Szybszy dostęp niż przeglądarce!
143 kontakty: Aksjomat, Aksjomat Archimedesa, Architektura, Środkowa trójkąta, Asymptota, Biblioteka Matematyczna, Bryła geometryczna, Bryła sztywna, Brzeg (matematyka), Ciało (matematyka), Cięciwa, Czasoprzestrzeń Minkowskiego, Część wspólna, Długość geograficzna, Elementy Euklidesa, Euklides, Ewolwenta, Felix Klein, Figura geometryczna, Foton, Funkcja, Funkcje trygonometryczne, G-przestrzeń, Galileusz, Geometria, Geometria nieeuklidesowa, Geometria sferyczna, Geometria wykreślna, Grawitacja, Henri Poincaré, Hermann Minkowski, Hiperboloida dwupowłokowa, Hiperpłaszczyzna, III wiek p.n.e., Interwał czasoprzestrzenny, Isaac Newton, Kąt, Kąt między dwiema krzywymi, Kierunek w geometrii elementarnej, Klaudiusz Ptolemeusz, Koło, Koło wielkie, Kolineacja, Konstrukcje klasyczne, Krzywa, Krzywizna krzywej, Liczba, Liczby rzeczywiste, Linia świata, Linia geodezyjna, ..., Liniowa niezależność, Marceli Stark, Masa spoczynkowa, Matematyka, Menelaos z Aleksandrii, Nieskończoność, Nikołaj Łobaczewski, Normalna, Oś liczbowa, Oś obrotu, Oś współrzędnych, Obrót, Odcięta, Odcinek, Ogólna teoria względności, Okrąg, Ortodroma, Ortogonalność, Półpłaszczyzna, Półprosta, Płaszczyzna, Pęk prostych, Perspektywa, Pochodna kowariantna, Podprzestrzeń liniowa, Podzbiór, Pojęcie pierwotne, Postulat Euklidesa, Potęga punktu, Powierzchnia prostokreślna, Prędkość światła, Prosta (Masyw Śnieżnika), Prosta Cevy, Prosta Eulera, Prosta potęgowa, Prosta zagradzająca kąt, Prostopadłość, Przekształcenie afiniczne, Przekształcenie liniowe, Przekształcenie rzutowe, Przestrzeń afiniczna, Przestrzeń dwuwymiarowa, Przestrzeń euklidesowa, Przestrzeń liniowa, Przestrzeń metryczna, Przestrzeń trójwymiarowa, Przestrzeń unormowana, Punkt (geometria), Równanie, Równanie liniowe, Równoległość, Rozmaitość pseudoriemannowska, Rozmaitość riemannowska, Rząd macierzy, Rzędna, Rzut prostokątny, Rzut równoległy, Rzutnia (geometria), Sfera, Sieczna, Skalar (matematyka), Styczna, Symetralna odcinka, Symetria osiowa, Szczególna teoria względności, Szerokość geograficzna, Tachion, Technika, Teoria (logika), Tor ruchu, Translacja (matematyka), Twierdzenie Cevy, Twierdzenie o trzech prostopadłych, Twierdzenie Pitagorasa, Twierdzenie Simsona, Układ równań, Układ równań liniowych, Układ współrzędnych, Układ współrzędnych biegunowych, Układ współrzędnych sferycznych, Wektor, Wektor wodzący, Wskaźniki Millera, Wydawnictwo Naukowe PWN, Wykres funkcji, Wymiar (matematyka), Wyznacznik, Zasada dualności, Zasady dynamiki Newtona, Zbiór, Zbiór pusty, Ziemia, Zwrot wektora. Rozwiń indeks (93 jeszcze) »
Aksjomat
Aksjomat, postulat, pewnik (gr. axíōma, godność, pewność, oczywistość) – jedno z podstawowych pojęć logiki matematycznej.
Nowy!!: Prosta i Aksjomat · Zobacz więcej »
Aksjomat Archimedesa
Aksjomat Archimedesa – aksjomat geometrii głoszący, że każdy odcinek jest krótszy od pewnej wielokrotności długości każdego innego odcinka.
Nowy!!: Prosta i Aksjomat Archimedesa · Zobacz więcej »
Architektura
Koloseum w Rzymie Angkor Wat Santa Maria del Fiore we Florencji autorstwa architekta F. Brunelleschiego. Polski pawilon na Wystawie Światowej w Paryżu (1925), Józef Czajkowski Wieża wentylacyjna tunelu pod Moząw Rotterdamie (1937) Dom nad wodospadem (1939), proj. Frank Lloyd Wright Opera w Sydney (1973) Elektrownia Battersea nad Tamizą(1939,1955) Architektura (od „buduję” z gr. archi „naczelny” i tekton „budowniczy”) – ogół obiektów materialnych, tworzonych przez człowieka, trwale związanych z określonym punktem powierzchni Ziemi służących zaspokojeniu jego potrzeb osobistych, jak i społecznych.
Nowy!!: Prosta i Architektura · Zobacz więcej »
Środkowa trójkąta
Środkowe w trójkącie oznaczone kolorem czerwonym. Środkowa trójkąta – odcinek łączący wierzchołek trójkąta ze środkiem przeciwległego boku; czasem tak nazywa się też prostązawierającąten odcinek.
Nowy!!: Prosta i Środkowa trójkąta · Zobacz więcej »
Asymptota
Funkcja \tfrac1x+x ma dwie asymptoty: y.
Nowy!!: Prosta i Asymptota · Zobacz więcej »
Biblioteka Matematyczna
Biblioteka Matematyczna – seria wydawnicza Państwowego Wydawnictwa Naukowego obejmująca 75 podręczników akademickich z różnych dziedzin matematyki.
Nowy!!: Prosta i Biblioteka Matematyczna · Zobacz więcej »
Bryła geometryczna
Bryła geometryczna – zbiór punktów przestrzeni trójwymiarowej homeomorficzny z pewnym wielościanem.
Nowy!!: Prosta i Bryła geometryczna · Zobacz więcej »
Bryła sztywna
Bryła sztywna (inaczej: ciało sztywne, ciało rozciągłe) – pojęcie używane w fizyce oznaczające ciało fizyczne, którego elementy (części, punkty materialne) nie mogąsię względem siebie przemieszczać.
Nowy!!: Prosta i Bryła sztywna · Zobacz więcej »
Brzeg (matematyka)
Zbiór (jasnoniebieski) wraz z jego brzegiem (ciemnoniebieski) Brzeg – zbiór punktów „granicznych” danego zbioru.
Nowy!!: Prosta i Brzeg (matematyka) · Zobacz więcej »
Ciało (matematyka)
klasa właściwa spełniajątylko niestandardową, poszerzonądefinicję ciała. liniowo. liczb rzeczywistych liczb konstruowalnych. Liczby zespolone to inny przykład ciała. Zasadnicze twierdzenie algebry mówi, że jest to ciało algebraicznie domknięte. ciele skończonym, konkretniej dwuelementowym. Ciało – typ struktury algebraicznej z dwoma działaniami; krótko definiowany jako przemienny pierścień z dzieleniem lub dziedzina całkowitości z odwracalnościąelementów.
Nowy!!: Prosta i Ciało (matematyka) · Zobacz więcej »
Cięciwa
Przykładowa cięciwa łącząca punkty ''A'' oraz ''B'' Cięciwa – odcinek łączący dwa dowolne punkty na okręgu, krzywej, bądź powierzchni.
Nowy!!: Prosta i Cięciwa · Zobacz więcej »
Czasoprzestrzeń Minkowskiego
Czasoprzestrzeń Minkowskiego – przestrzeń liniowa, na której zdefiniowano iloczyn skalarny (dokładniej: pseudoskalarny), rozważana w fizyce i matematyce.
Nowy!!: Prosta i Czasoprzestrzeń Minkowskiego · Zobacz więcej »
Część wspólna
Część wspólna, przekrój, przecięcie, iloczyn mnogościowy – zbiór zawierający te i tylko te elementy, które należąjednocześnie do obu/wszystkich wybranych zbiorów.
Nowy!!: Prosta i Część wspólna · Zobacz więcej »
Długość geograficzna
szerokości geograficznej,2 – długości geograficznej Stargardzie Długość geograficzna (ang. longitude; symbol λ) – jedna ze współrzędnych geograficznych, kąt dwuścienny zawarty między półpłaszczyznąpołudnika zerowego (południka przechodzącego przez park w Greenwich), a półpłaszczyznąpołudnika przechodzącego przez dany punkt na powierzchni Ziemi.
Nowy!!: Prosta i Długość geograficzna · Zobacz więcej »
Elementy Euklidesa
Oxyrhynchus 29, papirus z III w. n.e. z ''Elementami'' Euklidesa Elementy (gr., Stoicheia)Słowo στoιχεῖoν, stoicheion (tłumaczone na łacinę jako elementum) było używane przez filozofów w wiekach VI–IV p.n.e. m.in.
Nowy!!: Prosta i Elementy Euklidesa · Zobacz więcej »
Euklides
Euklides z Aleksandrii (Eukleides, ur. ok. 365 p.n.e., zm. ok. 270 p.n.e.) – grecki matematyk przez większość życia działający w Aleksandrii, autor Elementów (Stoicheia), jednego z najsłynniejszych dzieł matematycznych w historii.
Nowy!!: Prosta i Euklides · Zobacz więcej »
Ewolwenta
Ewolwenta okręgu Ewolwenta (łac. evolvens, rozwijający) albo rozwijająca krzywej K – krzywa wykreślona przez punkt leżący na prostej toczącej się po krzywej K. Krzywa K jest dla swojej ewolwenty ewolutą.
Nowy!!: Prosta i Ewolwenta · Zobacz więcej »
Felix Klein
Felix Christian Klein (ur. 25 kwietnia 1849 w Düsseldorfie, zm. 22 czerwca 1925 w Getyndze) – niemiecki matematyk, autor programu erlangeńskiego.
Nowy!!: Prosta i Felix Klein · Zobacz więcej »
Figura geometryczna
Figura geometryczna – dowolny podzbiór danej przestrzeni, zwykle przestrzeni euklidesowej, afinicznej lub rzutowej.
Nowy!!: Prosta i Figura geometryczna · Zobacz więcej »
Foton
Foton (gr. φῶς – światło, w dopełniaczu – φωτός, nazwa stworzona przez Gilberta N. Lewisa) – cząstka elementarna z grupy bozonów, będąca nośnikiem oddziaływań elektromagnetycznych (bozon cechowania).
Nowy!!: Prosta i Foton · Zobacz więcej »
Funkcja
suriekcją. parabola. dziedzinie zespolonej. Funkcja („odbywanie, wykonywanie, czynność”Od „wykonać, wypełnić, zwolnić”.), odwzorowanie, przekształcenie, transformacja – pojęcie matematyczne używane w co najmniej dwóch zbliżonych znaczeniach.
Nowy!!: Prosta i Funkcja · Zobacz więcej »
Funkcje trygonometryczne
wzorem Eulera. Funkcje trygonometryczne – zbiór kilku funkcji matematycznych wyrażających między innymi stosunki między długościami boków trójkąta prostokątnego zależnie od miar jego kątów wewnętrznych.
Nowy!!: Prosta i Funkcje trygonometryczne · Zobacz więcej »
G-przestrzeń
G-przestrzeń – najogólniejsza przestrzeń, w której można rozważać istnienie linii geodezyjnych.
Nowy!!: Prosta i G-przestrzeń · Zobacz więcej »
Galileusz
Galileusz, właśc.
Nowy!!: Prosta i Galileusz · Zobacz więcej »
Geometria
teorii strun stereometrii, udowodnione najpóźniej przez Teajteta (IV w. p.n.e.) płaszczyzny hiperbolicznej za pomocąsiedmiokątów foremnych – użyty tu model to dysk Poincarégo Geometria (gr. γεωμετρία; geo – ziemia, metria – miara) – jedna z głównych dziedzin matematyki; tradycyjnie i nieformalnie definiowana jako nauka o przestrzeni i jej podzbiorach zwanych figuramiGeometria, Encyklopedia Popularna PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1986,, s. 233.
Nowy!!: Prosta i Geometria · Zobacz więcej »
Geometria nieeuklidesowa
proste równoległe w różnych geometriach. Płaszczyzna, punkt, prosta, kąt w ujęciu geometrii euklidesowej, sferycznej, hiperbolicznej Geometria nieeuklidesowa – geometria, która nie spełnia co najmniej jednego z aksjomatów geometrii euklidesowej.
Nowy!!: Prosta i Geometria nieeuklidesowa · Zobacz więcej »
Geometria sferyczna
Na sferze suma kątów wewnętrznych trójkąta jest zawsze większa od 180° Geometria sferyczna – geometria powierzchni kuli (czyli geometria sfery).
Nowy!!: Prosta i Geometria sferyczna · Zobacz więcej »
Geometria wykreślna
Geometria wykreślna – dział geometrii badający jednoznaczne odwzorowanie figur przestrzennych na płaszczyźnie.
Nowy!!: Prosta i Geometria wykreślna · Zobacz więcej »
Grawitacja
Upuszczenie młotka i piór: astronauta David Scott (z misji Apollo 15) na Księżycu przedstawiający legendarny eksperyment Galileusza Grawitacja, ciążenie powszechne – zjawisko fizyczne polegające na wzajemnym przyciąganiu się wszystkich ciał – wszelkich mas i innych postaci energii.
Nowy!!: Prosta i Grawitacja · Zobacz więcej »
Henri Poincaré
Jules Henri Poincaré (ur. 29 kwietnia 1854 w Cité Ducale niedaleko Nancy, Francja, zm. 17 lipca 1912 w Paryżu) (wym.) – francuski uczony: matematyk, fizyk teoretyczny i matematyczny, astronom teoretyczny i filozof nauki, w tym matematyki, a z wykształcenia również inżynier górnictwa.
Nowy!!: Prosta i Henri Poincaré · Zobacz więcej »
Hermann Minkowski
Hermann Minkowski (ur. 22 czerwca 1864 w Aleksocie, zm. 12 stycznia 1909 w Getyndze) – niemiecki matematyk i fizyk pochodzenia żydowskiego, profesor uniwersytetów w Bonn, Królewcu, Zurychu i Getyndze.
Nowy!!: Prosta i Hermann Minkowski · Zobacz więcej »
Hiperboloida dwupowłokowa
Hiperboloida dwupowłokowa Hiperboloida dwupowłokowa Hiperboloida dwupowłokowa – powierzchnia drugiego stopnia, obraz hiperboloidy dwupowłokowej obrotowej w powinowactwie płaszczyznowym prostokątnym f względem płaszczyzny zawierającej hiperbolę, określony równaniem: Przekrój hiperboloidy dwupowłokowej płaszczyznąrównoległądo prostej przechodzącej przez ogniska hiperboli \mathcal jest hiperbolą, a jej przekroje płaszczyznami prostopadłymi do prostej przechodzącej przez ogniska hiperboli \mathcal sąelipsami (lub w szczególności okręgami) wzajemnie do siebie podobnymi.
Nowy!!: Prosta i Hiperboloida dwupowłokowa · Zobacz więcej »
Hiperpłaszczyzna
Hiperpłaszczyzna (dawn. zbiór liniowy) w przestrzeni euklidesowej n-wymiarowej to zbiór rozwiązań równania postaci: gdzie nie wszystkie współczynniki a_i sązerami.
Nowy!!: Prosta i Hiperpłaszczyzna · Zobacz więcej »
III wiek p.n.e.
III wiek p.n.e. >.
Nowy!!: Prosta i III wiek p.n.e. · Zobacz więcej »
Interwał czasoprzestrzenny
Interwał czasoprzestrzenny – uogólnienie pojęcia odległości na czterowymiarowączasoprzestrzeń.
Nowy!!: Prosta i Interwał czasoprzestrzenny · Zobacz więcej »
Isaac Newton
Isaac Newton, Izaak Newton (ur. w Woolsthorpe-by-Colsterworth, zm. w Kensington) – angielski uczony: fizyk, astronom, matematyk, filozof, alchemik, biblista i historyk oraz urzędnik państwowy.
Nowy!!: Prosta i Isaac Newton · Zobacz więcej »
Kąt
Kąt – obszar powstały z rozcięcia płaszczyzny przez sumę dwóch różnych półprostych o wspólnym początku, wraz z tymi półprostymi.
Nowy!!: Prosta i Kąt · Zobacz więcej »
Kąt między dwiema krzywymi
Kątem przecięcia się dwóch krzywych gładkich (f(x) i g(x)) nazywamy kąt ostry przecięcia się stycznych do danych krzywych w punkcie x0.
Nowy!!: Prosta i Kąt między dwiema krzywymi · Zobacz więcej »
Kierunek w geometrii elementarnej
Kierunek – klasa abstrakcji relacji równoległości prostych, półprostych, odcinków i wektorów.
Nowy!!: Prosta i Kierunek w geometrii elementarnej · Zobacz więcej »
Klaudiusz Ptolemeusz
Andreasa Cellariusa Podstawowe elementy teorii PtolemeuszaA – epicyklB – ekwantC – deferentniebieski punkt – Ziemiaczerwony punkt – planeta krążąca wokół Ziemi Klaudiusz Ptolemeusz (także: Ptolemeusz Klaudiusz, Ptolemeusz, Aleksandryjczyk) (łac. Claudius Ptolemaeus, Klaudios Ptolemaios; ur. ok. 100, zm. ok. 168) – astronom, matematyk i geograf pochodzenia greckiego.
Nowy!!: Prosta i Klaudiusz Ptolemeusz · Zobacz więcej »
Koło
Koło promieniem Koło – zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu na tej płaszczyźnie, nazywanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa długości promienia koła.
Nowy!!: Prosta i Koło · Zobacz więcej »
Koło wielkie
brzegi, czyli okręgi wielkie, zaznaczono liniami ciągłymi) Koło wielkie – największe koło, jakie można wpisać w kulę.
Nowy!!: Prosta i Koło wielkie · Zobacz więcej »
Kolineacja
KolineacjaPóźnołac. collineation, od łac.
Nowy!!: Prosta i Kolineacja · Zobacz więcej »
Konstrukcje klasyczne
Cyrkiel i linijka – narzędzia do konstrukcji klasycznych Konstrukcje klasyczne, konstrukcje platońskie, konstrukcje przy użyciu cyrkla i liniału – wspólna nazwa problemów polegających na wyznaczeniu odcinków lub kątów spełniających dane warunki jedynie przy pomocy cyrkla i linijki bez podziałki (liniału).
Nowy!!: Prosta i Konstrukcje klasyczne · Zobacz więcej »
Krzywa
Parabola – prosty przykład krzywej. Krzywa – uogólnienie linii prostej.
Nowy!!: Prosta i Krzywa · Zobacz więcej »
Krzywizna krzywej
Krzywiznę krzywej płaskiej definiuje się jako: Natomiast krzywiznę ze znakiem: gdzie \Delta\varphi jest kątem pomiędzy stycznymi do krzywej na końcach łuku, a \Delta S długościątego łuku.
Nowy!!: Prosta i Krzywizna krzywej · Zobacz więcej »
Liczba
Liczby algebraiczne. Liczba – pojęcie abstrakcyjne, jedno z najczęściej używanych w matematyce.
Nowy!!: Prosta i Liczba · Zobacz więcej »
Liczby rzeczywiste
geometryczna zbioru liczb rzeczywistych Liczby rzeczywiste – uogólnienie liczb wymiernych na wszystkie liczby odpowiadające punktom na osi liczbowej, zwanej też prostąrzeczywistą.
Nowy!!: Prosta i Liczby rzeczywiste · Zobacz więcej »
Linia świata
układach inercjalnych, poruszających się z prędkościami równymi chwilowym prędkościom danego ciała. Ciało porusza się z prędkościązmiennąw czasie. Linia świata – linia kreślona w czasoprzestrzeni przez poruszające się ciało.
Nowy!!: Prosta i Linia świata · Zobacz więcej »
Linia geodezyjna
Linia geodezyjna (krótko nazywana geodezyjną) – krzywa w przestrzeni metrycznej (ściślej: w G-przestrzeni), stanowiąca najkrótsządrogę pomiędzy dwoma punktami dostatecznie bliskimiNie musi zawierać najkrótszej drogi pomiędzy dowolnymi dwoma swoimi punktami.
Nowy!!: Prosta i Linia geodezyjna · Zobacz więcej »
Liniowa niezależność
Liniowa niezależność – własność algebraiczna rodziny wektorów danej przestrzeni liniowej polegająca na tym, że żaden z nich nie może być przedstawiony jako kombinacja liniowa skończenie wielu innych wektorów ze zbioru.
Nowy!!: Prosta i Liniowa niezależność · Zobacz więcej »
Marceli Stark
Marceli Stark (ur. 19 września 1908 we Lwowie, zm. 4 maja 1974 w Warszawie) – polski matematyk, przedstawiciel lwowskiej szkoły matematycznej.
Nowy!!: Prosta i Marceli Stark · Zobacz więcej »
Masa spoczynkowa
Masa spoczynkowa (in. masa niezmiennicza lub po prostu masa) – wielkość fizyczna w fizyce relatywistycznej, charakteryzująca ciało bądź układ ciał, która nie zależy od układu odniesienia.
Nowy!!: Prosta i Masa spoczynkowa · Zobacz więcej »
Matematyka
Rafaela Santiego (XVI wiek); cyrkiel trzyma Euklides, grecki matematyk z III wieku p.n.e. Uniwersytetu Oksfordzkiego; na ziemi znajduje się parkietaż Penrose’a opisany po raz pierwszy przez jednego z pracowników tej placówki. Matematyka (z łac. mathematicus, od gr. μαθηματικός mathēmatikós, od μαθηματ-, μαθημα mathēmat-, mathēma, „nauka, lekcja, poznanie”, od μανθάνειν manthánein, „uczyć się, dowiedzieć”; prawd. spokr. z goc. mundon, „baczyć, uważać”) – nauka zaliczana do grupy formalnych, inaczej dedukcyjnych lub apriorycznych, a także do nauk ścisłych i definiująca tę grupę – matematyka stanowi ich fundament.
Nowy!!: Prosta i Matematyka · Zobacz więcej »
Menelaos z Aleksandrii
Twierdzenie Menelaosa Trójkąt sferyczny Menelaos z Aleksandrii (Menelaos Aleksandreus; ur. ok. 70, zm. ok. 140) – grecki astronom i matematyk.
Nowy!!: Prosta i Menelaos z Aleksandrii · Zobacz więcej »
Nieskończoność
Nieskończoność (symbol: ∞) – byt nieograniczony (w sensie wielkości bądź ilości), który przyjęło się oznaczać za pomocąznaku \infty, podobnego do „przewróconej ósemki” (lemniskata).
Nowy!!: Prosta i Nieskończoność · Zobacz więcej »
Nikołaj Łobaczewski
Nikołaj Iwanowicz Łobaczewski (ur. w Niżnym Nowogrodzie, zm. w Kazaniu) – rosyjski matematyk, profesor Uniwersytetu w Kazaniu i jego rektor.
Nowy!!: Prosta i Nikołaj Łobaczewski · Zobacz więcej »
Normalna
Normalna L do krzywej C w punkcie X Normalna do krzywej w punkcie – prosta przechodząca przez ten punkt i prostopadła do stycznej do krzywej w tym punkcie.
Nowy!!: Prosta i Normalna · Zobacz więcej »
Oś liczbowa
Oś liczbowa – przedstawienie zbioru liczb (np. całkowitych lub rzeczywistych) w postaci prostej z wyróżnionymi punktami (przynajmniej 0 i 1) i o określonym zwrocie (potocznie: kierunku).
Nowy!!: Prosta i Oś liczbowa · Zobacz więcej »
Oś obrotu
Oś obrotu – prosta w przestrzeni określająca kierunek obrotu danego ciała.
Nowy!!: Prosta i Oś obrotu · Zobacz więcej »
Oś współrzędnych
Osie trójwymiarowego układu współrzędnych Oś współrzędnych – to oś liczbowa, wykorzystywana do budowy układu współrzędnych, pozwalająca na jednoznaczne określenie położenia punktu przez określenie jego współrzędnych.
Nowy!!: Prosta i Oś współrzędnych · Zobacz więcej »
Obrót
Obrót – izometria parzysta płaszczyzny lub przestrzeni, mająca przynajmniej jeden punkt stały.
Nowy!!: Prosta i Obrót · Zobacz więcej »
Odcięta
Odcięta (łac. abscissa) – pierwsza współrzędna w kartezjańskim układzie współrzędnych (zwanym też prostokątnym układem współrzędnych).
Nowy!!: Prosta i Odcięta · Zobacz więcej »
Odcinek
Prosta, półprosta i odcinek. Dla prostej i półprostej widać tylko fragment mieszczący się na rysunku. Wypełnione kółeczka symbolizująpunkty na końcach odcinka i na początku półprostej, które także do odcinka i półprostej należą. Odcinek – część prostej zawarta pomiędzy dwoma jej punktami z tymi punktami włącznie.
Nowy!!: Prosta i Odcinek · Zobacz więcej »
Ogólna teoria względności
Albert Einstein – twórca ogólnej teorii względności Merkurego – zjawisko wyjaśnione przez teorię Einsteina Eddingtona potwierdzającej OTW Krzyż Einsteina – obraz stworzony przez soczewkowanie grawitacyjne Ogólna teoria względności (OTW) – teoria ciążenia autorstwa Alberta Einsteina, ogłoszona w 1915 rokuwtedy Einstein wyłożył jej równania w siedzibie Pruskiej Akademii Nauk.
Nowy!!: Prosta i Ogólna teoria względności · Zobacz więcej »
Okrąg
Okrąg Okrąg – zbiór wszystkich punktów płaszczyzny euklidesowej odległych od danego punktu o danąodległość.
Nowy!!: Prosta i Okrąg · Zobacz więcej »
Ortodroma
Ortodroma Ortodroma (st.gr., orthos – prosty, prawidłowy;, dromos – droga, przebieg) – najkrótsza droga pomiędzy dwoma punktami na powierzchni kuli biegnąca po jej powierzchni.
Nowy!!: Prosta i Ortodroma · Zobacz więcej »
Ortogonalność
Ortogonalność (z gr. ortho – prosto, prosty, gonia – kąt) – uogólnienie pojęcia prostopadłości znanego z geometrii euklidesowej na abstrakcyjne przestrzenie z określonym iloczynem skalarnym, jak np.
Nowy!!: Prosta i Ortogonalność · Zobacz więcej »
Półpłaszczyzna
Półpłaszczyzna – każda z dwóch części płaszczyzny, na jakie dzieli jąleżąca na niej prosta, wraz z tąprostą.
Nowy!!: Prosta i Półpłaszczyzna · Zobacz więcej »
Półprosta
nulki) symbolizująpunkty na końcach odcinka i na początku półprostej, które także do odcinka i półprostej należą. Półprosta – figura geometryczna składająca się z punktów prostej leżących po jednej stronie pewnego punktu tej prostej.
Nowy!!: Prosta i Półprosta · Zobacz więcej »
Płaszczyzna
Dwie przecinające się płaszczyzny w przestrzeni trójwymiarowej Płaszczyzna – jedno z podstawowych pojęć pierwotnych geometrii (występuje np. w geometrii Euklidesa, geometrii absolutnej, geometrii afinicznej, geometrii rzutowej itd.). W niektórych innych aksjomatyzacjach geometrii, na przykład w geometrii analitycznej, płaszczyzna nie jest pojęciem pierwotnym, lecz zbiorem punktów.
Nowy!!: Prosta i Płaszczyzna · Zobacz więcej »
Pęk prostych
Niektóre z prostych pęku o środku A Pęk prostych – zbiór wszystkich prostych spełniających jeden z dwóch warunków.
Nowy!!: Prosta i Pęk prostych · Zobacz więcej »
Perspektywa
Perspektywa – określenie stosowane w architekturze, malarstwie, fotografii i innych sztukach wizualnych oznaczające sposób oddania trójwymiarowych obiektów i przestrzeni na płaszczyźnie.
Nowy!!: Prosta i Perspektywa · Zobacz więcej »
Pochodna kowariantna
Pochodna kowariantna – tensor powstały w wyniku różniczkowania pewnego tensora wyrażonego we współrzędnych krzywoliniowych przestrzeni euklidesowej i nieeuklidesowej dowolnego wymiaru (w ogólności w rozmaitości pseudoriemannowskiej), z określonym tensorem metrycznym.
Nowy!!: Prosta i Pochodna kowariantna · Zobacz więcej »
Podprzestrzeń liniowa
Podprzestrzeń liniowa a. wektorowa – podzbiór przestrzeni liniowej, który sam jest przestrzeniąliniowąz działaniami dziedziczonymi z wyjściowej przestrzeni.
Nowy!!: Prosta i Podprzestrzeń liniowa · Zobacz więcej »
Podzbiór
Diagram Venna: ''A'' jest podzbiorem ''B'', a ''B'' jest nadzbiorem ''A''. Podzbiór – pewna „część” danego zbioru, czyli dla danego zbioru, nazywanego nadzbiorem, zbiór składający się z pewnej liczby jego elementów, np.
Nowy!!: Prosta i Podzbiór · Zobacz więcej »
Pojęcie pierwotne
relacje pomiędzy nimi a ich elementami sąprzykładem pojęć pierwotnych. Pojęcie pierwotne – obiekt w teorii sformalizowanej, o którym mówi ona w swych aksjomatach, konstruując wypowiedzi (twierdzenia) zgodnie z przyjętymi w tej teorii regułami wnioskowania.
Nowy!!: Prosta i Pojęcie pierwotne · Zobacz więcej »
Postulat Euklidesa
Piąty postulat Euklidesa Postulat Euklidesa, postulat równoległości, piąty aksjomat Euklidesa – jeden z aksjomatów geometrii euklidesowej.
Nowy!!: Prosta i Postulat Euklidesa · Zobacz więcej »
Potęga punktu
Rys. 1. Potęga punktu na zewnątrz okręgu jest równa kwadratowi długości stycznej poprowadzonej z punktu ''A'' do okręgu ''o'' Rys. 2. Potęga punktu wewnątrz okręgu jest liczbąprzeciwnądo kwadratu połowy najkrótszej cięciwy okręgu ''o'' przechodzącej przez punkt ''A'' Potęga punktu A względem okręgu o – liczba równa P(A,o).
Nowy!!: Prosta i Potęga punktu · Zobacz więcej »
Powierzchnia prostokreślna
Hiperboloida jednopowłokowa – przykład powierzchni prostokreślnej Powierzchnia prostokreślna, powierzchnia rozwijająca – powierzchnia, która razem z każdym jej punktem zawiera przechodzącąprzez niego prostą.
Nowy!!: Prosta i Powierzchnia prostokreślna · Zobacz więcej »
Prędkość światła
Prędkość światła w zależności od kontekstu może oznaczać.
Nowy!!: Prosta i Prędkość światła · Zobacz więcej »
Prosta (Masyw Śnieżnika)
Prosta (niem. Richt-Berg) - wzniesienie 572 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika - Krowiarkach.
Nowy!!: Prosta i Prosta (Masyw Śnieżnika) · Zobacz więcej »
Prosta Cevy
Prosta Cevy (czewiana) – prosta przechodząca przez wierzchołek trójkąta i przecinająca przeciwległądo tego wierzchołka prostązawierającąbok trójkąta.
Nowy!!: Prosta i Prosta Cevy · Zobacz więcej »
Prosta Eulera
Prosta Eulera Prosta Eulera – dla trójkąta niebędącego trójkątem równobocznym, jest to prosta, która przechodzi przez.
Nowy!!: Prosta i Prosta Eulera · Zobacz więcej »
Prosta potęgowa
Prosta potęgowa (czerwona) Prosta potęgowa lub oś potęgowa – miejsce geometryczne punktów mających równe potęgi względem danych dwóch okręgów; inaczej: miejsce geometryczne punktów, w których styczne do dwóch danych okręgów majątę samądługość.
Nowy!!: Prosta i Prosta potęgowa · Zobacz więcej »
Prosta zagradzająca kąt
Prosta c zagradzająca kąt AOB o ramionach a i b. Jest ona prostopadła do dwusiecznej e kąta AOB i przechodzi przez punkt C. Prosta zagradzająca kąt – w geometrii hiperbolicznej prosta, która jest jednocześnie równoległa do obu ramion kąta.
Nowy!!: Prosta i Prosta zagradzająca kąt · Zobacz więcej »
Prostopadłość
Prosta AB jest ''prostopadła'' do CD w punkcie B, ponieważ dwa kąty przez nie tworzone (oznaczone odpowiednio kolorem pomarańczowym i niebieskim) mająmiarę 90°. Prostopadłość – relacja między dwiema prostymi, dwiema płaszczyznami, między prostąa płaszczyzną, między parąkrzywych lub wektorów.
Nowy!!: Prosta i Prostopadłość · Zobacz więcej »
Przekształcenie afiniczne
Fraktal podobny do liścia paproci: każdy z liści jest związany z pozostałymi poprzez transformację afiniczną. Np. liść czerwony można przetransformować w liść ciemnoniebieski lub jasnoniebieski poprzez złożenie odbić, obrotów, skalowania i translacji. Transformacja afiniczna płaszczyzny 2D może być wykonana w 3 wymiarach. Translacja jest wykonywana poprzez przesunięcie wzdłuż osi z, obrót – poprzez obrót wokół osi z. Przekształcenie afiniczne (z łaciny, affinis, „powiązany z”), powinowactwo lub pokrewieństwo – przekształcenie geometryczne przestrzeni euklidesowych, odwzorowujące odcinki na odcinki, proste w proste, płaszczyzny w płaszczyzny, linie równoległe w linie równoległe.
Nowy!!: Prosta i Przekształcenie afiniczne · Zobacz więcej »
Przekształcenie liniowe
Przekształcenie liniowe (homomorfizm liniowy, operator liniowy, odwzorowanie liniowe, transformacja liniowa) – w algebrze liniowej jest to funkcja \mathrm f\colon U \to V między przestrzeniami liniowymi U, V zachowująca ich działania w tym sensie, że (dokładna definicja – patrz niżej).
Nowy!!: Prosta i Przekształcenie liniowe · Zobacz więcej »
Przekształcenie rzutowe
Przekształcenie rzutowe (również transformacja rzutowa) – funkcja wzajemnie jednoznaczna, przeprowadzająca przestrzeń rzutowąna siebie i zachowująca współliniowość punktów.
Nowy!!: Prosta i Przekształcenie rzutowe · Zobacz więcej »
Przestrzeń afiniczna
Dolna płaszczyzna (zielona) P_1 jest przestrzeniąwektorowązanurzonąw \mathbbR^3, ale górna płaszczyzna (niebieska) P_2 już niąnie jest, bowiem dla dowolnych wektorów \mathbfa,\mathbfb \in P_2 mamy \mathbfa+\mathbfb \notin P_2. Jednakże P_2 jest prostym przykładem przestrzeni afinicznej: różnica \mathbfa-\mathbfb dwóch jej elementów jest wektorem należącym do P_1 (jest to wektor przemieszczenia punktu \mathbfa do punktu \mathbfb). Odcinki w 2-wymiarowej przestrzeni afinicznej Przestrzeń afiniczna – abstrakcyjna struktura uogólniająca te własności przestrzeni euklidesowych, które sąniezależne od pojęć odległości i kąta.
Nowy!!: Prosta i Przestrzeń afiniczna · Zobacz więcej »
Przestrzeń dwuwymiarowa
Przestrzeń dwuwymiarowa – potoczna nazwa przestrzeni euklidesowej o dwóch wymiarach, lub równoważnej jej przestrzeni kartezjańskiej.
Nowy!!: Prosta i Przestrzeń dwuwymiarowa · Zobacz więcej »
Przestrzeń euklidesowa
Przestrzeń euklidesowa – przestrzeń opisywana przez geometrię euklidesową.
Nowy!!: Prosta i Przestrzeń euklidesowa · Zobacz więcej »
Przestrzeń liniowa
Przestrzeń liniowa to zbiór elementów – zwanych ''wektorami'' – które mogąbyć dodawane i skalowane. przestrzeni Hilberta – jednej z odmian przestrzeni liniowych Przestrzeń liniowa, przestrzeń wektorowa – rodzaj struktury algebraicznej złożonej z dwóch zbiorów oraz dwóch działań: wewnętrznego i zewnętrznego.
Nowy!!: Prosta i Przestrzeń liniowa · Zobacz więcej »
Przestrzeń metryczna
Przestrzeń metryczna – zbiór z zadanąna nim metryką, tj.
Nowy!!: Prosta i Przestrzeń metryczna · Zobacz więcej »
Przestrzeń trójwymiarowa
Przestrzeń trójwymiarowa (3D) – potoczna nazwa przestrzeni euklidesowej o trzech wymiarach lub równoważnej jej przestrzeni kartezjańskiej.
Nowy!!: Prosta i Przestrzeń trójwymiarowa · Zobacz więcej »
Przestrzeń unormowana
Przestrzeń unormowana – przestrzeń liniowa, w której określono pojęcie normy będące uogólnieniem pojęcia długości (modułu) wektora w przestrzeni euklidesowej.
Nowy!!: Prosta i Przestrzeń unormowana · Zobacz więcej »
Punkt (geometria)
Ograniczony zbiór punktów w dwuwymiarowej przestrzeni euklidesowej. Punkt – w aksjomatycznym ujęciu geometrii jedno z podstawowych pojęć pierwotnych.
Nowy!!: Prosta i Punkt (geometria) · Zobacz więcej »
Równanie
Równanie – forma zdaniowa postaci t_1.
Nowy!!: Prosta i Równanie · Zobacz więcej »
Równanie liniowe
Równanie liniowe – równanie algebraiczne stopnia pierwszego.
Nowy!!: Prosta i Równanie liniowe · Zobacz więcej »
Równoległość
Równoległość – różnie definiowana relacja między obiektami geometrycznymi jak proste, półproste, odcinki i płaszczyzny.
Nowy!!: Prosta i Równoległość · Zobacz więcej »
Rozmaitość pseudoriemannowska
Rozmaitość pseudoriemannowska (przestrzeń pseudoriemannowska) (M, p,q) – uogólnienie rozmaitości riemannowskiej: tensor metryczny g_(x) może tu być zarówno określony dodatnio, jak i nieokreślony, przy czym element liniowy poprzez odpowiedni wybór współrzędnych krzywoliniowych można sprowadzić – przynajmniej lokalnie, tj.
Nowy!!: Prosta i Rozmaitość pseudoriemannowska · Zobacz więcej »
Rozmaitość riemannowska
Rozmaitość riemannowska (przestrzeń Riemanna) – rzeczywista rozmaitość różniczkowa M wymiaru n, w której zdefiniowana jest odległość (metryka) pomiędzy punktami w następujący sposób: (1) jeżeli wprowadzi się w rozmaitości M układ współrzędnych krzywoliniowych, tak że każdy punkt rozmaitości ma określone współrzędne \mathbf.
Nowy!!: Prosta i Rozmaitość riemannowska · Zobacz więcej »
Rząd macierzy
Rząd – w algebrze liniowej dla danego przekształcenia liniowego \mathrm A\colon U \to V między przestrzeniami liniowymi U, V nad ciałem K wymiar obrazu \mathrm tego przekształcenia, tzn.
Nowy!!: Prosta i Rząd macierzy · Zobacz więcej »
Rzędna
Rzędna (łac. ordinata) – druga współrzędna w kartezjańskim układzie współrzędnych (zwanym też prostokątnym układem współrzędnych).
Nowy!!: Prosta i Rzędna · Zobacz więcej »
Rzut prostokątny
Rzut prostokątny – odwzorowanie przestrzeni euklidesowej trójwymiarowej na danąpłaszczyznę zwanąrzutnią, które każdemu punktowi przestrzeni przypisuje punkt na rzutni, przez który przechodzi prosta prostopadła do rzutni i przechodząca przez dany punkt przestrzeni.
Nowy!!: Prosta i Rzut prostokątny · Zobacz więcej »
Rzut równoległy
Rzut równoległy na płaszczyznę – odwzorowanie przestrzeni euklidesowej trójwymiarowej na danąpłaszczyznę w ten sposób, że każdemu punktowi przestrzeni przypisany jest punkt przecięcia się prostej, równoległej do kierunku rzutowania, przechodzącej przez dany punkt, z płaszczyzną.
Nowy!!: Prosta i Rzut równoległy · Zobacz więcej »
Rzutnia (geometria)
Rzutnia – powierzchnia, na której w wyniku rzutu powstaje odwzorowanie przestrzeni trójwymiarowej.
Nowy!!: Prosta i Rzutnia (geometria) · Zobacz więcej »
Sfera
Sfera Sfera (z gr. σφαῖρα sphaîra „kula, piłka”) – uogólnienie pojęcia okręgu na więcej wymiarów.
Nowy!!: Prosta i Sfera · Zobacz więcej »
Sieczna
Sieczna S przecina krzywąK w punktach P,Q Sieczna – prosta przecinająca danąkrzywąw co najmniej dwóch punktach.
Nowy!!: Prosta i Sieczna · Zobacz więcej »
Skalar (matematyka)
Skalar – element ustalonego ciała, nad którym zbudowany jest dowolny moduł (przestrzeń liniowa).
Nowy!!: Prosta i Skalar (matematyka) · Zobacz więcej »
Styczna
Konstrukcja stycznej do krzywej Prosta styczna s do krzywej K w punkcie P to prosta, która jest granicznym położeniem siecznych s_k przechodzących przez punkty P i P_k, gdy punkt P_k dąży (zbliża się) do punktu P po krzywej K.
Nowy!!: Prosta i Styczna · Zobacz więcej »
Symetralna odcinka
AC.
Nowy!!: Prosta i Symetralna odcinka · Zobacz więcej »
Symetria osiowa
Obraz figury F w symetrii osiowej S względem prostej p: F_1.
Nowy!!: Prosta i Symetria osiowa · Zobacz więcej »
Szczególna teoria względności
Lejdzie Szczególna teoria względności (STW) – teoria fizyczna stworzona przez Alberta Einsteina w 1905 rokuSpekulowano o tym, że współautorkąSTW mogła być pierwsza żona Alberta Einsteina – Mileva Marić – jednak te hipotezy zostały odrzucone.
Nowy!!: Prosta i Szczególna teoria względności · Zobacz więcej »
Szerokość geograficzna
Współrzędne geograficzne.ф - szerokość geograficzna 1 – równoleżnik – punkty o tej samej szerokości geograficznej2 – południk Wodzisławiu Śl. Szerokość geograficzna (symbol φ).
Nowy!!: Prosta i Szerokość geograficzna · Zobacz więcej »
Tachion
Teoretyczna wizualizacja obserwacji tachionu. Tachion (z greckiego ταχύς tachýs – szybki, prędki) – hipotetyczna cząstka elementarna, która porusza się z prędkościąnadświetlną, czyli większąniż prędkość światła w próżni (c).
Nowy!!: Prosta i Tachion · Zobacz więcej »
Technika
Technika (technē „sztuka, rzemiosło, kunszt, umiejętność”) – wytwarzanie zjawisk i przedmiotów niewystępujących naturalnie w przyrodzie.
Nowy!!: Prosta i Technika · Zobacz więcej »
Teoria (logika)
Teoria – niesprzeczny zbiór zdań.
Nowy!!: Prosta i Teoria (logika) · Zobacz więcej »
Tor ruchu
Trajektoria paraboliczna Tor ruchu, trajektoria – krzywa zakreślana w przestrzeni przez wybrany punkt poruszającego się ciała.
Nowy!!: Prosta i Tor ruchu · Zobacz więcej »
Translacja (matematyka)
Translacja ''przesuwa'' każdy punkt figury bądź przestrzeni o tę samąodległość w ustalonym kierunku Translacja, przesunięcie równoległe – przekształcenie prostej, płaszczyzny lub dowolnej przestrzeni afinicznej, które można intuicyjnie rozumieć jako równoległe przesunięcie wszystkich punktów dziedziny bez jej deformacji i obracania.
Nowy!!: Prosta i Translacja (matematyka) · Zobacz więcej »
Twierdzenie Cevy
Przypadek 1.: trzy proste mająwspólny punkt O wewnątrz ABC Przypadek 2.: trzy proste mająwspólny punkt O na zewnątrz ABC Twierdzenie Cevy – twierdzenie geometrii płaskiej sformułowane i udowodnione przez matematyka włoskiego Giovanniego Cevę w 1678 roku.
Nowy!!: Prosta i Twierdzenie Cevy · Zobacz więcej »
Twierdzenie o trzech prostopadłych
Twierdzenie o trzech prostopadłych – twierdzenie stereometrii: Jeżeli prosta b jest rzutem prostokątnym prostej a na danąpłaszczyznę, to prosta c leżąca w tej płaszczyźnie jest prostopadła do prostej a wtedy i tylko wtedy, gdy jest prostopadła do b. Plik:The three orthogonals.svg Rysunek jest ilustracjątwierdzenia: proste x i y nie sąprostopadłe do a, bo nie sąprostopadłe do b, która jest rzutem a na płaszczyznę.
Nowy!!: Prosta i Twierdzenie o trzech prostopadłych · Zobacz więcej »
Twierdzenie Pitagorasa
Suma pól kwadratów czerwonego i niebieskiego jest równa polu kwadratu fioletowego Twierdzenie Pitagorasa – twierdzenie geometrii euklidesowej o trójkątach prostokątnych.
Nowy!!: Prosta i Twierdzenie Pitagorasa · Zobacz więcej »
Twierdzenie Simsona
right Twierdzenie Simsona – twierdzenie klasycznej geometrii euklidesowej sformułowane przez brytyjskiego matematyka Roberta Simsona w XVIII wieku.
Nowy!!: Prosta i Twierdzenie Simsona · Zobacz więcej »
Układ równań
Układ równań – koniunkcja pewnej liczby równań; liczba ta może być nieskończona.
Nowy!!: Prosta i Układ równań · Zobacz więcej »
Układ równań liniowych
Układ równań liniowych – koniunkcja pewnej liczby (być może nieskończonej) równań liniowych, czyli równań pierwszego rzędu.
Nowy!!: Prosta i Układ równań liniowych · Zobacz więcej »
Układ współrzędnych
Prawoskrętny układ współrzędnych Układ współrzędnych – odwzorowanie wzajemnie jednoznaczne przypisujące każdemu punktowi przestrzeni R^n skończony ciąg (n-krotkę) liczb rzeczywistych zwanych współrzędnymi punktu \mathbf x\in R^n.
Nowy!!: Prosta i Układ współrzędnych · Zobacz więcej »
Układ współrzędnych biegunowych
Układ współrzędnych biegunowych (układ współrzędnych polarnych) – układ współrzędnych na płaszczyźnie wyznaczony przez pewien punkt O zwany biegunem oraz półprostąOS o początku w punkcie O zwanąosiąbiegunową.
Nowy!!: Prosta i Układ współrzędnych biegunowych · Zobacz więcej »
Układ współrzędnych sferycznych
Sferyczny układ współrzędnych – układ współrzędnych w trójwymiarowej przestrzeni euklidesowej.
Nowy!!: Prosta i Układ współrzędnych sferycznych · Zobacz więcej »
Wektor
Ilustracja wektora Wektor – obiekt matematyczny opisywany za pomocąwielkości: modułu (nazywanego też – zdaniem niektórych niepoprawnie – długościąlub (wartością), kierunku wraz ze zwrotem (określającym orientację wzdłuż danego kierunku); istotny przede wszystkim w matematyce elementarnej, inżynierii i fizyce. Wiele działań algebraicznych na liczbach rzeczywistych ma swoje odpowiedniki dla wektorów: mogąbyć one dodawane, odejmowane, mnożone przez liczbę i odwracane. Operacje te spełniająznane prawa algebraiczne: przemienności, łączności, rozdzielności (odejmowanie traktowane jest jako szczególny przypadek dodawania). Suma dwóch wektorów o tym samym początku może być znaleziona geometrycznie za pomocąreguły równoległoboku. Mnożenie przez liczbę, w tym kontekście nazywanązwykle skalarem, zmienia moduł wektora, tzn. rozciąga go lub ściska zachowując jego kierunek oraz jeżeli liczba jest dodatnia zachowuje zwrot, a gdy ujemna zmienia zwrot wektora. Współrzędne kartezjańskie sąspójnym środkiem opisu wektorów i operacji na nich. Wektor staje się ciągiem liczb rzeczywistych nazywanymi składowymi skalarnymi. Dodawanie wektorów i mnożenie wektora przez skalar sąwykonywane składowa po składowej (zob. przestrzeń współrzędnych). Wektory odgrywająważnąrolę w fizyce: prędkość oraz przyspieszenie poruszającego się obiektu oraz siła działająca na ciało mogąbyć opisane za pomocąwektorów. Wiele innych wielkości fizycznych może być rozpatrywanych jako wektory. Matematyczna reprezentacja wektora fizycznego zależy od układu współrzędnych wykorzystanego do jego opisu. Inne obiekty podobne wektorom, które opisująwielkości fizyczne i ulegająprzekształceniom w podobny sposób wraz ze zmianąukładu współrzędnych to pseudowektory i tensory.
Nowy!!: Prosta i Wektor · Zobacz więcej »
Wektor wodzący
Krzywa w przestrzeni. Wektor wodzący '''r''' jest parametryzowany za pomocąliczb ''t''. Dla '''r'''.
Nowy!!: Prosta i Wektor wodzący · Zobacz więcej »
Wskaźniki Millera
Przykładowe wskaźniki Millera dla prostych Przykładowe wskaźniki Millera dla płaszczyzn Przykładowe wskaźniki Millera-Bravais’ego Wskaźniki Millera dla podstawowych płaszczyzn krystalograficznych Wskaźniki Millera – w krystalografii notacja wykorzystywana do opisu kierunków i płaszczyzn krystalograficznych.
Nowy!!: Prosta i Wskaźniki Millera · Zobacz więcej »
Wydawnictwo Naukowe PWN
Wydawnictwo Naukowe PWN (WN PWN), w latach 1951–1991 Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN) – polskie wydawnictwo naukowe założone w 1951 w Warszawie jako Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Nowy!!: Prosta i Wydawnictwo Naukowe PWN · Zobacz więcej »
Wykres funkcji
Wykres funkcji – potocznie graficzne przedstawienie funkcji.
Nowy!!: Prosta i Wykres funkcji · Zobacz więcej »
Wymiar (matematyka)
Wymiar – minimalna liczba niezależnych parametrów potrzebnych do opisania jakiegoś zbioru.
Nowy!!: Prosta i Wymiar (matematyka) · Zobacz więcej »
Wyznacznik
Schemat obliczania wyznacznika macierzy trzeciego stopnia Wyznacznik (fr. determinant) – liczba lub ogólniej wartość przypisana macierzy kwadratowej A oznaczana jako \det A. Wartość ta jest otrzymywana przez odpowiednie przemnożenie i dodawanie wartości macierzy (zob. sekcję ''Obliczanie wyznaczników'').
Nowy!!: Prosta i Wyznacznik · Zobacz więcej »
Zasada dualności
Zasada dualności (lub dawniej zasada dwoistościProf. dr hab. Włodzimierz Waliszewski i in., Encyklopedia szkolna. Matematyka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1988,, s.326, Zasada dualności) – prawo geometrii rzutowej, mówiące, że dowolne prawdziwe twierdzenie na płaszczyźnie rzutowej zawierające tylko sformułowania.
Nowy!!: Prosta i Zasada dualności · Zobacz więcej »
Zasady dynamiki Newtona
url.
Nowy!!: Prosta i Zasady dynamiki Newtona · Zobacz więcej »
Zbiór
Zbiór (dawniej także mnogość) – pojęcie pierwotne aksjomatycznej teorii mnogości (zwanej też teoriązbiorów) leżące u podstaw całej matematyki; idealizacja intuicyjnie rozumianego zbioru (zestawu, kolekcji) utworzonego z elementów (komponentów, składowych), która jest efektem abstrahowania od wewnętrznej struktury modelowanego obiektu i wzajemnych zależności między jego elementami (np. hierarchii, czy kolejności).
Nowy!!: Prosta i Zbiór · Zobacz więcej »
Zbiór pusty
Zbiór pusty – zbiór niezawierający żadnych elementów; zazwyczaj oznaczany symbolami \varnothing, \empty, rzadziej \ (niegdyś również: 0 lub Λ).
Nowy!!: Prosta i Zbiór pusty · Zobacz więcej »
Ziemia
Ziemia (trb. Gaja) – trzecia, licząc od Słońca, oraz piąta pod względem wielkości planeta Układu Słonecznego.
Nowy!!: Prosta i Ziemia · Zobacz więcej »
Zwrot wektora
Ilustracja wektora Zwrot wektora – jedna z podstawowych własności charakteryzujących wektor, obok jego kierunku, długości i (dla wektora zaczepionego) punktu zaczepienia.
Nowy!!: Prosta i Zwrot wektora · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Kąt między dwiema prostymi, Prosta celowa, Prosta czołowa, Współczynnik kierunkowy, Współczynnik kierunkowy prostej, Współliniowość.
