz więcej »
Marchołt (postać literacka)
Kopia drzeworytu z ''Rozmów, które miał król Salomon...'' Marchołt (Marolf, Marchiandus, Marcolphus, Markolf – imię własne: 'sójka, ptak przedrzeźniający głosy') – bohater opowieści nawiązujących do postaci króla Salomona.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Marchołt (postać literacka) · Zobacz więcej »
Marcin Bielski
Mikołaj Oleśnicki i stolnik sandomierski Stanisław Lupa Podlodowski Marcin Bielski, Marcin Wolski herbu Prawdzic (ur. ok. 1495 w Białej, zm. 18 grudnia 1575 tamże) – żołnierz, historyk, renesansowy poeta satyryczny, pisarz i tłumacz, ojciec Joachima Bielskiego.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Marcin Bielski · Zobacz więcej »
Mikołaj Hussowczyk
Strona tytułowa "Żywota św. Jacka" Mikołaj Hussowski (vel Mikołaj Hussowczyk, vel Mikołaj z Hussowa, łac. Nicolao Nicolai Hussowsky, ur. między 1475 r. a 1485, zm. po 1533) – piszący po łacinie poeta okresu wczesnego renesansu, duchowny katolicki, notariusz publiczny kreacji apostolskiej.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Mikołaj Hussowczyk · Zobacz więcej »
Mikołaj Kopernik
Dom Mikołaja Kopernika w Toruniu kapituły warmińskiej, której kanonikiem był Kopernik przez 48 lat życia,, (ur. 19 lutego 1473 w Toruniu, zm. przed 21 maja 1543 we Fromborku) – polski polihistor pochodzenia niemieckiego; prawnik, urzędnik, dyplomata, lekarz i niższy duchowny katolicki, doktor prawa kanonicznego, zajmujący się również astronomiąi astrologią, matematyką, ekonomią, strategiąwojskową, kartografiąi filologią.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Mikołaj Kopernik · Zobacz więcej »
Mikołaj Rej
Mikołaj Oleśnicki i stolnik sandomierski Stanisław Lupa Podlodowski Portret Mikołaja Reja, rys. Adam Grabowski, 1921 Jana Gwalberta Olszewskiego, 1905 Pomnik Mikołaja Reja w Rejowcu. Popiersie Mikołaja Reja w Nagłowicach. Tablica pamiątkowa w Nagłowicach. Zwierzyńca'' z 1562 Zwierzyńca'' Skan pochodzący z portalu https://polona.pl/item/263188/6/ www.polona.pl Karta tytułowa wydania z 1567 roku. Mikołaj Rej z NagłowicZnany również pod pseudonimami: Ambroży Korczbok Rożek, Adrianus Brandenburgensis, Doctor Civitatis Lublinensis, Doktor lubelski Adrian Brandenburczyk, Albertus Branderburgensis, Andrych, twój dobry towarzysz, Jakub Podwysocki Pherrat(?), Joachim Heller, mistrz norymberski, Ks.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Mikołaj Rej · Zobacz więcej »
Mikołaj Sęp Szarzyński
Mikołaj Sęp Szarzyński, rzadziej Sarzyński herbu Junosza (ur. ok. 1550 w Zimnej Wodzie w okolicy Lwowa, zm. ok. 1581) – polski poeta przełomu epok renesansu i baroku, piszący zarówno w języku polskim, jak i w łacińskim, tłumacz Ludwika z Grenady; najznakomitszy obok Jana Kochanowskiego twórca literatury staropolskiej.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Mikołaj Sęp Szarzyński · Zobacz więcej »
Nazwisko
Nazwisko – nazwa rodziny, do której dana osoba należy.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Nazwisko · Zobacz więcej »
Niemcy
Niemcy; Republika Federalna Niemiec, RFN (niem. Deutschland; Bundesrepublik Deutschland, BRD,.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Niemcy · Zobacz więcej »
Odprawa posłów greckich
Odprawa posłów greckich – renesansowa tragedia autorstwa Jana Kochanowskiego, wystawiona po raz pierwszy 12 stycznia 1578 w Jazdowie pod Warszawą.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Odprawa posłów greckich · Zobacz więcej »
Panegiryk
Panegirykłac. panegyricus, pierwotnie „na święto publiczne”, od gr. πανηγυρικός, panigyrikós, „ wygłaszana w zgromadzeniu”, szczególnie na cześć bóstwa, od πᾶν-, „wszech-” + αγυρις, „miejsce zgromadzeń”, eol. postać słowa ἀγορά „agora” – gatunek literatury stosowanej, uroczysty tekst pochwalny (mowa, wiersz, list, toast, itp.) sławiący jakąś osobę, czyn, wydarzenie; pełen przesadnego zachwytu, często o charakterze pochlebczym.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Panegiryk · Zobacz więcej »
Parodia
Puck” 9 października 1915. Podpis „Nie wychowałem mojej dziewczyny na wyborcę” parodiuje antywojennąpiosenkę „I Didn’t Raise My Boy to Be a Soldier” Parodia (gr. parōidía od pará „poza (czym); obok; mimo” i ōidḗ – „pieśń”) – odmiana parafrazy, która spełnia funkcję humorystyczną(rodzaj zabawy literackiej) bądź satyryczną(używana jako element polemiki).
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Parodia · Zobacz więcej »
Paweł z Krosna
''Sapphicon de inferorum vastatione et triumpho Christi'', 1513 Paweł z Krosna, Paweł Krosneńczyk, Paweł Procler, Paweł Proceler, łac.: Paulus Crosnensis Ruthenus, Paulus Joannes De Crosno, Paulus Proczler Crosnensis Premisliensis, ukr. Павло Русин із Кросна, Pawło Rusyn iz Krosna (ur. ok. 1470-1474, zm. we wrześniu 1517 w Nowym Sączu) – profesor Uniwersytetu Krakowskiego, tłumacz, i filolog, polski poeta renesansowy piszący w języku łacińskim, pod pseudonimem Ruthenus, tłumacz pisarzy łacińskich, humanista.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Paweł z Krosna · Zobacz więcej »
Piękna Magielona
Piękna Magielona – francuski romans rycerski z połowy XV wieku opisujący przygody pary kochanków, Piotra z Prowansji i Magielony, księżniczki neapolitańskiej.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Piękna Magielona · Zobacz więcej »
Pieśń (gatunek literacki)
Pieśń – gatunek literacki poezji lirycznej, o genezie związanej z obrzędami i muzyką(pieśni ludowe, pieśni średniowieczne), od której stopniowo się uwolnił, stając się samodzielnąformąwyrazu.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Pieśń (gatunek literacki) · Zobacz więcej »
Piotr Kochanowski (1566–1620)
''Goffred abo Jeruzalem wyzwolona'' (wyd. 1651) Piotr Kochanowski herbu Korwin (ur. 1566 w Sycynie, zm. 2 sierpnia 1620 w Krakowie) – polski poeta, tłumacz, sekretarz królewski od 1602, kawaler maltański.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Piotr Kochanowski (1566–1620) · Zobacz więcej »
Piotr Skarga
Tablica pamiątkowa w Krakowie Krypta ks. Piotra Skargi w kościele Świętych Piotra i Pawła w Krakowie Piotr Skarga herbu Pawęża, SJSkrót łac. SI Societas Iesu używany także SJ z ang. Society of Jesus lub TJ pol. Towarzystwo Jezusowe zob.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Piotr Skarga · Zobacz więcej »
Plebejusze
Pierwsza secesja plebejuszy Trybun ludowy Gajusz Grakchus przewodniczy zgromadzeniu plebejuszy Prawo dwunastu tablic Plebejusze (– lud) – w starożytnym Rzymie warstwa społeczna, prawdopodobnie wywodząca się od ludów pobliskich, podbitych terenów lub osiedlających się w Rzymie.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Plebejusze · Zobacz więcej »
Poezja
Poezja Poezja (z gr., poíesis – tworzenie, wytwórczość, sztuka poetycka) – wieloznaczny termin, współcześnie stanowiący przede wszystkim określenie dzieł literackich nienapisanych proząlub synonim liryki.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Poezja · Zobacz więcej »
Polityka
Polityka (z gr. πολιτικά politiká „sprawy miasta, państwa” od πόλις polis „miasto-państwo”) – pojęcie z zakresu nauk społecznych, rozumiane na wiele sposobów.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Polityka · Zobacz więcej »
Polska
Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Polska · Zobacz więcej »
Poncjan (utwór literacki)
Poncjan – polskie tłumaczenie łacińskiego zbioru opowiadań Pontianus.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Poncjan (utwór literacki) · Zobacz więcej »
Proza
Karta rękopisu powieści ''Biesy'' Fiodora Dostojewskiego Drukowany tekst prozatorski: fragment karty z pierwszej edycji ''Biesów'' Fiodora Dostojewskiego Proza – pojęcie z zakresu teorii literatury, mające różne znaczenia.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Proza · Zobacz więcej »
Psałterz Dawidów
Psałterz Dawidów, inaczej Psałterz Dawidowy przekładania Jana Kochanowskiego – poetycka parafraza biblijnej Księgi Psalmów autorstwa Jana Kochanowskiego, wydana w 1579 nakładem Drukarni Łazarzowej.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Psałterz Dawidów · Zobacz więcej »
Psalm
kości słoniowej, przełom X/XI w. Psalm (– psalmós, pochodzi od psallein i oznacza śpiew przy akompaniamencie instrumentu strunowego zwanego psalterionem) – liryczny utwór modlitewny, rodzaj pieśni religijnej o podniosłym charakterze, którego adresatem jest zazwyczaj Bóg, rzadziej człowiek.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Psalm · Zobacz więcej »
Raj duszny
Raj duszny – modlitewnik autorstwa Biernata z Lublina, opublikowany u Floriana Unglera i Wolfganga Lerna w grudniu 1513 roku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Raj duszny · Zobacz więcej »
Reforma
Reforma (– przekształcenie) – proces ewolucyjnego, stopniowego i zwykle długotrwałego mający na celu wprowadzenie zmian.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Reforma · Zobacz więcej »
Renesans
Leonardo da Vinci św. Ignacy Loyola Marcin Luter Krzysztof Kolumb Karol V Papież Juliusz II Mikołaj Kopernik Renesans, odrodzenie („odrodzenie”) – epoka w historii kultury europejskiej, obejmująca przede wszystkim XVI wiek, określany często jako „odrodzenie sztuk i nauk” oraz koncepcja historiozoficzna odnosząca się do historii kultury włoskiej od Dantego do roku 1520.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Renesans · Zobacz więcej »
Rozmowa nowych proroków
Rozmowa nowych proroków, dwu baranów o jednej głowie – satyra Marcina Bielskiego wydana w 1566/1567 w Krakowie, wraz z dwoma innymi utworami tego autora: Sen majowy, Sjem niewieści, a według Ignacego Chrzanowskiego powstała przed 1565 rokiem.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Rozmowa nowych proroków · Zobacz więcej »
Rybałt
Rybałt (z wł. ribaldo) – w staropolszczyźnie określenie artystów sztuki plebejskiej (miejskiej), najczęściej wędrownych śpiewaków, sztukmistrzów, muzykantów i aktorów.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Rybałt · Zobacz więcej »
Sebastian Fabian Klonowic
„Zgon Acerna” (1867), śmierć Sebastiana Fabiana Klonowica, mal. Wilhelm Leopolski Epitafium Klonowica w archikatedrze w Lublinie (2011) Sebastian Fabian Klonowic (niekiedy Klonowicz), łac. Acernus (ur. ok. 1545 w Sulmierzycach, zm. 29 sierpnia 1602 w Lublinie) – polski poeta, kompozytor, wykładowca w Akademii Zamojskiej, sympatyk ruchu reformacyjnego.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Sebastian Fabian Klonowic · Zobacz więcej »
Sielanki (Szymon Szymonowic)
Sielanki – zbiór sielanek Szymona Szymonowica, wydanych w 1614 roku, jako zbiorek dwudziestu idylli, którym poeta nadał, utrwalonąpotem, nazwę gatunku: „sielanka” (od zapożyczonego wówczas z języka ruskiego słowa „sioło” – w dawnej polszczyźnie: ‘wieś’).
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Sielanki (Szymon Szymonowic) · Zobacz więcej »
Sodalitas Litteraria Vistulana
Sodalitas Litteraria Vistulana (pol. Nadwiślańskie Towarzystwo Literackie) – towarzystwo naukowe założone przez Konrada Celtisa w Krakowie w 1489 roku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Sodalitas Litteraria Vistulana · Zobacz więcej »
Stanisław Kleryka
Stanisław Kleryka, właściwie: Stanisław Gąsiorek, inne formy nazwiska: Anserinus, Stanisław z Bochni, krypt.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Stanisław Kleryka · Zobacz więcej »
Stanisław Orzechowski (pisarz)
Mikołaj Oleśnicki i stolnik sandomierski Stanisław Lupa Podlodowski Stanisław Orzechowski łac.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Stanisław Orzechowski (pisarz) · Zobacz więcej »
Stanisław ze Szczepanowa
Stanisław ze Szczepanowa (również Stanisław Szczepanowski; ur. ok. 1035-1040 w Szczepanowie, zm. 11 kwietnia 1079 w Krakowie) – polski duchowny, prezbiter, biskup krakowski, męczennik, święty Kościoła katolickiego oraz jeden z głównych patronów Polski.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Stanisław ze Szczepanowa · Zobacz więcej »
Stosunek społeczny
Stosunek społeczny – normatywnie określona relacja i oczekiwany schemat interakcji pomiędzy co najmniej dwiema osobami, wynikająca z posiadanych przez nich ról i pozycji społecznych, podlegająca kontroli społecznej.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Stosunek społeczny · Zobacz więcej »
Szlachta
Stroje męskie polskiej szlachty, XVII wiek polskich magnatów, XVI wiek Szlachta (daw. ślachta, ślachcic) – wyższa warstwa społeczna, wywodząca się ze stanu rycerskiego w społeczeństwie feudalnym.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Szlachta · Zobacz więcej »
Sztuka kulinarna
Niemiecka książka kucharska Anny Halm z pocz. XX w. Sztuka kulinarna („kuchnia”) – umiejętność przygotowywania jedzenia w sposób smaczny, pożywny i estetyczny, kulinaria zaś to ogół zagadnień związanych z potrawami (np. potrzebne produkty i sposoby przygotowania).
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Sztuka kulinarna · Zobacz więcej »
Szymon Szymonowic
Szymon Szymonowic herbu Kościesza odm., inna forma nazwiska: Simon Simonides Bendoński (ur. 24 października 1558 we Lwowie, zm. 5 maja 1629 w Czernięcinie) – polski humanista i poeta okresu renesansu.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Szymon Szymonowic · Zobacz więcej »
Tłumacz
Tłumacz – osoba, która dzięki znajomości co najmniej dwóch języków dokonuje przekładu wypowiedzi lub tekstu pisanego z języka źródłowego na język docelowy.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Tłumacz · Zobacz więcej »
Tłumaczenie (przekład)
Tłumaczenie, inaczej przekład – wyrażenie w języku docelowym treści tekstu (w tym również wypowiedzi ustnej) stworzonego w języku źródłowym.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Tłumaczenie (przekład) · Zobacz więcej »
Tolerancja religijna
Konfederacji Warszawskiej (1573) Tolerancja religijna – postawa tolerancji dla poglądów religijnych innych osób i uznawanie ich prawa do wyznawania religii odmiennej od religii przez siebie wyznawanej bądź do światopoglądu bezreligijnego; przeciwieństwo fanatyzmu religijnego.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Tolerancja religijna · Zobacz więcej »
Torquato Tasso
Torquato Tasso (ur. 11 marca 1544 w Sorrento, zm. 25 kwietnia 1595 w Rzymie) – włoski poeta, uważany za jednego z najwybitniejszych twórców włoskiego renesansu.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Torquato Tasso · Zobacz więcej »
Tragedia
Melpomene, muza tragedii, z maskątragicznąJaworowie w 1619. Tragedia (łac. tragoedia, z gr. tragōdía, od wyrazów tragos „kozioł” i ōdḗ „pieśń”) – obok komedii i dramatu właściwego jeden z trzech podstawowych gatunków dramatu.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Tragedia · Zobacz więcej »
Tragedia żebracza
Tragedia żebracza (właśc. Tragedia żebracza nowo uczyniona) – anonimowy renesansowy dramat, pochodzący z połowy XVI wieku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Tragedia żebracza · Zobacz więcej »
Traktat (nauka)
Traktat – tekst naukowy w formie rozbudowanej rozprawy, zazwyczaj bardzo obszernej.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Traktat (nauka) · Zobacz więcej »
Tren (literatura)
Tren, lament, płacz (żałobny) – utwór liryczny o charakterze żałobnym, wywodzący się ze starogreckiej poezji funeralnej, blisko spokrewniony z elegią, a także epicedium; ważny element struktury tragedii greckiej; odmiana pieśni lamentacyjnej.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Tren (literatura) · Zobacz więcej »
Tristium liber
Tristium liber I. Variarum elegiarum liber I. Epigrammatum liber I (Księga żalów. Księga różnych elegii. Księga epigramatów) – zbiór poezji Klemensa Janickiego w języku łacińskim, wydany w Krakowie w 1542.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Tristium liber · Zobacz więcej »
Uniwersytet Jagielloński
Jan Matejko, „Dzieje Cywilizacji w Polsce”, ''Założenie Szkoły Głównej przeniesieniem do Krakowa ugruntowane. R.P. 1361–1399–1400'', 1888 ul. Jagiellońskiej. Wielkiego Księstwa Litewskiego, na dole herb Akademii Krakowskiej Święty Stanisław z prawąrękąuniesionąw geście błogosławieństwa, a w lewej trzymający pastorał, oparty o tarczę z orłem Dziedziniec Collegium Maius Uniwersytet Jagielloński, skr. UJ – polski publiczny uniwersytet w Krakowie, najstarsza polska uczelnia, jeden z najstarszych uniwersytetów na świecie.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Uniwersytet Jagielloński · Zobacz więcej »
Walenty Roździeński
Koszęcina. Podobizna Roździeńskiego na wystawie w Muzeum Hutnictwa w Chorzowie Walenty Roździeński (ur. ok. 1560 w miejscowości Roździeń, dziś dzielnica Katowic: Szopienice-Burowiec; zm. po 1621 tamże) − polski hutnik, właściciel kuźni, zarządca hut, poeta i literat epoki baroku.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Walenty Roździeński · Zobacz więcej »
Wiersz
Wiersz (także: mowa wiązana, oratio vincta) – sposób organizacji tekstu polegający na powtarzaniu się w nim odcinków o takich samych właściwościach strukturalnych; przeciwieństwo prozy; utwór o swoistej kompozycji językowej, w której wers (linijka wiersza wyodrębniona intonacyjnie i graficznie) pełni funkcję wierszotwórczą, wykorzystuje środki stylistyczne w funkcji poetyckiej, impresywnej lub ekspresywnej.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Wiersz · Zobacz więcej »
Wizerunk własny
Wizerunk własny żywota człowieka poczciwego, w którym jako we źwierciedle snadnie każdy swe sprawy oględać może, zebrany i z filozofów i z różnych obyczajów świata tego – utwór Mikołaja Reja, wydany w 1558 w Krakowie.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Wizerunk własny · Zobacz więcej »
Worek Judaszów
Worek Judaszów, to jest Złe nabycie majętności – poemat Sebastiana Fabiana Klonowica.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Worek Judaszów · Zobacz więcej »
Wydawnictwo Literackie
Dom pod Globusem, Długa 1, Kraków, siedziba Wydawnictwa Literackiego Wydawnictwo Literackie (WL) – jedno z największych polskich wydawnictw, założone w 1953 w Krakowie.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Wydawnictwo Literackie · Zobacz więcej »
Zygmunt I Stary
Korona Królestwa Polskiego i Wielkie Księstwo Litewskie w 1526 roku Pieczęć Zygmunta Starego z 1518 r. Pieczęć większa litewska Zygmunta I Starego z 1529 r. Bazylika kolegiacka Grobu Bożego w Miechowie-Kaplica Grobu Chrystusa, herb króla Zygmunta I Starego (Królestwa Polskiego) z 1530 r. Orzeł Zygmunta I Starego, kaplica Zygmuntowska na Wawelu Medal Zygmunta I Starego z 1526 r. Henryk Rodakowski: „Wojna kokosza” Hołd pruski (Jan Matejko, 1882 r.) Jana Matejki z cyklu Poczet królów i książąt polskich Zygmunt I Stary (ur. 1 stycznia 1467 w Kozienicach, zm. 1 kwietnia 1548 w Krakowie) – od roku 1506 wielki książę litewski, od 1507 do 1548 roku król Polski.
Nowy!!: Literatura polska – renesans i Zygmunt I Stary · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Literatura polska - Renesans, Literatura polska - renesans.
