Szybszy dostęp niż przeglądarce!
178 kontakty: Akcent wyrazowy, Alezja, Alfabet łaciński, Alfabet etruski, Alfabet grecki, Antroponimia, Archaizm, Ardeny, Aspekt (językoznawstwo), Azja Mniejsza, Berry (Francja), Besançon, Bezokolicznik, Biernik, Bonn, Bourges, Bretania, Celownik (przypadek), Cesarstwo Rzymskie, Chamalières, Chartres, Code switching, Coligny, Condé, Condes (Jura), Czas (językoznawstwo), Czas przeszły, Czas przyszły, Czas teraźniejszy, Część mowy, Dźwięczność, Delta (litera), Derywacja (językoznawstwo), Dialektyzm, Dopełniacz (przypadek), Dopełnienie (językoznawstwo), Druid, Enklityka, Europa, Fleksja, Fonem, Fonotaktyka, Francja, Gajusz Juliusz Cezar, Galatowie, Galia, Galowie, Glosa (językoznawstwo), Grafem, Hieronim ze Strydonu, ..., Homofonia (językoznawstwo), Iloczas, Imię, Imię w starożytnym Rzymie, Imiona germańskie, Imiona słowiańskie, Imperfekt, Język bretoński, Język celtyberyjski, Język francuski, Język galatyjski, Język hiszpański, Język kataloński, Język lepontyjski, Język luzytański, Język niemiecki, Język oksytański, Język portugalski, Język praceltycki, Język praindoeuropejski, Język retycki, Język staroirlandzki, Język typu pro-drop, Język włoski, Języki bałtosłowiańskie, Języki brytańskie, Języki celtyckie, Języki celtyckie kontynentalne, Języki celtyckie wyspiarskie, Języki fleksyjne, Języki germańskie, Języki goidelskie, Języki indoeuropejskie, Języki italskie, Języki romańskie, Języki słowiańskie, Języki tocharskie, Językoznawstwo historyczno-porównawcze, Językoznawstwo synchroniczno-porównawcze, Kalendarz z Coligny, Kapitała, Kasjusz Dion, Klityka, Ksi, Kultura lateńska, Labializacja, L’Hospitalet-du-Larzac, Lenicja, Liczba (językoznawstwo), Liczba mnoga, Liczba podwójna, Liczba pojedyncza, List do Galatów, Lugano, Lyon, Maine (Francja), Mianownik (przypadek), Miejscownik, Moneta, Monoftongizacja, Narzędnik, Nazwisko patronimiczne, Nîmes, Nemours, O wojnie galijskiej, Obstruent, Onomastyka, Orzeczenie (językoznawstwo), Osoba (językoznawstwo), Owernia, Półwysep Iberyjski, Przezwisko, Przyimek, Przyrostek, Redon, Regionalizm (językoznawstwo), Ren, Rennes, Rodan, Rodzaj gramatyczny, Romanizacja (starożytność), Samogłoska średnia, Samogłoska centralna, Samogłoska otwarta, Samogłoska przednia, Samogłoska przymknięta, Samogłoska tylna, Słowotwórstwo, SOV (Subject Object Verb), Spółgłoska boczna, Spółgłoska drżąca, Spółgłoska dwuwargowa, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska podniebienna, Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska zębowa, Spółgłoska zwarta, Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna, Starożytny Rzym, Starsza kursywa rzymska, Strona (językoznawstwo), Substrat językowy, SVO (Subject Verb Object), Szwajcaria, Szyk wyrazów, Tabliczka z Chamalières, Tabliczka złorzecząca, Tabu, Temat wyrazu, Toponimia, Tradycja oralna, Tryb (językoznawstwo), Tryb łączący, Tryb rozkazujący, Tytuły i zwroty honorowe, Verba deponentia, VSO, Włochy, Wercyngetoryks, Wergiliusz, Wielka Brytania (wyspa), Wołacz, Wzdłużenie zastępcze, Zapożyczenie językowe, Zdanie podrzędnie złożone, Związek zgody. Rozwiń indeks (128 jeszcze) »
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Nowy!!: Język galijski i Akcent wyrazowy · Zobacz więcej »
Alezja
Alezja (łac. Alesia) – miasto-gród (oppidum) w starożytnej Galii (we wschodniej Francji, obecnie Alise-Sainte-Reine), miejsce decydującej bitwy (zobacz: bitwa pod Alezją) w wojnie plemion galijskich pod dowództwem Wercyngetoryksa z legionami rzymskimi Gajusza Juliusza Cezara w 52 p.n.e..
Nowy!!: Język galijski i Alezja · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język galijski i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alfabet etruski
Przykłady różnych wariantów liter etruskich. Inskrypcje archaiczne (VII–V w. p.n.e.) Alfabet etruski – fonetyczny system pisma wywodzący się z zachodniej odmiany alfabetu greckiego, używany w starożytności do zapisywania języka etruskiego.
Nowy!!: Język galijski i Alfabet etruski · Zobacz więcej »
Alfabet grecki
Alfabet grecki – pismo powstałe około IX w. p.n.e., służące do zapisu języka greckiego, oraz niektórych innych języków ludów znajdujących się pod wpływem kultury greckiej.
Nowy!!: Język galijski i Alfabet grecki · Zobacz więcej »
Antroponimia
Antroponimia, antroponomastyka – dział onomastyki zajmujący się badaniem nazewnictwa osobowego (zwanego antroponimią), nazw własnych przypisywanych istotom żywym (imion, przezwisk, nazwisk itd.).
Nowy!!: Język galijski i Antroponimia · Zobacz więcej »
Archaizm
Archaizm (gr. archaíos „dawny” od archē „początek”) – wyraz, konstrukcja składniowa lub związek frazeologiczny, który wyszedł z użycia w danej formie języka.
Nowy!!: Język galijski i Archaizm · Zobacz więcej »
Ardeny
Ardeny (franc. L'Ardenne lub Ardennes, luks., niem. i niderl. Ardennen) – rozległy masyw wyżynno-górski, zlokalizowany na terytorium Belgii, Luksemburga i Francji.
Nowy!!: Język galijski i Ardeny · Zobacz więcej »
Aspekt (językoznawstwo)
Aspekt (postać, forma) – kategoria gramatyczna wyrażająca sposób przedstawienia czynności lub stanu.
Nowy!!: Język galijski i Aspekt (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Azja Mniejsza
Kompozycja zdjęć satelitarnych obejmująca Azję Mniejsząen Azja Mniejsza – rozległy półwysep na zachodniej granicy Azji, otoczony morzami Czarnym od północy, Marmara od północnego zachodu, Egejskim od zachodu i Śródziemnym od południa.
Nowy!!: Język galijski i Azja Mniejsza · Zobacz więcej »
Berry (Francja)
Berry na mapie Francji Herb Berry Berry (wym. MAF) – kraina historyczna w północno-środkowej Francji (region Centre-Val de Loire), w departamentach Cher i Indre.
Nowy!!: Język galijski i Berry (Francja) · Zobacz więcej »
Besançon
Besançon – miejscowość i gmina we wschodniej Francji, położona w pobliżu granicy ze Szwajcarią, stolica regionu Burgundia-Franche-Comté i departamentu Doubs.
Nowy!!: Język galijski i Besançon · Zobacz więcej »
Bezokolicznik
Bezokolicznik – forma czasownika, która wyraża czynność lub stan w sposób abstrakcyjny, zazwyczaj bez określania czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony i aspektu.
Nowy!!: Język galijski i Bezokolicznik · Zobacz więcej »
Biernik
Biernik – czwarty przypadek deklinacji.
Nowy!!: Język galijski i Biernik · Zobacz więcej »
Bonn
Panorama miasta o świcie Bonn (Bundesstadt Bonn – miasto federalne Bonn) – miasto na prawach powiatu w zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, po obu stronach rzeki Ren.
Nowy!!: Język galijski i Bonn · Zobacz więcej »
Bourges
Katedra w Bourges Bourges – miasto i gmina we Francji, w Regionie Centralnym, w departamencie Cher.
Nowy!!: Język galijski i Bourges · Zobacz więcej »
Bretania
Bretania (gal. Bertaèyn) – kraina historyczna w północno-zachodniej Francji, położona na Półwyspie Bretońskim, nad Oceanem Atlantyckim.
Nowy!!: Język galijski i Bretania · Zobacz więcej »
Celownik (przypadek)
Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).
Nowy!!: Język galijski i Celownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Cesarstwo Rzymskie
Cesarstwo Rzymskie – starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego, powstałe z przekształcenia republiki rzymskiej w system monarchiczny.
Nowy!!: Język galijski i Cesarstwo Rzymskie · Zobacz więcej »
Chamalières
Chamalières – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Puy-de-Dôme.
Nowy!!: Język galijski i Chamalières · Zobacz więcej »
Chartres
Chartres – miejscowość i gmina we Francji, w Regionie Centralnym-Dolinie Loary, w departamencie Eure-et-Loir.
Nowy!!: Język galijski i Chartres · Zobacz więcej »
Code switching
Code switching – zjawisko socjolingwistyczne polegające na naprzemiennym używaniu różnych kodów językowych.
Nowy!!: Język galijski i Code switching · Zobacz więcej »
Coligny
Coligny – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Ain.
Nowy!!: Język galijski i Coligny · Zobacz więcej »
Condé
Condé – miejscowość i gmina we Francji, w Regionie Centralnym, w departamencie Indre.
Nowy!!: Język galijski i Condé · Zobacz więcej »
Condes (Jura)
Condes – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté, w departamencie Jura.
Nowy!!: Język galijski i Condes (Jura) · Zobacz więcej »
Czas (językoznawstwo)
Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.
Nowy!!: Język galijski i Czas (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Czas przeszły
Czas przeszły – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa wcześniejszączynność lub wcześniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich, np.
Nowy!!: Język galijski i Czas przeszły · Zobacz więcej »
Czas przyszły
Czas przyszły – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa późniejszączynność lub późniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich, np.
Nowy!!: Język galijski i Czas przyszły · Zobacz więcej »
Czas teraźniejszy
Czas teraźniejszy – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje na równoczesność trwania czynności i mówienia lub pisania o niej, np.
Nowy!!: Język galijski i Czas teraźniejszy · Zobacz więcej »
Część mowy
Część mowy – specyficzna dla danego języka, wyróżniona głównie na podstawie kryteriów składniowych i fleksyjnych klasa wyrazów (zobacz też klasyfikacja części mowy).
Nowy!!: Język galijski i Część mowy · Zobacz więcej »
Dźwięczność
Dźwięczność (fonacja) – jedna z cech artykulacji głosek związana z pracąwięzadeł głosowych.
Nowy!!: Język galijski i Dźwięczność · Zobacz więcej »
Delta (litera)
Delta (dheltaMałgorzata Borowska Μπαρμπαγιώργος. Książka do nauki języka nowogreckiego, s. 20, wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 2006,, δελτα, pisana Δδ) – czwarta litera alfabetu greckiego, oznaczającąspółgłoskę zwarto-wybuchową„d”.
Nowy!!: Język galijski i Delta (litera) · Zobacz więcej »
Derywacja (językoznawstwo)
Derywacja – proces słowotwórczy polegający na utworzeniu nowego wyrazu (wyraz pochodny, derywat, formacja lub konstrukcja słowotwórcza) na podstawie innego (podstawy lub bazy słowotwórczej) poprzez zmianę jego budowy morfologicznej.
Nowy!!: Język galijski i Derywacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Dialektyzm
Dialektyzm („rozmowa” i „dialektyka” z „sposób mówienia”), gwaryzm – element językowy właściwy dla dialektu lub grupy dialektów, używany głównie w komunikacji ustnej.
Nowy!!: Język galijski i Dialektyzm · Zobacz więcej »
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Nowy!!: Język galijski i Dopełniacz (przypadek) · Zobacz więcej »
Dopełnienie (językoznawstwo)
Dopełnienie – część zdania oznaczająca przedmiot czynności wyrażonej orzeczeniem zdania w stronie czynnej w sposób bezpośredni bądź pośredni.
Nowy!!: Język galijski i Dopełnienie (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Druid
Dwaj druidzi Druid (łac. druides albo druida, z celtyckiego) – starożytny kapłan celtycki, który przewodził obrzędom i ceremoniom religijnym.
Nowy!!: Język galijski i Druid · Zobacz więcej »
Enklityka
Enklityka (z gr. enklínein – oprzeć) – wyraz nieposiadający własnego akcentu, lecz tworzący całość akcentowąz wyrazem poprzedzającym.
Nowy!!: Język galijski i Enklityka · Zobacz więcej »
Europa
Europa Mapa polityczna Europy Europa – część świata leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej.
Nowy!!: Język galijski i Europa · Zobacz więcej »
Fleksja
Fleksja – system opozycji słów należących do jednego leksemu.
Nowy!!: Język galijski i Fleksja · Zobacz więcej »
Fonem
Fonem – podstawowa jednostka struktury fonologicznej mowy.
Nowy!!: Język galijski i Fonem · Zobacz więcej »
Fonotaktyka
Fonotaktyka – dział fonologii zajmujący się analiząsystemów fonologicznych pod względem właściwości syntagmatycznych.
Nowy!!: Język galijski i Fonotaktyka · Zobacz więcej »
Francja
Francja (IPA), Republika Francuska – państwo, którego część metropolitalna znajduje się w Europie Zachodniej oraz częściowo w Europie Południowej (Oksytania, Korsyka), posiadające także zamorskie terytoria na innych kontynentach.
Nowy!!: Język galijski i Francja · Zobacz więcej »
Gajusz Juliusz Cezar
Gajusz Juliusz Cezar, (ur. 12 lipca 100 p.n.e. lub 13 lipca 102 p.n.e. (koncepcja Mommsena i Diona) w Rzymie, zm. 15 marca 44 p.n.e. tamże) – rzymski polityk, wódz, dyktator i pisarz.
Nowy!!: Język galijski i Gajusz Juliusz Cezar · Zobacz więcej »
Galatowie
Galatowie, Galaci – grecka nazwa nadana Celtom, którzy wtargnęli do Grecji i Macedonii na początku III w. p.n.e. i osiedlili się w Azji Mniejszej (głównie w północnej i środkowej części, w regionie nazwanym później Galacją) zachowując etnicznąodrębność.
Nowy!!: Język galijski i Galatowie · Zobacz więcej »
Galia
Prowincje rzymskiej Galii ok. 58 p.n.e. Galia – kraina historyczna w Europie Zachodniej, obecnie tereny Francji, Belgii, Szwajcarii i północno-zachodnich Włoch, zamieszkana przez plemiona celtyckie.
Nowy!!: Język galijski i Galia · Zobacz więcej »
Galowie
Orientacyjne rozmieszczenie plemion galijskich Galowie – nazwa, którąRzymianie określali celtyckąludność Galii – dzisiejszej Francji, Belgii, północnych Włoch, południowej Holandii i zachodnich Niemiec.
Nowy!!: Język galijski i Galowie · Zobacz więcej »
Glosa (językoznawstwo)
Glosa (z strgr. γλῶσσα glōssa „język”) – adnotacja umieszczona w tekście, najczęściej między wierszem tekstu oryginalnego i jego tłumaczeniem, zawierająca dodatkowe objaśnienia nt.
Nowy!!: Język galijski i Glosa (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Grafem
Grafem – najmniejsza jednostka pisma, która często odpowiada fonemowi.
Nowy!!: Język galijski i Grafem · Zobacz więcej »
Hieronim ze Strydonu
Hieronim ze Strydonu (ur. między 331 a 347 w Strydonie, zm. 30 września 420 w Betlejem) – święty Kościoła katolickiego, doktor Kościoła, apologeta chrześcijaństwa; święty Kościoła prawosławnego i koptyjskiego, wyznawca.
Nowy!!: Język galijski i Hieronim ze Strydonu · Zobacz więcej »
Homofonia (językoznawstwo)
Homofonia – fonetyczna tożsamość różnych segmentów językowych (głosek, sylab, wyrazów itd.) przy możliwych różnicach w pisowni.
Nowy!!: Język galijski i Homofonia (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Iloczas
Iloczas – zjawisko prozodyjne, charakteryzujące się różnicowaniem długości trwania sylab lub głosek.
Nowy!!: Język galijski i Iloczas · Zobacz więcej »
Imię
Imię – osobista nazwa nadawana osobie przez grupę, do której należy.
Nowy!!: Język galijski i Imię · Zobacz więcej »
Imię w starożytnym Rzymie
Imię w starożytnym Rzymie było w okresie istnienia republiki i cesarstwa nazywane tria nomina, ponieważ w przypadku większości ludzi składało się z trzech członów.
Nowy!!: Język galijski i Imię w starożytnym Rzymie · Zobacz więcej »
Imiona germańskie
Imiona germańskie – imiona wywodzące się z kręgu kultury germańskiej, z języków germańskich.
Nowy!!: Język galijski i Imiona germańskie · Zobacz więcej »
Imiona słowiańskie
Imiona słowiańskie – imiona wywodzące się z przedchrześcijańskiej tradycji słowiańskiej lub tworzone na jej wzór.
Nowy!!: Język galijski i Imiona słowiańskie · Zobacz więcej »
Imperfekt
Imperfekt – czas przeszły prosty (niedokonany).
Nowy!!: Język galijski i Imperfekt · Zobacz więcej »
Język bretoński
Języki i dialekty Francji Dwujęzyczne drogowskazy w Quimper w Bretanii Język bretoński (Brezhoneg) – język z grupy brytańskiej języków celtyckich.
Nowy!!: Język galijski i Język bretoński · Zobacz więcej »
Język celtyberyjski
Język celtyberyjski (północno-wschodni hispano-celtycki) – zespół wymarłych dialektów celtyckich, używanych przez zamieszkujących północno-wschodniączęść Półwyspu Iberyjskiego Celtyberów najdalej do I w. p.n.e. Język jest poświadczony bezpośrednio poprzez około 200 inskrypcji pochodzących głównie z II i I w. p.n.e., zapisanych celtyberyjskąmutacjąpisma iberyjskiego oraz alfabetem łacińskim.
Nowy!!: Język galijski i Język celtyberyjski · Zobacz więcej »
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Nowy!!: Język galijski i Język francuski · Zobacz więcej »
Język galatyjski
Język galatyjski (galacki) – wymarły język z grupy celtyckiej.
Nowy!!: Język galijski i Język galatyjski · Zobacz więcej »
Język hiszpański
Instytut Cervantesa w Madrycie Język hiszpański (hiszp.) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język galijski i Język hiszpański · Zobacz więcej »
Język kataloński
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język kataloński (kat.) – język romański z grupy zachodniej, mający status języka urzędowego w Andorze i hiszpańskich wspólnotach autonomicznych: Katalonii, Balearach i Walencji.
Nowy!!: Język galijski i Język kataloński · Zobacz więcej »
Język lepontyjski
Język lepontyjski (leponcki) – wymarły język z rodziny celtyckiej.
Nowy!!: Język galijski i Język lepontyjski · Zobacz więcej »
Język luzytański
Jedna z inskrypcji języka luzytańskiego Język luzytański – prawdopodobnie celtycki lub italski język używany przez Luzytanów.
Nowy!!: Język galijski i Język luzytański · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Język galijski i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język oksytański
Zasięg języka oksytańskiego Języki i dialekty Francji (oksytańskie w odcieniach czerwieni) Dialekty języka oksytańskiego Język oksytański (occitan / lenga d'òc, okcytański), w Polsce częściej nazywany językiem prowansalskim – język należący do grupy romańskiej języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język galijski i Język oksytański · Zobacz więcej »
Język portugalski
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język portugalski (port.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 250 mln osób (jako ojczystym, zaś w ogóle po portugalsku mówi ponad 270 mln osób), zamieszkujących Portugalię oraz byłe kolonie portugalskie: Brazylię, Mozambik, Angolę, Gwineę Bissau, Gwineę Równikową, Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą, Republikę Zielonego Przylądka, Timor Wschodni oraz Makau.
Nowy!!: Język galijski i Język portugalski · Zobacz więcej »
Język praceltycki
Język praceltycki – rekonstruowany prajęzyk, hipotetyczny przodek wszystkich języków celtyckich.
Nowy!!: Język galijski i Język praceltycki · Zobacz więcej »
Język praindoeuropejski
Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język galijski i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »
Język retycki
Język retycki – język używany przez plemiona retyckie w czasach przedrzymskich na obszarze wschodnich Alp, przede wszystkim w północno-wschodniej Italii, dzisiejszych Tyrolu, Vorarlbergu oraz wschodniej Szwajcarii (kanton Gryzonia), Liechtensteinie i Starej Bawarii.
Nowy!!: Język galijski i Język retycki · Zobacz więcej »
Język staroirlandzki
Język staroirlandzki, język staroiryjski – wymarły język z grupy celtyckiej.
Nowy!!: Język galijski i Język staroirlandzki · Zobacz więcej »
Język typu pro-drop
Język typu pro-drop – język, w którym niektóre rodzaje zaimków mogązostać ominięte, jeśli ich znaczenie lub funkcja jest możliwa do wywnioskowania w danym kontekście.
Nowy!!: Język galijski i Język typu pro-drop · Zobacz więcej »
Język włoski
Mapa zasięgu występowania języka włoskiego Język włoski (wł.) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz), Monako (obok francuskiego i monegaskiego) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii.
Nowy!!: Język galijski i Język włoski · Zobacz więcej »
Języki bałtosłowiańskie
Różne schematy możliwego pokrewieństwa języków bałtyckich i słowiańskich; Van Wijk, 1923 Języki bałtosłowiańskie, języki bałtycko-słowiańskie – hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie.
Nowy!!: Język galijski i Języki bałtosłowiańskie · Zobacz więcej »
Języki brytańskie
Języki brytańskie – jedna z dwóch grup języków celtyckich w obrębie języków indoeuropejskich (druga grupa to języki goidelskie).
Nowy!!: Język galijski i Języki brytańskie · Zobacz więcej »
Języki celtyckie
Współczesny zasięg języków celtyckich Języki celtyckie – grupa językowa w obrębie języków indoeuropejskich, wywodząca się z rekonstruowanego języka praceltyckiego.
Nowy!!: Język galijski i Języki celtyckie · Zobacz więcej »
Języki celtyckie kontynentalne
Tabliczka z Botorrita – zabytek języka celtyberyjskiego. Języki celtyckie kontynentalne – najprawdopodobniej parafiletyczna podgrupa językowa w ramach języków celtyckich, zawierająca wymarłe, stosunkowo słabo poświadczone dialekty używane w starożytności i wczesnym średniowieczu na terenie Europy kontynentalnej i Azji Mniejszej.
Nowy!!: Język galijski i Języki celtyckie kontynentalne · Zobacz więcej »
Języki celtyckie wyspiarskie
Języki celtyckie wyspiarskie – jedna z dwóch głównych kategorii w klasyfikacji języków celtyckich.
Nowy!!: Język galijski i Języki celtyckie wyspiarskie · Zobacz więcej »
Języki fleksyjne
Języki fleksyjne – języki syntetyczne cechujące się rozbudowanąstrukturąmorfologiczną, w której jednostki językowe służąjako środki wyrażające relacje syntaktyczne.
Nowy!!: Język galijski i Języki fleksyjne · Zobacz więcej »
Języki germańskie
Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.
Nowy!!: Język galijski i Języki germańskie · Zobacz więcej »
Języki goidelskie
Języki goidelskie – podgrupa języków celtyckich w obrębie języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język galijski i Języki goidelskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język galijski i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki italskie
Języki italskie – podrodzina języków indoeuropejskich, z których jeden (łacina) dał początek współczesnym językom romańskim.
Nowy!!: Język galijski i Języki italskie · Zobacz więcej »
Języki romańskie
Języki romańskie w Europie język rumuński Języki romańskie (od łacińskiego przysłówka romanice „po rzymsku, w języku wernakularnym”) – grupa języków indoeuropejskich, którymi posługuje się jako językami ojczystymi około 750 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Europę Południowąi Amerykę Łacińską.
Nowy!!: Język galijski i Języki romańskie · Zobacz więcej »
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język galijski i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »
Języki tocharskie
200px Języki tocharskie – grupa języków indoeuropejskich, które występowały na obszarze wschodniego Turkiestanu Chińskiego i Azji Środkowej.
Nowy!!: Język galijski i Języki tocharskie · Zobacz więcej »
Językoznawstwo historyczno-porównawcze
Językoznawstwo historyczno-porównawcze lub językoznawstwo genetyczne – dział językoznawstwa, który zajmuje się rozwojem języków pokrewnych oraz wyjaśnieniem zmian, które w nich zaszły.
Nowy!!: Język galijski i Językoznawstwo historyczno-porównawcze · Zobacz więcej »
Językoznawstwo synchroniczno-porównawcze
Językoznawstwo synchroniczno-porównawcze – nurt językoznawczy zapoczątkowany przez Wilhelma von Humboldta.
Nowy!!: Język galijski i Językoznawstwo synchroniczno-porównawcze · Zobacz więcej »
Kalendarz z Coligny
Kalendarz z Coligny Kalendarz z Coligny – pochodzący z końca I wieku p.n.e. starożytny celtycki kalendarz, odnaleziony w 1897 roku w pobliżu Coligny w departamencie Ain we Francji.
Nowy!!: Język galijski i Kalendarz z Coligny · Zobacz więcej »
Kapitała
Inskrypcja na kolumnie Marka Aureliusza, Rzym Kapitała – najstarsza forma majuskuły, od której wywodząsię wszystkie późniejsze rodzaje pisma łacińskiego.
Nowy!!: Język galijski i Kapitała · Zobacz więcej »
Kasjusz Dion
Lucjusz Kasjusz Dion Kokcejanus (łac. Lucius Cassius Dio Cocceianus, grec. Δίων ὁ Κάσσιος; ur. 163/164, zm. ok. 235) – rzymski historyk pochodzenia greckiego oraz senator i dwukrotny konsul.
Nowy!!: Język galijski i Kasjusz Dion · Zobacz więcej »
Klityka
Klityka – wyraz atoniczny, pozbawiony akcentu, zlewający się z wyrazem sąsiednim, nie stający się jednocześnie jego częścią.
Nowy!!: Język galijski i Klityka · Zobacz więcej »
Ksi
Ksi (st.gr. ξῦ, nw.gr. ξι, pisana Ξξ) – czternasta litera alfabetu greckiego oznaczająca zbitkę spółgłosek "ks".
Nowy!!: Język galijski i Ksi · Zobacz więcej »
Kultura lateńska
Wędrówki Celtów Celtyckie domostwa (rekonstrukcja) z Bundenbach w Niemczech Kultura lateńska – archeolodzy terminem La Tène określajązbiór cech kulturowych charakterystycznych dla ludności celtyckiej, jednak kultura lateńska nie jest jednoznacznie tożsama z kulturąCeltów, gdyż niektóre grupy ludności celtyckiej znalazły się poza oddziaływaniem kultury lateńskiej (badania językowe).
Nowy!!: Język galijski i Kultura lateńska · Zobacz więcej »
Labializacja
Labializacja (uwargowienie) (labializacja od łac. labialis wargowy) – zjawisko zaokrąglenia warg przy artykulacji samogłosek lub spółgłosek.
Nowy!!: Język galijski i Labializacja · Zobacz więcej »
L’Hospitalet-du-Larzac
L’Hospitalet-du-Larzac – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Aveyron.
Nowy!!: Język galijski i L’Hospitalet-du-Larzac · Zobacz więcej »
Lenicja
Lenicja (łac. lenio „łagodzę, zmiękczam”) – proces fonetyczny, zachodzący w wielu językach, w którym głoska ulega osłabieniu w określonych sytuacjach, jak na przykład spółgłoska pomiędzy samogłoskami czy w wygłosie, może także odgrywać rolę gramatyczną.
Nowy!!: Język galijski i Lenicja · Zobacz więcej »
Liczba (językoznawstwo)
Liczba – kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy.
Nowy!!: Język galijski i Liczba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Liczba mnoga
Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.
Nowy!!: Język galijski i Liczba mnoga · Zobacz więcej »
Liczba podwójna
Liczba podwójna (liczba mnoga podwójna, dualis) – występująca w niektórych językach (w tym w dawnej polszczyźnie i czeszczyźnie) kategoria gramatyczna, służąca wyrażaniu podwójności, parzystości.
Nowy!!: Język galijski i Liczba podwójna · Zobacz więcej »
Liczba pojedyncza
Liczba pojedyncza, lp – szereg form fleksyjnych oznaczających pojedynczość przedmiotu lub osoby bez względu na to, czy jest to rzeczywiście jednostka (np. mały chłopiec biegnie), gatunek (np. pies szczeka) czy też zbiorowość (np. armia walczy).
Nowy!!: Język galijski i Liczba pojedyncza · Zobacz więcej »
List do Galatów
List do Galatów, List do Galacjan – jeden z listów apostoła Pawła, znajdujący się w Nowym Testamencie.
Nowy!!: Język galijski i List do Galatów · Zobacz więcej »
Lugano
Lugano (lmo. Lügàn, niem. Lauis, rm. Ligiaun) – największe miasto oraz gmina w południowo-wschodniej Szwajcarii, we włoskojęzycznym i faktycznie w większości lombardzkojęzycznym kantonie Ticino, graniczącym z Włochami, siedziba administracyjna zarówno okręgu (distretto) Lugano, jak i powiatów (circolo) Lugano est, Lugano nord, oraz ovest.
Nowy!!: Język galijski i Lugano · Zobacz więcej »
Lyon
Lyon – miasto w środkowo-wschodniej Francji, kilkadziesiąt kilometrów na zachód od Alp.
Nowy!!: Język galijski i Lyon · Zobacz więcej »
Maine (Francja)
Położenie Maine na mapie Francji Maine (czytaj: men) – kraina historyczna w północno-zachodniej Francji, część regionu Kraj Loary.
Nowy!!: Język galijski i Maine (Francja) · Zobacz więcej »
Mianownik (przypadek)
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.
Nowy!!: Język galijski i Mianownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Miejscownik
Miejscownik – forma używana do opisu miejsca akcji.
Nowy!!: Język galijski i Miejscownik · Zobacz więcej »
Moneta
Przykłady współczesnych monet Moneta – przeważnie metalowy znak pieniężny o określonej formie, opatrzony znakiem emitenta gwarantującego umownąwartość monety.
Nowy!!: Język galijski i Moneta · Zobacz więcej »
Monoftongizacja
Monoftongizacja (od monophthongos „jednobrzmiący”) – proces fonetyczny polegający na przekształcaniu się dyftongów w pojedyncze samogłoski (monoftongi).
Nowy!!: Język galijski i Monoftongizacja · Zobacz więcej »
Narzędnik
Narzędnik – w językoznawstwie przypadek używany m.in.
Nowy!!: Język galijski i Narzędnik · Zobacz więcej »
Nazwisko patronimiczne
Nazwisko patronimiczne, patronimik – nazwisko utworzone na podstawie imienia ojca.
Nowy!!: Język galijski i Nazwisko patronimiczne · Zobacz więcej »
Nîmes
Nîmes – miasto i gmina w południowo-wschodniej Francji, w regionie Oksytania, na Nizinie Langwedockiej, na zachód od doliny dolnego Rodanu.
Nowy!!: Język galijski i Nîmes · Zobacz więcej »
Nemours
Nemours – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Sekwana i Marna.
Nowy!!: Język galijski i Nemours · Zobacz więcej »
O wojnie galijskiej
O wojnie galijskiej (łac. Commentarii de bello Gallico) – pamiętniki Juliusza Cezara, opisujące 7 lat wojen galijskich (58–51 p.n.e.). Cezar napisał siedem ksiąg swojej relacji, z których każda obejmuje wydarzenia jednego roku.
Nowy!!: Język galijski i O wojnie galijskiej · Zobacz więcej »
Obstruent
Obstruent (in. spółgłoska właściwa) – niebędąca sonorantem, wymawiana ze zwarciem lub silnym zbliżeniem narządów mowy, bądź też z takąkombinacjąpowyższych artykulacji, że wytworzenie szczeliny bezpośrednio po zwarciu zapobiega plozji.
Nowy!!: Język galijski i Obstruent · Zobacz więcej »
Onomastyka
Onomastyka – dyscyplina językoznawcza, której przedmiotem badań sąnazwy własne (zwane też onimami).
Nowy!!: Język galijski i Onomastyka · Zobacz więcej »
Orzeczenie (językoznawstwo)
Orzeczenie – w składni – część zdania, która wyraża czynność podmiotu.
Nowy!!: Język galijski i Orzeczenie (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Osoba (językoznawstwo)
Osoba – kategoria gramatyczna czasownika określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie.
Nowy!!: Język galijski i Osoba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Owernia
Owernia (owern. Auvèrnhe, Auvèrnha) – region administracyjny w centralnej Francji.
Nowy!!: Język galijski i Owernia · Zobacz więcej »
Półwysep Iberyjski
Półwysep Iberyjski na mapie Europy Półwysep Iberyjski Półwysep Iberyjski (Półwysep Pirenejski, hiszp. i port. Península Ibérica, kat. Península Ibèrica, bask. Iberiar penintsula; w starożytności i średniowieczu Hiszpania) – półwysep znajdujący się w południowo-zachodniej części Europy.
Nowy!!: Język galijski i Półwysep Iberyjski · Zobacz więcej »
Przezwisko
Przezwisko – rodzaj pseudonimu stosowanego do określenia lub identyfikacji danej osoby.
Nowy!!: Język galijski i Przezwisko · Zobacz więcej »
Przyimek
Przyimek – nieodmienna i niesamodzielna część mowy, która łączy się z innymi wyrazami i nadaje im inny sens.
Nowy!!: Język galijski i Przyimek · Zobacz więcej »
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Nowy!!: Język galijski i Przyrostek · Zobacz więcej »
Redon
Redon – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Bretania, w departamencie Ille-et-Vilaine.
Nowy!!: Język galijski i Redon · Zobacz więcej »
Regionalizm (językoznawstwo)
Regionalizm – element językowy, cecha językowa (cecha wymowy, wyraz, forma wyrazowa, konstrukcja) właściwa dla mowy mieszkańców pewnego regionu, występująca poza odmianę literackądanego języka.
Nowy!!: Język galijski i Regionalizm (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Ren
Szafuzy Ren (nid. Rijn, ret. Rein) – jedna z najdłuższych rzek w Europie, licząca 1232,7 km.
Nowy!!: Język galijski i Ren · Zobacz więcej »
Rennes
Rennes (gallo Resnn) – miejscowość i gmina we Francji, stolica regionu administracyjnego Bretania oraz departamentu Ille-et-Vilaine.
Nowy!!: Język galijski i Rennes · Zobacz więcej »
Rodan
Dolina górnego Rodanu Rodan w Lyonie Delta Rodanu Delta Rodanu Rodan (fr. Rhône, frank.-prow. Rôno, oks. Ròse, wł. Rodano, niem. Rhone lub Rotten, ret. Rodan, łac. Rhodanus) – rzeka płynąca przez terytorium Szwajcarii i Francji.
Nowy!!: Język galijski i Rodan · Zobacz więcej »
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Nowy!!: Język galijski i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »
Romanizacja (starożytność)
Podboje Rzymian Długość rzymskiego panowania w prowincjach łacińskojęzycznych a współczesne języki romańskie Współczesny zasięg języków romańskich w Europie Romanizacja – proces polegający na rozpowszechnianiu się kultury rzymskiej i języka łacińskiego na terenach podbitych przez Rzymian.
Nowy!!: Język galijski i Romanizacja (starożytność) · Zobacz więcej »
Samogłoska średnia
Samogłoska średnia – typ samogłoski występujący w niektórych językach.
Nowy!!: Język galijski i Samogłoska średnia · Zobacz więcej »
Samogłoska centralna
Samogłoska centralna, samogłoska środkowa – samogłoska wymawiana bez przesunięcia języka ku przodowi lub tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język galijski i Samogłoska centralna · Zobacz więcej »
Samogłoska otwarta
Samogłoska otwarta, samogłoska niska – typ samogłoski występujący niemal w każdym języku.
Nowy!!: Język galijski i Samogłoska otwarta · Zobacz więcej »
Samogłoska przednia
Samogłoska przednia – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku przodowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język galijski i Samogłoska przednia · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta
Samogłoska przymknięta, samogłoska wysoka – samogłoska wymawiana przy wysokim położeniu języka.
Nowy!!: Język galijski i Samogłoska przymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska tylna
Samogłoska tylna – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język galijski i Samogłoska tylna · Zobacz więcej »
Słowotwórstwo
Słowotwórstwo – dział językoznawstwa zajmujący się sposobami powstawania nowych wyrazów w języku.
Nowy!!: Język galijski i Słowotwórstwo · Zobacz więcej »
SOV (Subject Object Verb)
SOV (dosł. podmiot dopełnienie orzeczenie) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed dopełnieniem, a orzeczenie występuje na końcu, a także typ języka, w którym taki szyk dominuje.
Nowy!!: Język galijski i SOV (Subject Object Verb) · Zobacz więcej »
Spółgłoska boczna
Spółgłoski boczne (spółgłoski lateralne, sonanty boczne) – ustne spółgłoski, najczęściej zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w środkowej części jamy ustnej i przepływ powietrza bokami, z jednej lub obu stron języka.
Nowy!!: Język galijski i Spółgłoska boczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska drżąca
Spółgłoska drżąca – spółgłoska dźwięczna, która powstaje przez szybkie następstwo zwarć i rozwarć narządu artykulacji (dolnej wargi, końca języka lub języczka) i miejsca artykulacji w kanale głosowym.
Nowy!!: Język galijski i Spółgłoska drżąca · Zobacz więcej »
Spółgłoska dwuwargowa
Spółgłoska dwuwargowa – spółgłoska wymawiana przy zbliżeniu obu warg do siebie.
Nowy!!: Język galijski i Spółgłoska dwuwargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język galijski i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta
Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.
Nowy!!: Język galijski i Spółgłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska podniebienna
Spółgłoska podniebienna, inaczej palatalna – spółgłoska średniojęzykowa wymawiana, gdy środkowa część języka dotyka podniebienia twardego.
Nowy!!: Język galijski i Spółgłoska podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł.
Nowy!!: Język galijski i Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język galijski i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zębowa
Spółgłoski zębowe (przedniojęzykowo-zębowe) – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na miejsce artykulacji, które znajduje się przy górnych zębach – siekaczach, u ich szczytu, tuż za ich tylnąścianąlub u ich nasady na granicy z dziąsłami.
Nowy!!: Język galijski i Spółgłoska zębowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Język galijski i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna - rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język galijski i Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Starożytny Rzym
cesarstwo nicejskie, Despotat Epiru i Despotat Morei Starożytny Rzym – cywilizacja rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego i części Europy.
Nowy!!: Język galijski i Starożytny Rzym · Zobacz więcej »
Starsza kursywa rzymska
250x250px Starsza kursywa rzymska zrodziła się w I wieku z potrzeby szybkiego pisania.
Nowy!!: Język galijski i Starsza kursywa rzymska · Zobacz więcej »
Strona (językoznawstwo)
Strona (diateza) – kategoria gramatyczna, która sygnalizuje różnice w hierarchizacji argumentów predykatu wyrażane za pomocąśrodków formalnych, tj.
Nowy!!: Język galijski i Strona (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Substrat językowy
Substrat językowy („podłoże”) – pierwotne podłoże językowe (lub etniczno-językowe) na określonym obszarze zamieszkanym później przez ludność używającąinnego języka.
Nowy!!: Język galijski i Substrat językowy · Zobacz więcej »
SVO (Subject Verb Object)
SVO (Subject Verb Object) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed orzeczeniem, a dopełnienie występuje na końcu oraz typ języka, w którym takie zdania sądominujące.
Nowy!!: Język galijski i SVO (Subject Verb Object) · Zobacz więcej »
Szwajcaria
Szwajcaria, Konfederacja Szwajcarska (niem. Schweiz, Schweizerische Eidgenossenschaft, fr. Suisse, Confédération suisse, wł. Svizzera, Confederazione Svizzera, romansz Svizra, Confederaziun Svizra) – państwo federacyjne w Europie Zachodniej.
Nowy!!: Język galijski i Szwajcaria · Zobacz więcej »
Szyk wyrazów
Szyk wyrazów, porządek słów – układ wyrazów w zdaniu, czyli ich usytuowanie względem siebie w perspektywie czasowej (w mowie) lub przestrzennej (w piśmie).
Nowy!!: Język galijski i Szyk wyrazów · Zobacz więcej »
Tabliczka z Chamalières
Tabliczka z Chamalières – tabliczka złorzecząca (defixio) odnaleziona w 1971 na stanowisku archeologicznym „Source des Roches” w Chamalières we Francji.
Nowy!!: Język galijski i Tabliczka z Chamalières · Zobacz więcej »
Tabliczka złorzecząca
Tabliczka z Eyguières (Francja) Tabliczka złorzecząca (łac. tabella defixionis) – metalowa, najczęściej ołowiana tabliczka z wyrytym na niej zaklęciem (defixio) lub złorzeczącąprośbąskierowanądo bóstwa.
Nowy!!: Język galijski i Tabliczka złorzecząca · Zobacz więcej »
Tabu
Kazirodztwo w sztuce: Pieter Jozef Verhaghen, ''Lot i jego córki'' (1780) Danie z psim mięsem Tabu – głęboki i fundamentalny zakaz kulturowy, którego złamanie powoduje spontanicznąi niejednokrotnie gwałtownąreakcję ze strony ogółu przedstawicieli tej kultury, gdyż jest przez nich odbierane jako zamach na całąstrukturę tej kultury i jej integralność, czyli jako zagrożenie dla dalszego istnienia danego społeczeństwa.
Nowy!!: Język galijski i Tabu · Zobacz więcej »
Temat wyrazu
Temat wyrazu – część wyrazu, która zasadniczo nie uczestniczy w odmianie, pozostająca po usunięciu formantów fleksyjnych.
Nowy!!: Język galijski i Temat wyrazu · Zobacz więcej »
Toponimia
Mapa autorstwa Richarda Blome'a z 1686 roku z naniesionymi nazwami kontynentów i oceanów Toponimia (z gr. topos – miejsce, onoma – nazwa), toponomastyka – dział onomastyki zajmujący się nazwami miejsc, czyli toponimami (np. nazwami osad ludzkich – miast, wsi, przysiółków – ojkonimia), nazwami państw i krajów, nazwami fizjograficznymi (obiektów fizjograficznych), nazwami rzek, jezior (hydronimia), lasów, pól, gór (oronimia), a także nazwami miejskimi (urbanonimy), nazwami ulic i placów, nazwy terenowe (mikrotoponimy).
Nowy!!: Język galijski i Toponimia · Zobacz więcej »
Tradycja oralna
Tradycja oralna – inaczej przekaz ustny lub mówiony.
Nowy!!: Język galijski i Tradycja oralna · Zobacz więcej »
Tryb (językoznawstwo)
Tryb – kategoria gramatyczna czasownika wyrażająca stosunek mówiącego do treści wypowiedzenia.
Nowy!!: Język galijski i Tryb (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Tryb łączący
Tryb łączący (łac. coniunctivus, subiunctivus) – tryb gramatyczny, występujący w wielu językach indoeuropejskich, służący do wyrażania życzeń, poleceń, emocji, możliwości, osądów, potrzeb oraz stwierdzeń przeciwnych aktualnym faktom.
Nowy!!: Język galijski i Tryb łączący · Zobacz więcej »
Tryb rozkazujący
Tryb rozkazujący (łac. imperativus) – jeden z podstawowych trybów w mowie.
Nowy!!: Język galijski i Tryb rozkazujący · Zobacz więcej »
Tytuły i zwroty honorowe
Tytuł – godność nadawana określonej osobie/grupie osób, podkreślająca jej: pozycję w hierarchii, pełnionąfunkcję, czy też urząd, określony zawód, zdobyte wykształcenie itd.
Nowy!!: Język galijski i Tytuły i zwroty honorowe · Zobacz więcej »
Verba deponentia
Verba deponentia – grupa czasowników o znaczeniu czynnym, występujących jednak w formie innej strony, np.
Nowy!!: Język galijski i Verba deponentia · Zobacz więcej »
VSO
VSO (Verb Subject Object) – typ języka, w którym zdanie zaczyna się od orzeczenia, potem następuje podmiot, a na końcu dopełnienie.
Nowy!!: Język galijski i VSO · Zobacz więcej »
Włochy
Zdjęcie satelitarne Włoch Włochy, Republika Włoska – państwo położone w Europie Południowej, głównie na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem Unii Europejskiej oraz wielu organizacji, m.in.: ONZ, NATO, należące do grupy siedmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata – G7.
Nowy!!: Język galijski i Włochy · Zobacz więcej »
Wercyngetoryks
Wercyngetoryks (ok. ur. 82 p.n.e., zm. 46 p.n.e. w Rzymie) – wódz galijskiego plemienia Arwernów oraz przywódca wielkiego powstania Galów przeciwko siłom rzymskim podczas ostatniej fazy wojen galijskich prowadzonych przez Juliusza Cezara.
Nowy!!: Język galijski i Wercyngetoryks · Zobacz więcej »
Wergiliusz
Wergiliusz, właśc.
Nowy!!: Język galijski i Wergiliusz · Zobacz więcej »
Wielka Brytania (wyspa)
Wielka Brytania – wyspa na północy Oceanu Atlantyckiego, położona na północny zachód od kontynentalnej Europy.
Nowy!!: Język galijski i Wielka Brytania (wyspa) · Zobacz więcej »
Wołacz
Wołacz (łac. vocativus) – przypadek gramatyczny, przypadek polskiej deklinacji, występuje także w wielu innych językach.
Nowy!!: Język galijski i Wołacz · Zobacz więcej »
Wzdłużenie zastępcze
Wzdłużenie zastępcze – proces fonetyczny, w wyniku którego samogłoska staje się długa, aby zachować energię potrzebnąna wypowiedzenie wyrazu, kiedy następna samogłoska zanikła.
Nowy!!: Język galijski i Wzdłużenie zastępcze · Zobacz więcej »
Zapożyczenie językowe
Zapożyczenie językowe, inaczej pożyczka, wyraz obcy – element językowy zaczerpnięty z języka obcego, który zadomowił się w mniejszym lub większym stopniu jako element języka rodzimego.
Nowy!!: Język galijski i Zapożyczenie językowe · Zobacz więcej »
Zdanie podrzędnie złożone
Zdanie podrzędnie złożone – zdanie złożone z wielu zdań składowych, w którym jedno z nich (zdanie podrzędne) wynika z drugiego (zdania nadrzędnego) i zastosowane samodzielnie nie zachowuje sensu, np.
Nowy!!: Język galijski i Zdanie podrzędnie złożone · Zobacz więcej »
Związek zgody
Związek zgody (kongruencja) – połączenie wyrazu określającego z wyrazem określanym, w którym oba wyrazy zgadzająsię w rodzaju, liczbie i przypadku.
Nowy!!: Język galijski i Związek zgody · Zobacz więcej »
